Poliflw

Tijdens het begrotingsdebat heeft Herriët Brinkman namens het CDA betoogd dat de integratie van nieuwkomers beter kan en moet. Een groot percentage mensen die in Staphorst een uitkering krijgt, zijn statushouders. Dat betekent dat veel vluchtelingen geen baan hebben en dat gaat ten koste van de integratie. Echte integratie vraagt om meer dan alleen het spreken van de taal. Integratie gaat ook over opvoeding in het eigen gezin, omgaan met buren en het respect voor de waarden en tradities van onze samenleving. Een baan helpt het beste om dat te bereiken. We moeten nu niet stil gaan zitten, maar juist een extra stap zetten van twee kanten. Door ons, als autochtone Staphorsters, en door de nieuwkomers. Nu worden nieuwkomers de eerste 18 maanden begeleid door Vluchtelingenwerk, maar dat blijkt onvoldoende. 18 maanden is te kort, ook daarna is begeleiding nodig. Die stap kan volgens ons gemakkelijker gezet worden wanneer we gaan werken met ‘maatjes’/ buddy’s. Iedere nieuwkomer krijgt een persoonlijke buddy die hem wegwijs maakt in onze samenleving met als doel de nieuwkomer onderdeel te laten zijn van onze samenleving. Om hier daadwerkelijk werk van te maken hebben we een motie ingediend om met een plan te komen om Nederlandse ‘maatjes’/buddy’s aan een vluchteling te koppelen om deze wegwijs te maken in onze samenleving en samen activiteiten te ondernemen. Onderstaand de motie die met 16 stemmen voor en 1 tegen is aangenomen: Motie Integratie nieuwkomers De raad van de gemeente Staphorst in vergadering bijeen op 13 november 2018 Overwegende dat: Staphorst de plicht heeft – en deze vervuld – om statushouders (vluchtelingen) op te vangen in onze gemeente.Integratie van deze vluchtelingen meer vraagt dan alleen het spreken van de taal of het vinden van een baan. Integratie gaat ook over omgaan met buren, het onderhouden van huis en tuin en respect voor waarden tradities van onze samenleving.De afgelopen jaren is gebleken dat deze integratie nog beter kan en moet. Spreekt uit dat: Er samenwerking en inzet nodig is van beide kanten om te zorgen voor échte integratie.Integratie het beste gaat wanneer vluchtelingen meedoen in onze samenleving door deel te nemen aan gezamenlijke hobby’s/activiteiten, bijvoorbeeld helpen bij een sportvereniging, op een koor gaan, etc.Vluchtelingen meestal niet weten wat gebruikelijk is in onze samenleving en ook de ingangen niet kennen om allerlei activiteiten te ondernemen. Roept het college op: Met een plan te komen om Nederlandse maatjes/buddy’s aan een vluchteling te koppelen om degene wegwijs te maken in onze samenleving en samen activiteiten te ondernemen. Dit zou in samenwerking met Vluchtelingenwerk kunnen, maar moet niet beperkt zijn tot de periode van 18 maanden die Vluchtelingenwerk betrokken is bij een vluchteling. En gaat over tot de orde van de dag. De CDA-fractie, J. Spiker H. BrinkmanG. CompagnerH. Courtz

Na een ogenschijnlijk lange periode van onderhandelen is vorige week het nieuwe coalitieakkoord en het college gepresenteerd. In de periode tussen de verkiezingen en half mei heeft informateur Arie van de Pol uit Nunspeet gesprekken gevoerd met alle partijen en uiteindelijk geconcludeerd dan een hernieuwde samenwerking van SGP, CU en CDA onderzocht moest worden. We hebben u daar eerder van op de hoogte gebracht. We hebben zeer indringende gesprekken gevoerd met SGP en CU, gesprekken om vertrouwen te krijgen in elkaar en voor ons als CDA het gevoel te krijgen dat we gewenst waren als partner. Daaruit is een intentieovereenkomst voortgekomen die op 22 mei getekend is. Vervolgens zijn de onderhandelingen echt begonnen. De periode van gesprekken over vertrouwen en gewenstheid bleken niet voor niets te zijn geweest. Toen we over de inhoud kwamen te spreken, bleken we het over veel onderwerpen eens te kunnen worden. En daar waar dat wat lastiger was, gunden we elkaar ook de ruimte en tijd daarover door te spreken en kwamen we bijna altijd tot een aanvaardbaar compromis. De onderhandelingen werden gevoerd door: Lucas Mulder en Erik Hattem namens de SGP, Alwin Mussche en Jan-Carlo Bos namens de CU en Herriët Brinkman en Jacob Spiker namens het CDA. Van uit de ambtelijke organisatie waren Patrick Rossen en Jacob Herms erbij om te notuleren en daar vervolgens conceptteksten van te schrijven. De procesleider was opnieuw Arie van de Pol. We hebben de keuze gemaakt een akkoord op hoofdlijnen op te stellen. Dit omdat de coalitie wel erg groot is ten opzichte van de overige partijen, Gemeentebelangen en PvdA. Doordat onderwerpen op hoofdlijnen zijn benoemd, moet het college daar voorstellen over uitwerken en met een goed voorstel naar de gemeenteraad, zoveel mogelijk met keuzemogelijkheden zodat de definitieve richting in de raad plaats moet vinden. Het geeft de coalitiepartijen, ons dus ook, de mogelijkheid zichzelf te onderscheiden. Uiteraard zijn er afspraken, maar omdat die niet dichtgetimmerd zijn kunnen we toch ons eigen geluid laten horen. Dit is een belangrijk onderdeel van de gekozen bestuursstijl. Meer debat in de raad en verbinding tussen fracties, raad, college, ambtelijk apparaat en samenleving.Allemaal met onderscheidende rollen, ambities en kaders, uitgaande van beleid en vastgesteldevisies. Als CDA-onderhandelaars hebben we er steeds voor gewaakt dat we voldoende herkenbaar wilden zijn. Wanneer u het coalitieakkoord ‘Samen, voor elkaar’ leest, zult u zien dat een groot aantal punten uit ons verkiezingsprogramma een plek hebben gekregen. Enkele voor ons belangrijke punten zijn: Regelgeving RO herzien en verminderen, bijvoorbeeld over erfinrichtingOntwikkelen omgeving BosvijverRuimte voor bedrijvenZorg voor elkaar met aandacht voor respijtzorg en ondersteuning lokale iniatievenOpstellen nieuw sport- en beweegbeleidCentrumvisie met aandacht voor winkelhart en museumsteegIntegratiebeleidVasthouden aan huidige vorm afvalinzameling met behoud grijze container Ook hebben we als onderhandelaars afspraken gemaakt over de portefeuilleverdeling. Eigenlijk is dat een zaak van het college zelf, maar we vonden het belangrijk dat partijen ook een portefeuille krijgen die bij de partij past. Uiteraard moeten ook de wethouders zich prettig voelen bij de onderwerpen waarvoor ze verantwoordelijk worden. Ook zijn er portefeuilles die je niemand graag wil. Onderwerpen als ruimtelijke ordening, toezicht en duurzaamheid geven vaak discussie bij en met inwoners. Door die evenwichtig te verdelen is er een goede balans in de portefeuilles. Als fractie en wethouder zijn we content met de portefeuille voor onze wethouder Bert Krale: SportEconomieRecreatie en toerismeVerkeer en vervoer (uitvoering)Openbare werkenToezichtGemeentelijke gebouwenEvenementen Al met al heeft de totstandkoming van het coalitieakkoord lang geduurd. Het heeft ons veel tijd gekost, maar we vinden dat het resultaat er zeker mag zijn en dat er veel ‘CDA’ in zit. Klik hier voor het coalitieakkoord Klik hier voor het CDA verkiezingsprogramma Afronding informatie 22 mei Hartelijke groet, Jacob en Herriët

Dinsdag 3 juli zijn Bert Krale en Henk Courtz namens het CDA geïnstalleerd als wethouder en raadslid. Bert gaat beginnen aan zijn tweede periode als wethouder. Henk zat na de verkiezingen even in de wachtkamer totdat er een coalitieakkoord was en Bert Krale weer wethouder zou worden. Als CDA zijn we blij dat er een nieuw college is met een CDA wethouder en dat de fractie weer compleet is met naast Henk Courtz ook Genevive Compager, Herriët Brinkman en Jacob Spiker. Naast Bert Krale zijn ook Lucas Mulder (SGP) en Alwin Mussche (CU) als wethouder geïnstalleerd. Als raadslid werden ook Henk Kin (SGP en Alberto Schra (CU) geïnstalleerd.

Interview met Herriët Brinkman – nummer 2 van het CDA **Stel jezelf eens voor: Ik ben Herriët Brinkman, 34 jaar, getrouwd met Hendrik Bloemert en samen hebben we 3 kinderen. Sinds kort is ons IT-bedrijf Bloemert verhuisd naar een zichtlocatie aan de A28 en zelf wonen we aan de Industrieweg in Staphorst. **Wat wil je bereiken voor de gemeente Staphorst? Wat ik belangrijk vind, is dat we een samenleving creëren waarin een plek is voor iedereen, waar niemand buitengesloten wordt. Ik merk dat het nu juist de andere kant op gaat: mensen die steeds stelliger in hun mening worden en zich steeds meer terugtrekken in hun eigen groep. Denk aan de groep die van een eigen reformatorische peuterspeelzaal tot aan een eigen reformatorisch bejaardentehuis alles in hun eigen clubje doet. Daarmee krijgen we een samenleving in Staphorst waarin we allemaal in een apart vakje naast elkaar en niet met elkaar leven. Dat moeten we absoluut niet willen! **Waarom ben je de politiek ingegaan? Bij mijn ouders thuis was een sfeer van vrijheid en hadden we goede discussies aan tafel. Al renden we om diezelfde tafel ook vaak genoeg achter elkaar aan… Maar ik merkte dat het bij anderen thuis ook vaak anders ging: ze kregen niet de kans om een eigen mening te uiten of te ontwikkelen, want je werd geacht precies verder te gaan in hetzelfde straatje. Dat frustreerde mij enorm en daarom wil ik iedereen oproepen om toch vooral zelf keuzes te maken die jou aanspreken. **Wat is voor jou heel belangrijk? Elke keer wanneer de media of andere raadsleden spreken van 'de probleemdossiers' word ik echt moedeloos. Ik vind het heel belangrijk dat we nu eens stoppen met die termen. En belangrijker: dat de raadsleden die telkens maar weer roepen dat de gemeente de probleemdossiers moet oplossen daarmee ophouden. Dat frustreert mij echt enorm. Ja, er zijn mensen in onze gemeente die een langlopende zaak hebben met de gemeente. En ja, er is veel gesproken tussen de gemeente en die personen om tot een oplossing te komen. Maar hoe kun je als raadslid nu serieus aan de wethouder vragen om dit probleem op te lossen, terwijl iemand zelf bergen afval teveel op zijn terrein en op de weg stort. Dan moet de wethouder handhaven. Vragen om een oplossing geeft een totaal verkeerd beeld af aan andere burgers, want blijkbaar als je in Staphorst de wet overtreedt is er altijd wel een raadslid dat je komt helpen. **Als je moet kiezen tussen een kroket en een appel, wat kies je dan? Hmm, lastig. Ik kies in het weekend voor de kroket en op een ‘gewone’ werkdag voor de appel. **Welke plek in de gemeente Staphorst vind je het mooist? We lopen graag met ons gezin in het Staatsbos. Maar de laatste tijd vind ik plekken waar je meer van je af kunt kijken ook erg mooi, zoals de Olde Maten. **Eén van onze speerpunten is: snelle uitbreiding bedrijventerrein. Wat betekent dit voor jou? Wij groeiden als bedrijf echt uit ons jasje aan de Industrieweg. Gelukkig konden wij op dat moment nog terecht op de Esch. Maar kon dat niet, dan hadden we echt een probleem gehad en had dat verdere groei in de weg gestaan. Daarom maak ik me er hard voor dat we snel weer grotere kavels kunnen uitgeven in onze gemeente, want heb je een ruimtegebrek als onderneming dan zit je letterlijk en figuurlijk klem. ** Wat is jouw favoriete avondje uit? Heerlijk uit eten, lekker lang tafelen met een goed glas wijn erbij: dat is toch wel genieten! **Waar haal je het meeste plezier uit? Wat mij echt een kick geeft, is het binnenhalen van een onderwerp dat we als CDA op de kaart hebben gezet. Wanneer we vanuit de samenleving signalen krijgen dat er iets anders moet, en wanneer wij dat er in de gemeenteraad doorkrijgen, daar word ik echt heel blij van! Bijvoorbeeld toen ik na heel veel werk, de gemeenteraad meekreeg om een jongerenraad op te richten. **Welk van de speerpunten van het CDA is voor jou het belangrijkst? Ons speerpunt: iedereen doet mee, klinkt heel algemeen. Voor mij betekent Iedereen doet mee, dat we met respect voor elkaars standpunten leven. Wanneer wij graag naar de bosvijver willen op zondag of wanneer in IJhorst wordt gevoetbald, dan hebben mensen die naar de kerk gaan daar geen last van. Dat kan prima samengaan naast elkaar. Het zou in Staphorst mooi zijn wanneer we de komende periode meer besluiten nemen vanuit respect voor een andere mening en niet alleen voor eigen achterban dingen willen regelen. **Waar baal je het meest van dat je niet bereikt hebt afgelopen 4 jaar? Heel veel energie heb ik – en met mij nog veel meer mensen – gestoken in het verder kunnen ontwikkelen van De Slagen. Ik baal er echt heel erg van dat we niet verder zijn gekomen dan we nu staan. Eerst biedt het contract geen ruimte, dan lopen er weer rechtszaken en is het afwachten. Je wilt zoveel, maar de middelen waarmee je wat kunt doen zijn zo beperkt door o.a. het juridische kader. Ik ben in ieder geval blij met het laatste nieuws dat er voorjaar 2018 gebouwd gaat worden. Waar wij nu op insteken is dat we als gemeente een aantal kavels opkopen voor meer groen, speeltuintje en parkeren. **Waar ben je het meest trots op wat we als CDA hebben bereikt afgelopen 4 jaar? Het nieuwe sportcomplex in Rouveen vind ik echt een super resultaat van inspanning van heel veel mensen. Ik ben blij dat wij daar ook ons steentje voor mochten bijdragen. Maar ook een fietspad langs de Heerenweg en langs de Gorterlaan hebben wij geïnitieerd en is daarna aangenomen door de raad, waarmee de eerste stappen zijn gezet! **Wat wil je nog kwijt? Ik wil er voor gaan dat we Staphorst nog meer op de kaart zetten. We moeten uitstralen dat we trots zijn op Staphorst. Wanneer we dat doen, krijgen we nog meer voor elkaar. Denk aan de bedrijvigheid die we hier hebben, in verhouding heel veel! Maar ook de ondernemers, wees trots op wat je doet en laat dat ook meer zien. Wanneer we dat met z’n allen uitstralen, meer van ons laten horen, dan komt bijvoorbeeld een station er eerder dan dat we lijdzaam afwachten.

In het CDA contact van januari 2018 kijken onze fractieleden en wethouder terug met een doorkijkje naar de toekomst. klik op onderstaande links om verder te lezen. Jacob Spiker, Met Elkaar Herriët Brinkman, Nieuwe familie Genevive Compagner, Minder regels Henk Courtz, Rouveense zaken Bert Krale, Terugblik wethouder

Begin december vroeg m’n zusje of ik meeging naar theatervoorstelling ‘Nieuwe familie’. Leek me een gezellig uitje, dus ik ging mee. Afgelopen donderdag was het zover. We zaten in Odeon te kijken naar een verhaal over Syrische vluchtelingen. Want daar ging ‘Nieuwe familie’ over. Bleek toch een minder gezellig onderwerp dan van te voren verwacht. Twee Syrische vluchtelingen vertellen hun verhaal. Een jongen van 19 moest vluchten. Weg van zijn familie, weg van zijn vrienden. Hij verwacht niet ze ooit nog terug te zien. Ik kan het me niet voorstellen. Dat er vandaag opeens iets gebeurd, waardoor ik nooit meer mijn familie zie. Nooit meer mijn vrienden zie. Nooit meer het huis waar ik opgroeide, nooit meer ons bedrijf waar we zoveel energie in hebben zitten. Nooit meer Staphorst zie. Nooit meer… Gelukkig vond de jongen nieuwe vrienden in Nederland. Surrogaatfamilie. Maar wat fijn dat er mensen zijn die om je geven, die je vriend willen zijn in een land waar je nieuw bent. Waar je niet voor hebt gekozen om te wonen. Want uiteindelijk wilde hij ook veel liever in Syrië blijven. Waarom deed hij dat niet, zou je zeggen. Wat zou jij doen als je moest kiezen tussen gedood worden, je familie doden of vluchten? Precies, ik denk dat we allemaal dezelfde keuze zouden maken… Wil dat zeggen dat we iedereen maar moeten verwelkomen in Nederland? Nee, dat denk ik niet. Echte vluchtelingen moeten opgevangen worden. Maar niet alleen in Nederland. En gelukzoekers? Die kunnen beter hun geluk zoeken in eigen land om hun eigen land te helpen ontwikkelen. Maar laten we de vluchtelingen die in Nederland komen, dan opnemen als vrienden. Zodat zij hier nieuwe familie krijgen. Alleen dat is de sleutel tot het succesvol opnemen van vluchtelingen. Geen wij-zij politiek; niet tegenover elkaar staan. Maar naast elkaar staan. Laten we in het nieuwe jaar eens proberen om van beide kanten elkaar op te zoeken. Dat betekent niet dat we alles goed moeten keuren wat een ander doet. Juist niet, want in families durf je elkaar ook de waarheid te zeggen. Alleen dan kan er wat moois bloeien! Herriët Brinkman