Poliflw

Tot aan de verkiezingen op 21 november publiceren we elke maandag een verkiezingsblog. Hierbij kun je kennismaken met onze top-5 kandidaten en hun standpunten. Vandaag breekt Gerben, onze nummer 2, een lans voor praktisch opgeleiden en het belang van hun 'gouden handen'.

Alle gouden hens aan dek!

“Tekort technisch personeel nadelig voor hele maatschappij” stelt het Tv-programma Eén Vandaag afgelopen mei. “Tekort aan technisch personeel staat ambitieus energietransitieplan in de weg” kopt  de Volkskrant deze zomer. Het economisch bureau van de ING heeft berekend dat als er niks verandert er de komende jaren 20.000 MBO-technici per jaar te weinig worden opgeleid. Willen we als Nederland een innovatief land blijven dat zijn geld verdient met slimme en innovatieve producten, dan hebben we goedopgeleide mensen nodig die goed onderwijs hebben gehad.

Ik wil het graag hebben over de leerlingen die misschien niet de beste zijn in rekenen en taal, maar wel excelleren in het praktisch onderwijs. Jongeren met ‘gouden handen’ die zich ontwikkelen tot technische vakmensen. Vakmensen die we hard nodig hebben; want wie installeert uw zonnepanelen op uw dak? Wie repareert de airco die uw kantoor heerlijk koel houdt in de zomer? Wie asfalteert die strakke asfaltwegen in het Ommeland waar u elke zaterdagochtend met uw racefiets overheen toert? Stuk voor stuk zijn dat vakmensen die écht iets kunnen maken. Herwaardering van het (V)MBO is dan ook hard nodig, want vaak wordt er nog gedacht dat je vieze handen krijgt als techneut, maar de meeste technici werken met computers en geavanceerde machines.

Begin deze maand is op het Alfa College in Groningen het eerste praktijklokaal warmtepompen in Nederland geopend. Dit praktijklokaal is gerealiseerd door samenwerking tussen onderwijs, bedrijfsleven en overheid. Een prachtig resultaat waardoor MBO studenten en werknemers uit de installatiebranche hun vakkennis kunnen vergroten. In juni maakte ChristenUnie-minister Arie Slob bekend dat er 100 miljoen euro bij komt voor leerlingen met ‘gouden handen’. Alle technische VMBO-scholen krijgen extra geld om te investeren in het techniekonderwijs. Ik noem deze voorbeelden, omdat ik mensen en organisaties tekort zou doen als ik de indruk zou wekken dat er nog helemaal niks gebeurt. Maar extra inzet en intensievere samenwerking tussen onderwijsinstellingen onderling en tussen onderwijs en het bedrijfsleven blijft hard nodig.

Groningen is de ‘City of Talent’, maar focust daarbij vooral op startups, broedplaatsen, de Rijksuniversiteit en Hanzehogeschool. Ik wil dat het MBO in Groningen een duidelijkere verbinding krijgt met het HBO en de Rijksuniversiteit. Daarom wil ik dat het MBO opgenomen wordt in het Akkoord van Groningen. Het Akkoord van Groningen is een samenwerkingsverband tussen de Hanze Hogeschool, Rijksuniversiteit, het UMCG en de gemeente Groningen met als doel Groningen te profileren als kennisknooppunt. Door intensievere samenwerking tussen MBO, HBO en WO wordt kennisuitwisseling gestimuleerd, kan onderzoek sneller vertaald worden naar de praktijk en biedt het mogelijkheden om de onderlinge afhankelijkheid beter voor het voetlicht te brengen. Zo krijgen we denkende doeners en doenende denkers. Het laat ook zien dat het MBO een volwaardige partner is in onderwijsstad Groningen en van wezenlijk belang is voor Groningen als kennisknooppunt. Want een onderzoeker kan nog zulke efficiënte energiesystemen uitvinden, uiteindelijk moet deze kennis vertaald worden naar de praktijk en moet een vakman (of -vrouw) het nieuwe product bij u of bij mij thuis installeren.

Naast de verbinding tussen onderwijsinstellingen onderling is een nauwere samenwerking noodzakelijk tussen het MBO en het bedrijfsleven. Technologische ontwikkelingen zorgen ervoor dat MBO-opleidingen zich continue moeten blijven aanpassen. Door intensiever samen te werken zit het onderwijs dichter op het bedrijfsleven, daar waar de nieuwste technieken gebruikt worden waarop aangesloten moet worden. Ook moeten er meer docenten met ervaring in het bedrijfsleven voor de klas komen. Bedrijven hebben daarnaast een verantwoordelijkheid voor voldoende stageplekken en betere samenwerking moet tot meer regionale opleidingscentra leiden, waarvan het praktijklokaal warmtepompen een goed voorbeeld is. Op die manier kan er een vruchtbare wisselwerking ontstaan wat bijdraagt aan vakmensen die met de juiste kennis en kunde de arbeidsmarkt betreden en daardoor beter aansluiten op de behoefte van bedrijven.

Goed opgeleide vakmensen die excelleren in wat ze doen hebben we hard nodig om de uitdagingen van deze regio aan te pakken. Een goed opgeleide beroepsbevolking is belangrijk voor een gunstig vestigingsklimaat, en om de energietransitie tot een succes te maken zijn deze mensen broodnodig. Met elkaar, van MBO tot universiteit, en van gemeente tot MKB, met elkaar kunnen we ervoor zorgen dat uw zonnepanelen een hoog rendement halen, dat u op uw werk een prettig binnenklimaat heeft en dat u met uw racefiets door het prachtige Groninger landschap kunt blijven toeren. Maar… met elkaar is het dan wel alle gouden hens aan dek!

Dorpshuizen en Buurtcentra verdienen in onze nieuwe gemeente met Groningen, Haren en Ten Boer meer dan ooit nadrukkelijke aandacht. Onze nummer 5 Peter Rebergen woont zelf in Ten Boer, hij weet dat als geen ander. Peter gaat zich met de ChristenUnie inzetten voor de positie van dorpshuizen en wijkaccommodaties en een stevige verbinding tussen dorpen en de gemeente. Lees meer in ons nieuwste verkiezingsblog!

Waardevolle dorpen

Het is al weer even geleden dat ik ben verhuisd van stad naar platteland. Dat was toen, ruim 15 jaar geleden, een omschakeling. Vanuit de drukte in de rust, van een uitstapje naar het bos naar wonen omgeven door natuur en van fietsafstand tot het centrum naar parkeren op een P+R en met de bus verder. Maar nu zou ik niet anders willen. Sinds ik in Ten Boer woon, heb ik de waarde van de dorpen gezien en leren waarderen. In Ten Boer ervaar ik de kleinschaligheid van een dorp, met alle voorzieningen op acceptabele afstand. Hoe waardevol ik deze dorpse kenmerken vind, en hoe ik ze wil behouden, wil ik in deze blog graag delen.

Gemeenschapszin wordt vaak in één adem genoemd met het leven in een dorp. Wat mij betreft terecht. Samen, met elkaar, worden activiteiten georganiseerd of problemen aangepakt. Daarnaast kom je elkaar bij verschillende activiteiten ook weer tegen. Zo ken je een groot deel van de dorpsgenoten. En dan groet je elkaar natuurlijk, verplaats je je in elkaar en als het nodig is help je elkaar.

Een belangrijke functie daarbij in het dorp is gegeven aan het dorpshuis. Vanuit het dorpshuis worden activiteiten georganiseerd en hier ontmoeten bewoners elkaar. Maar vaak heeft het dorpshuis meerdere functies, het is tegelijkertijd bijvoorbeeld een sportkantine of café. Het dorpshuis draagt zo bij aan de gemeenschapszin in de dorpen, en dat is natuurlijk waarom dorpen zo bekend staan.

Onlangs ontving ik het manifest van de gezamenlijke buurtcentra in Groningen. In dat manifest wordt de rol de wijkaccommodaties voor de wijken en buurten beschreven, om politieke partijen te vragen op te komen voor de belangen daarvan. Daarin zie ik dat de wijkaccommodaties  een vergelijkbare functie hebben als de dorpshuizen: het zijn laagdrempelige ontmoetingsplekken die voor verbinding zorgen. Opkomen voor de belangen van dorpshuizen en wijkaccommodaties gaat dus samen op.

Op 21 november gaan we naar de stembus voor een nieuwe gemeente. Ten Boer, Haren en Groningen worden samen één. De dorpshuizen en buurtcentra verdienen in deze nieuwe constructie meer dan ooit nadrukkelijke aandacht. Ze zijn een basisvoorziening in ieder dorp of wijk. En in gesprek met de besturen kunnen we de functie misschien nog verder uitbreiden. Zo moet er gezorgd worden voor verdere verbinding met de sociale teams, dat zijn de teams van waaruit de gemeenten zorg en ondersteuning aan de inwoners organiseren. In Ten Boer is dat De Deel, in Haren het Toegangsteam en in Groningen de WIJ-teams. Op die manier wordt zorg en ondersteuning dichtbij georganiseerd.

Maar niet alleen de dorpshuizen en buurtcentra moeten de verdiende aandacht krijgen. Het is belangrijk dat onze dorpen een goede verbinding hebben met de gemeente. De ChristenUnie wil daarom dat er  aan de ene kant een dorpsraad wordt opgericht en aan de andere kant, de kant van de gemeente, een dorpswethouder en gebiedsregisseur wordt aangesteld. Op die manier kunnen bewoners zelf betrokken zijn bij de ontwikkelingen in hun omgeving en sneeuwen dorpen niet onder. Dorpen krijgen hierdoor een sterkere positie ten opzicht van de gemeente. Zo kan nog beter worden ingezet op het behoud van voorzieningen in de dorpen.

Als raadslid in Ten Boer heb ik de afgelopen periode de ontwikkeling van de dorpsvisies meegemaakt. Daarbij zijn de inwoners begeleid in het bepalen van wat zij belangrijk vinden voor hun dorp en leefomgeving. Dit heeft geleid tot mooie dorpsvisies voor alle dorpen in de huidige gemeente Ten Boer. We willen hier straks met alle dorpen in de gemeente Groningen mee aan de slag, omdat de dorpsvisie de basis vormt voor het gesprek met de gemeente. Inwoners hebben zo zelf zeggenschap over de eigen leefomgeving.

Kern van mijn betoog: met de ChristenUnie wil ik mij inzetten voor de positie van de dorpshuizen en wijkaccommodaties en de verbinding van de dorpen met de gemeente. Ook zo maken we als ChristenUnie ons thema ‘oog voor elkaar’ concreet. Zo blijft een dorp een dorp, en een wijk een wijk.  

Vanaf vandaag tot aan de verkiezingen op 21 november publiceren we elke maandag een verkiezingsblog. Hierbij kun je kennismaken met onze top-5 kandidaten en hun standpunten. Dit keer praat Tessa Moorlag over relatieproblemen, en hoe we als gemeente hierin kunnen ondersteunen om de schade waar mogelijk te beperken of zelfs voorkomen.

Het afgelopen jaar is het uitvoeringsprogramma Scheiden zonder schade gestart. Een initiatief van ministers Dekker en de Jonge in samenwerking met de Vereniging van Nederlandse Gemeenten. Eén van de punten die ze aandragen is dat ze graag willen dat er in iedere gemeente een scheidingsloket komt. Een plek waar ouders die willen scheiden terecht kunnen voor hulp en steun. Dit zodat de scheiding zo soepel mogelijk verloopt en de kinderen er zo min mogelijk schade van ondervinden.

Een mooi initiatief vind ik. Eén van de ergste dingen die een kind kan meemaken is ouders die al vechtend uit elkaar gaan. Het is mooi als ouders ergens terecht kunnen waar ze op een laagdrempelige en betaalbare manier geholpen kunnen worden tijdens hun scheiding. Toch word ik er verdrietig van als ik bedenk dat het blijkbaar nodig is in onze maatschappij dat loketten als deze er zijn. Het is nu eenmaal een feit dat veel mensen scheiden, laten we er dan maar voor zorgen dat we zo veel mogelijk de schade beperken.

En het is natuurlijk ook een feit. Steeds meer huwelijken of relaties lopen stuk en eindigen in een scheiding. Ik vraag me vaak af hoe dit kan. Beginnen we te snel aan een relatie? Hebben we te hoge of verkeerde verwachtingen van een relatie? Geven we te snel op? Het antwoord op deze vragen heb ik niet maar ik weet wel dat het goed is om er als samenleving over na te denken. Gelukkig is het beperken van schade tijdens de scheiding niet het enige dat wordt aangesneden in het uitvoeringsprogramma. Ook wordt er gekeken hoe ouders voorbereid en begeleid kunnen worden op en tijdens het ouderschap. Ik denk dat dit erg waardevol kan zijn. Kinderen opvoeden is niet iets dat je zomaar even doet. Het zet je relatie onder druk. Het is goed dat ouders daar op voorbereid worden.

Als ChristenUnie geloven we in relaties. We geloven dat het goed is voor een mens om samen te zijn. Dat je elkaar in een relatie kunt versterken. Daarom willen we ook juist graag investeren in relaties. Niet alleen in het bemiddelen van scheidingen of het begeleiden van ouders. Nee we willen dat we vanuit de gemeente hulp kunnen bieden bij het onderhouden en behouden van relaties. Ik zou willen dat mensen aan kunnen kloppen bij bijvoorbeeld een WIJ-team wanneer ze relatieproblemen hebben en er zelf niet uit komen. Dat ze hier op een laagdrempelige manier hulp kunnen ontvangen. Dat het ook betaalbaar blijft om relatieondersteuning te krijgen.

Natuurlijk zijn er ook relaties waarbij het gewoon niet werkt en dat het beter is als er een scheiding komt. Toch mogen hier kinderen niet de dupe van worden. Een scheiding is vaak al traumatisch voor een kind, laat staan wanneer het om een vechtscheiding gaat. Daarom lijkt het me goed om ook in onze gemeente een scheidingsloket te openen. Een plek waar ouders die willen scheiden terecht kunnen. Een plek waar ze zo vroeg mogelijk hulp en ondersteuning kunnen ontvangen zodat hun scheiding niet eindigt in een vechtscheiding.

ChristenUnie Groningen wil voor de komende collegeperiode een loket invoeren voor relatieondersteuning. Op deze manier kunnen mensen met relatieproblemen dicht bij huis en op laagdrempelige wijze deskundige hulp krijgen, en kan de schade voor kinderen bij een eventuele scheiding zoveel mogelijk beperkt worden.

Het voorstel vloeit onder meer voort uit het advies dat de commissie Rouvoet eerder dit jaar gaf. De commissie onderzocht hoe zo veel mogelijk kan worden voorkomen dat kinderen de dupe worden van een scheiding. Bij het loket kunnen ouders terecht voor meer informatie, voorlichting en ondersteuning. Ook kan het loket de ouders helpen om hun sociale netwerk te versterken, zoals familieleden en buren. In Groningen zou het loket uitstekend passen in de al bestaande WIJ-teams. ChristenUnie kandidaat Moorlag: “Als ChristenUnie geloven we in de kracht van stabiele gezinssituaties. We gunnen het elk kind op te groeien in een liefdevol gezin. In de praktijk zien we dat relaties door diepe dalen kunnen gaan, en dat mensen het vaak lastig vinden de weg naar boven weer te vinden. En dat blijft niet zonder gevolgen: in ons land maken circa 70.000 thuiswonende kinderen per jaar een (echt) scheiding van hun ouders mee, met al het verdriet dat daarbij hoort. 16.000 kinderen hebben ernstige last van scheidingen en 15% van alle kinderen van gescheiden ouders hebben na een scheiding geen contact meer met een van de ouders. Daarnaast hebben eenoudergezinnen een grotere kans op armoede. Wij willen daarom dat de gemeente nadrukkelijk oog heeft voor kinderen om in die gevallen de schade zoveel mogelijk te beperken, en te ondersteunen waar kan.”

Voor meer informatie, lees verkiezingsblog nummer 7 van Tessa Moorlag over dit onderwerp. Deze is te vinden onder het kopje 'blogs' hierboven.

Foto: Matthijssen - Ten Have