Na een aantal jaar penningmeester van het regiobestuur te zijn geweest, besloot ik mij te kandideren voor de Provinciale Statenverkiezingen van vorig jaar maart. En wat is het sindsdien een enorme rollercoaster geweest. Door de lijstadviescommissie was ik op plek 5 geplaatst, maar met de interne verkiezing kwam daar een 6de plek uit.
Vanwege een terugtrekking kwam ik weer op de 5de plek terecht. Voor mij was het echt een enorme eer om zo hoog op de lijst te mogen staan en dan ga je daar natuurlijk vol voor. Met z’n allen hebben we maandenlang een geweldige campagne gevoerd, waarna het de beurt was aan de kiezer. De uitslagenavond was zenuwslopend en toen ik middernacht besloot maar naar huis te gaan om m’n bedje op te zoeken, hadden we op dat moment 4 zetels. Toen ik echter de volgende ochtend wakker werd, las ik de berichten waarin stond dat we op 5 zetels waren uitgekomen en zat ik er dus bij!! Deze blijdschap heeft echter niet veel langer dan een dag mogen duren, want toen de voorkeursstemmen bekend werden gemaakt, was ik uiteindelijk toch weer op een 6de plek beland. Ondanks deze teleurstelling ben ik ook daarna nog steeds bij de fractie aangehaakt gebleven, elke maandagavond was ik bij de fractievergaderingen aanwezig, tijdens de heidagen en ook zoveel mogelijk bij de werkbezoeken van de fractie.
En dan gebeurt het tóch. Ik had graag gehoopt dat het om een positieve reden zou zijn geweest, maar helaas vanwege privéomstandigheden heeft onze nummer 2, Kirsten Wilkeshuis, besloten om tijdelijk afstand te doen van haar functie als Statenlid en een paar dagen later mocht ik haar plek innemen. Zo snel kan het dan opeens gaan. Ik wist dat ik zou toetreden tot een fractie met stuk voor stuk hele fijne mensen, wat het voor mij makkelijk maakte om goed van start te gaan. In mijn eerste commissievergadering mocht ik het woord voeren over de projectlocatie Valkenburg. Een plek waar zo snel mogelijk nieuwe woningen gerealiseerd moeten worden, maar waarover het gesprek al meer dan zestien jaar gaande is. Een week later ging het over ‘zeer zorgwekkende stoffen’, denk dan bijvoorbeeld aan Chemours en de schadelijke stoffen die in onze natuur terechtkomen en daarmee ook in ons lichaam. Zeer belangrijke onderwerpen, waar je je dan als Statenlid mee bezighoudt. Zeer eervol. Om mij de onderwerpen eigen te maken, ben ik niet alleen in de dossiers gedoken, ik ben ook met raadsleden uit verschillende gemeenten in gesprek gegaan. Ik verlaat mijn bureau en ga naar de plekken waar het over gaat. Verder heb de afgelopen weken (buiten de debatten om) veel gesprekken gevoerd met Gedeputeerden en Statenleden van andere partijen. Op die manier lukt het ons als partij om zelfs vanuit de oppositie resultaten te boeken.
Aangezien ik benoemd ben voor een periode van vier maanden, probeer je er zoveel mogelijk uit te halen. Een maand na mijn benoeming was het me al gegund om mijn maidenspeech te houden. Een bijzonder moment in het leven van een politicus. Dankbaar ben ik dat er zoveel lieve mensen aanwezig waren om dit moment met mij te delen. Vaak zeggen mensen tegen me dat de politiek zo een vieze wereld is, waarin alleen maar spelletjes worden gespeeld. En natuurlijk worden er weleens spelletjes gespeeld, maar om mij heen zie ik vooral mensen die vanuit hun eigen overtuigingen en capaciteiten zoveel mogelijk het goede voor onze provincie willen bereiken. De komende maanden blijf ik enorm mijn best doen als Statenlid en wie weet krijg ik in de nabije toekomst weer een kans om mij voor onze partij en onze provincie in te zetten, want oh wat is het gaaf!
