Poliflw

Op veel fronten heeft gemeente Enschede te maken met tekorten. Namens de ChristenUnie Enschede geeft Janny Joosten een reactie op de Zomernota.

‘De tering naar de nering zetten: het is een understatement wanneer we de Zomernota lezen’, aldus Janny Joosten. Gemeente Enschede heeft te maken met tekorten. De compensatie van het Rijk is een druppel op de gloeiende plaat. Toch steunt de ChristenUnie het voorstel in de Zomernota voor zover het de maatschappelijke ondersteuning betreft.

Daarnaast heeft Joosten en haar fractie ook zorgen. Bijvoorbeeld over de Bed, Bad en Brood (BBB) regeling. De ChristenUnie is blij dat het college ondanks onduidelijkheid uit het Haagse, de kleine groep mensen in Enschede, niet in de steek laat. Maar hoe lang kunnen we dit blijven waarmaken?

Er zijn ook zorgen over de budgetten voor de zorgaanbieders. Door de financiële krapte is gekozen om niet te indexeren. Maar kunnen aanbieders dan wel de benodigde zorg blijven leveren? De Christenunie is blij dat Enschede stevig inzet op fraudebestrijding. Zowel bij de zorgaanbieder als bij de zorggebruikers. Misbruik van PGB’s mag niet.

Joosten ziet ook dat er aandacht is voor begeleiding van zorgjongeren als ze van 18- naar 18+ gaan. Zo voorkomen we dat ze aan hun lot worden over gelaten. Alleen omdat ze de juridische leeftijdsgrens van volwassenheid bereiken. De ChristenUnie wil weten of deze extra maatregelen voldoende zijn.

De fractie van de Christenunie is ook tevreden dat er ondanks de bezuinigingen toch budget beschikbaar blijft om het beleid rond diversiteit nader vorm te geven. Immers, ook de groep LHBTI-ers (en met name de kwetsbare jongeren) moet een plek in onze stad hebben waar hen recht wordt gedaan.

Met de WMO-raad is Joosten blij dat mantelzorgondersteuning beschikbaar blijft.

In het debat over duurzame energie pleit ChristenUnie Enschede voor durf in Bijbels perspectief.

“En God zag dat het zeer goed was...", zo citeert Janny Joosten, fractielid ChristenUnie Enschede uit het eerste hoofdstuk van de Bijbel. Iets verderop lezen we dat God de mens het beheer over deze schepping gaf. De mens als rentmeester, de schepping is niet zijn bezit, wel zijn verantwoordelijkheid....

Joosten spreekt bezorgd: “Als wij nu om ons heen kijken zien we iets anders: oprukkende  woestijnen,  oceanen met eilanden van plastic afval, afvalbergen die de toren van Babel naar de kroon steken, ijskappen en gletsjers die steeds sneller smelten en tot slot dieren en planten die in ras tempo uitsterven. Als maar nieuwe temperatuur records. God zag dat het zeer goed was...... En wij? Beseffen wij dat we in een auto zitten die met steeds hogere snelheid recht op een muur af gaat? We kunnen de muur ontkennen, ja natuurlijk, maar zal ons dat helpen? Voorzichtig een beetje gas terug? Daarvoor is het te laat! 

We moeten nu echt vol op de rem. Hopelijk staan we dan nog op tijd stil...... Pijn gaat het doen, hangend in de gordels, wellicht zijn de airbags ook nog nodig geweest, flink door elkaar geschud zijn we zeker, maar we leven nog.”

Volgens Joosten dragen wij allemaal hiervoor verantwoordelijkheid. Ook de christenen en de ChristenUnie. Ook voor het milieu in en rond onze stad. Joosten bepleit om niet te verzanden in discussies maar voortvarend tot besluitvorming te komen. De urgentie geeft zij als volgt aan: “Hard gevochten tegen horizonvervuiling, maar de horizon zelf bestaat niet meer, 

gestreden voor de bolling van de Es, maar de Noordzee begint straks direct achter Almelo....”.

De ChristenUnie wil daarom zo snel als mogelijk overstappen op duurzame energie. In dit proces kunnen wij wel wat wijsheid als van Salomo gebruiken. De CU heeft vanzelfsprekend ook oog voor het unieke coulisselandschap, de fraaie Usseler Es. Maar hoe zorgen wij voor voldoende schone energie. Dit zal een offer vragen.

Joosten vraagt de wethouder om een voortvarende besluitvorming. Zij wil graag een goede uitleg over de rol van de raad in dit traject.

Tot slot verwijst Joosten nog één keer naar koning Salomo. Hij stelde voor een kind in tweeën te splitsen toen twee vrouwen streden over wie de moeder van deze baby was. De echte moeder was bereid het kind af te staan, zodat het in ieder geval zou blijven leven.

Zijn wij ook in Enschede bereid om offers te brengen? Durven we radicaal te zijn en veel verder te gaan dan het voorliggende voorstel, om onze kinderen en toekomstige generaties in Enschede een leefbare plek te geven?