Poliflw

Weth. Wim Runderkamp: Niets is wat het lijkt te zijn! We zien slechts wat we denken. En wat we denken hangt af van onze overtuigingen. Onze overtuigingen zijn vaak weer gelinkt aan onze ervaringen en (bij gebrek daaraan) vooroordelen. Die per definitie zijn gebaseerd op onvolledige informatie. Het is een klein wonder dat we nog fatsoenlijke weloverwogen beslissingen kunnen nemen!Deze week kwam dit op verschillende momenten duidelijk in beeld. Neem bijvoorbeeld een interview met de LOVE over parkeren. Een onderwerp, waar veel mensen aannames doen die niet kloppen en niet gecheckt worden. Omdat het mensen direct raakt, worden wel allerlei meningen gegeven, soms verpakt als feiten. Ik ben dat erg blij met de LOVE die navraag doet. Ook de berichtgeving over het Europaplein of over mogelijke gemeentelijke fusies zijn van die onderwerpen. Ik kom veel ongeïnformeerde meningen en misinterpretaties tegen. Ik ben dan blij met een genuanceerd geluid vanuit een betrokken burger in een lokale krant. Die informatie bereikt misschien andere mensen en komt misschien beter binnen, dan de misleidende informatie die sommige politieke schreeuwers verschaffen over waar we staan en hoe we er in staan. Op zich vindt manipulatie van informatie wel vaker plaats. En ik denk dat dit meestal is ingegeven door eigenbelang, (te) sterke overtuigingen of opportunisme. Slecht nieuws ‘travels fast’ zeggen ze wel eens. Nou, mond op mond ging het al snel, maar via bijvoorbeeld whatsapp is het helemaal niet meer bij te houden. En niet te corrigeren, hoe jammer dat soms ook is. Fake news is een werkelijkheid waar we mee moeten dealen. Niets is wat het lijkt te zijn. Onze beeldvorming, mijn beeldvorming, wordt bepaald op basis van onvolledige en soms zelfs onjuiste informatie. Ondertussen reageren mensen wel vanuit die beeldvorming. Hoe fijn zou het zijn als dingen dan eerst gecheckt worden. Als we eerst tot 10 tellen, dingen navragen en dan pas overwegen te reageren. Hoe belangrijk is onderscheidingsvermogen!Ik herken het ook in mijzelf. Ik kan best wat geduld opbrengen, maar het is niet mijn sterkste punt. En bij tijd en wijle kom ik dingen tegen, waar ik ook gelijk op reageer. Niet alleen online, maar ook tijdens het werk. Meestal omdat ik een uitgesproken doel nastreef of tot de conclusie komt dat afspraken niet worden nagekomen. Het is confronterend of zelfs ronduit pijnlijk als ik dan conclusies trek, die achteraf een heel andere verklaring hebben. Zeker als dat achteraf een relatie heeft met iemands gezondheid bijvoorbeeld of als ik het door navragen had moeten en kunnen voorkomen. Deze week kwamen een paar van die voorbeelden langs, waar ik keuzes maakte en beslissingen nam op basis van wat ik dacht te weten. Maar anderen hebben vaak kennis van andere puzzelstukjes. En alleen samen krijg je een completer beeld. En hopelijk betere beslissingen. Alles bij elkaar was het een week waarin ik heb gezien dat niets is wat het lijkt te zijn, en waarin ik heb geleerd meer door te vragen voor ik conclusies trek. Het begint met de hand in eigen boezem. En nou hopen dat de buitenwereld mijn verbeteringen gaat weerspiegelen! Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Weth. Wim Runderkamp: Regeren is vooruitzien! Twee zaken stonden centraal deze week, die voor mij leiden tot dit thema van de week. De eerste is de inspiratiebijeenkomst Economische Toekomst. De tweede is vanwege afspraken en krantenartikelen over eventuele fusies, waarbij gemeenten Landsmeer en Waterland een rol spelen.Voor wat betreft de economische toekomst, niet eerder pakte de gemeente zo uit met een inspiratiebijeenkomst. En met succes. Meer dan 200 ondernemers kwamen er op af. Onder andere Björn Kuipers (ik heb nu echt nooit meer commentaar op een scheidsrechter) en Mona Keijzer inspireerden de aanwezigen. En de deelnemers van het economisch platform gaven pitches over onderwerpen die de komende tijd, samen met ondernemers, uitgediept worden. Bij die ondernemingen. Over thema’s als bereikbaarheid, innovatie & duurzaamheid, topsectoren van de toekomst, herbestemming en onderwijs. De Triade was daarom een logische plek en echt prachtig opgetuigd. Het is een mooi voorbeeld waarbij de overheid participeert in plaats van andersom. En de verwachtingen zijn hoog, want wie kan beter vooruitzien over onze economische toekomst, dan de ondernemers zelf? En wat betreft de bestuurlijke toekomst, dat houdt de gemoederen nogal bezig. In elke krant kom ik het onderwerp steeds weer tegen. Elke week lijkt er nieuws te zijn. Betrokken inwoners vragen om afspraken, politieke partijen haasten zich hun mening te geven. En waarom? Eigenlijk is het niet zo ingewikkeld. Landsmeer maakt een ronde langs haar inwoners en over enige maanden wordt daar waarschijnlijk een knoop doorgehakt. In Waterland gaat een traject starten met inwoners en verwacht het college in de zomer met een voorstel te komen, dat die gemeenteraad aan het einde van het jaar gaat behandelen. En Edam-Volendam? Wij volgen de ontwikkelingen alert en wachten het verder af. We hebben al een fusie tussen Edam-Volendam en Zeevang achter de rug. Die is al een tijdje succesvol afgerond. En die fusie is aangegrepen om veel zaken te verbeteren en te professionaliseren. Achterstanden worden nu aangepakt, er wordt meer gewerkt vanuit een visie dan ad hoc en de sfeer en onderlinge verhoudingen in de politiek zijn sterk verbeterd. Het is zakelijker geworden en er wordt nauwelijks meer op de man gespeeld. En dat is een goede zaak. Ondertussen zijn korte lijntjes gebleven en worden de lokale identiteiten gewaardeerd. Veel zorgen aan de voorkant, bleken niet aan de orde of goed te ondervangen, als is de kwetsbaarheid van de gemeentelijke organisatie nog niet weg. Is verdere schaalvergroting daarom wenselijk? Eerst maar eens afwachten. Als er in de loop van dit jaar naar ons gekeken gaat worden, dan is het vroeg genoeg en zullen we waarschijnlijk eerst in gesprek gaan met inwoners, voor er keuzes worden gemaakt. Maar gelet op onze ervaringen mag de conclusie wel getrokken worden, dat er geen angst nodig is. Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Weth. Wim Runderkamp: Mijn thema van de week is Hoofd of hart? Soms heb je van die weken, die je aan het denken zetten. Grote dilemma’s, kleine dilemma’s. Dit was zo’n week. Mijn thema van de week is daarom: hoofd of hart? Ik denk regelmatig na over wensen, doelen, resultaten en hoe de omgeving helpt om van het een naar het ander te komen. Of juist niet. Ik wil dingen begrijpen, inzicht verwerven. Om het vervolgens goed of beter te doen. Een vrij rationele benadering, al zeg ik het zelf. Maar zo simpel is het niet altijd. Mijn meer rationele benadering is een middel. Maar wat we willen, dat is emotie, een gevoelskwestie. Ook in de politiek. Neem het bepalen van kaders voor herontwikkelingen. Vaak gaan hart en hoofd goed samen. Dat zagen we afgelopen week rondom de kaders voor de Hoogstraat. Complimenten alom. Of bij de Parallelweg, waar vanuit verschillende wensen en motieven, twee heldere vervolgacties werden geformuleerd. Maar er zijn ook locaties waar het moeilijker ligt. Waar het hoofd ingeeft dat iets wel kan/moet/wenselijk is, bijvoorbeeld vanwege financiën of uitstraling of behoefte. Terwijl het hart ingeeft dat we iets toch niet willen, of vice versa. Zoals bij parkeerterreinen of -garages. Wil je dan een oplossing? Of is de vorm een doel op zich? Waarom wil je iets? Als hart en hoofd het niet met elkaar eens worden, dan is sprake van een dilemma. ‘Kiezen voor’ betekent dan ook altijd ‘kiezen tegen’. En wat te denken van burenruzies, al dan niet in de dop. De laatste weken komen een aantal zaken langs, waarbij mensen niet met elkaar (willen) praten, maar de gemeente in stelling brengen. Wat we ook beslissen, er is een ‘winnaar’ en ‘verliezer’, rationeel gezien. Gevoelsmatig zijn er alleen verliezers, als mensen niet meer met elkaar willen praten, bemiddeling afwijzen en de gemeente aankijken. Elke beslissing is olie op het vuur. Waar je voor de één je verantwoordelijkheid zou nemen als gemeente, laat je je volgens de ander ‘gebruiken’. Wat doe je dan? En hoe bouw je dan een brug? Want hart en hoofd verstaan elkaars taal nogal slecht. Het hoofd zoekt houvast in processen en logica en in regels. Het hart zoekt het in intuïtie, harmonie en verbinden. Vooralsnog richt ik me bij dilemma’s dan op het hoofd, als ik een beter resultaat voor me kan zien, dan ga ik voor focus. Is de uitkomst onzeker? Dan ga ik voor het hart. Wim Runderkamp Wethouder

Weth. Wim Runderkamp: Mijn thema van de week is Investeren in de toekomst! De jeugd heeft de toekomst. Een open deur, maar ook mijn thema van de week. Vorige week was er eerst ‘Scoor een boek!’. Een prachtige samenwerking tussen bibliotheek, scholen en FC Volendam. Altijd leuk om met Frook en talentvolle kinderen een balletje te trappen. Maar met een serieuze boodschap. Lezen is belangrijk. En leuk. Ook voor sporters. Ik ben benieuwd welke school en groep de meeste boeken heeft gelezen over 10 weken! Vanochtend was er de jongeren-raadsvergadering. Twee groepen vmbo-leerlingen van het Don Bosco College gingen in discussie over de toekomst van de kermis. Helemaal officieel, onder voorzitterschap van de burgemeester, begeleiding van de griffier en een aantal raadsleden. En ik mocht als wethouder mijn steentje bijdragen. Goed om onderwijs zo met de praktijk te verbinden. En ook voor de gemeente erg leuk. Ik hoorde zowel bekende argumenten en ideeën als nieuwe zaken. Wie weet wat daar nog van komt! Investeren in de toekomst willen we ook in de openbare ruimte. Vorig jaar heeft de raad al gevraagd om snel met een Beheerplan te komen en om achterstallig onderhoud weg te werken. Inmiddels is het voorstel naar de gemeenteraad. Financieel is het een grote knoop, maar dan loop je niet meer achter de feiten aan. En tenslotte investeren we ook in de toekomst op het gebied van dienstverlening. Van de week in een wachtkamer realiseerde ik me dat ik gelukkig zelden bij een fysio of dokter kom. Reguliere afspraken bij de tandarts, daar blijft het gewoonlijk wel bij. En waar ik vroeger standaard een half uur moest wachten, wordt ik tegenwoordig altijd volgens afspraak geholpen. Bij de gemeente is dat nog andere koek, maar dat gaat veranderen! Per 1 april aanstaande. En het is geen grap, maar hoog tijd. Per 1 april kun je bij de gemeente alleen nog terecht als je een afspraak hebt. En dan wordt je ook op die tijd geholpen. Nooit meer wachttijden! En mocht je geen afspraak hebben, dan maken we die voorlopig ter plekke. Maar dan kun je dus ook pech hebben. Daarom adviseer ik iedereen om vooraf een afspraak te maken. Dat gaat (ook nu al) heel makkelijk, via https://afspraak.edam-volendam.nl/Internetafspraken. Maar even bellen kan natuurlijk ook. We grijpen dit ook aan om gelijk de tijden te verruimen en gelijk te trekken, van 8.30 - 16.30 uur voor alle loketten, los van de bekende maandagavond. Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Mijn thema van de week is Spelletjes! Inderdaad, spelletjesweek! En ik ben altijd wel in voor een spelletje. Officieel heet het dan ‘Serious Gaming’. En dan klinkt het ineens een stuk minder leuk. Ik doe dat bepaald niet elke dag, maar nu ineens twee keer per week. De eerste ging over de ruimtelijk impact van de ‘Klimaatopgave’ in Noord-Holland-Zuid, althans alleen het elektriciteitsdeel daarvan. De tweede ging over de nieuwe Openbaar Vervoer-concessie in Zaanstreek-Waterland. Los van mijn thema van de week, ging er heel veel tijd zitten in de afronding van beheerplannen, samen met wethouder Schutt. Dit zijn plannen over het onderhoud van wegen, havens en bruggen in dit geval. Het is een zeer complexe opgave en financieel geen fijne boodschap. Verder had ik overleg, samen met wethouder Tuijp, over het rapport over het al dan niet oprichten van een ‘Sportbedrijf’. Dat wil zeggen een Stichting om alle sportaccommodaties in onder te brengen. Een beetje surreëel, als ik gefrustreerd moet constateren dat we niet eens een sporthal harsvrij kunnen houden en de gemeente opdraait voor de schoonmaakkosten. Maar ik had ook leukere zaken te doen, zoals de verkoop, samen met wethouder Koning, van de oude Blokwhere. De Vooruitgang gaat daar woningen bouwen die hard nodig zijn. En natuurlijk leuke dingen zoals de spelletjes! Zonder gekheid, bij de Serious Gaming over de ruimtelijke consequenties van onze aanstormende elektriciteitsvraag, wordt de bewustwording op de gezichten van de deelnemers duidelijk. Om in onze eigen regionale opgave te voorzien, heb je vele hónderden windmolens (a 180m hoogte) nodig. Of zonnepanelen in een volstrekt onhaalbare omvang, water meegerekend. Tel daarbij op dat dit nu allemaal níet mogelijk is door bestaande beperkingen. Relatief ‘zachte’ beperkingen zoals weidevogel- en natuurgebied en het aanmerken van windmolens en zonneweides als ‘verboden verstedelijking’ door de provincie. Maar ook hardere grenzen als hoogtebeperkingen vanwege Schiphol, werelderfgoederen, molenbiotopen, veiligheidseisen bij hoogspanningstracés en hoofdinfra en wat al niet meer. Het wordt mij al snel pijnlijk duidelijk dat de opgave volstrekt onmogelijk is. Als we tenminste vasthouden aan geldende, democratisch tot stand gekomen en zorgvuldig gekozen beperkingsregimes. We zullen echt héél ver moeten gaan met heroverwegen, willen we iets van een deuk in een pakje boter kunnen gaan slaan. Als we ons steentje gaan bijdragen, dan gaat dit volgens mij de grootste impact hebben op het landschap sinds de inpolderingen van de Beemster, Purmer, Wormer etc. Iedereen gaat het zien, overal. En dan hebben we het nog niet over de (realistische) haalbaarheid, betaalbaarheid en draagvlak. Mijn conclusie is in ieder geval dat we in Waterland met onze voeten op de grónd moeten blijven. Dat we met gezond boerenverstand eerst even tot hónderd moeten tellen, voor we ons groene en gekoesterde landschap met prachtige dorpen en steden volledig omvormen in een onherkenbaar energieproductielandschap van windparken en zonneweides. De Serious Game over het openbaar vervoer was wat dat betreft veel optimistischer. Uitgangspunt in dit serieuze spel was een basisniveau dat kwalitatief een stuk lager is dan het bestaande busvervoer en een beperkt (speel)budget. Allerlei leuke dingen konden worden toegevoegd, zoals met een taxi naar huis als je de laatste bus mist. Maar al discussiërende kwam ik er op uit dat ‘terug naar de huidige kwaliteit’ mijn eerste streven was. En toen bleek ik zo ongeveer door mijn budget heen... Niet of nauwelijks ruimte voor kersen op de taart. Maar goed, als dan goed openbaar vervoer, hoge frequenties, eindstations in Amsterdam CS en Noord en nachtbussen blijven, verbindingen met voorzieningen zoals ziekenhuizen verbeteren, er duidelijk herkenbare buslijn komt voor toeristen om een alternatief te bieden voor de (overlast van) touringcars en elektrische bussen rijden in plaats van branden, dan ben ik positief gestemd. Bijna jammer dat dit spel geen winnaar krijgt! En belangrijker, de komende maanden zullen ook gemeenteraden en inwoners hun inbreng kunnen gaan geven voor het programma van eisen van het toekomstige busvervoer. Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Weth. Wim Runderkamp: Mijn thema van de week is de CAI, verkopen of verglazen?! De winter is gekomen. Eindelijk. Helaas is het niet genoeg om te kunnen schaatsen. Met de sneeuw was mijn hoop sowieso al vervlogen. Maar de gemeente heeft het dan druk met strooien. En in deze periode ook met de Kerstbomenactie, waarvan de winnaars nu bekend zijn. Van een rustige winterslaap is echter allesbehalve sprake. In de politiek stonden er eerder ‘hete’ onderwerpen op de agenda, zoals parkeren, duurzaamheid en de CAI, het gemeentelijke kabelbedrijf. Onderwerpen, waarover de meningen vaak uitgesproken zijn en ook flink kunnen verschillen. Een heerlijke week dus, voor een portefeuillehouder. Mijn dominante thema deze week is echter duidelijk de CAI. De gemeenteraad had gevraagd om een heroverweging of we het gemeentelijke kabelbedrijf zouden gaan verkopen of niet. Ingegeven door de zorg dat het netwerk op termijn veel minder waard zou kunnen worden, terwijl je het als gemeente op zich kúnt verkopen. Het uitgevoerde onderzoek geeft antwoord op een hele rits onderzoeksvragen die de gemeenteraad eerder had vastgesteld. Neutraal en zakelijk beschreven, zonder advies. Want de weging is aan de politiek zelf. Dus dat is altijd even spannend, want het is ook maar net wat je er in wilt lezen. In essentie is het een keuze tussen principe en pragmatisme. Ben je principieel, dan verkoop je de CAI omdat het geen zuivere gemeentelijke taak is en krijg je een zak geld ineens (die over plm 10-12 jaar op is). Ben je pragmatisch, dan kies je voor behoud van de CAI en daarmee voor jaarlijkse winst, tevreden inwoners en ook ondernemersrisico. Er is gekeken naar verschillende criteria (draagvlak, kwaliteit, toekomstbestendigheid, risico’s en financiën voor abonnees en gemeente). De moraal van het verhaal is dat draagvlak en financiën naar behoud leiden. Kwaliteit en toekomstbestendigheid blijken in beide scenario’s gewaarborgd te kunnen worden. En de risico’s vallen mee, zeker voor de korte termijn. Het college is daarom voor behoud van de CAI en onderzoek naar glasvezel op termijn (los van de gemeente wordt nu glasvezel aangelegd in de Zeevang en Purmer). Maar het onderwerp ligt altijd gevoelig. In het verleden is al meerdere keren verkoop overwogen en soms op het laatste moment niet doorgegaan. Bijna iedereen in de kernen Edam en Volendam is aangesloten op dit kabelnetwerk en velen hebben er ook een uitgesproken mening over. De kwaliteit is goed, de tevredenheid hoog en de prijs is laag. Het leidde in de gemeenteraad tot een goede discussie, waar op basis van argumenten werd gediscussieerd en waar vervolgens overeenstemming werd gezocht. Kritiek was er op de mate van onzekerheid en marges, zowel financieel als qua toekomstbestendigheid. De uitkomst is dat de CAI voorlopig niet in de verkoop gaat, dat we wel enkele scenario’s gaan verdiepen en dat we gelijk onderzoek gaan doen naar de mogelijkheden van glasvezel. 1-0 voor het pragmatisme. Wim Runderkamp, Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Wethouder Wim Runderkamp: Mijn thema van de week is Reflectie! Deze week heb ik het rustiger. Dat wil zeggen, mijn kinderen zijn ook vrij en er liggen nog allerlei klusjes te wachten. Maar er is tijd genoeg over. Tijd die ik traditiegetrouw vul met opruimen, letterlijk en figuurlijk. Kasten, mijn bureau, de zolder, ze moeten er aan geloven aan het einde van het jaar. Toch draait het vooral om de figuurlijke opruiming deze laatste weken van het jaar. Ik reflecteer regelmatig. Op van alles, maar het meest nog op mijn doel. Is mijn doel nog waar het echt om gaat? Zit ik nog op het juiste pad? Of ben ik afgedwaald in de mistige waan van alledag? Maar voor nu een klein stukje reflectie over de politiek dit jaar. Over iets dat in de tijd van fake news vol in de aandacht staat: desinformeren. Als je informatie verspreid, dan ben je daar voor verantwoordelijk, wat mij betreft. Ook als je het doorvertelt of doorstuurt. En zeker ook als die informatie niet klopt! En regelmatig zie ik raadsleden en inwoners de bocht uit vliegen. Deels door onwetendheid, maar tot mijn spijt deels ook bewust. Toch stemt het me vaak mild. Ik weet ook uit eigen ervaring hoe moeilijk het is om iets te checken, waar je vast van overtuigd bent. Wat dat betreft heb ik zo ongeveer alle fouten al gemaakt. En niet een keer... Er is nooit één waarheid, er zijn altijd verschillende perspectieven. Ik herken er tegenwoordig veel meer dan vroeger en het geeft me nu de mogelijkheid om mensen die mijn oude fouten herhalen een spiegel voor te houden. Ze te wijzen op wat er is gebeurd en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn. In de hoop dat zíj sneller kunnen leren van míjn fouten. Soms blijkt dat ze die gevolgen juist wilden en daarom bewust een verkeerd beeld hebben geschetst. Soms heeft men het zich gewoon niet gerealiseerd. Zeker als ik denk dat iemand bewust desinformatie verspreidt, in de krant of online, dan heb ik nog wel eens de neiging te willen reageren. Het is een fors dilemma. Als ik het ga tegenspreken, dan ben ik onderdeel van het probleem. Dan staan we tegenover elkaar. En dat verwordt, zeker in de politiek, al snel tot welles/nietes of zelfs tot moddergooien. En daar wil ik geen onderdeel van zijn. Maar als ik niet ga tegenspreken, dan is het gevolg dat sommige mensen de grootst mogelijke onzin geloven en dat zelfs verder verspreiden! En ik laat het dan gebeuren. Ook niet bepaald een aantrekkelijk scenario. Een echte oplossing heb ik niet. Zelf hou ik het er maar op om individueel bij tijd en wijle iemand een spiegel voor te houden, veel geduld te betrachten, zelf regelmatig te reflecteren en blijf ik proberen genuanceerde informatie aan te (laten) bieden. Want mensen die onzin wíllen geloven en geen kritische vragen stellen, die ga ik uiteindelijk toch ook niet kunnen helpen. Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

Wethouder Wim Runderkamp: Mijn thema van de week: Successen & feestjes! Met de feestdagen in aantocht is de sfeer vaak anders. Er hangt wat in de lucht. Aan de ene kant is het veel drukker, alles moet nog even af. Aan de andere kant is het vrolijker, positiever. En dat kon ik merken deze week! Afgelopen week was ik bij de opname van het VVD-spotje ‘Leve de Doeners!’ Op TV wordt vaker een podium gegeven aan mensen die tegenover elkaar staan, aan schreeuwers die ergens voor of tegen zijn. En minder aan mensen die naast elkaar staan. Vandaar dat het tijd was om de mensen die ‘niet schreeuwen maar gewoon doen’, eens in het zonnetje te zetten. Erg gezellig en inspirerend, al die verhalen, over mensen die totaal verrast waren! En trouwens ook leuk om eens bij de opname van zo’n spotje te zijn. Een andere feestelijke gebeurtenis betrof de ondertekening van een convenant dat ik mocht sluiten met de LOVE. De lokale omroep is over een paar maanden in de hele gemeente en bij alle providers te bekijken. En krijgt daarvoor meer geld. Ook gaat de LOVE, als toekomstbestendige, multimediale lokale omroep, meer aandacht besteden aan politieke en maatschappelijke onderwerpen. Volledig onafhankelijk uiteraard. En wat feestjes betreft. Laten we de opening van de nieuwe Seinpaal niet vergeten. Ik vind dat een prachtige afsluiting dit jaar, ingeluid met een geweldige lasershow en door kopstukken van lokale verenigingen! Ten overstaan van volle tribunes met geïnteresseerden en gevolgd door een open dag. Nog een sportgerelateerd succes en erg gezellig feest vond ik afgelopen zondag het gala van de FC Volendam en Handbalvereniging Kras/Volendam. Waar weer het een hoop geld - bijna 2 ton! - voor de jeugd is opgehaald. Met dank aan alle sponsoren. In vergelijking valt de digitalisering van aangifte van overlijden misschien wat uit de toon. Het is niet sexy, maar wat mij betreft wel een verbetering van de dienstverlening, waar we dan ook even bij stil hebben gestaan. Digitaal aangifte doen kan nu 24/7, door middel van eHerkenning, een soort ‘digitale sleutelbos met naamplaatje’. Daarnaast blijft langsgaan voor direct contact ook mogelijk. Toch is wat mij betreft het mooiste succes afgelopen woensdagavond bekend gemaakt op een bijeenkomst in Wijdewormer. Daar was ik bij de bekendmaking door Glasvezel Buitenaf, ten overstaan van vele ambassadeurs en vrijwilligers die er keihard aan getrokken hebben, dat de vereiste 40% is gehaald! Dat betekent dat er (onder andere) ook in de Purmer glasvezel gaat komen. Geweldig nieuws, zo voor het einde van 2018. Naast de bestaande CAI/kabel in Edam en Volendam en de glasvezel die nu in de Zeevang wordt aangelegd, heeft elke woning en elk bedrijf in de gemeente straks de mogelijkheid van breedbandinternet! Voor velen al vanzelfsprekend, maar straks dus ook in het buitengebied. Ik wens iedereen een fijne Kerst en nog veel meer successen toe! Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

De Week van Wim Runderkamp Mijn thema van de week: Handhaving! Vorige week gaf ik een doorkijkje van wat ik in mijn werk als wethouder zoal tegenkom in een week. En dat leidde tot veel waarderende reacties. Een goede stimulans om dat wat vaker te blijven doen! Terwijl ik zit te schrijven, wordt onder andere bij mij op de hoek een ondergrondse afvalcontainer wordt geplaatst. Tegelijkertijd valt de afvalkalender 2019 in de brievenbus. Ondanks mijn nee/nee-sticker. Een goede zaak, want daarmee houden we (zoals beloofd) rekening met de klachten van vorig jaar. Er zijn inmiddels zoveel ondergrondse containers geplaatst, dat op vrijdag geen grijze zakken meer hoeven te worden opgehaald! Een mooie mijlpaal. Al zal er nog heel veel moeten gebeuren om terug te gaan naar slechts 100 kg afval per persoon per jaar. Andere zaken die ik deze week heb (voor)besproken zijn bijvoorbeeld parkeren langs de Singelweg, bestuurlijke Samenwerking in de Waterketen, een akkoord over de verkoop van de oude Blokwhere in Volendam en kaders voor de herontwikkeling van onder andere de Hoogstraat in Edam. Duurzaamheid is ook een hot item. Dus altijd leuk als Edam-Volendam in de Nationale Monitor Duurzame Gemeenten 2018, al een niet onverdienstelijke 106e plaats van de 380 gemeenten behaalt. Bij de beste 30% dus, terwijl er nog veel in de pijplijn zit. Handhaving is echter het thema dat mijn week het meest kleurde. Samen met de burgemeester (Veiligheid), zijn we veel goede stappen aan het zetten. Actueel is (weer) de projectmatige aanpak van vuurwerkoverlast. Mijn eigen waarneming is dat het meevalt dit jaar. Toch zijn er al honderden overlastmeldingen binnen. Zo zie je maar weer. Gelukkig zijn mensen bereid om overlast ook te (blijven) melden, want die informatie is voor ons goud waard. Zo kunnen we rekening houden met waar de overlast het ergst is. En niet alleen in het weekeinde of kantooruren, maar juist ook op de momenten dat het nodig is. Een voorstel over cameratoezicht, andere ander bij het Zuideinde/Marinapark, ziet er goed uit en kan hopelijk komend jaar helpen de veiligheid beter te waarborgen. En dan het Europaplein, dat eind volgende week ‘open’ gaat. Hoewel overduidelijk is dat er niet op gereden en geparkeerd mag worden, zijn de boa’s toch paraat en geinstrueerd om gelijk lik op stuk (lees: boetes) te geven. Mochten mensen denken dat de regels op hen niet van toepassing zijn. Handhaving is vooral mijn thema van de week omdat we vanavond (donderdag) praten met de gemeenteraad over integrale veiligheid en handhaving in de openbare ruimte. De inventarisatie, na een intensief participatietraject, laat zien dat inwoners niet zozeer zitten met veiligheid, dat is volgens hen wel goed voor elkaar. Wat overigens niet betekent dat er geen veiligheidsissues zijn, waar we als gemeente/overheid mee aan de slag willen gaan en moeten. Inwoners zitten echter vooral met leefbaarheidsaspecten als verkeer- en parkeerproblematiek, groen, afval en voorzieningen. Gelukkig zijn dat de zaken waar we al veel aan werken. Neem het terugbrengen van pinapparaten in Edam en Oosthuizen, waar achter de schermen heel hard voor is gestreden. Of de uitvoering van het Verkeersplan, de verdere beperking van vrachtverkeer per 1 januari 2019 en vele werkzaamheden aan wegen in de gemeente. En het nieuwe Groenbeleid, waar hard aan wordt geschreven (en waarover later meer). Maar goed, vanavond hoop ik te horen hoe de gemeenteraad kijkt naar de voorgestelde koers met handhaving in de openbare ruimte. Als het aan mij ligt krijgen, naast veiligheid en ondermijning, onder meer parkeren/verkeer, (zwerf)afval en overlast komend jaar prioriteit. Wim Runderkamp Wethouder

Photos from VVD Edam-Volendam's post

In memoriam - Hen Schouten - voormalig wethouder Edam-Volendam Hen heeft een lange politieke carrière gehad. Gevraagd door een andere VVD prominent en vriend Hen de Boer werd Hen op 01-01-1976 lid van de VVD Edam-Volendam. Binnen de VVD is hij alles geweest wat je maar kunt bedenken: raadslid van 1974 tot 1978, van 1984 tot 1990 en van 1994 tot 2002. Tevens was hij lange tijd voorzitter van het lokale VVD bestuur. Daarnaast heeft Hen de wethoudersfunctie bekleed van 27-01-2000 tot 18-4-2006. In zijn tijd als wethouder heeft hij veel bereikt, waarbij de uitvoering van het asfalteringsplan met de vele rotondes en het bruggenplan het meest in het oog springen. Ook heeft hij als een van de eerste écht geprobeerd de inwoners te betrekken bij de dingen die hen aangaan, zoals bij reconstructies van wegen. Waar een andere wethouder tevreden zou zijn als hij 80% van de bewoners mee krijgt, bleef Hen druk bezig tot ook die allerlaatste bewoner akkoord was. Pas dan kon het sein op groen, zoals bij de herbestrating van de buurt Korea in Volendam. De bewoners konden toen kiezen uit verschillende soorten en kleuren bestratingen en lantaarnpalen. Die aanpak was vernieuwend en werd erg op prijs gesteld. Ander opvallend wapenfeit is het plan om een nieuwe sporthal (de Seinpaal) aan de oostkant van het Zwembad te bouwen. Dat is al in 2005 door Hen aan de toenmalige gemeenteraad voorgesteld. Zoals bekend wordt dat op dit moment gerealiseerd. Hen lijkt zijn tijd ver vooruit te zijn geweest. Politieke kleuren of afkomst waren hem vreemd. Hen was meer bestuurder dan politicus en heeft lang samen met Hen de Boer in de gemeenteraad gezeten. Nadat Hen de Boer werd verkozen tot Gedeputeerde bij de Provincie Noord-Holland werd Emile Karregat zijn rechterhand in de raad. Het politieke afscheid van Hen in 2006 was eervol. Vanaf de oprichting werd de VVD gezien en soms bewust getypeerd als Edamse partij. Dat stak Hen. Hij had Volendam even lief als Edam en wilde dat terug zien in zijn VVD. Hij heeft er hard aan gewerkt en bij zijn afscheid in 2006 liet Hen een VVD achter zoals hij wilde; met op de verkiezingslijst namen als Emile Karregat, Jan Tuijp, Wim Runderkamp, Kees Sier, Michel Bond en Corwin Sier. Zowel voor de gemeente als voor onze partij heeft Hen veel betekend. Zijn politiek afscheid en was dan ook mooi. Opvallend daarbij was hoe geliefd Hen binnen én buiten de politieke arena was. Dit afscheid is van een andere orde en valt ons zwaar. Zelfs toen Hen wist dat het einde naderde vroeg hij oprecht belangstellend door over de politieke besognes van dit moment. Hij wilde het nauwelijks over zichzelf hebben. Dat typeert hem. Een van de grondleggers van de VVD Edam-Volendam is niet meer. Een goed bestuurder en bijzonder aardige man is uit ons midden genomen, maar zal zeker niet worden vergeten. We wensen Lidy, kinderen, kleinkinderen en familie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.