Poliflw

Geachte college, Via de media komen dagelijks zeer schrijnende beelden van vluchtelingen op de Griekse eilanden binnen. Van die duizenden vluchtelingen daar zijn er totaal ongeveer 2500 alleenstaande kinderen. De Griekse Minister van Burgerbescherming Michalis Chrisochoidi heeft de EU-lidstaten al eerder opgeroepen deze kinderen op te vangen. Een aantal Europese landen en steden heeft reeds aangegeven te willen helpen. In Nederland roepen Nederlandse vluchtelingenorganisaties Nederlandse gemeenten op tot het vormen van een ‘Coalition of the Willing’ om de in totaal 500 alleenstaande vluchtelingenkinderen op te vangen. Een aantal Nederlandse steden steunt deze oproep voor bijzondere opvang al. Het CDA heeft de volgende vragen aan het college: Deelt het college de mening van het CDA dat we allen verantwoordelijkheid moeten nemen voor de alleenstaande vluchtelingenkinderen?Is het college bereid in navolging van andere gemeenten zich te voegen bij de ‘Coalition of the Willing’ om met elkaar 500 kinderen van de Griekse eilanden op te vangen en het Rijk te verzoeken de daarvoor benodigde middelen beschikbaar te stellen?Is het college bereid om zich via de kanalen die hem ter beschikbaar staan druk uit te oefenen op de Nederlandse Regering om samen met andere Europese landen een oplossing te zoeken voor de vluchtelingencrisis aan de grenzen van Europa? Bastienne Prins De reactie van het college op deze vragen is als volgt: Het college heeft besloten geen standpunt over dit onderwerp in te nemen. Een eventueel debat hierover wordt aan de gemeenteraad overgelaten.

Geachte college, Via de media komen dagelijks zeer schrijnende beelden van vluchtelingen op de Griekse eilanden binnen. Van die duizenden vluchtelingen daar zijn er totaal ongeveer 2500 alleenstaande kinderen. De Griekse Minister van Burgerbescherming Michalis Chrisochoidi heeft de EU-lidstaten al eerder opgeroepen deze kinderen op te vangen. Een aantal Europese landen en steden heeft reeds aangegeven te willen helpen. In Nederland roepen Nederlandse vluchtelingenorganisaties Nederlandse gemeenten op tot het vormen van een ‘Coalition of the Willing’ om de in totaal 500 alleenstaande vluchtelingenkinderen op te vangen. Een aantal Nederlandse steden steunt deze oproep voor bijzondere opvang al. Het CDA heeft de volgende vragen aan het college: Deelt het college de mening van het CDA dat we allen verantwoordelijkheid moeten nemen voor de alleenstaande vluchtelingenkinderen?Is het college bereid in navolging van andere gemeenten zich te voegen bij de ‘Coalition of the Willing’ om met elkaar 500 kinderen van de Griekse eilanden op te vangen en het Rijk te verzoeken de daarvoor benodigde middelen beschikbaar te stellen?Is het college bereid om zich via de kanalen die hem ter beschikbaar staan druk uit te oefenen op de Nederlandse Regering om samen met andere Europese landen een oplossing te zoeken voor de vluchtelingencrisis aan de grenzen van Europa? Bastienne Prins De reactie van het college op deze vragen is als volgt: Het college heeft besloten geen standpunt over dit onderwerp in te nemen. Een eventueel debat hierover wordt aan de gemeenteraad overgelaten.

Aan deze tekst moest ik denken in de discussie rond het vuurwerkverbod. Waarschijnlijk is het vuurwerk, waarvan de basis buskruit is, lang geleden ontstaan in het verre oosten. De nieuwjaarsviering was één van die feesten waarbij vuurwerk werd afgestoken. Met het lawaai werden kwade geesten verjaagd. In Europa werd het buskruit vooral gebruikt als wapen. Het vermogen om de explosies te beheersen was een teken van macht en kunde. Kanonniers organiseerden vuurwerkshows om hun eigen vakmanschap te demonstreren, om indruk te maken dus. De vuurwerkshows werden in de loop der tijden ook meer en meer gebruikt om evenementen luister bij te zetten. In 1713 werd naar aanleiding van de Vrede van Utrecht een grote show op de Hofvijver in Den Haag gegeven. Net als in China heerste in Nederland de traditie om tijdens de overgang van het oude naar het nieuwe jaar veel lawaai te maken. Een gewoonte die hier te herleiden is op de Germaanse Joel- en midwinterfeesten. Net als nu veroorzaakten die feesten overlast, waartegen maatregelen genomen werden. Het stadsbestuur van Amsterdam probeerde in de 16e eeuw het ‘nieuwjaarszingen’ te verbieden, overigens zonder effect. Het stadsbestuur van Dordrecht deed in de 18e eeuw de vreugdevuren in de ban, uit angst dat de grotendeels houten stad in vlammen op zou gaan. Oud en nieuw was en is een lawaaiig feest dat men samen op straat vierde. Niets nieuws onder zon dus! Vuurwerk en oud en nieuw lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daarom is de hamvraag ‘Was dit de laatste keer?’ zo lastig. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik moet rond middernacht bij de jaarwisseling toch vaak aan mijn vroege kinderjaren denken, m.n. het magische moment rond 12 uur. Je werd vlak van te voren uit bed gehaald , aangekleed, mocht naar buiten, kreeg een sterretje in je hand en zag en hoorde de grote jongens uit de buurt rotjes afsteken. Indrukwekkend voor een klein meisje! Zo begon je het nieuwe jaar samen buiten op straat. Niets mis mee zou je toch zeggen?! Maar wat een magisch moment was, is het zeker sinds de afgelopen jaarwisseling in Waddinxveen niet meer. Vernielingen, verwondingen, bedreigingen, geluidsoverlast, milieu, dierenleed en veel kosten. In die context gaat het het CDA nu om de hamvraag: ‘Wel of geen vuurwerkverbod in Waddinxveen?! Ik denk dat het belangrijk is voor de mens om bij scharnierpunten in de tijd stil te staan, terug te blikken, vooruit te kijken en te vieren. Dus oud en nieuw moet gevierd worden. Het vieren van een nieuw jaar moet voor jong en oud feestelijk zijn. Een feestje waar de samenleving in zijn geheel verantwoordelijk voor is en niet alleen een samenleving die wijst naar de politie die moet handhaven. Het CDA zou willen dat er in gesprek gegaan wordt met de raddraaiers die een mooi traditioneel feest door hun gedrag nu om zeep helpen. Het zou mooi zijn als er samen met jongeren een feest, al of niet met vuurwerk, tijdens de jaarwisseling georganiseerd zou kunnen worden. Het CDA is benieuwd wat het college en de leden van de raad hiervan vinden…………………….. Het CDA heeft de motie voor een onderzoek naar de mogelijkheid, haalbaarheid, en de gevolgen van verschillende vormen van vuurwerkverboden te onderzoeken, mee ingediend, omdat zij het belangrijk vindt dat alle mogelijkheden goed onderzocht worden zodat de raad een weloverwogen besluit kan nemen. En…..misschien dat een deel van de vuurwerktraditie dan toch bewaard kan blijven……?! Waddinxveen, 22 januari 2020 Bastienne Prins * Uitspraak van Paul Haenen als dominee Gremdaat

Aan deze tekst moest ik denken in de discussie rond het vuurwerkverbod. Waarschijnlijk is het vuurwerk, waarvan de basis buskruit is, lang geleden ontstaan in het verre oosten. De nieuwjaarsviering was één van die feesten waarbij vuurwerk werd afgestoken. Met het lawaai werden kwade geesten verjaagd. In Europa werd het buskruit vooral gebruikt als wapen. Het vermogen om de explosies te beheersen was een teken van macht en kunde. Kanonniers organiseerden vuurwerkshows om hun eigen vakmanschap te demonstreren, om indruk te maken dus. De vuurwerkshows werden in de loop der tijden ook meer en meer gebruikt om evenementen luister bij te zetten. In 1713 werd naar aanleiding van de Vrede van Utrecht een grote show op de Hofvijver in Den Haag gegeven. Net als in China heerste in Nederland de traditie om tijdens de overgang van het oude naar het nieuwe jaar veel lawaai te maken. Een gewoonte die hier te herleiden is op de Germaanse Joel- en midwinterfeesten. Net als nu veroorzaakten die feesten overlast, waartegen maatregelen genomen werden. Het stadsbestuur van Amsterdam probeerde in de 16e eeuw het ‘nieuwjaarszingen’ te verbieden, overigens zonder effect. Het stadsbestuur van Dordrecht deed in de 18e eeuw de vreugdevuren in de ban, uit angst dat de grotendeels houten stad in vlammen op zou gaan. Oud en nieuw was en is een lawaaiig feest dat men samen op straat vierde. Niets nieuws onder zon dus! Vuurwerk en oud en nieuw lijken onlosmakelijk met elkaar verbonden. Daarom is de hamvraag ‘Was dit de laatste keer?’ zo lastig. Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik moet rond middernacht bij de jaarwisseling toch vaak aan mijn vroege kinderjaren denken, m.n. het magische moment rond 12 uur. Je werd vlak van te voren uit bed gehaald , aangekleed, mocht naar buiten, kreeg een sterretje in je hand en zag en hoorde de grote jongens uit de buurt rotjes afsteken. Indrukwekkend voor een klein meisje! Zo begon je het nieuwe jaar samen buiten op straat. Niets mis mee zou je toch zeggen?! Maar wat een magisch moment was, is het zeker sinds de afgelopen jaarwisseling in Waddinxveen niet meer. Vernielingen, verwondingen, bedreigingen, geluidsoverlast, milieu, dierenleed en veel kosten. In die context gaat het het CDA nu om de hamvraag: ‘Wel of geen vuurwerkverbod in Waddinxveen?! Ik denk dat het belangrijk is voor de mens om bij scharnierpunten in de tijd stil te staan, terug te blikken, vooruit te kijken en te vieren. Dus oud en nieuw moet gevierd worden. Het vieren van een nieuw jaar moet voor jong en oud feestelijk zijn. Een feestje waar de samenleving in zijn geheel verantwoordelijk voor is en niet alleen een samenleving die wijst naar de politie die moet handhaven. Het CDA zou willen dat er in gesprek gegaan wordt met de raddraaiers die een mooi traditioneel feest door hun gedrag nu om zeep helpen. Het zou mooi zijn als er samen met jongeren een feest, al of niet met vuurwerk, tijdens de jaarwisseling georganiseerd zou kunnen worden. Het CDA is benieuwd wat het college en de leden van de raad hiervan vinden…………………….. Het CDA heeft de motie voor een onderzoek naar de mogelijkheid, haalbaarheid, en de gevolgen van verschillende vormen van vuurwerkverboden te onderzoeken, mee ingediend, omdat zij het belangrijk vindt dat alle mogelijkheden goed onderzocht worden zodat de raad een weloverwogen besluit kan nemen. En…..misschien dat een deel van de vuurwerktraditie dan toch bewaard kan blijven……?! Waddinxveen, 22 januari 2020 Bastienne Prins * Uitspraak van Paul Haenen als dominee Gremdaat

Willem Feike de Boer (1940-2019) Op 7 augustus is ons geliefd CDA-lid Willem de Boer overleden. Willem was al geruime tijd ziek na een ernstig fietsongeval en werd verzorgd in de Hanepraij te Gouda. Willem heeft veel voor het CDA in Waddinxveen betekend en wij zijn hem daar dankbaar voor. Zo is hij van 2003-2010 raadslid geweest na het tussentijds vertrek van Pieter Oudenaarden. Op zijn bedachtzame wijze heeft hij invulling aan het raadswerk gegeven met oog en hart voor de kwetsbaren in de samenleving en het maatschappelijk middenveld. Ook op andere plaatsen binnen het CDA heeft hij veel gedaan. Zo is hij voorzitter van de afdeling geweest en was hij tijdens campagnes in verkiezingstijd onvermoeibaar. Bijzonder was de plaats die het vrijwilligerswerk in de Waddinxveense samenleving kreeg door de inzet van Willem. Dat deed hij door in 2003 aan de slag te gaan met een stimuleringscommissie voor het vrijwilligerswerk. Die commissie effende de weg voor de nog altijd bestaande Stichting Vrijwilligerswerk Waddinxveen, Willem werd hiervan de eerste voorzitter. Door deze stichting werd een centraal aanspreekpunt gecreëerd voor zowel inwoners, organisaties als de gemeente. Ook kwam hij met het idee inwoners die zich meer dan verdienstelijk hebben gemaakt voor de gemeente een waardering toe te kennen in de vorm van een vergulde hefbrug, het ‘Hefje’. Wij zullen Willem herinneren en missen als een aimabel en betrokken mens. Wij wensen zijn vrouw Janny en schoonzoon Ron alle sterkte toe bij dit gemis.

Onze fractievertegenwoordiger Sylvia Van de Krol was vanavond aanwezig bij de eerste inputsessie voor een gezond Waddinxveen. Een aantal cijfers uit Waddinxveen op een rijtje: - % rokers is gedaald naar 18% - 37% beweegt niet voldoende - 11% geeft aan ernstig eenzaam te zijn - 35% doet vrijwilligerswerk - aantal mensen met schulden stijgt gestaag naar 7,9% - 8% van zwangere vrouwen drinkt/rookt of gebruikt drugs - 13% van kinderen heeft onderwijsachterstand. In juni is er een tweede avond over het vaststellen van de prioriteiten en opstellen van actiepunten.

Ook in Waddinxveen heeft hij gewapperd: de regenboogvlag. Het unieke symbool voor acceptatie en hoop. De laatste jaren zien we het symbool “regenboog” vaak terug in de vlag van de lhbt-gemeenschap. God liet met de regenboog aan Noach weten dat de vreselijke zondvloed nooit meer voor zal komen. Een aantal Amerikaanse christenen besloot deze maand om de eeuwenoude denkwijze van een aantal kerkstromingen zwart op wit te zetten. Deze Nashvilleverklaring houdt Nederland nu al een tijdje bezig. Dit document doet veel mensen pijn. Je zult maar al jaren moeten vechten voor acceptatie en je christen voelen. En dan dit te horen krijgen… De regenboogvlag wordt nu overal opgehangen, als teken van respect.We zijn erg blij dat de vlag uitgehangen heeft, maar de betekenis hiervan is voor mij en voor ons zeker net zo belangrijk.De regenboogvlag is niet alleen een symbool, maar ook een boodschap. Luisteren naar en accepteren van andersdenkenden, racisme en discriminatie tegengaan, bewustwording creëren en mensen aanspreken op hun gedrag. Een vlag hijsen is hierin niet genoeg, het uitdragen van deze boodschap is veel belangrijker. Het CDA ziet hierin een grote rol voor zichzelf. Een partij met als kernboodschap ‘solidariteit’, moet dit ook lokaal kunnen uitdragen. Solidair zijn naar de ander betekent iemand accepteren, iemand eigen vrijheid geven om te bepalen wie men liefheeft en voor wie men zorgdraagt. Ieder mens telt. Hiermee komen we terug op het verhaal van Noach. God deed Noach een belofte: Aan de regenboog kan iedereen zien dat ongelovigen en ongehoorzamen zullen nooit meer op zo’n gruwelijke manier worden gestraft. Voor iedereen heeft de regenboog in dit verhaal een andere boodschap. Voor mij is de regenboog in dit verhaal het symbool van acceptatie. Iedereen is welkom bij God. De regenboog symboliseert de boodschap van acceptatie. Het is dan ook onze opdracht om iets met deze boodschap te doen. In ons raadswerk en in onze persoonlijke bezigheden wil het CDA deze boodschap uitdragen. Laat de regenboog hiervoor het symbool zijn. Door: Niels van Arkel, fractievertegenwoordiger

Ook in Waddinxveen heeft hij gewapperd: de regenboogvlag. Het unieke symbool voor acceptatie en hoop. De laatste jaren zien we het symbool “regenboog” vaak terug in de vlag van de lhbt-gemeenschap. God liet met de regenboog aan Noach weten dat de vreselijke zondvloed nooit meer voor zal komen. Een aantal Amerikaanse christenen besloot deze maand om de eeuwenoude denkwijze van een aantal kerkstromingen zwart op wit te zetten. Deze Nashvilleverklaring houdt Nederland nu al een tijdje bezig. Dit document doet veel mensen pijn. Je zult maar al jaren moeten vechten voor acceptatie en je christen voelen. En dan dit te horen krijgen… De regenboogvlag wordt nu overal opgehangen, als teken van respect.We zijn erg blij dat de vlag uitgehangen heeft, maar de betekenis hiervan is voor mij en voor ons zeker net zo belangrijk.De regenboogvlag is niet alleen een symbool, maar ook een boodschap. Luisteren naar en accepteren van andersdenkenden, racisme en discriminatie tegengaan, bewustwording creëren en mensen aanspreken op hun gedrag. Een vlag hijsen is hierin niet genoeg, het uitdragen van deze boodschap is veel belangrijker. Het CDA ziet hierin een grote rol voor zichzelf. Een partij met als kernboodschap ‘solidariteit’, moet dit ook lokaal kunnen uitdragen. Solidair zijn naar de ander betekent iemand accepteren, iemand eigen vrijheid geven om te bepalen wie men liefheeft en voor wie men zorgdraagt. Ieder mens telt. Hiermee komen we terug op het verhaal van Noach. God deed Noach een belofte: Aan de regenboog kan iedereen zien dat ongelovigen en ongehoorzamen zullen nooit meer op zo’n gruwelijke manier worden gestraft. Voor iedereen heeft de regenboog in dit verhaal een andere boodschap. Voor mij is de regenboog in dit verhaal het symbool van acceptatie. Iedereen is welkom bij God. De regenboog symboliseert de boodschap van acceptatie. Het is dan ook onze opdracht om iets met deze boodschap te doen. In ons raadswerk en in onze persoonlijke bezigheden wil het CDA deze boodschap uitdragen. Laat de regenboog hiervoor het symbool zijn. Door: Niels van Arkel, fractievertegenwoordiger

Wij wensen iedereen Gods zegen toe voor het nieuwe jaar!

Retweeted kirsten (@kirstensch92): Vandaag dubbel interview met het AD gehad. Binnenkort in de krant. #waddinxveen https://t.co/3mhjwlGP6R

Nikki ten Zijthoff on Twitter

“Snelle lunch op het gemeentehuis van Waddinxveen na een interview met het AD. De broodjes en salades zijn goedgekeurd, erg lekker en zeker een aanrader!”