Poliflw

Op woensdag 15 mei organiseerde DUS Weert een dialoogavond met als titel ‘Vandaag praten over morgen’. Die ging over ouder worden in Weert, mantelzorg, dementie en wonen. De dialoogavond in het Bibliocenter Weert werd bezocht door ruim 40 geïnteresseerden.

De bezoekers gingen in discussie met vijf deskundigen uit het werkveld: Pauline van Hulzen (Punt welzijn, mantelzorgadviseur en coördinator maatjesproject), Ilse Greefkens (Huize Molenveld, zorgondernemer met passie voor ouderenzorg), Chantal Looijen en Marlies van Tongeren (casemanagers Hulp bij dementie Midden-Limburg) en Ilse Nevels (zorgmanager Land van Horne).

Het werd een zeer interessante avond waar de aanwezigen hun stem hebben kunnen laten horen en hun mening met ons hebben gedeeld over de diverse onderwerpen. Hieronder een verslag op hoofdlijnen.

Mensen vragen niet graag hulp terwijl veel mensen bereid zijn om te helpen.

Vaak wordt er niet bij nagedacht en vergeet men mensen in de directe omgeving te vragen.

Hulp vragen is moeilijker dan we denken.

In de toekomst zou je ook kunnen kijken dat je bij de inrichting van wijken rekening houdt met een gezonde spreiding van ouderen, hulpbehoevenden en jongeren zodat er een gezonde mix ontstaat die ertoe zou kunnen leiden dat mensen eerder en makkelijker elkaar zouden kunnen helpen.

We zullen moeten leren dat niet alles als vanzelfsprekend moet worden gezien. De tijd dat alles werd geregeld is voorbij. Morele verplichting of niet er is een tekort aan mantelzorgers. Mensen willen vriendinnen en familie niet belasten.

Veel mensen vinden mantelzorg geen vanzelfsprekendheid.

De wet zorg en dwang is eigenlijk een verkeerde benaming. Het moet gaan over de vrije wil van mensen (vrijheid).

Veiligheid en vrijheid moeten hand in hand kunnen gaan. Gesloten afdelingen kennen vaak al een grote mate van vrijheid. De domotica kan hierbij aanzienlijk helpen.

De huisarts voor het netwerk om hulp bij dementie te organiseren is een noodzakelijke schakel.

Zorg op maat (vaste structuur) is erg belangrijk voor mensen met dementie.

De film van Teun Toebes, Human Forever komt ter sprake. De mens staat centraal, je bent en blijft mens. Binnen de netwerkhulp bij dementie probeert men hoe langer hoe vaker te werken volgens het principe dat de cliënt geprikkeld moet worden. Dit gebeurt ook bij Land van Horne en Huize Molenveld.

Het water staat aan de lippen Er zijn wachtlijsten (te weinig zorgwoningen, te weinig mensen werkzaam in de zorg en er komt niets bij). Ontmoeten is heel belangrijk (alle 3 de thema’s). Bij ontmoeten is er minder zorg nodig. Geclusterd wonen biedt heel veel mogelijkheden. Vooral kleinschalig. Mensen moeten zich vooral thuis voelen.

De verschillen tussen Volledig Pakket Thuis en 24 uurs zorg (altijd zorgverlener aanwezig) worden uitgelegd.

Er zijn een aantal vragen over waar kan ik terecht als ik problemen heb. De uitleg van de professionals laat duidelijk zien dat er veel hulp is (wellicht te veel). Er zijn tal van instrumenten: vraagwijzer, respijtwijzer, ouderenverenigingen, hulp bij dementie, punt welzijn enz. Het blijkt dat er behoefte is aan een duidelijk overzicht waar men voor wat terecht kan. Toch blijft er een probleem bestaan van door de bomen het bos niet meer zien. Of zou er één loket moeten komen waar mensen met alle vragen terecht kunnen. Het is net duidelijk of de vraagwijzer aan die behoefte kan voldoen.

De komende 10 jaar zijn er heel wat knelpunten, wat zijn de oplossingen om die knelpunten te lijf te gaan?

Hoe gaan we om met de toename van de ziekte Parkinson?

Oplossingen zijn moeilijk aan te dragen. Wel is het mogelijk dat bij de inrichting van woonwijken meer rekening wordt gehouden met de demografische ontwikkeling. Door bijvoorbeeld in de woningbouwplannen op te nemen dat er hofjes woningen moeten worden gerealiseerd en dat er geclusterde, kleinschalige woonvormen komen maak je al een stap in de goede richting.

Multi-Functionele-Accommodaties (MFA’s) of wijkaccommodaties waar mensen elkaar kunnen ontmoeten zijn echt noodzakelijk. (De raad heeft een motie aangenomen waarin staat dat ieder wijk en dorp een accommodatie moet hebben).

Er is maar een partij, het Zorgkantoor, waar zorginstellingen mee moeten onderhandelen (Monopolie positie). Dit komt de zorg niet ten goede. Dat zou moeten veranderen. Maar is lokaal niet te veranderen is iets dat in Den Haag zou moeten gebeuren.

We zitten gevangen in de systeemwereld. We zien allemaal de afgrond, we moeten naar een andere wereld. De mensen moeten weer centraal staan. Dit vraagt om “ANDERS DENKEN ANDERS DOEN”.

Een zeer interessante avond waar de aanwezigen hun stem hebben kunnen laten horen en hun mening met ons hebben gedeeld.

Waarom stemde DUS Weert tegen het voorstel dat Weert een volwaardig deelnemer wil worden van de Metropoolregio Eindhoven?

DUS Weert is van mening dat de gemeenteraad van Weert zich eerst zal moeten uitspreken over wat Weert wil.

Willen we groeien naar 60.000-70.000 inwoners en wat heb je dan nodig op het gebied van woningbouw en kunnen we dat aan?

Of willen we dat Weert de woonstad blijft die ze nu al voor veel forensen is?

Waar liggen nog uitbreidingsmogelijkheden, voor onderwijs, zorg in de breedste zin van het woord, sociaal maatschappelijke voorzieningen, sportfaciliteiten, infrastructuur, etc. etc.?

En is het zinvol voor Weert om bijv. bij te dragen aan de infrastructuur van Eindhoven en wat krijgen we daarvoor dan terug?

De discussie over deze vragen is nog niet gevoerd. Het is bovendien nog volstrekt onduidelijk welke (financiële) bijdrage gevraagd wordt van de deelnemende gemeenten om de Metropoolregio te laten groeien. Op basis van het inwoneraantal van Weert zou dat misschien wel €700.000 per jaar kunnen gaan bedragen.

Daarom is DUS Weert van mening dat we het daar maar eerst eens over moeten gaan hebben, want onze prioriteit en zorg ligt in de eerste plaats bij de inwoners van onze gemeente. Dus eerst de afweging maken wat in het belang van de inwoners van de gemeente Weert is, daarna pas gaan kijken of je wil aansluiten bij de Metropoolregio Eindhoven.

Dit is de reden waarom DUS Weert tegen het raadsvoorstel stemde.

Lees ook onderstaande krantenartikelen uit het Eindhovens Dagblad.

DUS Weert wilt graag in contact komen met bewoners in Boshoven, om te horen wat er leeft en speelt in de buurt.

Heb je ideeën voor de buurt die je wilt delen? Of zijn er zaken waar je vragen over hebt, zoals de voorgestelde MFA in Boshoven?

Dan nodigen wij jou van harte uit voor een open gesprek met Karin en Aase,

– Locatie: Café Aod Bosseve

We kijken ernaar uit om jou te ontmoeten op 28 februari. Tot dan!

Op 1 januari, tijdens de nieuwjaarsreceptie, heeft de voorzitter van de dorpsraad van Stramproy in haar nieuwjaarstoespraak benadrukt hoe belangrijk het is om verbinding te zoeken.

Dit in een tijd waarin verenigingen te kampen hebben met een dalend aantal (betrokken) leden en daardoor ook dalende inkomsten. Toch blijft Stramproy een voorbeeld van een sterk verenigingsleven en een kerkdorp met een sterk gemeenschapsgevoel. Op de vernieuwde website www.dorpsraad-stramproy.nl zijn de vele activiteiten voor 2024 te vinden. Uit de gesprekken die fractievoorzitter Jurrella Kleinmoedig en raadslid Els Henderikx hebben gevoerd, blijkt dat er voldoende aandachtspunten zijn met betrekking tot het evenementenbeleid van de gemeente Weert. Afgelopen zomer heeft Weert Lokaal aandacht gevraagd voor de vele knelpunten. Dit jaar zal de raad een besluit nemen met betrekking tot het nieuwe evenementenbeleid. Weert Lokaal zal kritisch zijn, gezien de vele input die we hebben ontvangen.

Els Henderikx

Raadslid Weert Lokaal

In de laatste vergadering van dit jaar werd de herijking van de maatschappelijke voorzieningen besproken.

De kaders voor dit beluit waren genomen tijdens een bezuiningsronde in 2021. Toen al waren wij van mening dat de sociaal maatschappelijke kant van de herijking onderbelicht waren. Via een amendement  hebben we  deze kaders aangevuld met de bedoeling dat de sociaal maatschappelijke kant en de leefbaarheid meegewogen werden. Dit amendement is toen nagenoeg raadsbreed overgenomen.

Doordat nu van een bezuinigingsopgave geen sprake meer is kwamen wat Weert Lokaal betreft de prioriteiten anders te liggen. Gezien het toekomstbeeld, waarbij er van de mensen meer zelfredzaamheid verwacht gaat worden,  zijn ook de huidige en toekomstige maatschappelijke voorzieningen belangrijke dan ooit.

Wij zijn niet tegen verduurzamen, ook zijn wij  niet tegen een bepaalde mate van efficiëntie.

Maar het zwaartepunt ligt wat Weert Lokaal betreft bij het behoud dan wel creëren van maatschappelijke accommodaties in iedere wijk of dorp.

Dit werd ook door andere partijen erkend en de motie is door de Raad aangenomen.

Helaas kreeg het voorstel waarop motie was gebaseerd geen raadsmeerderheid  en we weten niet wat hiervan de gevolgen zijn.

Wordt vervolgd

Carla Jacobs-Verstappen

Weert lokaal is verheugd over het besluit van het college om een pilot te starten ter ondersteuning van jongvolwassenen met problematische schulden.

Op 11 maart 2020 diende Weert Lokaal, in samenwerking met jongerenafdeling PuntGaaf en de PVDA, een motie in voor de aanpak van deze problematiek. De wethouder gaf destijds aan deze motie te ondersteunen en deze mee te nemen als leidraad voor het nieuwe armoedeplan 2021-2024. Het jongerenperspectief was toen nog een blinde vlek in het armoedebeleid.

Met de nieuwe pilot kunnen jongeren die gebruik willen maken van deze regeling hun schulden geheel of gedeeltelijk aflossen met tegenprestaties. Deze tegenprestaties dienen echter wel bij te dragen aan het verbeteren van hun toekomstperspectief, zoals het volgen van een training, het zoeken naar een baan, of het aanpakken van andere problemen.

Elke persoon met problematische schulden is er één te veel. Voor jongeren is de impact echter nog groter. Ze kunnen vaak de langetermijngevolgen van hun financiële beslissingen niet overzien en komen meestal niet in aanmerking voor een regulier schuldhulpverleningstraject. Dit resulteert vaak in schooluitval en zowel psychische als fysieke gezondheidsproblemen.

Vandaag 30 september 2023 een dag die voor een aantal mensen gedenkwaardig is. Mensen die niet eens in onze gemeente wonen. Niet eens in Nederland. Mensen die wel door een noodlot verbonden zijn met Weert en vooral ons kerkdorp Tungelroy.

Het noodlot wat daarvoor zorgde gebeurde op 29 december 1943. Een Avro Lancaster bommenwerper DS834 crashed in de buurt van Tungelroy. 4 van de 7 bemanningsleden komen hierbij om het leven. Jonge mannen die voor onze vrijheid vochten.

Keith Selwin Bell, Laurence Harvard Jones, Graham Johnson en Arthur Morley Wilkinson en hebben hun laatste rustplaats op de begraafplaats naast de St. Barbara kerk. De 3 anderen overleven de crash en komen uiteindelijk weer terug bij hun familie.

Een van deze overlevenden Anthony Farey Gunnell is op later leeftijd in 2018 overleden en had de laatste wens om uitgestrooid te worden bij zijn kameraden. Vandaag was deze dag. Zijn zoon met een aantal andere familieleden waaronder ook een kleinzoon van Anthony waren uitgenodigd voor deze speciale dag. In de kerkdienst van de St. Barbara kerk sprak de zoon een aantal dankwoorden uit naar de mensen die nauw betrokken waren en hulp geboden hebben vlak na de crash.

Na de kerkdienst volgde er een ceremonie bij de 4 oorlogsgraven met de uitstrooiing van de as van Anthony Farey Gunnell bij zijn kameraden. Ook de schoolkinderen van Tungelroy waren erbij betrokken. Met eerder deze week een uitleg en verhaal over dit bijzonder verhaal. Kinderen hebben bij de 4 graven bloemstukken gelegd en er was ook nog een kranslegging door de nabestaanden. Met als afsluiting ‘The last post’ is dit een dag voor de geschiedenis boeken en gedenkwaardige afsluiting voor de familieleden.

Michel Collignon

Middenin de raadsvergadering van 6 juli tijdens de behandeling van de Kadernota loopt Aase Wip ineens weg. Tien minuten later komt hij weer terug. De reden is dat hij een telefoontje krijgt met de mededeling dat hij is geslaagd voor zijn examen.

Dat laat fractievoorzitter Conny Beenders ter vergadering even weten waarop burgemeester Raymond Vlecken hem onmiddellijk de hand komt schudden.

Mooi toch dat zoiets ook mogelijk is tijdens een gemeenteraadsvergadering. Dit voorval is opgemerkt door Carola de Boer van dagblad De Limburger die hierin de aanleiding ziet voor een interview met Aase Wip en dit interview verschijnt op 10 augustus in de krant.