Poliflw

De Europese Commissie wil belasting gaan heffen. Daarmee zetten ze een wissel om. Lees hier de reactie van Europarlementariër Bert-Jan Ruissen en Tweede Kamerlid Roelof Bisschop.

De SGP is faliekant tegen de voorstellen van de Europese Commissie waarin voor het eerst in de geschiedenis EU-belastingen worden ingevoerd, een fonds van 750 miljard euro met geld dat overgeheveld wordt naar landen die hun financiën en economie niet op orde hebben en een forse verhoging van de EU-meerjarenbegroting.

“Met dit voorstel om de eerste EU-belasting in te voeren, gaat een wissel om”, zegt Kamerlid Roelof Bisschop van de SGP. “Als dit doorgezet wordt, is het een historische stap. Het begint met een heffing voor grote bedrijven, maar je kunt op je klompen aanvoelen dat het eindigt met nog veel meer belastingen, voor iedereen.”

"Dit voorstel getuigt van machtshonger,” zegt Europarlementariër Bert-Jan Ruissen. "We zijn voor hulp aan elkaar in moeilijke tijden, solidariteit, maar dat hoeft niet via een geldstroom van Noord- naar Zuid-Europa. Ook niet door de nationale bevoegdheid voor belastingheffing over te dragen aan Brussel. In dat geval maak je zo’n geldstroom zelfs permanent. Dat wil ik absoluut niet.”

"Dit voorstel komt voort uit een gevaarlijke combinatie: partijen die een grotere EU willen en landen die meer geld willen. We moeten ons niet laten meeslepen door deze wervelwind”, zegt Ruissen. “We weten nog niet eens de omvang van de economische crisis. En zelfs Italië kan met ruim 2400 miljard euro schuld nog steeds direct geld lenen op de financiële markt, zonder de EU. Dit is een verdere stap naar een Europese staat. Daar ga ik niet in mee.”

De SGP vindt dat de huidige EU-begroting voldoende mogelijkheden heeft om probleemgebieden te helpen, bijvoorbeeld via de fondsen voor regionale ontwikkeling. Bovendien ligt er al een pakket van maar liefst 540 miljard aan leningen waar EU-lidstaten uit kunnen putten. “De SGP zal de Nederlandse regering dan ook steunen als ze voet bij stuk houdt en niet zwicht voor de druk van met name de grote en zuidelijke landen. Buigen we wel, dan is het einde zoek,” aldus de SGP’ers.

Al eerder pleitten de SGP-parlementariërs voor een onderzoek naar en draaiboeken voor een exitmogelijkheid uit de eurozone. Daarmee zouden alle lidstaten wel eens beter af kunnen zijn. Bert Jan Ruissen: "Voor sommige schuldenlanden kan een euro-exit en devaluatie een verstandiger uitkomst zijn. In elk geval gezonder dan miljarden euro's schuld te blijven opstapelen.”

Het kabinet wil in rap tempo anderhalf miljoen huizen van het gas af. Volgens SGP-Kamerlid Roelof Bisschop is dat niet haalbaar. Bovendien wil hij meer aandacht voor energiebesparing. Lees hier zijn bijdrage.

Hoe lastig het aardgasvrij maken van woonwijken is, blijkt uit een interview met een bewoner:  “Ik heb het afgelopen jaar dit hele huis verbouwd. (…) 45.000 euro heeft het me gekost. En de week voordat de nieuwe keuken geleverd wordt, krijg ik een brief van de gemeente dat ze van het gas af willen. (…) Nou, toen kon ik mijn pet wel opvreten." Einde citaat.Waarom aardgasvrij?Volgens kabinet en klimaatakkoord moeten in 2030 anderhalf miljoen huizen van het gas af zijn. Vergeet het maar. De pilots laten zien hoe lastig het is. Eind vorig jaar waren nog maar 26.000 huizen van het gas afgehaald. Waarom direct aardgasvrij?Professor Smeulders trok onlangs aan de bel. Gas is juist relatief schoon. Warmtepompen op stroom uit biomassacentrales of op fossiele stroom is ook niet waar wij op zitten te wachten. Waarom zet het kabinet niet veel meer in op isolatie? Zelfs een groot deel van de kantoorpanden heeft nog niet eens label C. Bij blokverwarming is een alternatieve warmtevoorziening met bijvoorbeeld warmtekoude opslag goed mogelijk. Bij veel woningen is dat lastiger. Wat is er later mogelijk met waterstof of groen gas? Isolatie is in elk scenario nodig.De SGP stelt voor om 20% energiebesparing in 2030 als doelstelling te nemen. Dan hebben gemeenten ruimte om te kiezen voor meer isolatie in plaats van het compleet aardgasvrij maken van wijken. Milieuorganisaties kunnen hard roepen, maar het zijn de bewoners die het voor hun kiezen krijgen.Vraagtekens financiële onderbouwingIk zet grote vraagtekens bij de financiële onderbouwing. De minister schermt met woonlastenneutrale verduurzaming. Experts vinden dit voor de stap label C naar BENG wensdenken. Die 40.000 euro is via de energierekening niet zomaar terugverdiend. Graag meer duidelijkheid over de invulling van het principe woonlastenneutraal. Hoe wordt gewaarborgd dat verduurzaming van huurwoningen voor huurders inderdaad woonlastenneutraal is?Voor het Warmtefonds wordt 900 miljoen euro uitgetrokken, uitgesmeerd over tien jaar, dus nog geen 100 miljoen per jaar. Is de minister het met mij eens dat dit volstrekt ontoereikend is als je naar anderhalf miljoen aardgasvrije woningen wilt? Gebouwgebonden financieringFinanciering kan in veel gevallen niet via erfpacht of baatbelasting, schrijft de minister. Hij wil het Burgerlijk Wetboek wijzigen om gebouwgebonden financiering mogelijk te maken. Wanneer komt het er nu echt van? De rente van die lening wil het kabinet niet fiscaal aftrekbaar maken. Wat betekent dat voor de aantrekkelijkheid ervan? Het is lastig, maar niet onmogelijk. Bij andere duurzaamheidsleningen kan het wel. Graag actie.

HuurwoningenKleine particuliere verhuurders die opgeteld honderdduizenden woningen verhuren dreigen tussen wal en schip te vallen. En ook hun huurders. Ze kunnen geen gebruik maken van de korting op de verhuurdersheffing, de subsidieregeling eigen huis en de gebouwgebonden financiering. Hoe gaat de minister voorkomen dat deze groep in de kou komt te staan?De Woonbond suggereert om de huren voor woningen met label F of G te bevriezen. De gasbelasting gaat nu omhoog, terwijl huurders geen kant op kunnen. Wat vind de minister van dit voorstel?Voor ondernemers die willen investeren in een lokale warmtevoorziening is de vraag of er voldoende aansluitingen komen een belangrijke risicofactor. Kan de overheid een rol spelen om dit risico af te dekken, in de vorm van een garantstelling?Tot slotOnderdeel van het Programma Aardgasvrije Wijken is een Kennis- en Leerprogramma. Dit programma is vooral gericht op gemeenten. Het is echter ook van belang dat het bedrijfsleven kennis opdoet over efficiënte uitvoering van het aardgasvrij maken van woningen. Worden zij er ook bij betrokken?

Lees hier de bijdrage van SGP-Kamerlid Roelof Bisschop aan het debat over het CETA-handelsverdrag. Voor de SGP geeft de positie van de agrarische sector de doorslag.

Bijna tweeënhalf jaar geleden traden delen van het CETA-verdrag voorlopig in werking. De SGP stemde hier destijds tegen. Onze belangrijkste zorg lag bij de toekomst van de boer. Daarom riepen wij het kabinet op de economische, sociale- en milieugevolgen van CETA beter in kaart te brengen. Vandaag maken we opnieuw – ditmaal definitief – de balans op: ratificeren of niet? Enkele voordelenLaat ik allereerst erkennen dat er argumenten vóór CETA zijn.1. Canada is een belangrijke bondgenoot. Alleen al in het perspectief van mondiale spanningen, handelsoorlogen en een zeer assertieve wereldmacht China moet je elkaar vasthouden. De SGP-fractie is in dat licht ook warm voorstander van de Strategische Partnerschapovereenkomst (SPA) tussen de EU en Canada. 2. Ten tweede biedt het verdrag – onder de streep – waarschijnlijk handelsvoordelen. Het kan de export van goederen en diensten bevorderen, en investeringen vergemakkelijken. Alhoewel je jezelf natuurlijk kan afvragen wie er vooral profiteert van een half miljard euro extra handel in fossiele brandstoffen, zoals na voorlopige inwerkingtreding is gebeurd. Het klimaat in ieder geval niet.3. Tot slot zorgt het Investment Court System (ICS) in zekere zin voor transparantere procedures en betere beroepsmogelijkheden.Belangrijke zorgpuntenToch moet ik ook eerlijk zijn over de – al dan niet toekomstige – nadelen van het handelsverdrag.1. Weliswaar zijn voor de kwetsbare rundvlees- en varkenssector beperkte quota’s opgenomen. Maar voor hen kan ook beperkte extra import significante gevolgen hebben. En de tariefvrije contingenten voor agrarische producten gaan de komende jaren nog omhoog. Dat geldt ook voor de import van tarwe – import die overigens haaks staat op de kringlooplandbouw die het kabinet voor ogen heeft.2. Ten tweede: CETA kan een gelijk speelveld ondermijnen. Ja, Europese productstandaarden, zoals op vlak van dierenwelzijn, blijven in stand. Maar teelt van bijvoorbeeld tarwe en voedergewassen is in Canada aan minder (milieu-) normen gebonden. Dan zet Nederlandse producent op achterstand tegenover de Canadese concurrent.3. Ten derde kan het ICS wel degelijk een inperking van onze soevereiniteit betekenen. De minister zegt dat ICS “geen afbreuk doet aan de regelgevende autonomie en de beleidsvrijheid van Nederland”. Maar wat als straks claims van bedrijven haaks staan op, zeg, ons volksgezondheid- of ontwikkelingsbeleid? Dat gum je niet zomaar weg. Hetzelfde geldt voor het gebrek aan democratische controle op verdragscomité’s. Daar komt nog bij dat het ICS slechts toegankelijk is voor investeerders en bedrijven, en niet voor het maatschappelijk middenveld: een ongelijkheid die eigenlijk niet meer van deze tijd is.4. Voorzitter, een vierde – voor mijn fractie belangwekkend – bezwaar. We moeten naast CETA óók rekening houden met steeds strenger klimaatbeleid uit Brussel en met het MERCOSUR-verdrag dat in onderhandeling is. Onder andere voor onze boeren maken al die “kleine” – tussen aanhalingstekens – beetjes samen één hele grote!Mijn vragen aan de minister voor BH-OS luiden dan ook- Is het geen dubbele moraal om enerzijds de landbouw allerlei extra eisen op te leggen, terwijl anderzijds meer ruimte geboden wordt voor import van producten die niet aan die teelt-/productie-eisen hoeven te voldoen?- Begrijpt de minister de zorgen van vooral boeren over het ‘cumulatieve’ effect, en overweegt zij in dat opzicht een ‘nee’ tegen het MERCOSUR-verdrag?- Hoe gaat de minister sectoren die aanzienlijke nadelen van CETA ondervinden compenseren?

SlotsomDe SGP-fractie zet dus grote vraagtekens bij de noodzaak en algehele meerwaarde van CETA. Weliswaar kan het verdrag belangrijke handelsvoordelen bieden. Maar het kan ook negatieve gevolgen hebben voor onze landbouw, soevereiniteit, en de schepping. Onze zorgen op dit punt van 2,5 jaar geleden zijn helaas niet overtuigend weggenomen. Moeten we niet terug naar de tekentafel voor een nieuw model voor CETA? Een nieuw model voor toekomstige handelsverdragen? Een model dat niet alleen de belangen van internationale investeerders dient en hen toegang verschaft tot geschillenbeslechting, maar óók de belangen van degenen die opkomen voor marktbescherming, duurzaamheid- en sociale gerechtigheid? Ik zie uit naar de visie van de minister.

SGP-kamerlid Roelof Bisschop is en blijft een onderwijsman. Verdedigde hij een paar weken geleden een initiatiefwet in de Tweede Kamer, vandaag werden er twee amendementen van hem aangenomen over het onderwijs.

kleutertoets

Het eerste amendement van Bisschop legt in de wet vast dat kleuters geen toetsen hoeven af te leggen. De Tweede Kamer dringt daar al lager op aan, maar zonder resultaat. Door het amendement-Bisschop is nu wettelijk geregeld dat scholen kleuters niet hoeven te toetsen. Bovendien krijgen scholen de vrijheid om in latere leerjaren zélf te bepalen welke toetsen ze wel en niet willen afnemen.

Bisschop is blij met de steun die hij van de Tweede Kamer kreeg: “Het is belangrijk dat we scholen het vertrouwen geven dat zij het beste kunnen inschatten wanneer, hoe vaak en hoe leerlingen getoetst moeten worden. Daarmee doen we ook recht aan verschillen tussen leerlingen. Ik ben blij dat de Kamer vandaag heeft gekozen voor meer vrijheid voor leraren.”

Mbo-scholen Het tweede amendement gaat over scholen in het middelbaar beroepsonderwijs die door de Onderwijsinspectie het etiket ‘zeer zwak’ krijgen. Daar moeten zij zich op dit moment nog bij neerleggen. Ten onrechte, vindt Bisschop. Scholen moeten, net als in de rechtspraak, hier tegen ‘in beroep’ kunnen gaan.

“Het oordeel zeer zwak is voor een school buitengewoon heftig, denk alleen al aan de imagoschade. In het basis- en voortgezet onderwijs kunnen scholen bezwaar maken wanneer de inspectie dit oordeel wil geven. Ik wil dat mbo-scholen dat ook mogen. Dat is nu door de steun van de Kamer geregeld,” aldus de Onderwijswoordvoerder.



“Opnieuw dreigen boeren opgezadeld te worden met regels die op papier mooi zijn, maar in de praktijk lastig, of zelfs onwerkbaar. Daarom ga ik proberen die regels uit de wet te halen.”

Dat zegt SGP-kamerlid Roelof Bisschop over de Plantgezondheidswet waar de Tweede Kamer morgen over hoopt te gaan debatteren. De SGP stoort zich met name aan de extra regels voor gewasbeschermingsmiddelen. Zo zegt de wet dat boeren alleen gewasbeschermingsmiddelen in huis mogen hebben die een toelating hebben voor gewassen die ze op dat moment telen. Bisschop: “Wat als je nog een rest overhebt en dat over twee jaar weer wil gaan gebruiken, want zo gaat dat in de praktijk. En weten ze op het ministerie écht niet dat sommige boeren ook spuiten bij hun buurman of andere collega’s? Dit gaat niet werken!”

Ander voorbeeld: leveranciers mogen geen gewasbeschermingsmiddelen leveren aan een boer als die geen teelten heeft waarvoor deze middelen toegelaten zijn. “Klinkt logisch,” zegt Bisschop, “maar moeten leveranciers dat dan gaan controleren? Er zouden afspraken gemaakt worden, maar die zijn er nog niet. En willen we echt dat boeren hun teeltplannen met iedereen moeten gaan delen?”

De SGP gaat proberen deze onderdelen uit de wet te schrappen. Bisschop heeft hierover al contact met andere fracties. “Als ik boeren spreek, merk ik ergernis, maar ook zie ik dat ze bang zijn dat er zó veel regels en regeltjes komen dat je altijd wel érgens iets niet goed doet. Die zorg kan ik goed begrijpen. Boeren hebben geen administratieafdeling die de wetboeken kan doorpluizen. Ik wil geen nieuwe onduidelijkheid en span me ervoor in dat de Plantgezondheidswet meer aansluit bij de dagelijkse praktijk op het boerenerf,” zegt Bisschop. 



Lees hier de inbreng van SGP-Kamerlid Roelof Bisschop bij de behandeling van het voorstel om het rijtje met discriminatievoorbeelden uit artikel 1 van de Grondwet uit te breiden.

"Hoe ver moet je gaan met het vastleggen van allerlei verbijzonderingen van het artikel over gelijke behandeling in de Grondwet? Die vraag komt bij de SGP sterk naar boven bij de bespreking van dit wetsvoorstel. De indieners kiezen ervoor om ook handicap en seksuele gerichtheid op te nemen als non-discriminatiegrond.Wat betekent dat concreet? Het rijtje van gronden in artikel 1 van de Grondwet wordt dan uitgebreid met twee extra gronden. Maar het wordt niet duidelijk of daarmee het rijtje compleet is.Sterker nog: wie de Algemene wet gelijke behandeling leest ziet daarin dat er ook sprake is van nationaliteit en burgerlijke staat. Ook kennen we de ‘Wet gelijke behandeling op grond van leeftijd bij arbeid’. In artikel 21 van het Handvest van de Europese Unie lezen we ook over kleur, etnische of sociale afkomst, genetische kenmerken en taal, het behoren tot een nationale minderheid, vermogen en geboorte.Wie dit soort rijtjes tot zich laat doordringen ziet heel wat kanshebbers voor een volgend initiatiefwetsvoorstel. De SGP vraagt zich af of we dat moeten willen.In de huidige Grondwet staat al de bekende formule ‘of op welke grond dan ook’. Daaronder vallen al dit soort situaties. Wie nu de keuze maakt voor twee extra gronden en niet toelicht waarom andere ook algemeen aanvaarde gronden niet worden opgenomen, maakt een keuze die niet past bij een voorstel tot Grondwetswijziging. Juist het na 36 jaar wijzigen van de overbekende formulering vormt een extra bevestiging van het gegeven dat niet genoemde gronden dus blijkbaar minder belangrijk zijn.De SGP voelt er veel voor om – als je dan toch dit Grondwetsartikel gaat wijzigen – je moet kiezen voor een algemene formulering in plaats van een ‘kerstboom’ aan gronden. Dat zou dan leiden tot de formulering dat discriminatie ‘op welke grond dan ook’ verboden is. Kunnen de indieners van het voorstel toelichten waarom ze daar niet voor gekozen hebben?Wanneer je toch wél kiest voor het toevoegen van deze twee gronden dan roept dat ook interpretatievragen op.Allereerst de seksuele gerichtheid.In de onderzoeksrapporten die over deze term verschenen zijn noemen verschillende vormen van ‘overinclusie’.Dat er bepaalde zaken onder de Grondwettelijke noemer vallen die er niet onder thuis zouden horen.Concreet komen we dan voorbeelden tegen als pedoseksualiteit, zoofilie, hyperseksualiteit, satyriasis, nymfomanie.Allemaal termen die blijkbaar volgens de huidige maatschappelijke standaard niet passen bij Grondwettelijke bescherming.Maar intussen is een algemene bepaling wel van toepassing op zulke groepen.Klopt onze indruk dat de indieners dat niet zozeer beogen, maar dat ze er ook geen oplossing voor bieden in hun wetsvoorstel?Bij de grond handicap speelt een heel andere discussie.De SGP was echt blij toen we in de stukken tegenkwamen dat de indieners oog hadden voor discriminerende wetgeving op dit terrein. In de reactie op het advies van de afdeling advisering van de Raad van State staat dat ‘er in onze huidige samenleving nog steeds wetten en regels zijn die op genoemde gronden vormen van ongerechtvaardigde ongelijke behandeling zijn’.Maar in antwoord op onze vragen weten de indieners niet meer wat voor regels dat dan zouden zijn.Maar hoe zit het dan met bijvoorbeeld de Embryowet en de mogelijkheden van prenatale screening op handicap?Passen zulke regels wel bij de huidige samenleving?Het antwoord op onze vragen hierover was bepaald niet bevredigend.‘Dit wetsvoorstel heeft geen betekenis voor het vraagstuk van prenatale selectie.’Stel nu dat we zouden kunnen selecteren op grond van man of vrouw – dan zou de wereld te klein zijn als artsen meewerken aan het uitschakelen van bijvoorbeeld vrouwelijke foetussen. Dan zouden we ineens wél waarde hechten aan gelijke behandeling voor de geboorte. Daarom wordt hier in Nederland ook niet aan meegewerkt.Of stel nu dat het mogelijk zou zijn te selecteren op seksuele voorkeur – ook dan zou het land te klein zijn: discriminatie van seksuele voorkeur willen we niet, ook niet voor de geboorte.Bij handicap is dan de stelling ineens dat we selectie voor de geboorte niet onder wet vinden vallen. Dat is – voorzichtig geformuleerd – kortzichtig. De indieners geven terecht aan: ‘alle gronden verdienen eenzelfde ‘hardheid’ en beschermingsniveau’ De SGP is van mening dat wie de grond handicap serieus neemt, ook bereid zal moeten zijn om wet- en regelgeving aan te passen die het mogelijk maakt om te selecteren op basis van handicap. Anders is dit Grondwetsvoorstel geen serieus te nemen voorstel.Sterker nog: óók op grond van de huidige grondwetsformulering is discriminatie vanwege het al dan niet geboren zijn van kinderen al niet toegestaan.De indieners geven aan dat het verschil tussen de expliciet en niet-expliciet opgenomen gronden is dat bij de expliciete gronden sterk vermoeden van discriminatie oplevert. Uitgaande van de stelling van de indieners dat ‘explicitering’ betekent dat de bescherming sterker is geeft dat hoop voor de toekomst…Wanneer ik tot een conclusie kom, ontkom ik er niet aan om toch te denken dat het wetsvoorstel echte problemen of ongerechtvaardigde oordelen er niet aan ten grondslag liggen. Het is meer een vorm van symboolpolitiek om bepaalde groepen meer herkenbaarheid te geven in de Grondwet. Dat kan natuurlijk een prima uitgangspunt zijn, maar tot op dit moment hebben de indieners de SGP nog niet echt overtuigd van de redelijkheid van deze denkrichting, vergeleken met een meer algemene Grondwettelijke formulering die dan in andere wetgeving uitgewerkt kan worden.

“Een Europese Klimaatwet voorstellen nu we nog niet eens weten hoe we de doelstellingen van onze eigen Klimaatwet kunnen gaan halen, is buitengewoon onverstandig. Zo maak je het nog moeilijker en duurder dan het al is, zeker voor de mensen die de lasten moeten dragen.” Dat zegt SGP-kamerlid Roelof Bisschop over de vandaag gepresenteerde plannen van Eurocommissaris Frans Timmermans.

Terwijl Timmermans zijn megalomane Green Deal presenteerde, nam de Nederlandse Tweede Kamer de motie-Bisschop aan waarin staat dat klimaatbeleid eerst en vooral een nationale zaak is. Zaken als een kilometerheffing, gebouwde omgeving, het belastingstelsel, stedelijke luchtkwaliteit en het OV kunnen prima nationaal worden geregeld. “Met de mond wordt altijd beleden dat Europa alleen die dingen moet oppakken die nationaal niet kunnen worden aangepakt (subsidiariteit), maar met de hand trekt Brussel steeds meer macht naar zich toe,” aldus Bisschop.

 De SGP maakt ook een punt van de gigantische kosten van de plannen. Bisschop. Wie gaat die circa 1100 miljard (1100.000.000.000) euro betalen? “De geldpers van de Europese Bank in Frankfurt drukt er per minuut bijna een half miljoen euro’s bij, maar gezond is dat niet. Ik vrees dat we dat niet gaan ‘schaffen’, nog los van de vraag of deze gigantische bedragen wel proportioneel zijn.”

Bijlage:

Motie-Bisschop

De Kamer,

gehoord de beraadslaging,

constaterende, dat de Europese Commissie, gesteund door een position paper van de Nederlandse regering, aanstuurt op een veelomvattende Green Deal, inclusief een Europese klimaatwet;

overwegende, dat de Europese ambities zich niet beperken tot onder meer het Europees emissiehandelssysteem voor concurrentiegevoelige sectoren en de interne energiemarkt en –infrastructuur, maar zich ook uitstrekken tot terreinen en sectoren die primair de verantwoordelijkheid van de lidstaten zijn, zoals de gebouwde omgeving, het belastingstelsel, de stedelijke luchtkwaliteit en het stedelijk OV;

overwegende, dat een Europese klimaatwet en een Europees klimaatakkoord nationale plannen en agenda’s kunnen doorkruisen en vertragen en het draagvlak voor verduurzaming kunnen ondermijnen;

van mening, dat de kracht van de Europese samenwerking gezocht moet worden in adequate Europese afspraken op die punten waar lidstaten elkaar nodig hebben;

verzoekt de regering bij de beoordeling van de Green Deal en de daaruit voortvloeiende voorstellen in lijn met voornoemde overwegingen het principe van subsidiariteit en proportionaliteit nadrukkelijk mee te wegen en dit mee te nemen bij de inzet op Europees niveau,

en gaat over tot de orde van de dag.

Bisschop



Na de protesten van boeren en bouwers heeft het kabinet een spoedwet ingediend met maatregelen om wat te doen aan de ‘stikstofcrisis’. Die problemen ontstonden na een rechterlijke uitspraak over wat in feite een politieke afweging is. Bij dit onderwerp zie je dat de werkelijkheid van de rechtbank een andere is dan de werkelijkheid in het veld. Zoals ook de  realiteit van Den Haag nogal eens afwijkt van die in Rijssen of Nunspeet.

De Tweede Kamer sprak vandaag met de regering over die spoedwet. Die bijdrage staat hieronder. Kern van de insteek van de SGP is: dit probleem los je niet op met een landelijke aanpak om de eenvoudige reden dat Zuid-Holland een andere provincie is dan Gelderland, en Friesland niet te vergelijken is met Utrecht. Aan de hand van een paar voorbeelden legde hij dat uit.

Bij de behandeling diende de SGP-woordvoerder een aantal voorstellen om de spoedwet te wijzigen in. De eerste gaat over het toevoegen van bepaalde middelen aan veevoer. De SGP vindt dat dat niet verplicht moet worden. Een ander amendement ligt in dezelfde lijn: veevoermaatregelen mogen alleen als vastgesteld is dat zich geen negatieve gevolgen voordoen voor de dieren, de volksgezondheid en de afzet van Nederlandse producten. Met voorstel drie wil de SGP de doelen voor Natura-2000 gebieden aanpassen zodat boeren niet zo snel in de knel komen.

Bijdrage Roelof Bisschop over de spoedwet stikstofAlleen al het woord ‘stikstofregistratiesysteem’ laat haarscherp zien waar de schoen wringt. Stikstof, zoals ammoniak, is lastig te meten, lastig te volgen, het vliegt overal naar toe en het kan overal neerslaan. Toch willen kabinet en juristen tot achter de komma voor elke hectare in ons land berekenen en vastleggen wat er met die stikstof gebeurt. Dan is er een niet goed wijs, en dat kan niet de stikstof zijn…Ja, ik weet dat er een ingewikkelde, juridische werkelijkheid is.Ja, ik snap dat het kabinet snel een paar knoppen wil hebben om aan te draaien.Maar ik wil wel graag voorkomen dat op het verkeerde paard gewed wordt.En ik wil graag vertrouwen krijgen in de brede aanpak. De SGP ziet een paar voetangels.We doen ook een paar voorstellen.Landelijke aanpak?Het kabinet sorteert voor op een landelijke aanpak, met een landelijke drempelwaarde en een landelijk registratiesysteem. Eenduidig, maar gelet op het Raad van State advies, juridisch wel heel kwetsbaar. Een ketting is zo sterk als zijn zwakste schakel. Ik wil niet dat door één rechterlijke uitspraak opnieuw het hele land plat ligt. Waarom gaan we niet voor een gebiedsspecifieke aanpak op basis van landelijke handreikingen? Met een drempelwaarde per gebied, gebaseerd op landelijke én lokale onderbouwing. Juridisch veel minder kwetsbaar en het geeft mogelijkheden om regionaal voor hogere drempelwaarden te kiezen.Ik zie regionaal nog veel mogelijkheden voor gerichte emissie- en depositiereductie. Even concreet: een rij bomen om één melkveestal op vijfhonderd meter van een stikstofgevoelig habitat levert méér depositiereductie op dan honderd rijden op twintig kilometer afstand. Deze gebiedsaanpak moet niet in de vertraging door te wachten op Den Haag, maar in de versnelling.StikstofregistratiesysteemHet kabinet wil allerlei toeters en bellen ook bij minimale theoretische depositietoenames, als 0,05 mol. Waarom? Bij infraprojecten is de geaccepteerde redenering dat deposities van wegverkeer op enkele kilometers afstand ‘niet betekenisvol zijn te herleiden tot een individueel project’. Eén aanpassing in Aerius en je hebt dit ook geregeld voor onder meer wegverkeer bij woningbouw. Het RIVM heeft inmiddels zelfs berekend dat 75.000 bouwprojecten bij elkaar voor niet meer dan 0,3 mol per hectare zorgen…dat wist Raad van State in mei nog niet. Waarom zou je hier een stikstofregistratiesysteem voor nodig hebben? De regering wil de ruimte die ontstaat door langzamer rijden, sanering van varkensbedrijven en voermaatregelen reserveren voor woningbouw en infraprojecten. Er is dan veel ruimte over. Waar blijft de ruimte voor onder meer landbouwprojecten en voor beweiden en bemesten? Duurzame bedrijfsontwikkeling is ook algemeen belang! Wat is het perspectief hiervoor?VoerspoorDe SGP heeft grote twijfels bij de veevoerartikelen. Ik heb de indruk dat het kabinet tegen het Landbouwcollectief zegt: fijn dat jullie meedenken, maar wij trekken ons eigen plan. Zo moet het niet. Hoe serieus neemt het kabinet de voorstellen van het Landbouwcollectief? Wanneer gaat het afpakken van productierechten bij externe saldering van de baan?De SGP wil niet dat toevoeging van enzymen en ander spul aan veevoer afgedwongen kan worden. Ik vrees risico’s voor diergezondheid, dierenwelzijn en de gevolgen voor de afzet. Dat moet je niet willen. Ik heb hiervoor een amendement ingediend. De SGP vindt de bepalingen waarmee doelvoorschriften ingevoerd kunnen worden te ongeclausuleerd. Ik mis randvoorwaarden met betrekking tot diergezondheid. Ik mis de notie dat de ruwvoersamenstelling natuurlijke pieken en dalen heeft. Daar mag je boeren niet op afrekenen. Ik mis een visie op de voorstellen van het Landbouwcollectief. Sowieso moeten dergelijke voorschriften eerst aan de Kamer voorgelegd worden.BeweidingDe SGP vraagt de regering om beweiding generiek vrij te stellen van een vergunningplicht. Vanuit het oogpunt van dierenwelzijn en emissiereductie zou het absurd zijn dat koeien toestemming moeten vragen om buiten te mogen lopen. Ik heb begrepen dat bij strijdigheid nieuwere Europese richtlijnen boven de oudere gaan. Vanuit het oogpunt van de nieuwere NEC-richtlijn moeten we inzetten op reductie van de landelijke ammoniakemissie. Hoe meer koeien in de wei, hoe beter. Dat mag de oudere Habitatrichtlijn niet dwarsbomen.IndustrieEr is op provinciaal niveau discussie ontstaan over industriële emissies. Een deel blijkt buiten de emissieregistratie en dus buiten Natura 2000 te blijven. Voor het debat volgende week ontvang ik graag een brief over hoe het zit met de emissies van de industrie.Crisis- en HerstelwetIk zet grote vraagtekens bij het voorstel om projecten als de aanleg van natte bufferzones onder de Crisis- en Herstelwet te schuiven. Dat betekent dat waterschappen en gemeenten niet in beroep kunnen gaan, terwijl zij juist belangrijke regionale partners zijn.Natura 2000Het Natura 2000 beleid moet ook aan de voorkant opgeschud worden. Om één ding te noemen: stel de doelen bij. Zorg ervoor dat een habitatsnipper die er nauwelijks toe doet niet over dezelfde kam geschoren wordt als een groot, belangrijk habitat. Ik heb hiervoor ook een amendement ingediend.