Voorzitter, als onderdeel van de PIP-procedure moet de gemeenteraad van Echt-Susteren officieel gehoord worden. Maar of er ook naar ons wordt geluisterd, is nog maar de vraag.
U merkt dat ik mij meteen defensief opstel. Lange tijd ben ik positief genuanceerd gebleven, op zoek naar de balans tussen werkgelegenheid en leefbaarheid, die in mijn ogen mogelijk moest zijn. De tijd van nuance is echter voorbij. Om uit te leggen waarom ik zo veranderd ben, wil ik mij nog even kort voorstellen, met name voor de mensen van de provincie, Nedcar en Antea.
Ik ben Thijs Wetemans, raadslid voor GroenLinks. Ik woon sinds 1999 in Nieuwstadt en ben sinds de oprichting in 2004 bestuurslid van Stichting De Groene Sporenwolf.
Vanavond zit ik hier als raadslid namens GroenLinks. Door het groene met het linkse te combineren in één partij, ontstaat er vaak een uitdaging. Zo zullen we het maar even noemen: een uitdaging. Het groene in GroenLinks staat voor duurzaamheid, gezondheid en leefbaarheid terwijl het linkse van GroenLinks staat voor een sociale samenleving waarin we zorgen voor elkaar en de lasten en lusten delen. Een samenleving ook waarin werkgelegenheid belangrijk is en gewaardeerd moet worden. Het hebben en houden van werk vind ik zeer belangrijk. Toen de uitbreidingsplannen van Nedcar in beeld kwamen had ik lange tijd het idee dat beide gebieden, zowel het groene als het linkse, waren te combineren. Want de verankering van de werkgelegenheid zou geregeld worden met een PIP (Provinciaal InpassingsPlan) en gelijktijdig werd PIO opgetuigd om behoud van de leefbaarheid te waarborgen of zelfs te verbeteren. PIO staat voor Platteland in Ontwikkeling waarin de bovenwettelijke compensatie geregeld zou worden om zo de uitbreiding een zachte landing te geven in met name Nieuwstadt. Beide trajecten zouden parallel aan elkaar optrekken en ik wilde dit écht een kans geven. En het mooie was dat ik beide trajecten van dichtbij kon meemaken.
Als raadslid kreeg ik iets van het PIP-traject mee: de delegatie van de provincie, Nedcar en Antea, die hier vanavond zit kwam al twee keer eerder naar de raad én wij kwamen in september naar Nedcar voor een presentatie en een mooie rondleiding.
Als lid van De Groene Sporenwolf nam ik intensief deel aan het PIO-traject. We kwamen zeker vier keer bijeen: in hotel Amrâth, twee keer in kasteel Wolfrath en voor de schetsschuiten op 12 november in het gemeenschapshuis van Nieuwstadt waar gedeputeerde Mackus zich ook nog even liet zien. Hij deed de toezegging dat een prioritering in de PIO-wensen aangebracht zou worden waar ik zelfs begrip voor kon opbrengen. Naar aanleiding van deze vruchtbare avond werd zelfs een boekje gedrukt waarin alle knelpunten en mogelijke oplossingen stonden die de bewonersgroepen van Holtum en Nieuwstadt hadden ingebracht. Het was een prachtig voorbeeld van burgerparticipatie.
Nog steeds zat ik genuanceerd in dit hele gebeuren, ervan uitgaande dat beide trajecten, zowel PIP als PIO, samen bij de eindstreep zouden aankomen. De laatste maanden begon ik wel al nattigheid te voelen. Zo gaf ik in februari in de krant aan mij zorgen te maken over de financiën voor de leefbaarheid en recent vroeg ik GroenLinks-Statenlid Thea Jetten om schriftelijke vragen te stellen over de financiering van de PIO-wensen. Die vragen bleken niet in vier weken beantwoord te kunnen worden en werden zo over de Statenvergadering van vorige week getild én over het GS-besluit van 30 juni. Mijn twijfel groeide verder.
En gisteren barstte de bom! De twijfel sloeg om in een keiharde bevestiging: er is slechts een potje van 3 ton voor Nieuwstadt. Maar liefst 65 woningen in Nieuwstadt krijgen een te hoge geluidsbelasting op de gevel en wat doet de provincie? Een hogere grenswaarde vaststellen en wat isolatie aanbieden... De inwoners van Nieuwstadt is een jaar lang een worst voorgehouden en op 1 juli 2020 bleven ze met lege handen achter. Heeft de provincie dan helemaal niks geleerd van het PIP Windpark Greenport Venlo? Kom óp zeg, zo ga je toch niet met je eigen inwoners om?! Zo wil je zelf toch ook niet behandeld worden?!
En dan kan de provincie wel wijzen op de 10 hectare aan bomen bij Nieuwstadt maar die komen ver van de kern te staan, bijna in Susteren! En de boompjes betreft wettelijke compensatie dus dit staat los van PIO. Knelpunten ten aanzien van verkeersveiligheid en sluipverkeer schuift de provincie handig onder andere projecten met alle onzekerheden tot gevolg ten aanzien van uitvoering en termijn. Kortom: Nieuwstadt is wederom het schrobputje van een provinciaal project, net als 20 jaar geleden bij Operatie Bottleneck.
Voorzitter, ik roep mijn collega-raadsleden op om een negatief advies af te geven ten aanzien van de uitbreidingsplannen. Werkgelegenheid is zeer zeker belangrijk maar de leefbaarheid in Nieuwstadt is dat óók. Echter, er is nog totaal geen invulling gegeven aan het PIO-traject. Daarom een negatief advies.
Tevens roep ik de leden van de Provinciale Staten op om de vaststelling van het PIP pas te behandelen als er voldoende financiering is gelabeld voor een substantieel deel van de PIO-wensen. Er moet een keiharde koppeling zijn tussen het PIP en PIO. Zonder volwaardig PIO, geen PIP.
Tot slot geef ik ons college de opdracht om alles uit de kast te trekken om alsnog ruimhartige compensatie voor Nieuwstadt uit het vuur te slepen. Ik heb het eerder gezegd en ik zeg het nog maar eens: dit kun je maar één keer goed doen!
