De winnaar van het Rode Lintje in 2017 was Groen Licht. Hier vertelt het bestuur wat over hun initiatief.
IN GESPREK MET HET BESTUUR Het leek mij leuk om eens met de bestuurders van stichting Groen Licht om de tafel te gaan zitten. De drijvende kracht achter Groen Licht is Antoinette Bastiaans, en sinds maart samen met haar partner in crime Bart Kuntzelaers. Als ik het kantoortje in Venlo-Zuid binnenstap zijn ze allebei hard aan het werk. Telefoontjes blijven binnenstromen, de laptop en computer zijn vol in gebruik en er wordt overlegd. Aan de tafel bij de deur zitten twee stagiaires eveneens hun werk te doen. Ik neem plaats aan het bureau schuin tegenover Antoinette, terwijl Antoinette en Bart hun werk afmaken drink ik mijn kopje koffie die ik heb ontvangen. Hierna begin ik luchtig het interview. Zoals ik elk interview begin, begin ik nu ook: stel je eerst even voor. Antoinette: Ik ben Antoinette Bastiaans en ik ben bestuurder-directeur bij Groen Licht. Bart: Ik ben Bart Kuntzelaers. Ik ondersteun Antoinette op bestuurlijk vlak. Tot begin dit jaar hield Antoinette de hele stichting in haar eentje draaiende, dat is niet te doen. Antoinette: Ik deed het natuurlijk niet helemaal alleen. De stichting heeft zoveel bekwame en betrokken vrijwilligers die zich onbezoldigd inzetten voor de stichting. Bart: Als stichting ben je afhankelijk van een subsidieverstrekker, en als je niet oppast gaat dat echt in je hoofd zitten. Maar daar kun je wat aan doen, bijvoorbeeld divergeren. We zijn nu bezig om ervoor te zorgen dat er ook andere bronnen van inkomsten erbij komen, zodat subsidie één deel van het totale plaatje wordt. Dat is een van de manieren om ervoor te zorgen dat je steviger staat en ook in bijvoorbeeld 2025 nog door kunt gaan. De stichting heeft partners in het maatschappelijke middenveld, waar we mee samenwerken. Een van die partners is natuurlijk de gemeente, maar ook bijvoorbeeld het Taalhuis waarin een aantal partners samenwerken – zowel uitvoerend als op strategisch niveau. Dit laatste krijgt nu vorm. We hebben op dit moment (nog) geen formeel onderwijs, maar non-formeel onderwijs. Wij zijn bijvoorbeeld niet verantwoordelijk voor de algemene gezondheidszorg, dat is de GGD. Dat is dan een van de partners die in het Taalhuis samenwerkt met andere organisaties. Daardoor bereik je wel iedereen die je graag wil bereiken als Groen Licht zijnde, mits die samenwerking natuurlijk wel goed functioneert. Daar ben ikzelf de afgelopen zes maanden behoorlijk achteraan gegaan, om dat voor elkaar te krijgen. Over dat Taalhuis, ik heb op Omroep Venlo gelezen dat het geïnitieerd zou zijn door de stadsbibliotheek. Dat klopt dus niet? Bart: Taalhuis Venlo is een onafhankelijk samenwerkingsverband van ketenpartners. Dat valt nergens onder, behalve dat elke deelnemende organisatie haar eigen verantwoordelijkheid heeft over de eigen inbreng. Wat wij, de organisaties, daarvan maken is aan onszelf. Wat is jullie persoonlijke drijfveer? Antoinette: Iedereen heeft recht op zijn eigen plek in de maatschappij. Als ik kan helpen, of het nu taal is, maatschappelijke ondersteuning, of dat mensen weer beter kunnen functioneren, dan zal ik het niet laten om dat te doen. Daar word ik blij van. Iedereen kán meedoen, zonder in hokjes te denken, zonder stickers te plakken, iedereen verdient een kans. Bart: Ik heb mijn leven in dienst gesteld van de medemens, vanuit de stellige overtuiging dat iedereen het recht heeft om zich maximaal te kunnen ontplooien. Met mijn bijdrage aan Groen Licht hoop ik daar een handje bij te mogen helpen. Iedereen heeft het in zich om alles te kunnen, maar soms wordt die kundigheid overschaduwd door bepaalde gebeurtenissen; iets wat lastig is gebleken, mensen die veel tegenslag hebben gekend, mensen die hier geboren zijn en op de lagere school niet goed hebben meegekund, of bij onze taalvragers dat mensen een enorme reis hebben moeten nemen. 'Het begint met taal' is niet zomaar een uitspraak; het is ook daadwerkelijk zo dat het met taal begint. Groen Licht voorziet er ook in om mensen op dat vlak te ondersteunen. Niet alléén op taalgebied, maar ook bijvoorbeeld op het gebied van participatie. Ik geloof erin dat we mensen op weg kunnen helpen, ze te ondersteunen zodat ze zelf stappen kunnen zetten. Wij zijn natuurlijk niet verantwoordelijk dat mensen gelukkig worden, maar ik denk, als wij mensen kunnen helpen de juiste stappen te zetten, ze daarbij te ondersteunen, dat het wel lukt. Begeleiding lijkt hier het sleutelwoord. Bart: Dat sowieso. Niet het voordoen, hoe het moet, maar wel zeker het op weg helpen. Ervan uitgaan dat iedereen het in zich heeft om wat dan ook te kunnen, is op zich al een positieve grondhouding. Het is heel bemoedigend, ondersteunend. Dus niet bevoogdend of bemoederend, dat doen wij niet. Iedereen doet mee... Bart: Iedereen kan dit ook, maar soms moet je eraan herinnerd worden. Maar laagopgeleid is niet perse ongeletterd. Maar dat heeft vaak wel met elkaar te maken, toch? Antoinette: Die mensen hebben meestal tot en met de lagere school geleerd, daarna niet meer. Door individueel te bekijken wat iemand nodig heeft, kunnen wij de juiste hulp bieden zodat deze mensen verder kunnen komen. Dat kan zijn door taallessen, trainingen, begeleiding, noem maar op. Bart: Ook kunnen wij een stageplek aanbieden, of samen bekijken welke vervolgopleiding iemand dient te kiezen op weg naar een betaalde baan. Wij als Groen Licht beschikken over een functionerende database waarin we op persoonsniveau kunnen bijhouden welke stappen iemand moet zetten. Maar we streven ernaar dat de samenwerkende partners hierin opgenomen kunnen worden zodat dingen niet dubbel gebeuren, of dat we moeten inzoomen op een bepaald aspect dat iemand nog nodig heeft om verder te kunnen. Dat is een uniek concept dat nergens anders bestaat. Hoe is het begonnen? Antoinette: in augustus 2012 ben ik een project van Groen Licht gestart bij het zelfregiecentrum. In 2014 is het project overgegaan in een stichting. Waarom de naam Groen Licht? Antoinette: De naam zegt het al: als je groen licht hebt mag je doorgaan. Groen is de kleur van de hoop. En die hoop wil ik de mensen die hier komen graag bieden. Hoe ziet globaal de structuur van Groen Licht eruit? Antoinette & Bart: Dat staat allemaal in het jaarverslag. De informatie over de stichting kun je allemaal terugvinden op de website. Antoinette: Nou, we hebben 400 trajecten gehad. Dat is dan zowel Groen Licht zelf als Taalcoaches als dochterproject. Bart: Vergeet niet dat we 120 vrijwilligers hebben die zich allemaal daarmee bezig houden. Dan praten we intussen niet alleen over Venlo, maar bijvoorbeeld ook Roermond. Antoinette: Roermond zijn we opnieuw op aan het starten. Karin had dat tot voor kort onder haar hoede, maar nadat zij ons is weggevallen werd me dat allemaal teveel en hebben we dat even in de koelkast gezet. Maar nu zijn we het daar weer opnieuw op aan het zetten. We zitten dus door Noord- en Midden-Limburg. In de gemeente Venlo zitten we in Blerick, Tegelen, Belfeld en Venlo. En dan hebben we het Taalcafé nog. In totaal gaat het om zeven locaties in de gemeente Venlo. Vorig jaar heeft Groen Licht het Rode Lintje gekregen, een initiatief van een politieke partij. Hoe hebben jullie dit ervaren? Antoinette: Ik hou er niet van om op de voorgrond te treden. Laat anderen maar de schijnwerpers opzoeken, ik zorg wel achter de coulissen dat alles geregeld is. Het werk dat ik doe is voor de mensen, niet voor de aandacht. Dan weet je ook meteen waar je het voor doet. Antoinette: Natuurlijk, maar ik heb het niet alleen gedaan. Ik mag dan wel grotendeels die kar getrokken hebben, maar al die vrijwilligers hebben zeker ook hun steentje aan het succes bijgedragen. Ik heb heel veel gekwalificeerde mensen om me heen, en dat scheelt enorm. Bart: Als kartrekker doe je veel werk dat voor anderen niet meteen zichtbaar is. ik weet dat Antoinette het enorm waardeerde dat 'haar' stichting de erkenning kreeg die het verdient. Hoe zien jullie Groen Licht in de veranderende samenleving? Nederland wordt steeds meer multicultureel. Er zullen toch altijd mensen opgevangen worden. Antoinette: We gaan mee met de flow. Minderheden zullen er altijd zijn. En dan niet per definitie minderheden, maar mensen die behoefte hebben aan een beetje ondersteuning met de Nederlandse taal. Als je die onvoldoende beheerst, kom je al gauw terecht in een situatie van armoede, achterstand... Bart: Het begint met taal. Laaggeletterdheid, participatie, schuldhulpverlening en armoedebestrijding. Dat zijn de drie pijlers waarlangs Groen Licht beweegt. We hebben daarstraks al kort een aantal activiteiten aangehaald. Welke activiteiten kent Groen Licht behalve het taalaanbod? Antoinette: We hebben o.a. het Taalcafé. Hier gaat het vooral om de uitspraak van de Nederlandse taal, het spreken met elkaar. Er komen hier mensen van veel verschillende culturen. Samen gaan ze gezellig met elkaar in gesprek. Ook ontstaan hier vriendschappen. En als een taalvrager met het idee komt om bijvoorbeeld een workshop zelf kleding maken te organiseren? Antoinette: Ja, dat is een mooi voorbeeld. Dan gaan wij bekijken of we daar ondersteuning aan kunnen bieden. Tot slot, waar zien jullie Groen Licht over vijf jaar? Bart: Kijk, dat vind ik nog een aardige vraag. Waar we over vijf jaar zijn weet natuurlijk niemand, maar als ik zo vrij mag zijn (kijkt Antoinette even aan), dan zou ik zeggen: over vijf jaar in heel Limburg, en over tien jaar heel Nederland. Antoinette: Daar sluit ik mij helemaal bij aan. En nu moeten we weer snel op weg, want de plicht roept weer. Bart: Dat is het lot van een bestuurder: overal en altijd afspraken. Door Peter Keijzers.