Poliflw

Gisteren is de bomenkap begonnen om ruimte te maken voor de nieuwbouw van het ziekenhuis in Alkmaar. Dit is wel even slikken. Deze bomen staan namelijk in of naast stadspark de Hout, waarschijnlijk een van de oudste parken van Nederland. De Hout heeft niet alleen een rijke geschiedenis maar draagt ook enorm bij aan de leefbaarheid van onze stad. Elke boom die daar gekapt wordt is er eigenlijk een teveel.

Ruim twee jaar geleden heeft de Alkmaarse raad besloten om de nieuwbouw van het ziekenhuis, en daarmee de kap van een deel van de Hout, toe te staan. Voornamelijk vanwege die kap waren wij hier toen fel op tegen. Helaas hebben onze acties achter de schermen, onze rol in het politieke debat en oproepen vanuit de samenleving geen succes gehad. Van de 39 raadsleden stemden er 35 voor de nieuwbouw, alleen wij waren tegen. Met die brede raadsmeerderheid is er sindsdien een nauwe samenwerking tussen het ziekenhuis en de gemeente ontstaan. Er zijn allerlei overeenkomsten ondertekend om dit ingrijpende bouwproces tot een succes te maken.

Na de verkiezingen is de raad een stukje groener geworden. Zo zijn wij van vier naar zes zetels gegroeid. Maar een meerderheid om het besluit uit 2017 terug te draaien was in geen velden of wegen te bekennen.

En nu is het moment aangebroken dat we een voor een de bomen zien verdwijnen. Wij zien dit aan met pijn in ons hart. Het is een verdrietige uitkomst van een democratisch proces. Wat we wel kunnen doen is ons best om bomenkap in de toekomst tegen te houden. De kap in de Hout maakt heel wat los en daarom is het goed om dit moment niet stilletjes voorbij te laten gaan. Dit moet de laatste keer worden dat er op Alkmaarse parken wordt ingeleverd.

Op 14 februari jl. is Seth Bos geïnstalleerd als nieuwe fractie-assistent van Groenlinks Alkmaar. Hij heeft de plaats ingenomen van Corina Mirsalari Garcia. Zij kon de werkzaamheden namelijk niet langer combineren met haar baan, studie en privéleven. We zullen Corina zeker missen maar menen in Seth een waardig opvolger te hebben gevonden.  

Aan het Jaagpad staat een oude fabrieksschoorsteen. Al jaren staat deze schoorsteen, als symbool van vervlogen tijden, recht overeind midden op een troosteloze vlakte. Op deze grond aan het Noord-Hollandsch Kanaal, waar ooit de ‘Noord-Hollandsche Stoomwasch- en Strijkinrichting’ stond, worden plannen gemaakt om huizen neer te zetten. Deze schoorsteen wordt hierdoor bedreigt. En dat is doodzonde.

Er zijn de verschillende manier waarop je naar deze schoorsteen kan kijken.

Je kan er op een plastische manier naar kijken. Dan zie je niet meer dan een hele hoge stapel stenen die ruim honderd jaar geleden op elkaar gemetseld zijn. Een knap staaltje vakmanschap, dat dan weer wel. Want die schoorsteen is best hoog. En zij heeft al heel wat stormen doorstaan. En ze staat nog steeds, als een grande dame, recht overeind.

Je kan er ook vanuit een historisch perspectief naar kijken. In vroegere tijden stonden er verspreid door Nederland ongeveer 1000 van dit soort schoorstenen. Schoorstenen die symbool stonden voor een tijdperk. Van die 1000 schoorstenen zijn er nog maar 200 over. Fabrieksschoorstenen worden steeds zeldzamer en dat is best zonde!

Maar misschien is wel het belangrijkste om hier vanuit een cultureel oogpunt naar te kijken. We leven in een stad die continu in verandering is. Zo ook op industrieterrein Oudorp. Daar waar in vroegere tijden honderden Alkmaarders hun brood verdiende bij o.a. de ‘Noord-Hollandsche Stoomwasch- en Strijkinrichting’ is nu een woonwijk aan het ontstaan. Wat GroenLinks betreft gum je niet een stuk van de stad uit en bouw je daar weer een nieuw stukje Alkmaar. Maar koester je, waar mogelijk, de iconische elementen uit het verleden. Het is van groot belang dat we onze lokale geschiedenis levend houden. Dat gebeurd in archieven en musea. Maar dat gebeurt vele malen krachtiger door een element als een oude fabrieksschoorsteen in het nieuwe plan in te passen.

Nadat een bouwplan is afgerond onthullen we vaak met veel bombarie een kunstwerk. Een kunstwerk wat de openbare ruimte een stukje fraaier maakt. Een kunstwerk wat vaak een verhaal vertelt. Wat GroenLinks betreft vervult deze schoorsteen die rol. Deze schoorsteen vertelt op een prachtige manier het verhaal van een stukje Alkmaarse geschiedenis. Het verhaal van een hele belangrijke periode van het gebied rondom het Noord-Hollandsche kanaal. Met het behoud van deze schoorsteen zal een stukje Alkmaarse geschiedenis levend blijven. Zal in de toekomst de schoorsteen de aanleiding zijn voor vele ouders om aan hun kinderen iets te vertellen over de geschiedenis van dit gebied. Maar deze schoorsteen dreigt te verdwijnen. Met het verdwijnen van deze schoorsteen gummen we ook een stukje Alkmaarse geschiedenis uit!

Op de raadsvergadering van 18 oktober 2018 stemde de raad in met ons voorstel om een sterk signaal af te geven aan het college: deze fabrieksschoorsteen mag niet verdwijnen.

De kiezer heeft gesproken. De stemmen zijn geteld. Het is en historische uitslag voor ons geworden. We gaan van vier naar zes zetels in de raad. We zijn de tweede partij in Alkmaar geworden. Het is ook in Alkmaar tijd voor verandering!

De komende tijd wordt een spannende tijd. De gesprekken over de vorming van een nieuw college zijn al in volle gang. We gaan er vol voor om zo veel mogelijk van onze idealen in Alkmaar te realiseren.

Grote dank aan iedereen die op ons gestemd heeft. De komende tijd zullen we regematig een update geven van de stand van zaken met betrekking tot de collegeonderhandelingen. Op naar een sociaal, groen en creatief Alkmaar!