Tijdens de raadsvergadering van 12 december jongstleden over de regionale ruimtelijke visie heb ik namens D66 twee moties ingediend om duidelijk te maken dat wij vinden dat de regio serieuzer moet worden genomen. Beide moties zijn met een ruime meerderheid aangenomen.
Omdat de Regionale Ruimtelijke Visie op basis van een verouderd (2008) bestuursconvenant gemaakt is, werd in motie 2017-233M gevraagd om het bestuursconvenant te vernieuwen en daarin ook de rol van gemeenteraad en inwoners bij de besluitvorming op te nemen.
De tweede motie (2017-234M) vraagt om een uitwerkingsagenda op te stellen om op de deelterreinen zoals hiervoor aangegeven tot regionale plannen te komen opdat de gemeenten in de regio elkaar versterken in plaats van met elkaar de concurrentie aan gaan. Essentieel daarbij is, dat inwoners bij die plannen betrokken kunnen zijn, zodat er meer draagvlak ontstaat, want dat is belangrijk en soms hard nodig!
De betrokkenheid van inwoners bij besluiten op regionaal niveau moet worden versterkt. Ook in het regeerakkoord wordt nadrukkelijk gewezen op het belang van regionale samenwerking en voorbeelden van de noodzaak in onze regio zijn er genoeg. Dan moet die regio dat wel gaan doen en om de gemeente Amersfoort daarin een zetje te geven heb ik deze moties ingediend.
Ik geef u een paar voorbeelden waaruit blijkt dat regionale samenwerking juist heel effectief had kan zijn:
Nog niet zolang geleden gingen de gemeenten Leusden, Soest en Amersfoort ieder voor zich in overleg met Syntus omdat ze problemen hadden met de bus routes. Effectiever was geweest om de knelpunten te inventariseren en dan met een gezamenlijke agenda naar Syntus dan wel de provincie te gaan. Daarnaast ontbreekt een regionale visie over openbaar vervoer en mobiliteit. Daarin gezamenlijk optrekken kan op voorhand lastige situaties boven tafel krijgen en in een eerder stadium gezamenlijk worden aangepakt. Het concept van de Regionale Ruimtelijke Visie stuitte op weerstand omdat daarin al voorgesorteerd werd op woningbouw na 2040. Zowel het aantal van 15.000 woningen als de spreiding van aantallen en type woningen per gemeente leverde in veel gemeenteraden een behoorlijke discussie op. Een regionaal woonplan is dus dringend gewenst en voorkomt in een veel te laat stadium patstellingen en daarmee vertragingen in het bouwproces, want die vertraging kunnen we ons eigenlijk niet meer permitteren! Windmolens en zonnevelden plaatsen we als gemeente het liefst langs de gemeentegrens om eventuele overlast voor eigen burgers zo beperkt mogelijk te laten zijn. Dat levert onderling frustratie op die door een regionaal plan voor klimaatadaptatie, energietransitie en natuurbehoud weggenomen zou kunnen worden. We hebben allemaal dezelfde opgave te vervullen, nl. om er voor te zorgen dat we ook over 100 jaar nog een beetje fatsoenlijk kunnen leven op deze planeet. Dat zal in goed overleg met elkaar dus moeten resulteren in een regionale aanpak inzake het plaatsen van windmolens en zonnevelden. Steggelen over de plek in een stadium waarin de noodzaak groot is levert teveel vertraging op. Met elkaar om die regionale tafel (dat doe je met je buren toch ook als het gaat om een gezamenlijk doel bereiken?) om vervolgens een weloverwogen gezamenlijke plan te maken.Ook op enkele andere terreinen zoals het sociaal domein, recreatie & toerisme en economie wordt er samengewerkt maar een duidelijk stip op de horizon voor de versterking van de regio op deze terreinen ontbreekt.
Met deze moties hoop ik dat het college van Amersfoort de regionale handschoen oppakt en samen met de andere regiogemeenten een plan van aanpak gaat maken voor de verbetering van die regionale samenwerking, waarbij participatie van inwoners en de betreffende gemeenteraden bij de besluitvorming een significante rol krijgt.
Henk Pijper.