Poliflw

Het is ieder jaar weer een indrukwekkend moment. De twee minuten stilte in verband met de Dodenherdenking. Meestal kijk ik naar de herdenking op NPO1 op de Dam in Amsterdam. Of naar RTV Drenthe die de herdenking vanuit Kamp Westerbork brengen. Of ik bezoek de herdenking in één van onze kernen in de gemeente Hardenberg. Een paar maanden geleden was ik met vrienden in Kamp Westerbork. Ik was daar voor het laatst geweest toen ik in groep 6 zat. Een excursie met de basisschool. Op een leeftijd dat je je niet beseft dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Oorlog. We kunnen het ons in ons land niet meer voorstellen. In september 2011 ben ik twee weken in Afghanistan geweest. Ik mocht mee met Defensie. Ik was op dat moment DJ en draaide door het hele land. Nu mocht ik dat doen voor de militairen op de kampen in Afghanistan. Precies 10 jaar na de aanslagen op het World Trade Center in New York, zat ik op het grootste militaire kamp in Afghanistan. In Kandahar. 40.000 militairen zaten daar op dat moment. Om eerlijk te zijn zag ik het als één groot avontuur, waarvan ik me niet kon voorstellen dat het slecht zou aflopen. Naïef eigenlijk. Ik zag oorlog als iets spannends en avontuurlijks, zoals in de boeken van Jan Terlouw. Je hoopte haast zelf ook een spannend avontuur mee te maken. Al na drie uur op Afghaanse bodem was ik van die gedachte volstrekt genezen. We werden beschoten met raketten en moesten in een bunker schuilen tot dat het gevaar geweken was. Nog drie keer zouden we zo’n aanval meemaken. Ik heb er nog een paar maanden last gehad van de dingen die ik in Afghanistan heb meegemaakt en gezien. Een mens is niet gemaakt voor oorlog. Nog steeds als op de 1e maandag van de maand het luchtalarm afgaat, ben ik weer heel even met mijn gedachten op de kampen in Kunduz, Kabul, Uruzgan, Kandahar en Masas-E-Sharif. Een ervaring die ik mijn leven lang niet zal vergeten. Het is de meest bijzondere reis die ik ooit gemaakt heb en ik denk ook ooit zal maken. Een reis van twee weken. Hoe moet dat zijn geweest voor mensen die 5 jaar lang in constante angst hebben moeten leven? Het is niet voor te stellen. Ik hoop dat wij en volgende generaties dit nooit hoeven mee te maken. Nederland is nu exact 75 jaar bevrijd, maar het wrange is dat we niet vrij zijn. Het Coronavirus houdt ons in z’n greep. Vanavond ben ik in gedachten bij de slachtoffers van alle oorlogen, bij onze helden die hun leven durven te wagen voor onze vrijheid, bij de slachtoffers die Corona heeft gemaakt. Het is heel goed om jaarlijks even twee minuten te beseffen hoe belangrijk vrijheid voor ons is. Daar hef ik dan morgen thuis ook het glas op. Piet-Cees van der Wel, Fractievoorzitter CDA Hardenberg

Het is ieder jaar weer een indrukwekkend moment. De twee minuten stilte in verband met de Dodenherdenking. Meestal kijk ik naar de herdenking op NPO1 op de Dam in Amsterdam. Of naar RTV Drenthe die de herdenking vanuit Kamp Westerbork brengen. Of ik bezoek de herdenking in één van onze kernen in de gemeente Hardenberg. Een paar maanden geleden was ik met vrienden in Kamp Westerbork. Ik was daar voor het laatst geweest toen ik in groep 6 zat. Een excursie met de basisschool. Op een leeftijd dat je je niet beseft dat vrijheid niet vanzelfsprekend is. Oorlog. We kunnen het ons in ons land niet meer voorstellen. In september 2011 ben ik twee weken in Afghanistan geweest. Ik mocht mee met Defensie. Ik was op dat moment DJ en draaide door het hele land. Nu mocht ik dat doen voor de militairen op de kampen in Afghanistan. Precies 10 jaar na de aanslagen op het World Trade Center in New York, zat ik op het grootste militaire kamp in Afghanistan. In Kandahar. 40.000 militairen zaten daar op dat moment. Om eerlijk te zijn zag ik het als één groot avontuur, waarvan ik me niet kon voorstellen dat het slecht zou aflopen. Naïef eigenlijk. Ik zag oorlog als iets spannends en avontuurlijks, zoals in de boeken van Jan Terlouw. Je hoopte haast zelf ook een spannend avontuur mee te maken. Al na drie uur op Afghaanse bodem was ik van die gedachte volstrekt genezen. We werden beschoten met raketten en moesten in een bunker schuilen tot dat het gevaar geweken was. Nog drie keer zouden we zo’n aanval meemaken. Ik heb er nog een paar maanden last gehad van de dingen die ik in Afghanistan heb meegemaakt en gezien. Een mens is niet gemaakt voor oorlog. Nog steeds als op de 1e maandag van de maand het luchtalarm afgaat, ben ik weer heel even met mijn gedachten op de kampen in Kunduz, Kabul, Uruzgan, Kandahar en Masas-E-Sharif. Een ervaring die ik mijn leven lang niet zal vergeten. Het is de meest bijzondere reis die ik ooit gemaakt heb en ik denk ook ooit zal maken. Een reis van twee weken. Hoe moet dat zijn geweest voor mensen die 5 jaar lang in constante angst hebben moeten leven? Het is niet voor te stellen. Ik hoop dat wij en volgende generaties dit nooit hoeven mee te maken. Nederland is nu exact 75 jaar bevrijd, maar het wrange is dat we niet vrij zijn. Het Coronavirus houdt ons in z’n greep. Vanavond ben ik in gedachten bij de slachtoffers van alle oorlogen, bij onze helden die hun leven durven te wagen voor onze vrijheid, bij de slachtoffers die Corona heeft gemaakt. Het is heel goed om jaarlijks even twee minuten te beseffen hoe belangrijk vrijheid voor ons is. Daar hef ik dan morgen thuis ook het glas op. Piet-Cees van der Wel, Fractievoorzitter CDA Hardenberg

Op 4 augustus was in de Stentor het volgende verhaal te lezen. Het is geschreven door Jermaine Ellenkamp. CDA Hardenberg strijdt voor behoud Klepperman De Hardenbergse Klepperman dreigt voorgoed uit het straatbeeld te verdwijnen, maar als het aan de lokale politiek ligt steekt de burgemeester daar een stokje voor. De plaatselijke afdeling van het CDA strijdt voor het behoud van het traditionele figuur. Eeuwenlang had hij een rol in Hardenberg, de Klepperman was de nachtwaker van de stad die ’s nachts rondes liep en waar nodig alarmeerde. In 1933 bekleedde Jan Willem Schutte voor het laatst de functie en eind zeventiger jaren doopte de handelsvereniging de Klepperman om in een symbolisch figuur. Er kwam een standbeeld in het centrum en tijdens zomeractiviteiten liep hij door de Klepperstad, zoals Hardenberg ook wel wordt genoemd. Maar de huidige vertolker, Gerrit Pullen (65), gooit na twaalf jaar de handdoek in de ring. Vanwege fysieke beperkingen stopt hij noodgedwongen. En dat baart het CDA zorgen. ,,Het is een mooi stuk geschiedenis en dus vonden wij het altijd prachtig als de Klepperman weer even in het centrum terugkeerde”, zegt raadslid Piet-Cees van der Wel, die de burgemeester erop gaat aanspreken. ,,We zijn er vaak op aangesproken in de zomer en vragen het college of zij, eventueel in een vernieuwde vorm, bereid is zich in te zetten voor een nieuwe Klepperman. Ik denk dat daarvan vele inwoners en toeristen blij worden.” Versie 2.0 Stichting Hardenberg Promotie, verantwoordelijk voor de Klepperman, denkt daar anders over. ,,Ik kan mij wel iets voorstellen bij het verhaal, maar we hebben als bestuur gezegd dat het niet meer van deze tijd is”, reageert voorzitter Henk Dunnewind. Als de gemeente ook voor de terugkeer is, wil de organisatie er wel over meepraten. ,,Maar iemand moet het dan wel bedenken en uitwerken in de moderne tijd. Voor een 2.0 versie zien wij geen mogelijkheden. Zo’n idee bedenken gaat niet van maandag op dinsdag.” * wordt vervolgd!

Op 18 april zijn de Kieftbrug en de Beltmansbrug in Gramsbergen per direct afgesloten voor alle verkeer. Tijdens periodiek onderzoek door het waterschap Vechtstromen (eigenaar van de bruggen) en externe experts is de situatie van de bruggen bekeken. Uit de eerste bevindingen blijkt dat in de afgelopen winterperiode de betonkwaliteit van de Kieftbrug en Beltmansbrug sterk is verslechterd ten opzichte van eerdere inspecties in 2017. Omdat de veiligheid nu niet kan worden gegarandeerd zijn de Kieftbrug en Beltmansbrug nu tijdelijk afgesloten. Als CDA zijn wij natuurlijk blij dat er direct is gehandeld en dat er zo wellicht ongelukken zijn voorkomen. We zijn echter wel verbaasd dat de staat van de bruggen zo slecht blijkt te zijn. Vooral omdat we vrij onlangs nog vroegen naar de staat van deze bruggen en we toen te horen kregen dat de bruggen in prima staat verkeerden. Dit is de reden dat Piet-Cees van der Wel hierover vragen heeft gesteld aan het college. De volledige schriftelijke vragen kunt u hier vinden: [schriftelijke vragen CDA Hardenberg]. Foto: RTV Oost