Poliflw

Iets is neutraal als iets zonder tegenstelling is. Dat zegt mijn digitale encyclopedie. Geen beweging, effen, kleurloos, onpartijdig, onzijdig, het… Genderneutraal speelgoed roept bij mij dus nogal irritatie op. Lees maar.

Politiek gaat juist altijd over tegenstellingen en belangen die per definitie verschillend zijn. Dankzij verschil ontstaat dialoog. Dankzij diversiteit ontstaat kleur, ontstaat schoonheid en ontstaat verbinding. Plus en min geeft vuur, spanning, discussie, groei, ontplooiing. Neutraal is niks, stil, leeg. Er is geen geluk zonder pech, geen leven zonder dood en geen jongen zonder meisje. 

Eén van onze D66-ministers roept op tot genderneutraal speelgoed… What’s next? Genderneutrale kinderfietsen? Genderneutrale kleding? Een genderneutraal schooluniform? Genderneutrale voeding? Genderneutrale zwemles? Genderneutraal internet? Genderneutraal woordgebruik?

Onze taal, bevat net als vele andere westerse talen mannelijke en vrouwelijke woorden. ‘Le’ en ‘la’ in het Frans. ‘Der’ en ‘die’ in het Duits. Da’s in Nederland al genderneutraal want beide is ‘de’. Het zijn wel lidwoorden? Mag dat taaltechnisch? Of is lidwoord ook te mannelijk? 

Ik denk dat de minister beoogt dat de kansen voor vrouwen in de top van het bedrijfsleven gelijk moeten zijn aan die voor mannen. Helemaal eens. Ik ben daar ook voor. Niet via een quotum maar wel omdat een diverse groep tot betere prestaties in staat is. Juist de verschillen tussen mensen maken een team breed en daardoor beter. Alleen angstige mensen die bang zijn hun positie kwijt te raken kiezen voor teamleden die ze zelf de baas kunnen. Dom, korte termijn en niet Darwinbestendig. 

Kortom. Dit vind ik. Kinderen zijn niet genderneutraal. Kinderen zijn of jongen, of meisje (soms een beetje van beide) maar altijd, eerst en voorop zijn ze kind. En kinderen moeten mogen spelen met het speelgoed waar ze zelf voor kiezen. Pop of brandweerauto. Daar heeft de overheid (behoudens eventueel het CE-keur) niks van te vinden. Juist het verschil maakt mooi. En ja, soms lelijk. Maar juist het verschil maakt het streven tot verbetering zichtbaar. Daardoor ontstaat ambitie, ontstaan plannen en ontstaat dadendrang. Actie! Laten we samen mooier maken! D’r an! 

Erik Haverkort, man en fractievoorzitter

U kent me, ik ben een heel positief mens. Ik hou van onze fantastische gemeente en waar ik ook kom laat ik dat weten. Vrijdag las ik het persbericht dat er 160 banen bij zijn gekomen in 2017! Gepresenteerd als goed nieuws! In dit blog mijn positieve reactie!

‘Mooi nieuws’, twittert de wethouder. En ja, voor de 160 mensen die in onze mooie gemeente een baan hebben is het mooi nieuws. Lochem kent nu 14.040 banen, 1,1% meer dan 2016.

Tot zover het ongetwijfeld ook door verkiezingstijden gedreven positivisme. Niet dat ik nu ineens negatief word, maar wel realistisch. Ik zie in het rapport van de provincie dat we in 2015 nog op 14.070 banen zaten. Dat de stijging ten opzichte van 2016 er dan wel is, maar we zijn één van de weinige gemeentes die ten opzichte van 2015 gedaald zijn…

Ik heb in de begroting van de gemeente gekeken naar de doelstelling die dit college voor 2017 had opgeschreven. Een stijging in 2017 van 250 en niet van 160… We lopen dus 90 banen achter ten opzichte van de eigen doelstelling. Waar staat die nuance in het persbericht? Heeft er überhaupt wel iemand naar de doelstellingen gekeken? Eind 2017 zou het aantal banen niet op 14.040 banen moeten hebben liggen maar op 14.250. Jaarlijks 250 erbij. Dat is het doel!

Mijn controlerende taak als raadslid maakt dat we het college maar eens moeten vragen hoe dit nu zit? Is de achterstand met het uitvoeren van de economische agenda de reden? Waarom zijn er niet meer bedrijventerreinen verkocht de afgelopen twee jaar en hoe zit het met de bedrijven die wel wilden maar naar elders zijn uitgeweken.

Het allerbelangrijkste vind ik de presentatie van de cijfers. Geen woord over de afgesproken doelstelling. De norm die we als gemeente onszelf hebben opgelegd wordt losgelaten alsof deze nooit bestaan heeft. ‘Op koers’, is stuurloos ronddobberen geworden. Ik vind dat de gemeente de norm moet eren. Normeren, normering, de norm eer ik. Waarmaken wat je afspreekt gaat alleen als je ook het lef hebt toe te geven wanneer het soms niet lukt. Daar sta ik voor. Daar staat mijn partij voor in Lochem. Dan winnen we het vertrouwen van de kiezer en alleen op die manier worden we beter. Dat verdienen we toch met elkaar? Had ik al gezegd dat er binnenkort verkiezingen zijn? Norm eren. Afspraak is afspraak. Doe wat je zegt en zeg wat je doet. Open transparant. Eerlijk! D’ran.

Erik Haverkort, lijsttrekker