Poliflw

Alle stemmen gelden Staat de vlag klaar voor Koningsdag 2019? Dit jaar moet ik gaan kiezen tussen de bekende driekleur met wimpel of de oranje vlag met de grote W die is gemaakt ter gelegenheid van het bezoek van de Koninklijke Familie in Amersfoort. Of zal ik ze beide gaan uitsteken? Nou ja, ik kan er nog een nachtje over slapen. Vorige week mocht ik met enkele Barneveldse vertegenwoordigers aanwezig zijn bij het Koningsdagconcert dat zaterdagavond wordt uitgezonden op tv. Koning Willem Alexander en Koningin Maxima bieden jaarlijks de betrokkenen bij de voorbereidingen voor Koningsdag zo’n concert aan. In de Flint heette het Koningspaar ons allen persoonlijk welkom met een stevige handdruk en gulle lach. De Koning herkende daarbij ogenblikkelijk het insigne van Dutchbat op het revers van Henk van den Berg uit De Glind. Toch niet te geloven dat de Koning met alle drukte ook dat nog opmerkt, prachtig. Henk was er in elk geval van onder de indruk en vertelde het vol trots. Nu even terug naar dat concert dat als motto meekreeg: “Alle stemmen gelden”. Een concert waarin het vooral draaide om een muziekinstrument dat vrijwel iedereen bespeelt, de menselijke stem. In allerlei tonen en combinaties mochten we genieten van solisten als Paul de Munnik, Nora Fisher en verschillende regionale koren, het Nationaal Kinderkoor, het ZO Gospel Choir en andere veelkleurige stemmen in poëzie, declamatie of rap. Stemmen die zongen over levensgebeurtenissen als geboorte, dood, liefde en verlangen. Eigenlijk werd met dit motto “Alle stemmen gelden” ook wel een statement gemaakt, zo bedacht ik me. Want is het eigenlijk niet zo dat we als kind bij de keuze over welk spelletje we buiten zouden gaan spelen vaak al riepen dat “de meeste stemmen gelden”? En worden de politieke beslissingen over maatschappelijke vraagstukken niet “bij meerderheid van stemmen” genomen? Als alle stemmen gelden, dan hoort er bij die beslissingen echter niet alléén van de meerderheid te worden uitgegaan, maar moet er ook recht worden gedaan aan de minderheid. Is die voldoende gehoord en leidt het gesprek ook tot wederzijds begrip en bereidheid stappen naar elkaar toe te zetten? Concensusdemocratie, oftewel ons typisch Hollandse poldermodel, gaat er van uit dat je er bij lastige vraagstukken met elkaar probeert uit te komen. Te geven en te nemen en dat een compromis vaak beter uitwerkt dan machtspolitiek waarbij enkel “de meeste stemmen gelden”. Het is dit jaar 100-jaar geleden dat het algemeen kiesrecht werd ingevoerd. In 1919 hadden alle vrouwen en mannen vanaf 25 jaar stemrecht. Daarvoor hadden alléén mannen dat kiesrecht en tot 1917 zelfs alléén bemiddelde en goed opgeleide mannen. Die invoering van het algemeen kiesrecht berust op het beginsel van “one man, one vote”. Daarmee kunnen dus alle stemmen in de samenleving doorklinken in ’s lands vergaderzalen. Wat een groot democratisch goed is dat. Wist u dat er sinds de invoering van dat algemene kiesrecht 325 verschillende partijen landelijk actief zijn geweest die stemmen uit de samenleving wilden laten doorklinken? Wie heeft ze nog op het netvlies? Bijvoorbeeld de Anti Werkloosheid Partij, de Algemene Welvaartspartij, de Boerenpartij, de Communistische Partij Nederland, Partij van de Toekomst of het fascistische Zwart Front. Van al die partijen is er maar één die het onder dezelfde naam vanaf 1922 heeft volgehouden in ons parlement: de SGP. En ook altijd zijn er nieuwkomers bij verkiezingen geweest die zich met een “ander stemgeluid” presenteerden. De Lijst Pim Fortuijn was daarvan electoraal gezien de meest succesvolle door bij de Tweede Kamerverkiezingen in 2002 ineens met 26 zetels in het parlement te komen. “Alle stemmen gelden”. Een bijzonder Koningsdagconcert met de meest persoonlijke klank van en unieke kleur in ieders stem. Geen stem gelijk aan welke andere dan ook. En toch allen in één koor om samen met ons als publiek te zingen. Meerstemmig, in canon en harmonieus. Met zo’n concert wensen we ons Koningspaar morgen een fantastische Koningsdag in regio Amersfoort. En u allemaal gezellige Oranjefeesten in onze kernen toegewenst. Misschien wel tot ziens daar. Laat alle stemmen maar klinken. Dr. J.W.A. van Dijk Burgemeester

Photos from Gemeente Barneveld's post

Dit knuffelkonijn is gisteren in de hal van het gemeentehuis blijven liggen. Hij kan tijdens openingstijden opgehaald worden bij de receptie, waar hij vandaag ook stage gelopen heeft 😉.

Timeline Photos

Lukas Scheijgrond zal bij de gemeenteraadsverkiezingen in maart 2018 de lijsttrekker zijn voor ChristenUnie Barneveld. Wie is Lukas en waarom wordt hij zo enthousiast van politiek. In dit persoonlijk interview vertelt Lukas waarom hij voor de ChristenUnie koos en hoe hij het politieke werk combineert met de zorg voor zijn gezin.

Lukas Scheijgrond Getrouwd met Anne, vader van Sarah36 jaar oud en woont in VoorthuizenNaast het politieke werk leraar Maatschappijleer aan het Groevenbeek in Ermelo Hoe ben je in de politiek terecht gekomen? Als kind was ik al geïnteresseerd in politiek. Bij ons thuis werd veel naar het journaal gekeken en van jongs af aan keek ik mee. De Iraakse bezetting van Koeweit en de Bijlmerramp waren gebeurtenissen die ik niet snel vergeet. In mijn tienertijd ging ik me afvragen op welke partij ik zou stemmen. Ik ben werkelijk heel verschillende kanten op gegaan, totdat ik me thuis begon te voelen bij RPF en GPV. Dit waren kleine Christelijke partijen die op bescheiden wijze probeerden het licht van het evangelie te laten schijnen in de politiek. In die tijd gingen deze twee partijen samen verder als ChristenUnie. In de krant las ik dat ook in Barneveld de ChristenUnie werd opgericht. Ik ging naar de oprichtingsvergadering en zo kwam ik in aanraking met de gemeentepolitiek.

Waarom heb je uiteindelijk voor de ChristenUnie gekozen? Ik heb voor de ChristenUnie gekozen, omdat ik mijn geloof in God wil uitdragen in de politiek. Jezelf ‘Christelijk’ noemen betekent dat je Jezus Christus als Heer erkent en dat je aan Hem verantwoording aflegt. Belangrijke waarden daarin zijn voor mij recht en gerechtigheid.

In de bijbel in Spreuken 31 wordt aan een koning het advies gegeven om het recht van de verdrukten niet te vergeten en op te komen voor mensen in nood. Wij zijn geen koning, maar we dragen wel bij aan de besluitvorming in onze gemeente. Die besluiten hebben altijd met mensen te maken. Dan is voor mij 1 vraag bijzonder van belang: Hoe doen we recht aan de mensen om wie het gaat?

Wat vind je erg leuk aan politiek? Het leuke aan politiek is de betrokkenheid die je krijgt met allerlei verschillende mensen en hun belangen binnen onze gemeente. Dat merk je bijvoorbeeld als mensen in de vergadering komen meespreken over onderwerpen die hen raken. Ik vind het boeiend om met mensen, die soms heel uiteenlopende waarden en belangen hebben, te zoeken naar een oplossing waar iedereen zich in kan vinden. Dit lukt vaak, maar niet altijd. Dan moet er een keuze gemaakt worden waar de één blijer mee is dan de ander. Het is bijzonder moeilijk wanneer er sterk tegengestelde belangen spelen.

En wat vind je echt niet leuk aan de politiek? Minder leuk aan het raadswerk is de grote berg e-mails die je krijgt en de grilligheid in tijd die het werk vraagt. Soms kunnen er veel activiteiten in een korte periode zijn, waardoor ik echt heel druk ben. Dit kan ook onverwachts ontstaan. Voor mij is het dan even doorbikkelen, maar het betekent ook wat voor Anne, mijn vrouw. Zij zal thuis een extra tandje moeten bijzetten. Ik heb geleerd dat je juist ook in die hele drukke weken een moment moet nemen om samen te zijn.

Hoe combineer je het politieke werk met je gezin? Begin 2017 ben ik vader geworden van Sarah. Als ik samen ben met Anne en Sarah dan besef ik vaak dat politiek relatief is. Ik hoop nog een aantal jaar raadslid te blijven, maar echtgenoot en vader hoop ik de rest van mijn leven te zijn. Politiek kan veel tijd vragen, maar het mag nooit de reden zijn dat ik Anne en Sarah uit het oog verlies. Ook daarin weet ik dat de Here God mij een verantwoordelijkheid heeft gegeven.