Poliflw

De SP-afdeling Doetinchem ondersteunt een inzamelactie van ‘3 Zusters’, een initiatief van verpleegkundigen, om zoveel mogelijk schoenen op het Malieveld te krijgen. De komende dagen worden er door het hele land schoenen ingezameld, die op zaterdag 5 september op het Malieveld worden gezet. Zaterdag is er een online demonstratie via eerlijkebeloning.nl. Vanwege de coronamaatregelen is een vol Malieveld niet mogelijk, maar wél worden er duizenden paar schoenen neergezet onder het motto: “Wij kunnen niet gaan, maar onze schoenen wel”. Ook in Doetinchem kunnen de komende week schoenen worden gebracht.”

Het initiatief voor deze schoenenactie komt van verpleegkundigen Natasia ten Kattelaar en Eefje van Keeken. Zij en alle andere zorgmedewerkers kregen aan het begin van de coronacrisis nog een daverend applaus, maar zagen vervolgens wegrennende Kamerleden en voorstellen voor salarisverhoging keer op keer weggestemd worden. Met een Malieveld vol schoenen willen ze meer dan alleen applaus. De SP steunt hun initiatief en loopt met hen voorop om de mensen in de zorg te geven wat ze verdienen: structurele loonsverhoging en een verlaging van de werkdruk.

Eefje en Natasia gaan voor minimaal vijfduizend paar schoenen. Maar ze hopen op veel meer. Iedereen die zich wil aansluiten - en een paar schoenen over heeft – kan zijn schoenen inleveren bij Eef Diepenbroek, Van Hall-laan 27-a, Doetinchem. Je kunt ze achterlaten in de kist bij de poort op de oprit. Inleveren kan tot en met 3 september. Inzamelpunten elders in het land zijn te vinden via: www.facebook.com/3zusters

De online demonstratie is op 5 september. Heb jij je nog niet aangemeld? Meld je dan nu aan via eerlijkebeloning.nl 

Tijdens de ledenvergadering van afgelopen maandag 15 juni hebben de leden Eef Diepenbroek unaniem gekozen als algemeen bestuurslid van de afdeling Doetinchem van de SP.

Eef is al lange tijd actief voor de lokale afdeling, waar hij veelvuldig op straat en tussen de mensen te vinden is. Naast deelnemen aan acties beheert Eef ook onze materialen. Eef: "ik vind het een eer dat ik nu ook een bijdrage mag leveren door mee te denken en te doen in het bestuur van onze afdeling".

Het bestuur van de afdeling Doetinchem bestaat nu uit:

Saskia Dolleman - voorzitter Hans Boerwinkel - organisatiesecretaris (fractievoorzitter) Ton van Dijk - penningmeester Jasper Knipping - algemeen bestuurslid (kerngroepcoördinator) Eef Diepenbroek - algemeen bestuurslid (materialenbeheerder)

Naast de coronacrisis vindt er ook een andere crisis plaats, in de Achterhoek. Het personeel van het Streekziekenhuis Koningin Beatrix (SKB) in Winterswijk heeft in de langdurige soap nu het vertrouwen opgezegd in de raad van toezicht. Zij wil dat het SKB de fusie met Slingeland stopt en het SKB weer zelfstandig doorgaat als streekziekenhuis. Het personeel vindt het een goed idee, de bevolking behoudt graag hun streekziekenhuis. Er zijn geen financiële of kwalitatieve problemen, dus organiseer dat dan, zou ik zeggen.

De vraag is wat minister Van Rijn gaat doen, die een opdracht van de Tweede Kamer heeft meegekregen. Er ligt een aangenomen Tweede Kamermotie waarin wordt geconstateerd dat het SKB een gevoelig ziekenhuis is waar acute verloskunde en kindergeneeskunde niet kunnen worden gemist. Dus alle neuzen wijzen dezelfde kant op. Of toch niet? Nee, want we hebben de specialisten van het Slingeland, die een voorstander zijn van de fusie en schaalvergroting. Zoals altijd bij fusies eet het grote ziekenhuis dan het kleine op. En Slingeland heeft de omzet van het SKB nodig voor de grote plannen voor de bouw van een nieuw ziekenhuis.

En we hebben Menzis als klassiek voorbeeld van een zorgverzekeraar die een groot voorstander is van schaalvergroting en concentratie van ziekenhuiszorg. Ruben Wenselaar, voorzitter van de raad van bestuur, vindt het een slechte zaak als SKB op eigen houtje verder zou gaan. Wat moet je met zo een zorgverzekeraar, denkt menig verzekerde, die zich niks gelegen laat liggen aan de behoefte tot behoud van het ziekenhuis om de hoek in Winterswijk.

Het is te prijzen dat het personeel van het SKB pal staat voor hun ziekenhuis, voor het behoud van het ziekenhuis om de hoek. En dat kan als de overheid weer de regie neemt. Het belang van de overheid is zonneklaar bij het oplossen van de coronacrisis. Een optredende overheid is ook onmisbaar voor het oplossen van de ziekenhuiscrisis in de Achterhoek. We zien het drama dat zich voltrekt in Drenthe en Zuidoost-Groningen waar de fusie tussen de ziekenhuizen Bethesda, Refaja en Scheper en afwezigheid van de landelijke overheid leidt tot de teloorgang van het Refaja en Bethesda ten faveure van het Scheper Ziekenhuis. Ziekenhuizen ontmanteld en patiënten gedwongen om steeds verder te reizen voor hun ziekenhuiszorg.

Uit afgedwongen huwelijken komt niet veel goeds. Het zou goed zijn als de landelijke overheid de zorgverzekeraars met hun economische kortetermijnafwegingen aan de kant schuift. En echt datgene doet wat democratisch wenselijk is: goede basisziekenhuizen om de hoek in zowel Winterswijk als Doetinchem organiseren. En de zekerheid bieden van bestaansrecht. Dat betekent ook een einde aan de concurrentie. Alleen bij samenwerking zijn immers de kwaliteit en de toekomst van de regionale ziekenhuizen gegarandeerd, ook in Winterswijk en Doetinchem.

Deze column schreef Henk van Gerven Tweede Kamerlid voor de SP op de website van Medisch Contact.

De coronacrisis laat ons beseffen dat we het in Nederland helemaal anders moeten gaan doen, betoogt Jasper Knipping (SP).

Het coronavirus beheerst ons dagelijkse leven en legt tegelijkertijd zaken bloot in onze samenleving. Hoe mooi is het om te zien dat er zo veel initiatieven ontstaan om elkaar te helpen, ondernemers te helpen en de zorg en haar medewerkers te ondersteunen.

En de helden in onze frontlinie hebben het zwaar, extra zwaar. Want laten we niet vergeten dat ze al aandacht vroegen voor de werkdruk en werkomstandigheden voordat het coronavirus hier nog eens een flinke schep bovenop deed. De beroepskrachten in de gezondheidszorg draaien op overvolle toeren, zowel fysiek als mentaal en in de thuiszorg of in verpleeghuizen doen zij dit ook nog eens zonder beschermingsmiddelen.

Bedrijven kunnen bij minimaal 20 procent omzetverlies tot 90 procent van de loonsom vergoed krijgen van de overheid. Dat is heel mooi, maar niet zonder gevolgen of risico. Een grote groep flexwerkers zit inmiddels al zonder werk en zzp'ers worden minder ingezet. Mensen die ook hard werken, een bijdrage leveren aan de belasting en behoren tot een groep die er de afgelopen jaren financieel niet of nauwelijks op is vooruitgegaan; de lage en middeninkomens.

Aanspraak En er komt geen controle op bedrijven die aanspraak doen op noodhulp. Tijdens en na de crisis moeten we de waarde van mensen belangrijker maken dan de winsten van bedrijven en zeker van de multinationals. Zij die goed weten wanneer ze hun hand moeten ophouden, moeten ook thuis geven wanneer er belasting betaald moet worden. We zien nu welke mensen en beroepen cruciaal zijn voor onze samenleving. We zien welke sectoren extra hard getroffen worden door deze crisis.

Laten we, na ons terechte applaus, zorgen dat er na deze coronacrisis fundamentele veranderingen plaatsvinden in ons economisch systeem en binnen onze samenleving. Laten we samen uitgaan van waarde boven winst. Laten we zorgen voor gezonde en betaalbare woningen waarbij je woonlasten niet meer dan 25 procent van je inkomen vormen. Laten we zorgen voor loon waarbij je niet afhankelijk hoeft te zijn van toeslagen of de voedselbank. En laten we, via een coronataks, het geld daarvoor halen waar het zit. De 10 procent rijkste Nederlanders dragen een extra deel bij aan het herstel van de economie en multinationals, die gaan gewoon belasting betalen.

Jasper Knipping, bestuurslid SP Doetinchem

Er bereiken de SP diverse signalen dat mensen die in de thuiszorg werken dat zonder beschermingsmiddelen moeten doen. Dit terwijl ze werken bij vooral kwetsbare mensen. Zij gaan met angst voor hun cliënten en voor henzelf naar hun werk. Vaak wordt zelf maar met provisorische mondkapjes en andere beschermingsmiddelen gewerkt.

Naast de RIVM aanwijzingen van hoesten en niesen in de arm en thuis blijven krijgen medewerkers in de zorg bijvoorbeeld onderstaande aanwijzingen mee:

Bij binnenkomst wordt begroet zonder aanraking. Dat wil zeggen, vermijdt het handen schudden en ander direct fysiek contact. Mensen met ziekteklachten zoals niezen, hoesten, keelpijn, een loopneus of verhoging moeten zich melden bij hun coördinator. In overleg worden de werkzaamheden van de medewerker aangepast of stilgelegd. Mensen die contact hebben gehad met een corona-besmetting moeten zich melden bij hun coördinator en direct de eigen huisarts bellen. In overleg worden de werkzaamheden van de medewerker aangepast of stilgelegd. Medewerkers die vertrekken naar of terugkomen uit een risicogebied dienen zich te melden bij hun coördinator. Reis niet meer af naar het buitenland. Daarnaast zijn er signalen dat om verdere verspreiding van het coronavirus te verminderen er zorgaanbieders zijn die de huishoudelijke verzorging (vanuit de Wmo) verminderen of stopzetten. Ook horen wij dat een aantal zorgaanbieders die wijkverpleging biedt (vanuit de Zvw) deze vorm van zorg verminderen of stopzetten. Dat zijn zorgelijke signalen. 

SP Fractievoorzitter Hans Boerwinkel heeft daarom de volgende vragen aan het college van de gemeente Doetinchem:

Is het college bekend met het feit dat mensen die in opdracht van de gemeente in de thuiszorg werken geen beschermingsmiddelen hebben? Deelt het college de mening dat dit niet strookt met de aanwijzingen en voorschriften van zoveel mogelijk thuis blijven om elkaar niet te besmetten? Is het college het met de SP eens dat het vreemd is dat mensen in een verzorgingstehuis totaal geen bezoek meer mogen ontvangen, terwijl kwetsbare mensen thuis een medewerker over de vloer krijgen zonder beschermingsmiddelen die even later bij een andere kwetsbare persoon haar werk moet doen? Deelt het college de mening dat bij ziekteklachten er geen sprake kan zijn van aangepaste werkzaamheden, maar dat de medewerker onmiddellijk thuis dient te blijven? Deelt het college de mening van de SP dat de verantwoordelijkheid nu grotendeels bij de thuishulp wordt gelegd en dat dit tot extra stress en angst leidt? Is het college bereid om contact op te nemen met de thuiszorgorganisaties en hen te verzoeken om hun medewerkers van beschermingsmiddelen te voorzien? Is het college bekend met zorgaanbieders die de huishoudelijke verzorging verminderen of stopzetten? Zo ja, hoe vaak komt dit voor? Zo nee, is het college bereid te onderzoeken of en hoe vaak dit voorkomt? Is het college bekend met zorgaanbieders die wijkverpleging verminderen of stopzetten? Zo ja, hoe vaak komt dit voor? Zo nee, is het college bereid te onderzoeken of en hoe vaak dit voorkomt? Op welke wijze gaat het college er zorg voor dragen dat zorgaanbieders noodzakelijke zorg blijven aanbieden met inachtneming van de gezondheid van zorgverleners?

De geestelijke gezondheidszorg is ziek. Dat blijkt uit een tekort aan crisisopvangbedden, chronisch personeelstekort en een hoge werkdruk bij GGnet. Moedige medewerkers hebben de noodklok geluid, maar blijkbaar is dit niet genoeg voor directie en politiek om in actie te komen. Daarom heeft SP Doetinchem een meldpunt geopend.

SP raadslid Marijke Rütten is geschrokken van de verhalen in de Gelderlander van de Gert Müller en zijn collega’s van GGnet: “Mensen die in zo’n kwetsbare positie zitten moeten kunnen rekenen op goede hulp, zeker als het een crisissituatie betreft. Medewerkers steken niet zomaar en voor een kleinigheid hun nek uit door de noodklok te luiden. Als dan de reactie is dat er geen geluiden zijn opgevangen van ernstige gevallen, dan moeten we ze een handje helpen door de verhalen die mensen hebben over hun ervaringen te verzamelen, zodat duidelijk wordt wat er mis gaat.”

We roepen clienten en medewerkers van GGnet dan ook op om hun verhaal te delen. Dat kan door je verhaal te mailen naar SP.meldpunt.GGnet@gmail.com. Als je liever anoniem wilt blijven, dan kun dat natuurlijk. Geef dat dan aan bij je verhaal.

De SP heeft vragen gesteld in de Tweede Kamer en aan het college van Doetinchem over het bericht in de Gelderlander van 21 augustus waarin moedige medewerkers van GGnet de noodklok hebben geluid over het tekort aan bedden voor crisisopvang van mensen in geestelijke nood.

De medewerkers maken duidelijk dat het piept en kraakt in de geestelijke gezondheidszorg. Een tekort aan bedden en een tekort aan personeel zorgen voor grote problemen. Patiënten zijn de dupe door de strijd tussen zorginstellingen en verzekeraars. “Patiënten die psychotisch raakten, omdat er geen beschermende opname was...mensen die een eind aan hun leven hebben gemaakt en vlak daarvoor nog om vrijwillige opname vroegen” zijn enkele van de opmerkingen van GGnet therapeut Gert Müller en vier van zijn collega's in het artikel van de Gelderlander.

SP raadslid Marijke Rütten heeft daarom de volgende vragen aan het college in Doetinchem gesteld:

Is het college op de hoogte van de situatie die in het artikel vermeld wordt? Wat is de relatie tussen dit beddentekort en de toename naar bedden bij Iriszorg? Hoeveel inwoners van de gemeente Doetinchem staan op de wachtlijst en wat is de gemiddelde en maximale wachttijd? Zijn er in Doetinchem mensen die zelfmoord hebben gepleegd nadat gevraagde hulp is uitgebleven en zo ja hoeveel? Zijn er mensen bekend die voor noodopvang naar België moesten voor een opvangplek?

Tegelijkertijd heeft SP Tweede Kamerlid Maarten Hijink vragen gesteld aan de staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport:

Hoe oordeelt u over de berichten van medewerkers van zorginstelling GGnet die de noodklok luiden over onvoldoende opvang voor mensen in acute psychische nood? 1)  In hoeverre is er sprake van een gebrek aan opvangbedden bij GGNet en in deoverige GGZ-zorg? Kunt u dit laten uitzoeken? Vindt u het acceptabel dat het vaak maanden duurt voordat mensen een intake krijgen voor hun psychiatrische problemen? Kunt u uw antwoord toelichten? Hoe staat het met de zorgplicht van zorgverzekeraars? Hebben zij voldoende bedden ingekocht om mensen op te kunnen laten nemen? Wat gaat u doen om de noodsituatie binnen GGnet en andere instellingen aan te pakken? Kunt u uw antwoord toelichten? Zorgprofessionals geven aan dat het zorgstelsel de oorzaak van het probleem is en dat de politiek met oplossingen moet gaan komen. Bent u het met hen eens? Zo neen, waarom niet? 

1)https://www.gelderlander.nl/doetinchem/medewerkers-ggnet-noodsituatie-in-de-psychiatrische-zorg~ab98782f/

De Gelderlander schreef recent dat er opnieuw meldingen zijn gedaan van de asociale werkwijze van Laborijn. Een werkwijze waarbij uitgegaan wordt van wantrouwen en waarbij mensen die afhankelijk zijn van Laborijn ernstig onder druk worden gezet. De SP heeft vorig jaar een meldpunt nieuw leven ingeblazen, omdat er toen ook weer verhalen binnen kwamen dat de bejegening door Laborijn ronduit schandalig is. Nieuw leven ingeblazen omdat deze verhalen al jarenlang de kop op steken. En iedere keer hebben we dit aangekaart in debatten en iedere keer werd gezegd dat dit misschien wel zo was, maar dat het niet meer zou gebeuren. Incidenten werden het genoemd. Maar dat zijn het niet!

Naar aanleiding van de berichten heeft de SP op facebook opgeroepen om verhalen te delen en dat naar onze fractievoorzitter, Hans Boerwinkel, te sturen, waarvan emailadres en telefoonnummer bij de oproep vermeld werd. Dit heeft sinds die tijd geleid tot meerdere meldingen per dag. Hans: “Bij ieder verhaal word ik weer kwaad. Een greep uit de verhalen: nog afgelopen week is bij iemand zijn hele huis doorzocht, inclusief koelkast en andere kasten. Als je dan vraagt of je dat toe moet staan zeggen ze ‘nee hoor, maar dan krijgt u geen uitkering’. Mensen die een uitkering aanvragen worden behandeld alsof ze criminelen zijn. Het toekennen van een uitkering wordt zoveel mogelijk vertraagd. Als iemand daarom maar geld leent bij een bekende om rond te komen, wordt hij later voor dat bedrag gekort, want ‘je had toch inkomsten die tijd’. Om misselijk van te worden!”

Dit zijn geen incidenten, maar is schering en inslag. En de medewerkers die wel menselijk met de aanvragers om willen gaan worden onder druk gezet en zijn vaak al vertrokken. Vandaag hebben we gevraagd om een onderzoek in te stellen naar de werkwijze van Laborijn. Dit soort signalen duren nu al jaren en voor de SP is de maat helemaal vol. Wat ons betreft houdt de directie de eer aan zichzelf en stapt op. En wordt er schoon schip gemaakt en wordt deze werkwijze niet meer getolereerd. Als medewerkers en leidinggevenden het niet op kunnen brengen om naast de mensen te staan in plaats van daartegenover, om vanuit vertrouwen in plaats vanuit wantrouwen te handelen, dan is het tijd om iets anders te gaan doen.

De gemeente Doetinchem gaat toch haar beleid voor huishoudelijke hulp aanpassen naar aanleiding van een uitspraak van de rechter op 21 maart jl. Wat jammer is het dat inwoners eerst naar een rechter hebben moeten stappen om de zorg te krijgen die ze nodig hebben. Door de gemeente gemaakte juridische kosten en gezichtsverlies had voorkomen kunnen worden. 

De SP fractie vond en vindt het belangrijk dat er een objectieve urennormering wordt gebruikt, waardoor Doetinchem transparant is naar haar inwoners en laat zien op basis van welke feiten ze uiteindelijk tot een aantal uur zijn gekomen bij een indicatie. Op 8 juni 2017 diende de SP daarom een amendement 1) in om het college de weg te wijzen naar een beleid dat voldoet aan de wet. In dit dossier stond de SP tegenover de wethouder. We betreuren het dat een meerderheid van de raad het amendement verwierp en het tegen de wet ingaande voorstel steunde, ondanks onze welgemeende waarschuwing.

Het college van Doetinchem heeft nu besloten dat alleen de paar mensen die al geklaagd hebben over het ontbreken van urennormen, recht hebben op het aanpassen van de indicatie. De SP vindt dat oneerlijk en wat ons betreft horen alle mogelijke gedupeerden goed geïnformeerd te worden.

Het college van Doetinchem meent dat de uitspraak van de rechter niet in de geest van de wet is en dus gaat het college op zoek naar een andere praktische uitvoering die volgens hen meer voldoet aan de geest van de wet. De SP zal blijven knokken voor een fatsoenlijk beleid voor huishoudelijke hulp dat aan de wet voldoet.

 

1) https://besluitvorming.doetinchem.nl/Vergaderingen/gemeenteraad/2017/08-juni/19:30/Amendement-SP-inzake-Huishoudelijke-hulp-voor-alle-Doetinchemmers-verworpen-1.pdf

Op dinsdagavond 13 maart is het actiecomité De Hoop 30km naar het stadhuis geweest om, samen met de SP, de wijkregisseur Lutske Jepma en verkeersdeskundige Jels ten Pas te praten over de verkeerssituatie in de wijk.

Wat vooraf ging In het najaar van 2017 is de SP langs de deuren geweest in de Hoop en daarbij werden een aantal belangrijke problemen genoemd door buurtgenoten. Tijdens een eerste bijeenkomst is er een comité opgericht dat verschillende keren bij elkaar gekomen is. Een actie die daaruit voortvloeide was het uitdelen van 30 km stickers en er zijn handtekeningen opgehaald. Vervolgens is er contact opgenomen met de wijkregisseur en dat heeft tot het overleg geleid op dinsdag 13 maart j.l.

Wat hebben we voor elkaar gekregen Het comité heeft duidelijk kunnen maken welke knelpunten het belangrijkst zijn en wat aangepakt moeten worden. En we zijn dan ook erg blij dat de gemeente komt tot de aanpassingen:

Er komen grotere 30km borden bij alle vier de invalswegen van de Hoop.  Er wordt een 30km bord geplaatst aan het einde van de Oude Doetinchemseweg bij de meubelboulevard. Bij de 4 invalswegen komt tevens een dubbele streep op de weg. De wegenschilder komt maar één of twee keer per jaar langs, dus het kan even duren voordat dit gedaan is. (er moet wel goed gekeken worden of dat op de klinkerwegen ook kan en anders worden daar naar andere manieren gezocht om het goed aan te geven) Er wordt een herhaling van 30km op de Torontostraat geschilderd tussen de peuterspeelzaal en Fort Garry Horse. Er komen aandachts-bliksemschichten op de weg bij de oversteek voor kinderen van het Canadapark naar de speeltuin; naast Fort Garry Horse. En er wordt een ‘blikvanger’ geplaatst aan de zijkant van de Winnipegstraat, zodat het vuil niet meer langs de hele straat ligt, maar in en om de ‘blikvanger’.