Dit thema koos de Provincie in haar uitnodiging aan alle raadsleden in Zuid-Holland om elkaar op 7 december 2016 informeel te ontmoeten.
© bauke rinsma
Dit thema koos de Provincie in haar uitnodiging aan alle raadsleden in Zuid-Holland om elkaar op 7 december 2016 informeel te ontmoeten.
Als gastspreker was de heer Piet Hein Donner uitgenodigd en dat was voor mij een extra reden aan de uitnodiging gevolg te geven. Piet Hein Donner, de 'onderkoning' van ons land in zijn functie als vice-president van de Raad van State, gaf zijn visie op de huidige ontwikkelingen in onze democratie. Vlijmscherp fileerde hij het democratische gehalte van 'the new kids on the block'. Met name de nieuwkomer GeenPeil (stem op jezelf) in onze Tweede Kamer als doorgeefluik voor ' het volk', ontlokte de heer Donner de opmerking of bij zo'n sympathisantenraadpleging alle stemmen komen van stemgerechtigden. Hilarisch was zijn voorbeeld van een hond die aan een andere hond vroeg waarom die altijd voor zijn computer zat, waarop de hond antwoordde 'dat zo niemand weet dat hij een hond is'.
Naar mijn mening is de richting die GeenPeil nastreeft, het 'by far' niet haalt bij de democratische beweging van Bernie Saunders in de U.S.A. en zijn 'Brand New Congress'.
Het bijwonen van de parallelsessie 'Bestuurlijke Samenwerking' met een pitch van Aart-Jan Moerkerke, nu burgemeester van Papendrecht, bracht in het debat aan het licht dat bestuurlijke samenwerking wordt gehinderd door het vasthouden aan eigen standpunten en dat laatste was voor mij geen verrassing. Aart-Jan gunde mij het slotwoord waarin ik de suggestie deed om bij samenwerking de verkiezingsprogramma' naast elkaar te leggen. De reactie bevestigde mijn vermoeden dat de kleefstof op een raadszetel hardnekkig is.
Bauke Rinsma 8 december 2016