Poliflw

Eind 2024 loopt de aanbesteding van stichting DOCK af. Dat betekent dat het sociaal makelen in Utrecht opnieuw wordt aanbesteed. Op dit moment is er te weinig aandacht voor Buurt- en Burgerorganisaties (BBO’s). Stichting Dock beloofde in 2019 zo’n 20% van haar taken over te hevelen naar BBO’s, maar anno 2023 is daar pas 1% van gerealiseerd. Daarnaast heeft er nog geen fatsoenlijke evaluatie plaatsgevonden. EenUtrecht diende afgelopen raadsvergadering van 22 juni twee moties in om te voorkomen dat er in 2024 op dezelfde manier wordt aanbesteed als in 2019. De motie om bewonersorganisaties aan zet te laten komen is aangenomen. Bewonersinitiatieven worden nu expliciet genoemd als uitgangspunt voor Sociaal makelen.

Buren verbinden zich met buren en worden zo samen actief in de eigen buurt. Klinkt logisch, maar zo werkt het niet in Utrecht. De gemeente Utrecht noemt dit commercieel het ‘sociaal makelen’ van buren en heeft dat als dienst uitbesteed aan een Rotterdams bedrijf, namelijk bij Stichting DOCK. Bij Stichting DOCK zijn sociaal makelaars en beheerders in dienst die de Utrechters met elkaar in contact brengen zodat ze de buurt samen leuker maken. Dit in opdracht van de gemeente, niet in opdracht van de buren zelf. Dat moet en kan echt anders vindt EenUtrecht. Draai het om, zet bewoners aan het stuur en maak een organisatie als DOCK ondersteunend.

Als EenUtrecht ontvangen we diverse signalen dat DOCK niet doet wat nodig is. Zo organiseren ze zelden bijeenkomsten met bewoners, wordt het starten of opbouwen van een Burger en Buurt Organisatie (BBO) niet gezien als een kerntaak én zijn ze soms volledig afwezig als het er echt toedoet, zoals recent bij buurtcentrum Sterrenzicht. Opmerkelijk genoeg wordt de inzet van DOCK door de gemeente niet geëvalueerd, terwijl het ons bijna zeven miljoen euro per jaar kost. Die evaluatie moet er dus in 2023 alsnog heel snel gaan komen. Hiervoor diende wij een motie in. Deze is helaas verworpen.

In steeds meer buurten, dorpen en steden organiseren bewoners, buurtondernemers en buurtgebruikers zich in lokale organisaties die zelf regie nemen, samen nagaan wat nodig is en dat samen zelf organiseren. Waar nodig met ondersteuning van een professionele instantie en deels met overheidsparticipatie (o.a. met geld), maar dan wel door de BBO ingeschakeld en aangestuurd. Dat noemen we ‘bewonerskracht’. In Utrecht zien we de afgelopen jaren dat deze beweging hier ook echt op gang komt, getuige het succes van de vele initiatieven. In onze aangenomen motie dragen wij het stadsbestuur op om bewonersinitiatieven expliciet op te nemen als uitgangspunt voor de nieuwe aanbesteding.

Tijdens de raadsvergadering van 11 mei is de motie van EenUtrecht die oproept ruimte te reserveren voor een sociaalmaatschappelijke voorziening in het plan voor een woontoren aan de Veilingstraat aangenomen. Dat is goed nieuws voor iedereen die zich inzet voor een gezonde en leefbare stad.

Sociaalmaatschappelijke voorzieningen

De Dichterswijk is de afgelopen jaren flink gegroeid. Dat vraagt om meer voorzieningen, alleen die ontbreken tot nu toe. De wijk wil het, het gemeentelijke beleid schrijft het voor, maar toch stond er nog geen ruimte gereserveerd voor een sociaalmaatschappelijke voorziening.

Dankzij de met brede steun aangenomen motie van EenUtrecht wordt er in de te bouwen woontoren aan de Veilingstraat 10, minimaal 100 m2 ter beschikking gesteld. In de begane grond op straatniveau komt er nu een ruimte met een sociale buurtfunctie, waarbij bewoners als volwaardige partner actief een stem krijgen bij de invulling hiervan.

De motie ‘sociaalmaatschappelijke voorziening aan de Veilingstraat’ is samen met bewoners van de Dichterswijk geschreven naar aanleiding van een bezoek door raadslid Gert Dijkstra en commissielid Juriaan Otto. Tijdens het bezoek ging het ook om de hoogte van de toren aan de Veilingstraat. Volgens het bestemmingsplan kan dit maximaal 25 meter zijn, toch stond er in het plan 37 meter. Dit heeft vele nadelige effecten voor de omwonenden. Het mag echter alleen als de raad het goedkeurt. ‘maximaal 25 meter Veilingstraat’  verworpen.

Zien hoe andere partijen stemmen over deze en onze andere moties? Bekijk dan ‘onze peiling’ . Een overzicht van al onze raadsactiviteiten is hier te vinden.

Dat Utrechters zich veilig (en vrij) kunnen voelen op straat is voor ons heel belangrijk. Toch geeft 37% van de Utrechters aan zich steeds onveiliger te voelen. EenUtrecht dringt al een jaar lang, vanaf onze start in april 2022, aan op meer veiligheidscamera’s.

Waar voorheen het maximum stond op 81 publieke camera’s voor de gehele stad, is er recentelijk voorgesteld om dat aantal uit te breiden naar 91 veiligheidscamera’s. Dit is een uit de lucht gegrepen maximum en het getal kan niet onderbouwd worden. Dat terwijl de adviezen van privacy en veiligheidsexperts, als ook van de Utrechtse politie allemaal pleiten voor het plaatsen van camera’s op basis van noodzakelijkheid. Het moet volgens ons dus niet gaan over aantallen, maar op welke plekken een camera kan zorgen voor meer veiligheid.

Het stadsbestuur vindt een maximum nodig uit zorg voor de privacy en dat er zorgen zijn over de privacy is terecht. Incidenten zijn er genoeg. De overheid en politie in ons land komen regelmatig slecht in het nieuws omtrent privacy en het is dus niet verbazend dat er ook nog veel Utrechters zijn die geen camera’s willen in hun straat.

EenUtrecht vindt dat we juist moeten laten zien hoe je de privacyregels wél correct toepast én dat we dit op een onafhankelijke manier laten controleren. Wij vinden dat we camera’s moeten inzetten als dat nodig is en natuurlijk binnen de strikte regels van de privacywetgeving. Camera’s horen altijd een laatste redmiddel te zijn en worden pas ingezet als Whatsappgroepen, straatverlichting en handhaving niet werken. Dat gaat er voor zorgen dat het vertrouwen terugkomt en daar waar dat écht kan camera’s helpen om de veiligheid te vergroten.

Het antwoord is NEE, omdat met dit voorstel van het stadsbestuur onveilige plekken onzichtbaar blijven voor de politie en niet kunnen worden aangepakt. Dat is kortzichtig, onverantwoord en nog veel belangrijker, sommige delen van de stad worden er gegarandeerd onveiliger van. Dat kan niet, dat mag niet en als EenUtrecht blijven we ons er voor inzetten om dat te voorkomen.

Wij stellen dus geen willekeurig maximum voor van het aantal camera’s, want als je het zorgvuldig aanpakt, altijd rekening houdt met privacyregels en camera’s plaatst in samenspraak met buurtbewoners en buurtondernemers dan staat er nooit een camera teveel.

De nieuwsbericht verwoordt ons standpunt tegenover het raadsvoorstel om het maximale aantal camera’s van 81 tot 91 te verhogen. Eerder schreef ons raadslid, Gert Dijkstra, hier een column over. Lees hier de column en bekijk zijn bijdrage in het debat en de onderzoeken waar wij ons standpunt op baseren.

De leus ‘gezond stedelijke leven voor iedereen’ betekent voor het stadsbestuur dat enorme windmolens (méér dan twee keer de Dom) op een minimale afstand van woningen komen te staan. Donderdag 16 februari agendeerde EenUtrecht dit opnieuw. Op 11 april vindt er een raadsinformatiebijeenkomst plaats en op 20 april wordt het onderwerp in de raad besproken. De gemeente Utrecht negeert de zorgen van vele bewoners en neemt het risico in een jarenlange juridische strijd te verzeilen. EenUtrecht is groot voorstander van duurzame energie, maar vindt dat dit ook leefbaar moet zijn en nooit ten koste mag gaan van de gezondheid van de gewone Utrechters.

Wat EenUtrecht betreft blijft geen dak onbenut en investeren we als gemeente Utrecht in windparken op zee. We begrijpen ook dat de ideale situatie niet bestaat en dat er altijd voors en tegens zijn. Soms moet er een besluit worden genomen in het algemeen belang. Alleen moet je zulke moeilijke besluiten wel kunnen uitleggen en goed onderbouwen. Daarvan is bij de windmolens in Rijnenburg & Reijerscop in ieder geval zeker geen sprake.

Het begint al met het stadsbestuur dat blijft volhouden dat er uitgebreide participatie heeft plaatsgevonden en dat er geen signalen zijn gemist. EenUtrecht vindt dit onbegrijpelijk. Hoe kun je dit zeggen als het plan radicaal verandert een paar jaar nadat het proces is afgerond en de rekenkamer oordeelt dat dit proces niet goed is verlopen? Daarnaast is de inbreng op geen enkele wijze terug te zien in het uiteindelijke plan. Er is overduidelijk sprake van een veel te kostbare vorm van schijnparticipatie om het wettelijk verplichte ‘vinkje’ te kunnen zetten.

Goedkeuring woningbouw en windmolens

De gemeenteraad heeft nog niet eens toestemming gegeven voor de combinatie van woningbouw en een energielandschap, zoals nu het plan is in Rijnenburg. Dit compromis is een resultaat van het in mei gepresenteerde coalitieakkoord. Het college heeft dit plan opgenomen in de op 10 februari besproken ‘Oplegger RSU2040’. Hierin wordt de Ruimtelijke Strategie Utrecht 2040 onder andere aangevuld met de combinatie van windmolens en woningbouw. Heel opmerkelijk dat het stadsbestuur het wéér niet nodig vond om hier de bewoners te laten participeren. De gemeenteraad wordt straks gevraagd zonder inbreng van Utrechters toestemming te geven voor de combinatie van windmolens en woningbouw. Dit is wat EenUtrecht betreft niet de weg en wij verzetten ons daartegen.

Maar er is nog hoop. De rechter heeft bewoners van Roermond in een soortgelijk windmolenproject in het gelijk gesteld. De windmolens komen er niet. De onderbouwing van de negatieve gezondheidseffecten was onvoldoende. Dit staat ons in Utrecht mogelijk ook te wachten gezien de ontwijkende reactie van de wethouder op onze zorgen die we in  schriftelijke vragen met het college hebben gedeeld. EenUtrecht denkt dat de ambtelijke capaciteit die nu wordt ingezet voor de windmolens beter besteed kan worden aan leefbare energiemaatregelen. Stop nu het nog kan! Windmolens passen niet in een dichtbevolkte (en als het aan de coalitie ligt binnenkort nóg dichtbevolktere) stad.

De verwachting is dat het raadvoorstel om windmolens te bouwen in Rijnenburg en Reijerscop in juni 2023 aan de gemeenteraad wordt voorgelegd. Om de onderste steen boven te krijgen heeft EenUtrecht schriftelijke vragen gesteld. Wil je op de hoogte blijven over windmolens vlakbij woningen en wat wij daar tegen doen? Volg ons dan op onze sociale kanalen of op ‘In de raad’.

Utrecht groeit. Logisch. Maar het stadsbestuur doet dat op een onleefbare manier. In juli 2021 is de RSU2040 aangenomen, door met de kleinst denkbare meerderheid in de gemeenteraad het meeste ingrijpende plan van het afgelopen decennium aan te nemen. De bouw van 60.000 woningen voor 100.000 inwoners (tot 2040). Dat klinkt mooi, maar Utrecht is een warme worst voorgehouden. Het fundament van dit plan piept en kraakt aan alle kanten. Nu blijkt dat de stad niet groener maar grijzer wordt en de leefbaarheid op geen enkele manier concreet kan worden getoetst. Dat is onverantwoord. In een stad moet je namelijk niet alleen kunnen wonen, maar ook prettig kunnen leven.

Het stadsbestuur van GL/PvdA, D66, S&S en CU beweert voortdurend dat de snelgroeiende stad ook leefbaar kan zijn en dan wordt er consequent verwezen naar een barcode. Bij het opstellen van de RSU2040 is er inderdaad een poging gedaan om leefbaarheid in Utrecht te omschrijven in deze barcode. Elk streepje vormt een onderdeel van de definitie van de Utrechtse leefbaarheid. Wat is dan het probleem?

Stadsbestuur kan groei niet toetsen op leefbaarheid

Wat blijkt? De barcode is onleesbaar. Je hebt een scanner nodig om in al het thematische beleid te zoeken naar de normen die bij een leefbaar Utrecht horen. Medio 2022 heeft EenUtrecht gevraagd om een helder leesbaar overzicht van de totale barcode. Dat was er niet, zo bleek. Uit nood hebben we datgene wat we konden traceren zelf gescand. Dan hebben we iets. Dan blijkt dat er van alles rammelt aan de barcode. Voor elke nieuwe woning één boom erbij beweert het college, maar tellen dan ook de privé bomen in de eigen tuin mee? Zo is volstrekt onduidelijk of de genoemde m2 groen per woning openbaar en/of privé is en of het om ‘beloopbaar’ groen gaat. Tot overmaat van ramp geeft het college recent aan dat de barcode niet toepasbaar is op buurtniveau, terwijl dat toch echt wel zo is bedoeld in de RSU2040. Feitelijk erkent het stadsbestuur dat de groeiplannen niet getoetst kunnen op leefbaarheid. Een onthutsende vaststelling van feiten.

Huidige stad kan groei nu al niet bijbenen

De zogenoemde barcode is volgens het stadsbestuur ook niet bedoeld voor bestaande buurten. Daar is zelfs nog geen onderzoek naar gedaan. Hoe is het mogelijk dat je een toets maakt voor nieuwe buurten en deze (deels) niet checkt op de bestaande stad? Ondertussen ervaren de meeste Utrechters dat die bestaande stad de groei nu al niet kan bijbenen. Niet iedereen heeft voldoende toegang tot groen of tot maatschappelijke voorzieningen dichtbij huis. We merken het allemaal al. Sportclubs hebben wachtlijsten. Er is nu al een tekort aan sporthallen en parken puilen uit in de zomer. Hoe kun je dan gaan bouwen zonder te weten hoe groot het huidige tekort aan voorzieningen en groen is? Zo krijgen we geen leefbare groene stad, maar een anonieme grijze versteende stad.

EenUtrecht is voor een leefbare groei

Utrecht kan zeker nog flink groeien. Een passende groei in bestaande buurten kan de leefbaarheid zelfs versterken. Het verdichten van een wijk kan betekenen dat een buurtondernemer open kan blijven, dat het gezelliger wordt en ouderen er langer kunnen blijven wonen. Het probleem van de huidige groeizucht is dat het vanuit woningen is bedacht. In plaats van dat er groen bijkomt worden er grote bomen gekapt en worden groenplekken kleiner en komen er vooral meer huizen. EenUtrecht vindt dat het andersom moet: eerst kijken naar wat een buurt nodig heeft aan bijv. groen en voorzieningen en daarna aan de hand van een goede leefbaarheidstoets nagaan wat dat betekent voor het aantal nieuwe woningen wat er nog bij kan. Dat zullen er misschien minder zijn, maar dan blijft of wordt Utrecht wel een leefbare stad.

De EenUtrecht ‘CHECK op leefbaarheid’

Hoe kunnen wij er dan voor zorgen dat Utrecht toch leefbaar groeit? EenUtrecht heeft een eigen check gemaakt waarin wij de Utrechtse normen hebben aangepast en versimpeld zodat iedere Utrechter zijn eigen wijk of leefbaarheid kan checken. Deze EenUtrecht CHECK is een eerste idee. Wat wij willen bereiken is een stad die zich bewust wordt van de ontwikkeling die gaande is. De buurten en wijken zijn aan zet om aan te geven wat zij leefbaar vinden, dus vul onze check aan of verander hem. EenUtrecht blijft deze inbreng verwoorden in de gemeenteraad.

is een instrument waarmee wij proberen de leefbaarheidskant van stedelijke groei inzichtelijk te maken voor iedereen. Heeft u suggesties, ideeën of aanvullingen dan horen wij dat graag.

Deze check is onderdeel van ons dossier ‘

waar wij ons inzetten om te voorkomen dat er nu keuzes gemaakt worden waar Utrecht later spijt van krijgt.

Eerder stelden wij al de schriftelijke vragen ‘Controle onderbouwing RSU’ over dit onderwerp.

Voor de derde keer werd de participatie van de bewoners bij het herinrichten van de Weerdsingel Oostzijde de nek omgedraaid. EenUtrecht daagt de bewoners ondanks de verworpen motie uit alsnog een alternatief uit te werken voor de plannen van het stadsbestuur.

Bij het herinrichten van de Weerdsingel Oostzijde pleiten omwonenden al jarenlang voor een eigen alternatief. Gesteund door een petitie met maar liefst 3.840 handtekeningen. Tot twee keer toe werden de bewoners door de gemeente uitgenodigd om actief mee te denken. En tot twee keer toe werd het bewonersalternatief  op deels onjuiste argumenten afgewezen. In de gemeenteraad gebeurde dat op 1 december opnieuw. EenUtrecht gaf in het raadsdebat aan dat wethouder Van Hooijdonk daarmee voor de derde keer op rij de burgerparticipatie de nek omdraait. Het negeren van de inbreng van bewoners is geen incident maar een terugkerend patroon in de stad.

In de raadsvergadering van 1 december diende EenUtrecht daarom weer een motie in die ging over slechte participatie. In deze verworpen motie riep EenUtrecht op om bewoners de ruimte te geven een eigen alternatief voor het herinrichten van de Weerdsingel Oostzijde uit te werken tot een volwaardig ontwerp. Dan kan begin 2023 worden vergeleken met het plan van de gemeente. Zo kan de gemeenteraad een definitieve keuze maken.

Snelle asfaltfietsbaan of een veilig en milieuvriendelijk bewonersalternatief?

Waar gaat het om? September 2019 vroeg de gemeente aan omwonenden en betrokkenen bij de Weerdsingel Oostzijde om mee te denken bij de herinrichting van de Weerdsingel Oostzijde. Met veel enthousiasme gingen vele bewoners die uitdaging aan en samen met de ambtenaren werd een verkeersveilig plan uitgewerkt met snelheid remmende maatregelen en  fiets- en milieuvriendelijke klinkers. Tot verbazing van de bewoners kregen ze in september 2020 van de ambtenaren te horen dat het eigen plan in de prullenbak kon, omdat volgens wethouder Van Hooijdonk er nieuw gemeentelijk beleid was voor snelle stedelijke fietsroutes waarin dwingend rood asfalt werd voorgeschreven.

Nieuw gemeentelijk beleid of willekeur van de wethouder?

Heeft wethouder Van Hooijdonk terecht de bewonersplannen afgewezen omdat er nieuw beleid was vastgesteld door de gemeenteraad? Nee, want het nieuwe beleid uit 2021 waar de wethouder naar verwees bood eerder meer ruimte voor het bewonersalternatief dan minder ruimte.

Wethouder Van Hooijdonk kan dus niet terugvallen in haar besluiten op strikter gemeentelijk beleid, zoals ze dat wel deed overkomen. Erger nog, tot twee keer toe laat ze haar ambtenaren bewoners van alles verzinnen en uitdenken terwijl ze eigenlijk haar eigen route opnieuw al heeft bepaald. EenUtrecht keurt deze manier van werken af.

Over dit dossier heeft EenUtrecht al eerder mondelinge vragen gesteld. Hieronder is de reactie te zien van ons raadslid op de vraag van Volt wat EenUtrecht vindt van het feit dat er eigenlijk helemaal geen sprake was van nieuw beleid, terwijl wethouder van Hooijdonk zei van wel. Tijdens de raadsvergadering van 1 december diende EenUtrecht de moties ‘Burgerparticipatie bij de Weerdsingel Oostzijde verdient beter’ en ‘Gelijkwaardig alternatief bewoners herinrichten Weerdsingel OZ‘ in.

Voor EenUtrecht is het grondig verbeteren van participatie en zeggenschap in de stad een eerste prioriteit. In het afgelopen half jaar zijn alle voorstellen van EenUtrecht daarover in de gemeenteraad weggestemd met uitzondering van het amendement om toch in 2023 te starten met een burgerberaad. Op 24 november jl. vond, op initiatief van EenUtrecht, een debat plaats in de gemeenteraad over hoe participatie beter moet. De inzet was dat raad en stadsbestuur erkennen dat het nu écht niet goed gaat met de participatie en dat we pas verbetervoorstellen in de gemeenteraad moeten behandelen nadat Utrechters daar serieus op hebben kunnen meeschrijven. Met beide was wethouder Eva Oosters het volledig eens. Dat is goed nieuws!

EenUtrecht vroeg in het debat aan wethouder Oosters en de gemeenteraad om (i) te erkennen dat het nu écht niet goed gaat met de participatie en zeggenschap (ii) dat actieve burgers waardevolle betrokken sleutelpersonen zijn én (iii) te erkennen dat burgers zelf eigenaar zijn van hun eigen leefomgeving en in binnen kaders van de door hun gekozen raad regelmatig ook kunnen meebeslissen in plaats van alleen meepraten.

Daarnaast pleitte EenUtrecht om bij alle nieuwe voorstellen voor het verbeteren van participatie en zeggenschap pas een besluit in de gemeenteraad te nemen nadat er door Utrechters serieus iets van is gevonden. Bijvoorbeeld door burgers en raadsleden samen in een Zeggenschapsraad hierover te laten adviseren. EenUtrecht riep op om hier met raad, college en inwoners te zoeken naar een passende vorm.

Wethouder Oosters was duidelijk: op alle door EenUtrecht aangedragen punten was ze het eens en nam ze deze zonder enig voorbehoud over. Daarmee stijgt zij een vol punt op de EenUtrecht Participatiemeetlat. Een bemoedigend begin. Op naar de volgende stap.

Wil je meer weten over dit debat, lees

Hier vind je de uitgebreide versie van dit artikel en geven wij uitleg over de analyse en aanpak van EenUtrecht voor een betere participatie en meer zeggenschap. Dit is onder andere samengevat in de notitie ‘O

p weg naar een nieuw democratisch akkoord’,

zoals deze ook is ingebracht in het debat in de commissie Veiligheid Bestuur en Financiën van de gemeenteraad op 24 november 2022.

Afgelopen donderdag 3 november werd in een raadsbrief de start van het klimaatpanel aangekondigd. Door middel van loting selecteert de gemeente vijftig Utrechters die vijf keer per jaar bijeenkomen om mee te denken over het klimaatbeleid. EenUtrecht vindt dat het college weer een kans mist om bewoners échte invloed te geven op gemeentelijk beleid.

EenUtrecht juicht dus toe dat inwoners actief worden betrokken, maar vindt dat als je vijf keer per jaar bijeenkomt en je verdiept in een onderwerp je ook mag meebeslissen. Het zou dan ook geen panel moeten zijn, maar een burgerberaad. Bij een burgerberaad staat een vraagstuk centraal waarop burgers in verschillende bijeenkomsten met behulp van experts en informatie uitwerken wat de beste aanpak van het probleem is. Het verschil met een panel is dat de gemeenteraad de deelnemers vooraf verteld wat er met de uitkomst gebeurt.

Het klimaatbeleid is een zeer geschikt onderwerp om een burgerberaad over te organiseren. De overgang naar een klimaatneutrale stad is een moeilijk onderwerp waar iedere bewoner vroeg of laat mee te maken krijgt. Het klimaatonderwerp is ook te ingewikkeld om zonder de hulp van Utrechters op te lossen. In onze schriftelijke vragen ‘Klimaatberaad is een burgerberaad én investeren in participatie is nu nodig’ aan het college hebben wij hier ook op aangedrongen. Het is dan ook teleurstellend dat de Utrechter niet het vertrouwen krijgt om het klimaatprobleem met een breed draagvlak op te lossen.

Dit vrijblijvende klimaatpanel geeft weer alle ruimte aan het college en de beleidsmakers om hun gang te gaan. Het is maar de vraag of de gelote Utrechters hun input terug gaan zien in het uiteindelijke klimaatbeleid. De reputatie van wethouder Lot van Hooijdonk helpt hierbij ook niet mee. Het is haar niet vreemd om meedenkende burgers compleet te negeren. Keer op keer niets doen met de inspraak van bewoners doet afbreuk aan het vertrouwen in de politiek. Het gevaar is ook dat het college de kloof tussen burger en politiek hiermee opnieuw groter maakt dan kleiner.

Tijdens de komende raadsvergadering van 10 november zal EenUtrecht verschillende voorstellen doen om geld vrij te maken voor onder andere échte burgerberaden.

EenUtrecht merkt maar al te vaak dat Utrechters zich niet gehoord voelen door de gemeente. Bijvoorbeeld in de gemeentelijke dienstverlening of bij gemeentelijke projecten. EenUtrecht wil dit soort signalen nog beter kunnen opvangen. Daarom heeft EenUtrecht het meldpunt HOOR MIJ! opgericht.

HOOR MIJ! is een meldpunt voor iedereen die woont en onderneemt in Utrecht. Bij HOOR MIJ! kun je terecht als je je niet gehoord voelt in het contact met de gemeente. Of met een Utrechtse instantie die publieke taken uitvoert, zoals een woningcorporatie, het buurtteam, de sociaal makelaar, een uitvoerende gemeentelijke dienst of een particuliere projectontwikkelaar of vastgoedeigenaar die burgerparticipatie organiseert in opdracht van de gemeente.

Wat gebeurt er met een melding (en wat niet)?

Voel je je niet gehoord, meld het bij EenUtrecht!

Alle meldingen samen maken dat EenUtrecht in de gemeenteraad nog beter kan opkomen voor het verbeteren van burgerparticipatie en zeggenschap van Utrechters.

Op basis van een enkele melding kunnen we lang niet altijd iets doen. Maar soms kan die ene melding voor ons al aanleiding zijn om een burgerpolitieke actie te ondernemen, bijvoorbeeld in de vorm van schriftelijke vragen aan de wethouder of met een motie in de gemeenteraad. In enkele gevallen heeft dat meteen effect, in andere gevallen is het een begin van een verandering. Iedere melding kan dus waardevol zijn.

MENSEN EN BUURTEN OP ÉÉN. Utrecht is ook van jou!

Maak je je zorgen over iets dat in Overvecht gebeurt? Heb je ideeën voor een betere, mooiere en fijnere buurt? Maar vind je dat de gemeente daar onvoldoende naar luistert?

Of wil je meer in het algemeen weten voor welke buurten en onderwerpen EenUtrecht zich de afgelopen tijd heeft ingespannen?

Dan zien we je graag bij het EenUtrecht Café in Overvecht. Geen politieke ervaring nodig; wel betrokkenheid bij de stad.

‘EenUtrecht Café’ is overigens een voorlopige naam. Als je een idee hebt voor een betere naam, dan horen wij dat graag.

Als eerste willen we graag van jou horen wat er leeft in Overvecht. Alles kan aan bod komen: (verkeers)veiligheid, (zwerf)afval, gelijke kansen, eenzaamheid en ontmoeting, werk/ondernemen, groen of welk ander onderwerp dat je bezighoudt dan ook. Met één van die onderwerpen gaan we praktisch aan de slag en maken we een gezamenlijk aanvalsplan voor in de gemeenteraad: door kritische vragen voor de wethouder op te stellen bijvoorbeeld, of door het schrijven aan een motie. Zo maken we samen burgerpolitiek.

Tijdens de tweede, meer algemene helft van de avond laten we zien wat wij als lokale burgerpolitieke partij in de gemeenteraad hebben gedaan sinds het vorige EenUtrecht Café.

Ook voor Utrechters van buiten Overvecht

Iedereen is van harte welkom: ook Utrechters van buiten Overvecht.

Je hoeft geen politieke ervaring te hebben, zelfs geen politieke interesse. Het EenUtrecht Café gaat namelijk over wat er leeft bij mensen. En daarin is iedereen expert.

Theater Stefanus (bij ZIMIHC) aan de Braziliëdreef 2 (gemakkelijk bereikbaar met openbaar vervoer).

Inloop vanaf 18:30 uur. De bijeenkomst start om 19:00 en eindigt uiterlijk om 21:00 uur.

We vinden het prettig als je je van tevoren aanmeldt, maar dat hoeft niet. Je kunt ook gewoon binnenlopen.

Aanmelden kan via het aanmeldformulier.

EenUtrecht organiseert iedere twee maanden een EenUtrecht Café. Elke keer op een andere plek.

Steeds in een andere Utrechtse buurt of wijk. Te gast bij een buurtorganisatie of bewonersgroep.

Voor meer informatie over deze bijeenkomsten ga naar onze website www.eenutrecht.nl/onze-bijeenkomsten.

Laat je stem horen

MENSEN EN BUURTEN OP ÉÉN. Utrecht is ook van jou!

www.eenutrecht.nl