Poliflw

Nieke Jansen gaat in de rubriek Raadspraat in weekblad De Brug in op de geest van Sint Maarten. Het feest van (ver)delen.

Gisteren was het Sint Maarten. Ik vond het als kind een prachtfeest. Een echt kaarsje in m’n zelfgemaakte lampion, bedel-liedjes zingen. Goed voor een tas vol los snoep en wat stuivers.

Mantel Sint Maarten is de ‘vader’ van dit feest van delen. Hij gaf onderweg de helft van zijn mantel – de helft die van hemzelf en niet van de keizer was - aan een mens in nood. Hij zet me aan het denken in deze tijd, waarin we plussen en minnen over de begroting en geld verdelen. Verdelen gaat al gauw op de manier van: ik wat, jij wat. Van voor wat hoort wat en vooral zelf niet tekort komen.

Delen Wie deelt op de manier van Sint Maarten, die ziet wie of wat kwetsbaar is en hoort wat een ander nodig heeft. Stel je voor, dat we op zíjn manier onze keuzes zouden maken in onze samenleving. Kinderen, hun kinderen en alle nieuwe generaties zoeken een plek op deze aarde. Dat kan alleen maar goed gaan als wij nú bereid zijn om te delen. Nadenken over wat we eten. Een eerlijke prijs betalen voor voedsel. Kleiner en schoner bouwen. Zorg en onderwijs meer waarderen. Niet bang worden van verschillen.

Wat heb je nodig? Oog hebben voor wie of wat kwetsbaar is. En dan doen wat nodig is. Zo weegt GroenLinks de begroting. Kampen is een cultuurstad, met veel verenigingen, sterke culturele instellingen en creatieve ondernemers. Cultuur verbindt ons. Als je daar zwaar op bezuinigt, verdwijnen de bieb en Quintus uit IJsselmuiden. Lidmaatschappen en muzieklessen worden duurder. Dat schaadt mensen met een kleine portemonnee en onze hele samenleving.

Wij vroegen het college om de bezuinigingsplannen op cultuur eerst kritisch tegen het licht te houden. Dat gaat gebeuren. Samen met de instellingen worden de gevolgen in kaart gebracht en bijgesteld waar nodig. Zo bewaren we wat goed is.

Bouwplaats Ons Groene Hart ligt er al jaren bij als een bouwplaats. Met het Voedselbos, een particulier initiatief, is een start gemaakt. Dat wordt een plek van delen: noten, appels en veel meer. Nu moet de rest van het Hart snel volgen. Zodat we het hele park ontspannen en veilig kunnen delen. Volop groen voor wandelaars, spelende kinderen, skaters, dieren.

Brunnepers wachten al jaren op verbeteringen in hun wijk. Ze hebben afgelopen jaren met vereende kracht hun straten mooier gemaakt: meer samen, meer groen. Ook dat is delen. Wij willen daarom vaart achter de plannen voor Brunnepe.

Grenzen Kampen bezuinigt fors en dat heeft grenzen. We willen instaan voor de voorzieningen die onze gemeente kleur geven. We bezuinigen niet op goede zorg. We willen delen; samen bijdragen naar vermogen en nooit de rekening neerleggen bij de zwakste groepen. Vrij naar Sint Maarten is dat: samen ‘mantelzorger’ zijn.

Fractievoorzitter NIeke Jansen schreef deze week de rubriek Raadspraat in weekblad De Brug.Haar boodschap: Vanuit samenwerking kom je het verst.

‘Verandering begint hier’ stond op onze verkiezingsposter. Was er in Kampen dan zoveel mis? Nee, maar je hoeft niet ziek te zijn om beter te worden. Wij wilden verandering: socialer, groener, eerlijker en heerlijker. Vanuit die belofte bouwden we mee aan het programma voor Kampen in de komende jaren. De eerste verandering is al een feit: voor het eerst zit GroenLinks in het Kamper college. ‘Nieuwe energie’ heet het programma en daarin verleggen we in een aantal opzichten de koers, voor een beter Kampen. In onze woorden: groener, socialer, eerlijker en heerlijker. Laat ik een paar dingen noemen:

Het gaat om mensen in het sociaal domein. Zorg moet daarom tijdig en passend zijn en die mag niet droogvallen omdat het geld op zou zijn. Armoedebeleid kijkt naar wat iemand nodig heeft. We gaan een armoedeval voorkomen voor mensen die iets meer gaan verdienen. Er komt een experiment met regelarme bijstand en gedoe met te veel formulieren wordt aangepakt.

Duurzaamheid staat stevig in dit akkoord. Langzaam maar zeker gaan we naar schone energie en gasloos wonen. Dat vergt tijd. En dat is urgent, voor een leefbare en gezonde toekomst, ook voor de generaties na ons. Andere dingen gaan sneller: afval verminderen, hergebruik stimuleren, straten slimmer verlichten.

Kampen wordt groener in de wijken. Er komt ruimte voor stadslandbouw en bijenkorven. We gaan ons beter voorbereiden op meer droogte en op forsere buien. Onze omgeving wordt meer ingericht op bewegen: fiets- en wadelpaden, wandelen en hardlopen. Daar hoort ook bij dat veehouderij grondgebonden moet zijn en dat er meer biodiversiteit komt.

Iedereen hoort erbij. Daarvoor moet Kampen toegankelijker worden voor mensen met een beperking. En we willen dat alle mensen meetellen, ongeacht welke kleir ze hebben, wat ze denken of doen, hoe E leven of waar ze geboren zijn. 

Kunst en cultuur verbinden en inspireren mensen en maken de stad levendig. Vanaf nu zetten we in op meer samenwerking met en tussen culturele organisaties en professionals. En er komen meer voor kansen voor kunstenaars, creatieve bedrijvigheid en culturele festivals. Dat maakt Kampen mooier.

Tot slot. Politiek moet je soms even ‘vechten’ om tot iets goeds te komen. Vanuit samenwerking kom je ook dan het verst. Dat geldt ook voor de vraag of supermarkten open mogen op zondag. Zolang iedereen steeds harder zijn eigen gelijk roept en niemand meer een vraag stelt  - niet aan anderen, niet aan zichzelf - komen we niet verder. Laten we - inwoners, ondernemers, geloofsgemeenschappen - in openheid het gesprek voeren en binnen een jaar tot een besluit te komen. Ik heb er vertrouwen in dat we daar dan goed uit komen. Het stond er niet voor niets: verandering begint hier.