Poliflw

Vorig jaar kondigde burgemeester Elbert Roest een onafhankelijk onderzoek aan naar de gebeurtenissen in het dossier ‘Elswoutshoek’. Dit dossier houdt de gemeente al sinds 2010 bezig. De gemeenteraad stemde op 4 juli 2018 in met dat onderzoek en stelde een budget beschikbaar van EUR 130.000. Vervolgens werd een bureau aangezocht dat het onderzoek diende uit te voeren en dat werd #Integis. Een bureau met een grote reputatie op dit gebied. Ons raadslid Roos stemde in met het onderzoek, al had zij wel vragen. Zouden haar integriteitsmeldingen die zij in aanwezigheid van haar advocaat op 7 maart 2018 bij burgemeester Roest deed worden meegenomen? Zou Integis de beschikking krijgen over alle informatie? En wat zou er gebeuren met de meldingen van Roos die betrekking hadden op vermoedens van strafbare feiten, gepleegd door twee oud-wethouders. De formulering van de onderzoeksopdracht liet zien dat juist die meldingen buiten de scope van het onderzoek vielen. Niettemin hield zij hoop op een gedegen aanpak en was zij overtuigd van de professionaliteit van het bureau Integis. Raadslid Slewe onthield zich van stemming over het raadsvoorstel. Hij had ernstig bezwaar tegen het feit dat slechts het jaar 2014 zou worden onderzocht terwijl juist in eerdere jaren de basis was gelegd voor de bestuurlijke ellende die daaruit was voortgevloeid. Bovendien zou het onderzoek op basis van vrijwilligheid worden uitgevoerd, werden ambtenaren buiten het onderzoek gelaten en kon niemand onder ede worden gehoord. Tenslotte speelde voor Slewe uiteraard een rol dat hij persoonlijk betrokken was en is bij Elswoutshoek als mede-eigenaar wat hem ervan heeft weerhouden te stemmen.

Tot zo ver in het kort de voorgeschiedenis. Afgelopen week werd Roos gebeld door #Integis met de vraag of zij wilde meewerken aan het onderzoek en bereid was tot een interview. Zij liet weten hier enige bedenktijd voor nodig te hebben aangezien Roos op dit moment nog altijd bezig is met een strafproces dat direct te maken heeft met het dossier Elswoutshoek. Het hoger beroep loopt nog. Het is in dat kader van belang ook daarin zuiver te acteren en niet het ene belang te vermengen met het andere. Dat neemt niet weg dat Roos verklaarde de wens van het onderzoeksbureau te respecteren en niet te twijfelen aan de deskundigheid van het bureau. Tegelijkertijd zou een open en eerlijk gesprek met alle feiten en stukken op tafel wellicht toch een stap in de goede richting zijn om in het onderzoek de onderste steen boven te krijgen. Waarheidsvinding was tot op heden onmogelijk zoals Roos ook heeft ervaren in haar strafproces. Immers: alle van belang zijnde stukken zijn haar onthouden. De burgemeester, c.q. het college weigert voor Roos ontlastend bewijs te overhandigen, dan wel beschikbaar te stellen wat in strijd is met een van de beginselen in het strafprocesrecht, nl dat iedere verdachte recht heeft op een fair trial. Maar zouden alle feiten en stukken dan ook echt getoond worden? Dat was de vraag die Roos zichzelf stelde.

Roos en Slewe ontvingen direct na dit telefoongesprek een brief van burgemeester Roest. De brief publiceren wij hieronder. De burgemeester beveelt de twee raadsleden van harte aan mee te werken aan het onderzoek van Integis en de onderzoekers van alle informatie te voorzien. Maar dan. In de laatste alinea van zijn brief vertelt Roest dat het verboden is te praten over stukken die geheim zijn in het Elswoutshoekdossier. Beste lezers: op het bureau van Roos en Slewe ligt een grote stapel brieven van het college waarin iedere keer opnieuw wordt meegedeeld dat gegevens geheim of vertrouwelijk zijn. Daar wordt direct artikel 272 Wetboek van Strafrecht aan gekoppeld wat betekent dat als hierover wordt gesproken door Roos of Slewe, direct strafvervolging volgt. De kans op een volgend strafproces is allerminst denkbeeldig. De dreiging is reëel. Alles wat #Elswoutshoek raakt of aangaat is geheim of vertrouwelijk en de beide raadsleden zijn gewaarschuwd. Dat daarbij door het college, dan wel de betrokken burgemeester destijds en door de gemeentesecretaris in strijd is gehandeld met de Gemeentewet, dat Roos aangifte heeft gedaan wegens valsheid in geschrifte tegen de gemeentesecretaris Wilma Atsma en locoburgemeester Nico Heijink komt daar nog eens bij. De burgemeester Roest beroept zich juist op dat besluit waarvan Roos zegt: dit besluit is niet rechtsgeldig genomen en is later vervalst.

Filmpje

Het is uitgesloten dat dit onderzoek tot een goed einde kan worden volbracht. Roos en Slewe hebben een door de burgemeester hoogstpersoonlijk overgebracht spreekverbod ontvangen om datgene met Integis te bespreken dat de kern vormt van de problematiek die Bloemendaal in een wurggreep houdt.

Resumerend. Een onderzoek is alleen dan volwaardig als een complete openheid van zaken wordt gegeven. Zonder belemmeringen en zonder valkuilen, zonder dreiging van een strafvervolging. De positie van Roos en Slewe wordt door deze burgemeester ernstig ondermijnd. Rest ons nog te zeggen dat wij het als fractie diep betreuren dat dit onderzoek, waarvan de uitkomst achter de schermen indirect wordt beïnvloed door het opleggen van een spreekverbod en wel zodanig dat van een fundamentele zoektocht naar de waarheid geen sprake meer kan zijn, de gemeenschap van #Bloemendaal nog zo veel geld kost.

Brief van BM Roest:

nb: Foto: Haarlems Dagblad 30 maart 2018, Burgemeester Bloemendaal onderzoek Elswoutshoek

Communicatie. We gaan terug naar begin januari toen raadslid Roos een brief ontving van het college dat zij geen antwoord meer krijgt op vragen die zij al in oktober 2018 stelde. Reden: omdat Roos aangifte had gedaan wegens valsheid in geschrifte tegen de gemeentesecretaris Wilma Atsma. Nu heeft die aangifte helemaal geen betrekking op het college. En de vragen die zij stelde waren gericht aan het college zoals te doen gebruikelijk. Het is bovendien de wettelijke plicht van het college vragen van raadsleden te beantwoorden. Zo staat dat in de Gemeentewet. Roos zegt hierover zelf het volgende:

Vervolgens gebeurde er nog iets anders. Roos kreeg een tweede brief van het college,  waarin het college uitspreekt dat publicaties op social media uit den boze zijn. Dat mag niet want daarmee wordt een ‘morele grens’ overschreden. Het college laat weten pal achter de gemeentesecretaris te staan. Dat is op zijn zachtst uitgedrukt nogal opmerkelijk. Want deze gemeentesecretaris heeft wel een collegebesluit anderhalf jaar later ondertekend en daar nog een stukje tekst aan toegevoegd. Zij verklaart (onbevoegd) in te staan voor de waarheid van het document. Een document dat notabene de grondslag vormt voor een strafproces tegen Roos. En voor we het vergeten: een proces dat al ruim vier jaar aan de gang is.

Hierna publiceerde NH-Nieuws en daarna ook het Haarlems Dagblad inclusief twee filmpjes.

Via deze krant vernamen wij dat het college met de brief een ‘moreel dilemma’ op tafel legt en hoopt dat de raad dit oppakt en erover wil discussiëren met het college. ‘We moeten er toch met elkaar uitkomen’.

‘Met elkaar’…  Ja hoor, Circus Bedotti komt bij u thuis. Hoe onoprecht is dit? Hoe gekunsteld wilt u het hebben? Nou, maak de borst maar nat want er wordt vanavond tijdens de raadsvergadering een motie ingediend die tot doel heeft Hart voor Bloemendaal moreel flink de oren te wassen. In plaats van het college door te zagen over de aantasting van het grondrecht ex artikel 7 Grondwet, komen de vijf landelijke partijen met een motie waar de miezerigheid en enggeestigheid van afdruipt. Wij zien nu al op tegen de eindeloze debatten die de komende jaren gaan volgen over de vraag wat op social media wordt gezegd wel of niet gepast is.  Daar gaan wij natuurlijk niet aan meedoen. Wij zijn geen pleegzuster bloedwijn! Deze motie komt het college intussen erg goed uit want dan gaat het voortaan niet meer over de inhoud (nl: niet integere ambtenaren aanpakken) maar over de toon. Deze oproep van het college leidt dus tot een algeheel opgelegde groepsbraafheid die in de politiek volstrekt uit den boze is. Bij ons lopen de rillingen nu al over de rug. Deze actie vervuilt het debat. Wij willen gewoon kwalitatief goed en vooral integer en transparant bestuur en geen natte dweil op ons hoofd die daar niet hoort.

Het vertrekpunt van alle spartelingen in het troebele water is dat het college vindt dat de raad nooit de ambtenaren mag afvallen. Niet in de geringste mate. Zelfs niet als er iets gebeurt wat in het normale maatschappelijke verkeer onacceptabel is, dan nog is dat niet toegestaan. Vervolgens wordt de raad er met de haren bij gesleept en wordt uitdrukking gegeven aan het fenomeen groepsdwang. Want natuurlijk wordt door het college geëist dat de hele raad stelling neemt tegen onze fractie. Niet de vrijheid van meningsuiting is het vertrekpunt. Nee, de bescherming van de ambtenaar staat ongeacht wat er verder ook gebeurt, bovenaan het verlanglijstje. Op onze beurt zeggen wij: het merendeel van de ambtenaren doen gewoon hun werk. Daar is niks mis mee. Het is allemaal zo volstrekt overdreven en zo uit zijn verband gerukt, dat wij denken dat het college de greep op het bestuur van deze gemeente volledig kwijt is. Dit is pure paniek. Maar het is intussen zeer schadelijk voor de reputatie van onze mooie gemeente waar wij zo trots op zijn en voor onze inwoners.

De motie is een zielige toneelstukje. Waar wij ons natuurlijk niet aan houden want de Grondwet is leidend. Het idee dat wij niet meer op social media terecht kunnen is bespottelijk. De klacht dat deze gemeentesecretaris die een publieke functie bekleedt en regelmatig in het openbaar optreedt en op YouTube een bekend gezicht is, zich niet kan verdedigen is ongegrond maar de boodschap van de zwakke en immer gekwetste en onterecht aangesproken ambtenaar (nogmaals: dit gaat niet over een willekeurige ambtenaar maar om de baas van het hele apparaat) wordt zo vaak herhaald dat je er bij wijze van spreken een beetje misselijk van wordt.

Nog meer over het hoofdstuk communicatie. Aangezien communicatie in de portefeuille van de burgemeester zit, heeft Elbert Roest op 28 januari jl zijn nieuwe communicatiebeleidsplan verdedigd in de raad. Het college koopt op kosten van de inwoners ruimte in het Bloemendaals Nieuwsblad maar ook in B.Magazine voor vele duizenden EUR per jaar om daarin halleluja verhalen kwijt te kunnen over hoe goed het bestuur het wel niet doet. Geen woord hierin over zaken die het daglicht niet kunnen verdragen, want dat past niet in het plaatje. Zo wordt de onafhankelijke nieuwsgaring op lokaal niveau om zeep geholpen. Hier is sprake van reputatie management.

Dit soort communicatie kunnen wij missen als kiespijn. De inwoners moeten gewoon waardenvrij worden geïnformeerd. Reclame maken dat doen ze maar in het bedrijfsleven.

De burgemeester ziet u in het fragment hieronder in actie. Zijn communicatiebeleidsplan werd door de meerderheid in de raad afgewezen. Zijn antwoord: ik ga door. Er is bestaand beleid.

Waarvan akte.