Gratis door Maastricht tuffen met je scootmobiel wordt per 1 juli verleden tijd. Er is kritiek: „De medische noodzaak telt niet langer mee.” Uitgerekend de scootmobiel-leverancier moet bepalen of iemand ‘uiterst beperkt mobiel’ is.
DOOR JOOS PHILIPPENS Scootmobielers zie je relatief veel in Maastricht, zo’n zeshonderd; in vergelijkbare steden zijn dat er gemiddeld vierhonderd. De gemeente stelt scootmobiels nu ‘gratis’ ter beschikking aan mensen die 19 euro betalen voor diverse soorten hulp. Er is geen prikkel om een goedkoop exemplaar te kiezen, de gebruikers willen graag een goede vering, een mooi uiterlijk en een grote actieradius. Een ongebruikte exemplaar inleveren? Waarom zou je? Nu Maastricht 27 miljoen euro tekortkomt op de begroting, vindt de gemeente dat ze te sociaal is geweest. Er komt dus een einde aan de gratis scootmobiel, ook omdat dit niet te verkopen zou zijn aan reizigers met Omnibuzz. Die betalen immers keurig naar rato van de reisafstand. Het principebesluit over de scootmobiels werd in november genomen, nu is de uitwerking gereed. Maastricht gaat per 1 juli experimenteren met een regeling die landelijk ongekend is. De scootmobieler kan voortaan kiezen uit drie modellen en betaalt naar draagkracht (ook drie categorieën). De armste mensen – met een inkomen tot 110 procent van de bijstand – betalen voor het eenvoudigste model scootmobiel straks ongeveer 14 euro per maand (inclusief verzekering), het duurste type kost hen 26 euro. Mensen met een hoger inkomen betalen 65 euro per maand voor de meest luxe scootmobiel. De gemeente stelt de klantbijdrage vast, die ‘ruimschoots past’ binnen de Nibud-normen. „Dat klinkt mooi, maar zo makkelijk is het niet voor mensen die van 1000 euro moeten rondkomen”, vindt SP-burgerraadslid Peter Vrehen. Hij komt op voor de scootmobielers, en met name de armste categorie, 60 procent van de gebruikers. „Er heerst paniek. De scootmobiels zijn hun benen. Dit is alweer een maatregel die hen treft. Sommigen zeggen: zonder scootmobiel is de lol er voor mij af.” Bijzonder is dat de leverancier voortaan moet bepalen of iemand ‘uiterst beperkt mobiel’ is. „Het is echt bizar dat niet langer de medische noodzaak meetelt”, vindt Vrehen. „Met de armste mensen moet je niet experimenteren. Beperk dat tot de mensen met meer inkomen. Of maak de medische indicatie wat strenger.” Vrehen verwacht rechtszaken. „Scootmobiels van individuele vergoeding naar algemene maatregel, dat lijkt wettelijk helemaal niet te kunnen.” De gemeente verwacht jaarlijks drie ton te besparen, vanaf 2024. Voor de huidige scootmobielers komt er een overgangstermijn, waardoor de bezuiniging dit jaar zo’n 75.000 euro is.