Op 14 februari begonnen wij met ons buurtonderzoek, waarmee wij ons hard maken voor de huurders. Daags van tevoren kregen de bewoners van de Iep en de Beuk een kaartje, waarop vermeld stond wanneer zij ons aan de deur konden verwachten.
“De planning was eigelijk vrijdagavond de Iep en de Beuk, en dan maandag naar een andere flat of straat,” verteld Serena. We begonnen in de Iep om half zeven savonds en zouden stoppen om half negen. Een uur per flat met drie vrijwilligers. “Al heel snel bleek dat dat geen haalbare kaart zou worden. Niet alleen wilde vrijwel iedereen waarbij we aanbelden met ons in gesprek, maar waren de gesprekken ook langer dan we verwacht hadden. Meerdere malen vroegen mensen ons binnen om dingen te laten zien,” zegt ook Arjan Verboom. “Mensen waren echt blij dat we er waren. Dat ze hun verhaal kwijt konden.” Het enige nadeel van binnen gevraagd worden, is dat we elkaar kwijtraakten, en niet meer wisten bij welk huisnummer we gebleven waren. Daarvoor kwam een oplossing, aan het begin van de tweede avond buurten had Arjan rolletjes felgekleurd tape meegenomen om op de deurklink te kunnen plakken van een woning waar we naar binnen werden gevraagd. “En dat was maar goed ook, want ook bij de Beuk werden we binnen gevraagd.” Aankomende vrijdag gaan vrijwilligers van de SP opnieuw naar de Beuk, naar de adressen waar we nog niet aan toe gekomen zijn.
