Samen met Arco Strop (CDA) vormde Jaco Brand (raadslid en aankomend fractievoorzitter SGP) ‘het stel jonge honden van de gemeenteraad van Alblasserdam’ die in de lokale omroep Klokradio in november 2017 het gesprek aangingen over het functioneren van de huidige afvalscheiding.
In tegenstelling tot de gebruikte term ‘afvalstoffenbeleid’ als aankondiging van het discussiethema sprak Jaco Brand vanaf het begin consequent over ‘grondstoffenbeleid’. Het bracht gelijk bij de kern van het scheiden. En dat doen we in Alblasserdam goed. Milieu Centraal stelde het landelijk gemiddeld in 2015/2016 vast op 500 kg afval per inwoner, waarvan 230 kg (47%) restafval. Inwoners van Alblasserdam steken daar maar iets bovenuit door gemiddeld 233 kg restafval per inwoner in te leveren. Een aantal punten uitgelicht over beleid, afvalstoffenheffing, containers, loopafstand, inzamelingsfrequentie en Diftar.
Beleid
De gemeente gaat over het beleid, dat in 2016 is vastgesteld in een grondstoffenplan. HVC is een belangrijke partner in de regio die ons voorziet van input. Dat nemen we graag mee in het bepalen van de organisatie van afvalscheiding.
Afvalstoffenheffing
Alblasserdam staat in de landelijke top 3 van de gemeenten met het hoogste bedrag aan afvalstoffenheffing. Tegen de € 195,00 die inwoners van Sliedrecht betalen, leggen Alblasserdammers € 339,00 per jaar neer. Van belang is om breder te kijken dan de vergelijking tussen deze bedragen. Welke woonlasten heffen andere gemeenten? Met dit bedrag aan afvalstoffenheffing dekt Alblasserdam volledig de kosten die verbonden zijn aan afvalstoffenheffing – gebruiken andere gemeenten een mogelijk hoger bedrag aan woonlasten om een gedeelte over te hevelen naar de kosten die zij ongetwijfeld maken voor de afvalscheiding? Het blijft een speerpunt binnen de gemeenteraad van Alblasserdam om beide heffingen zoveel als mogelijk is te verlagen. Volgens wethouder Peter Verheij is een betere afvalscheiding het enige middel om te voorkomen dat de afvalstoffenheffing verhoogd wordt.
Containers
In het huidige systeem heeft een huishouden gemiddeld vier containers: restafval, PMD, GFT en papier. Het grootste gedeelte van Alblasserdam is al voorzien van ondergrondse restafvalcontainers. Naar verwachting volgen de overige wijken binnen korte tijd. Het aantal containers is momenteel een punt wat de inwoners het meest frustreert. Met de komst van de container voor PMD is onvoldoende gerealiseerd dat deze container het aantal zou verhogen tot vier. Eigenlijk had de container voor restafval moeten verdwijnen zodra de container voor PMD werd ingevoerd.
Aan de andere kant moeten we ook niet vergeten waar we vandaan komen: voor de komst van de oranje container hingen de lantaarnpalen vol met plastic zakken. Die verloedering van het straatbeeld wilden we als inwoners ook niet. Nu de oranje container daarvoor in de plaats is gekomen, zouden we dat eerste beeld bijna vergeten. Daarbij is het inzamelen van plastic sinds de komst van de containers met oranje deksel met 140 procent gestegen.
Loopafstand
Het huidige grondstoffenplan gaat uit van maximaal 200 meter loopafstand van huis naar de ondergrondse container. Die theorie is niet in alle wijken in overeenstemming met de praktijk. Het blijft een speerpunt om te kijken naar de dekkingsgraad per wijk. In bestaande wijken blijkt het praktisch gezien niet overal mogelijk om ondergrondse containers te plaatsen vanwege de aanwezigheid van kabels en leidingen. Daarnaast moet deze loopafstand ook te rijmen zijn met het ouderenbeleid. Het is wenselijk om in de omgeving van een woonzorgcentrum als de Alblashof een kortere loopafstand aan te houden dan het maximaal toelaatbare aantal meters die vermeld worden in het grondstoffenplan.
Inzamelingsfrequentie
PMD en papier wordt één keer in de vier weken ingezameld; GFT één keer in de twee weken. Om een betere afvalscheiding te bevorderen, is het ons doel om de mogelijkheden voor een hogere inzamelfrequentie te verkennen. Om kostenverhoging te voorkomen, is het wenselijk de seizoenen bepalend te laten zijn. De keren dat GFT in de winter minder wordt opgehaald, worden in de zomer en herfst ingezet om het aantal inzamelmomenten te verhogen. Daarmee kan voorkomen worden dat GFT, zoals nu het geval is, het grootste gedeelte van het restafval bezet. De praktische overwegingen die inwoners daarvoor maken in de zomer, vervallen als de groene container vaker wordt geleegd. Ook is het een optie om onderzoek te doen naar een passende schoonmaakservice aansluitend op het inzamelen van GFT.
Ten slotte is het noodzakelijk dat PMD vaker wordt ingezameld om te voorkomen dat de restafvalcontainer het verlengstuk wordt van de volle PMD container.
Diftar
Voor het CDA is het geen optie, wat betreft de SGP is het een allerlaatst middel om de kilo’s restafval te verminderen: het heffen van een gedifferentieerd tarief per klepopening van de ondergrondse container. Niet alleen omdat de ouderen met hun kleinere afvalzakken en de jonge ouders met de dagelijkse zakken luiers beter af zouden zijn met een gedifferentieerd tarief op basis van gewicht in plaats van klepopening. Beide partijen zijn het er vooral over eens dat betere afvalscheiding vooral bereikt wordt door betere faciliteiten te bieden die de inwoners ontzorgen. Daarvoor zijn nog heel wat stappen te nemen. Na het optimaliseren van het gebruik van de ondergrondse containers en het aanbieden van goede voorlichting over juist scheiden, is het van groot belang om een kwalitatieve onderzoeksterugkoppeling te ontvangen vanuit de ervaring van de inwoners. En om onszelf de vraag te stellen: gaan we mee in de hype van 100 kg restafval per inwoner per jaar? Of zeggen we: we doen het gewoon goed, hierbij laten we het?
Laten we 2018 benutten met de focus op faciliteren!
