Poliflw

Het is niet niets waar de burger en de zorg op dit moment mee geconfronteerd worden. De kwetsbaren onder ons mogen niet meer bezocht worden. Aan ouderen wordt gevraagd boodschappen te doen tussen 7 en 8 uur in de morgen. We mogen met niet meer dan 3 personen bij elkaar zijn als we geen familie zijn etc. Personeel in ziekenhuizen, de verpleeghuizen en de thuiszorg zijn ineens ‘de helden’ geworden. Dit geldt ook voor het onderwijs, de politie en allen die ervoor zorgen dat zij die besmet zijn door het virus zo snel mogelijk beter kunnen worden. Journaals en kranten geven dagelijks updates van de stand van zaken. Ondertussen gingen we op weg naar Pasen. Elk jaar in deze tijd brengt het CDA een bloemetje bij de bewoners in één van de verpleeghuizen. In overleg met Zorgpartners is het dit jaar Gouwestein geworden en op vrijdag 10 april zijn er 82 taartjes (Bereklauwen) gebracht. Dit proces ging anders dan andere jaren. 4 gebaksdozen met een kaartje werden in de sluis gezet om later uitgedeeld te worden door het personeel. Gelukkig konden bewoners en personeel via een Facebookberichtje op de Facebookpagina van Gouwestein laten weten dat ze genoten hebben van de traktatie! Margreeth van Dijk

Mensen die in het sociaal domein gebruik maken van zorg hebben vaak al veel aan hun hoofd. Een mantelzorger die een parkeerkaart wil of huishoudelijke hulp vraagt, moet dat allemaal regelen naast het verlenen van zorgtaken. Het kost vaak veel tijd en gaat ten koste van de tijd om daadwerkelijk zorg te bieden. Erger nog: soms weerhoudt het mensen ervan hulp aan te vragen. Dat moet anders! Eppy Boschma pleit voor zogenaamde 'schraptafels': minder regelgeving en bureaucratie voor betrokkenen uit zorginstellingen, voor gemeente, mantelzorgers en vrijwilligers. Het complete artikel lezen? Klik dan hier.

Mensen die in het sociaal domein gebruik maken van zorg hebben vaak al veel aan hun hoofd. Een mantelzorger die een parkeerkaart wil of huishoudelijke hulp vraagt, moet dat allemaal regelen naast het verlenen van zorgtaken. Het kost vaak veel tijd en gaat ten koste van de tijd om daadwerkelijk zorg te bieden. Erger nog: soms weerhoudt het mensen ervan hulp aan te vragen. Dat moet anders! Eppy Boschma pleit voor zogenaamde 'schraptafels': minder regelgeving en bureaucratie voor betrokkenen uit zorginstellingen, voor gemeente, mantelzorgers en vrijwilligers. Het complete artikel lezen? Klik dan hier.

Het regent. Onophoudelijk. Dat komt heel slecht uit, want we hebben een afspraak. Vandaag brengen we een bezoek aan een groep bewoners van de Irishof; ze gaan mee naar de Dierenweide voor een dosis dierenliefde op deze druilerige Dierendag. Ons bezoek heeft nog een reden: van 1 t/m 8 oktober is het de ‘Week tegen eenzaamheid’, om aandacht te schenken aan mensen die het gemis voelen van verbondenheid met anderen. In het kader van de ‘Week tegen Eenzaamheid’ is CDA-raadlidEppy Boschma een mooi initiatief gestart: Heel Gouda Bakt. Bakken is tenslotte bij uitstek een activiteit om de handen uit de mouwen te steken, elkaar te helpen en, na het hele bakproces, samen te genieten van het eindresultaat. CDA Gouda heeft cake- en taartmix beschikbaar gesteld en Gouwenaren moesten ‘aan de bak’ met de lekkerste en leukste recepten. We komen dus niet met lege handen! De plannen worden omgegooid: de Dierenweide wordt geschrapt, en de tafels worden klaargemaakt voor koffie, lekkers en spelletjes. Een lieve medewerker van de Irishof heeft haar hondjes meegebracht en de bewoners kunnen aaien, knuffelen en kroelen met de dieren. Met koffie en cupcakes komen de tongen los: een dame aan tafel vertelt over haar jeugd in Friesland, de verhuizing naar een bovenwoning in Amsterdam met haar gezin met vier kinderen, haar tijd in het verzorgingstehuis in Reeuwijk en haar leven in de Irishof. Ze loopt met een rollator en is vaker gevallen, dus ze komt niet meer veel buiten. Mens-erger-je niet? Ze houdt niet van spelletjes, maar neemt rustig nog een slokje van haar koffie terwijl de anderen dobbelen en tellen. Een andere bewoner in rolstoel zit rustig alleen aan tafel te wachten. Hij krijgt een hondje op schoot en aait het gedachteloos. Zijn roots liggen in Indië. Hij doet graag mee met een potje mens-erger-je-niet. Buiten is het misschien rotweer, maar binnen schijnt inmiddels een zonnetje. Bij vertrek zijn de cupcakes op, wordt er gejuicht om een mooie sjoelbeurt, kwispelen hondjes aan tafel en doet zelfs de Friese dame een gooi naar de overwinning van het spelletje Mens-erger-je-niet. Tot weerziens, bewoners!