Edam in vlammen op. Allereerst moet ik alle direct getroffenen van de brand in de Spuistraat mijn medeleven betuigen. Ik hoop van harte dat elke getroffene de kracht en de moed kan opbrengen om weer op te bouwen wat zo gruwelijk is vernietigd. Mijn gedachten gaan in eerste instantie uit naar deze mensen. Maar niet alleen voor de direct betrokkenen is het een ramp, Het is een ramp voor heel Edam. Want de Edammer moet al jaren met lede ogen aanzien dat er steeds minder winkels en voorzieningen overblijven. Naast het gestage verdwijnen van vele ondernemers in het eens zo levendige centrum, missen we nu in een klap een boekandel, een postadres met nóg een pin apparaat, een snackbar en een bruin café. En nu deze ramp zich heeft voltrokken is Edam niet alleen beroofd (hopelijk tijdelijk?) van drie ondernemers, maar als het even tegen zit ook van een goede bereikbaarheid vanaf Volendam. En daarmee is de kans op het voltrekken van een volgende ‘Stille Ramp’ evident… Want recentelijk is het nog gebleken dat door de afsluiting van de Spuistraat vanwege een Riool-probleem meerdere ondernemers (ook elders in Edam) hun omzet significant zagen slinken omdat klanten uit Volendam onze binnenstad niet meer makkelijk konden bereiken. Wanneer er nu een situatie ontstaat van een langdurende afsluiting zullen de ondernemers in het hart van Edam kraken in hun voegen met eventuele desastreuze gevolgen. De winkels die tot nu toe zijn overgebleven worden geleid door bijzondere ondernemers. Ondernemers die het op moeten nemen tegen de concurrentie van de grootstedelijke-koopriolen en het internet. Dapper blijven zij door ondernemen om hun klanten in het centrum van Edam te blijven bedienen. Geen gemakkelijke taak, en zeker geen vetpot! En toch zijn het ook die ondernemers die er voor zorgen dat de leefbaarheid van Edam op een redelijk peil blijft. Want hoe ziet Edam eruit zonder winkels? Wie loopt er nog over straat als er b.v. geen brood, vlees, groente, kleding, bloemen, boeken, postpakketten of andere levensbehoeftes te krijg zijn. Zijn dat straks alleen nog de toeristen terwijl onze bewoners en masse richting Volendam moeten voor hun boodschappen? Wordt Edam in de toekomst echt een onoverdekt stoffig museum? Daarom is het van het grootste belang dat onze gemeenteraad en bestuur heel duidelijk gaat laten zien dat zij deze problematiek, die nu volledig is bloot gelegd door deze verschrikkelijk ramp, begrijpt. Dit moeten zij doen door meteen de toegankelijkheid van Edam weer te optimaliseren. Wellicht moeten zij zelfs extra middelen gaan aanspreken om er voor te zorgen dat de ontwrichte infrastructuur en het winkelaanbod weer snel terug gebracht wordt naar ten minste het oude. (Noodwinkels...) Niet wachten op verzekeraars die er maanden over doen om tot een verdict te komen, nee, een noodplan waarbij gelijktijdig met het verzekeringswerk meteen kan worden begonnen met het terug neerzetten van wat verwoest is. Maar het is nu ook de tijd dat men door gaat pakken en de leefbaarheid actief gaat stimuleren. Door te zorgen voor een beter vestigingsklimaat in de binnenstad. Weg met de commissies die jarenlang mooie ondernemers plannen laten weg kwijnen door star te denken! En je kan het ook niet overlaten aan politici die zeggen alleen te willen faciliteren maar vinden dat de oplossing uit de maatschappij moet komen. Je hebt politici nodig die bereid zijn en het lef hebben om het voortouw te nemen met plannen en een visie. Daarom hoop ik op een gemeente die nu pro-actief, betrokken tot het menselijke af, haar uiterste best gaat doen (en meer) om de direct getroffenen van de ramp, de ondernemers, hun klanten, de bewoners van Edam, een leefbare toekomst te willen garanderen door verder te gaan daar waar een gemiddelde politicus al aan zijn wijntje zit. En tot de gene die zich verder niet aangesproken hoeft te voelen zou ik willen zeggen: “Vier dit jaar Sinterklaas en Kerst in Edam.” Wiek Vermeulen