Poliflw

De zorg in Nederland wordt steeds duurder. Het kabinet Rutte heeft een aantal belangrijke zorgtaken gedecentraliseerd van het rijk naar de gemeenten zonder daarvoor genoeg middelen te geven. Ronald pleit ervoor eerst de cowboys in de zorg aan te pakken die te veel winst maken met geld dat bedoeld is voor de zorg. Ans Pereboom heeft hierover al vervolgvragen gesteld. Want als mensen zorg nodig hebben moeten ze dat gewoon kunnen krijgen.

In het kader van werkbezoeken aan Zeister organisaties ging GroenLinks Zeist op de koffie bij de Islamitische basisschool Al Amana.

GroenLinks staat bekend om haar Huis-aan-Huis acties. Zij gaat bij inwoners van Zeist langs de deuren om ideeën op te halen. De komende tijd gaan raadsleden van GroenLinks op werkbezoek bij maatschappelijke instellingen, scholen, belangenorganisaties en bedrijven. Doel is kennismaken en ophalen welke vraagstukken er leven en wat raadsleden van GroenLinks Zeist hierin kunnen betekenen.

Op maandag 27 januari hebben raadsleden Ans Pereboom, Rachida Ennahachi en Noureddine El Mansouri de Islamitische basisschool Al Amana in Zeist- West bezocht. Leuk om daar na schooltijd aan te komen en de leerlingen vol enthousiasme te zien huppelen om na een leerzame dag weer naar huis te kunnen gaan. De schoolleider Fred Koopman en MT lid/ Docente Souad Hatrouf hebben ons hartelijk ontvangen. Voor Rachida was dit bezoek extra bijzonder, omdat dit de basisschool is waar zij sinds de kleuterschool tot aan groep 8 met plezier op heeft gezeten. Tot aan juli 2019 was het een openbare school, genaamd de Koppel. Door het teruglopend aantal leerlingen heeft het bestuur van de Koppel besloten de school op te heffen. Hiervoor in de plaats is Al Amana gekomen.

Souad vertelde hoe de school tot stand is gekomen. Er werd een mooi filmpje getoond van de opening van de basisschool. Er werden mooie voorbeelden getoond van kinderen en over hoe ze met elkaar dienen om te gaan. In het filmpje zagen we ook een inspirerend fragmentje van de kinderen van groep 8. Zij waren uitgenodigd om naar de Tweede Kamer te gaan voor het Kindervragenuur. De kinderen van de school Al Amana stellen vragen aan de kabinetsleden: “waarom zitten er zoveel plastic verpakkingen om de producten heen die wij kopen?” en dat de Kamerleden het goede voorbeeld horen te geven.

Fred, geeft aan dat de kinderen zich in de identiteit van de school herkennen mede, omdat er op andere scholen weinig tot helemaal geen kennis meegegeven wordt als het gaat om Islamitische achtergrond en levensovertuiging. Fred, vertelt dat de kinderen zelfbewuster worden en zelfvertrouwen krijgen op de school en dat in een positieve atmosfeer alle talent naar boven kan komen. De school heeft hoge verwachtingen van de kinderen en zij krijgen goed onderwijs en alle aandacht. Het is een gemeenschapsschool en ze doen het samen met de ouders. Iedereen is welkom op de Al Amana School ongeacht levensovertuiging. En niemand is verplicht om aan de godsdienstlessen mee te doen. Tijdens de maand Ramadan wil de school een Iftar organiseren waar iedereen welkom is. Al Amana zoekt ook nadrukkelijk de aansluiting bij netwerken in Zeist. Zo waren Fred en Souad aanwezig bij de Moedige dialoog door stichting Samen voor Zeist. De Moedige dialoog brengt organisaties bij elkaar die zich inzetten voor mensen in schulden en armoede. Souad vraagt of de gemeenteraad een rol kan spelen bij de les burgerschap vorming. We vertellen over het jaarlijkse jongerendebat. We spreken af contact te houden over het idee voor een debat met de leerlingen van groep 7.

Na een mooie inleiding en een inspirerend filmpje, kregen we een rondleiding door de school. Je ziet wel heel duidelijk dat de school toe is aan renovatie. Al met al hebben ze er wel iets moois en gezelligs van weten te maken. Gedurende de rondleiding kwamen veel herinneringen bij Rachida naar boven.

Het was een mooie ontmoeting met de school en wij zullen zeker nog een keer langsgaan. Onze dank aan Fred Koopman en Souad Hatrouf voor de rondleiding.

Toegankelijkheid van Zeist voor iedereen, wat moet ik me daarbij voorstellen?

Een gemeente waar iedereen dichtbij naar school kan gaan, kan winkelen en kan gaan sporten of een filmpje pakken. Waar iedereen met de bus of trein kan reizen, een aanvraag kan doen via een website, in een kroeg naar het toilet kan gaan zonder erbij stil te staan of dat wel kan. Waar ambtenaren begrijpelijke taal spreken. Een gemeente waar toegankelijkheid de norm is en niet iets bijzonders.

Wat moet er veranderen om Zeist beter toegankelijk te maken?

Toegankelijkheid van Zeist voor iedereen, wat moet ik me daarbij voorstellen?

Een gemeente waar iedereen dichtbij naar school kan gaan, kan winkelen en kan gaan sporten of een filmpje pakken. Waar iedereen met de bus of trein kan reizen, een aanvraag kan doen via een website, in een kroeg naar het toilet kan gaan zonder erbij stil te staan of dat wel kan. Waar ambtenaren begrijpelijke taal spreken. Een gemeente waar toegankelijkheid de norm is en niet iets bijzonders.

Wat moet er veranderen om Zeist beter toegankelijk te maken?

We moeten om te beginnen de fysieke toegankelijkheid van het gemeentehuis, winkels, culturele instellingen, sportaccommodaties en het openbaar vervoer laten toetsen door een onafhankelijke organisatie. En dan moeten we een zogenaamde ‘Lokale inclusie agenda’ gaan maken en daarbij ervaringsdeskundigen betrekken.  Dat klinkt ingewikkeld maar het betekent dat de gemeente Zeist samen met mensen met een beperking een programma en agenda maakt hoe we Zeist toegankelijker gaan maken. We beginnen niet bij nul, want we hebben natuurlijk al regels en verordeningen op het gebied van toegankelijkheid. Maar of die de toets van het VN Verdrag voor mensen met een beperking kan doorstaan, moeten we eerst weten en meten. Het is de nulmeting, het startpunt voor verbeteringen.

We kunnen leren van de 5 meest toegankelijke gemeenten van Nederland. In deze voorbeeldgemeenten heeft toegankelijkheid topprioriteit. Op 5 maart dit jaar werd de prijs voor de meest toegankelijke gemeente van Nederland uitgereikt aan de gemeente Hardenberg .

Wat kunnen we van die gemeenten leren?

Ik noem een paar voorbeelden: eigenlijk moet in alle begrotingen een post voor toegankelijkheid worden opgenomen. En zou iedere gemeenteafdeling een medewerker moeten hebben die toegankelijkheid in zijn takenpakket heeft. In het onderwijs gaat het erom dat alle kinderen samen leren. Waarbij ieder zijn of haar specifieke talenten kan ontplooien, ongeacht bijvoorbeeld achtergrond, inkomen of beperkingen. Je kunt dan in de toekomst het speciaal onderwijs zelfs afschaffen.  Maar het gaat bijvoorbeeld ook over meer woningen geschikt maken voor ‘levensloopbestendig leven’. En goed samenwerken met werkgevers, zodat mensen met een beperking vanuit dagbesteding de kans krijgen om door te stromen naar betaald werk.

Onlangs heb je zelf met blinddoek en stok door Zeist gelopen. Wat viel je op?

Het was best wel eng. Want geblinddoekt moet je op andere zintuigen vertrouwen dan je ogen. Ik raakte ook mijn oriëntatiegevoel kwijt.  Ik dacht netjes rechtdoor te lopen over het zebrapad, maar sloeg rechtsaf. Tot grote hilariteit van een aantal andere raadsleden. Ik moet vaststellen dat de inrichting van het Emmaplein voor blinden een grote verslechtering is. Een blindengeleidehond heeft geleerd dat de stoepranden zijn oriëntatiepunten zijn en die zijn dus ontzettend belangrijk. Maar op het nieuwe Emmaplein zijn de stoepranden verdwenen. Hoe kan het dat we daar niet naar gekeken hebben?

Je hebt je als raadslid de afgelopen tijd al veel bezig gehouden met toegankelijkheid. Vertel eens?

Nederland heeft eind 2016 het VN verdrag voor mensen met een beperking aangenomen. De regering heeft gemeenten de opdracht gegeven een Lokale Inclusie agenda te maken, waarbij ze samen met ervaringsdeskundigen een plan maken hoe ze de toegankelijkheid gaan vergroten. Een aantal gemeenten is daar vanaf begin 2017 al voortvarend mee aan de slag gegaan, maar bij het college van B&W in Zeist was de animo eerst nog niet erg groot.

Ik heb in juni 2017 een congres georganiseerd over toegankelijkheid om de bewustwording bij de inwoners van Zeist te vergroten en ook de politiek wakker te schudden. Dat heeft gewerkt, want mijn raadsvoorstel Zeist toegankelijk voor iedereen is, tot mijn grote vreugde, afgelopen december unaniem door de gemeenteraad aangenomen.

Als je wordt herkozen in de raad, wat wil je dan over vier jaar bereikt hebben?

Het is mijn ambitie er voor te zorgen dat Zeist over 4 jaar tot de 10 meest toegankelijke gemeenten van Nederland behoort. Oké, misschien is dat te ambitieus. Maar bij de verkiezing van Meest toegankelijke gemeente staat Zeist op een 51e plek, niet eens een plek bij de eerste 50 gemeenten! We kunnen en moeten nog grote sprongen vooruit maken. Ik heb een doel en ik wil dat graag bereiken. Het raadsvoorstel was de eerste stap. Nu komt het erop aan de gemeente bij de les te houden en maatregelen uit te gaan voeren. Daarom wil ik graag terugkomen in de raad.

En wat ga je als eerste oppakken?

We beginnen met de Lokale Inclusie agenda, samen met ervaringsdeskundigen. Voor de zomer van 2018 moet die er liggen. Dan kunnen we geld reserveren in de begroting van 2019. Als lid van de klankbordgroep zal ik erop toezien dat de uitvoering van het raadsvoorstel goed verloopt.

Nog iets vergeten te vragen?

“Op het Emmaplein zijn de stoepranden verdwenen! Waarom hebben we daar niet bij stilgestaan?”

Toegankelijkheid van Zeist voor iedereen, wat moet ik me daarbij voorstellen?

Een gemeente waar iedereen dichtbij naar school kan gaan, kan winkelen en kan gaan sporten of een filmpje pakken. Waar iedereen met de bus of trein kan reizen, een aanvraag kan doen via een website, in een kroeg naar het toilet kan gaan zonder erbij stil te staan of dat wel kan. Waar ambtenaren begrijpelijke taal spreken. Een gemeente waar toegankelijkheid de norm is en niet iets bijzonders.

Wat moet er veranderen om Zeist beter toegankelijk te maken?

We moeten om te beginnen de fysieke toegankelijkheid van het gemeentehuis, winkels, culturele instellingen, sportaccommodaties en het openbaar vervoer laten toetsen door een onafhankelijke organisatie. En dan moeten we een zogenaamde ‘Lokale inclusie agenda’ gaan maken en daarbij ervaringsdeskundigen betrekken.  Dat klinkt ingewikkeld maar het betekent dat de gemeente Zeist samen met mensen met een beperking een programma en agenda maakt hoe we Zeist toegankelijker gaan maken. We beginnen niet bij nul, want we hebben natuurlijk al regels en verordeningen op het gebied van toegankelijkheid. Maar of die de toets van het VN Verdrag voor mensen met een beperking kan doorstaan, moeten we eerst weten en meten. Het is de nulmeting, het startpunt voor verbeteringen.

We kunnen leren van de 5 meest toegankelijke gemeenten van Nederland. In deze voorbeeldgemeenten heeft toegankelijkheid topprioriteit. Op 5 maart dit jaar werd de prijs voor de meest toegankelijke gemeente van Nederland uitgereikt aan de gemeente Hardenberg .

Wat kunnen we van die gemeenten leren?

Ik noem een paar voorbeelden: eigenlijk moet in alle begrotingen een post voor toegankelijkheid worden opgenomen. En zou iedere gemeenteafdeling een medewerker moeten hebben die toegankelijkheid in zijn takenpakket heeft. In het onderwijs gaat het erom dat alle kinderen samen leren. Waarbij ieder zijn of haar specifieke talenten kan ontplooien, ongeacht bijvoorbeeld achtergrond, inkomen of beperkingen. Je kunt dan in de toekomst het speciaal onderwijs zelfs afschaffen.  Maar het gaat bijvoorbeeld ook over meer woningen geschikt maken voor ‘levensloopbestendig leven’. En goed samenwerken met werkgevers, zodat mensen met een beperking vanuit dagbesteding de kans krijgen om door te stromen naar betaald werk.

Onlangs heb je zelf met blinddoek en stok door Zeist gelopen. Wat viel je op?

Het was best wel eng. Want geblinddoekt moet je op andere zintuigen vertrouwen dan je ogen. Ik raakte ook mijn oriëntatiegevoel kwijt.  Ik dacht netjes rechtdoor te lopen over het zebrapad, maar sloeg rechtsaf. Tot grote hilariteit van een aantal andere raadsleden. Ik moet vaststellen dat de inrichting van het Emmaplein voor blinden een grote verslechtering is. Een blindengeleidehond heeft geleerd dat de stoepranden zijn oriëntatiepunten zijn en die zijn dus ontzettend belangrijk. Maar op het nieuwe Emmaplein zijn de stoepranden verdwenen. Hoe kan het dat we daar niet naar gekeken hebben?

Je hebt je als raadslid de afgelopen tijd al veel bezig gehouden met toegankelijkheid. Vertel eens?

Nederland heeft eind 2016 het VN verdrag voor mensen met een beperking aangenomen. De regering heeft gemeenten de opdracht gegeven een Lokale Inclusie agenda te maken, waarbij ze samen met ervaringsdeskundigen een plan maken hoe ze de toegankelijkheid gaan vergroten. Een aantal gemeenten is daar vanaf begin 2017 al voortvarend mee aan de slag gegaan, maar bij het college van B&W in Zeist was de animo eerst nog niet erg groot.

Ik heb in juni 2017 een congres georganiseerd over toegankelijkheid om de bewustwording bij de inwoners van Zeist te vergroten en ook de politiek wakker te schudden. Dat heeft gewerkt, want mijn raadsvoorstel Zeist toegankelijk voor iedereen is, tot mijn grote vreugde, afgelopen december unaniem door de gemeenteraad aangenomen.

Als je wordt herkozen in de raad, wat wil je dan over vier jaar bereikt hebben?

Het is mijn ambitie er voor te zorgen dat Zeist over 4 jaar tot de 10 meest toegankelijke gemeenten van Nederland behoort. Oké, misschien is dat te ambitieus. Maar bij de verkiezing van Meest toegankelijke gemeente staat Zeist op een 51e plek, niet eens een plek bij de eerste 50 gemeenten! We kunnen en moeten nog grote sprongen vooruit maken. Ik heb een doel en ik wil dat graag bereiken. Het raadsvoorstel was de eerste stap. Nu komt het erop aan de gemeente bij de les te houden en maatregelen uit te gaan voeren. Daarom wil ik graag terugkomen in de raad.

En wat ga je als eerste oppakken?

We beginnen met de Lokale Inclusie agenda, samen met ervaringsdeskundigen. Voor de zomer van 2018 moet die er liggen. Dan kunnen we geld reserveren in de begroting van 2019. Als lid van de klankbordgroep zal ik erop toezien dat de uitvoering van het raadsvoorstel goed verloopt.

Nog iets vergeten te vragen?