Ieder jaar overkomt het me weer. Dat ik daags na Nieuwjaardag ongemakkelijk wakker word en mezelf afvraag: en wat nu? Welke goede voornemens worden nu echt omgezet in doelbewust geformuleerde actieplannen? In welke maand van het nieuwe jaar moeten die verraderlijk aangekomen kilo’s verdwenen zijn en binnen welk tijdspad ben ik veranderd in die creatieve, ontspannen en wijze vrouw die ik altijd al had willen worden? Ik kijk naar buiten en zie diezelfde grijze lucht die er al weken hangt en ook het lappen van de buitenramen (mijn favoriete huishoudelijke bezigheid) gaat hem niet worden, want het regent alweer, nog steeds.
Gelukkig is daar, voordat de lichte depressie in mijn lijf een grauwe sluier is geworden, de datum aangebroken van de traditionele nieuwjaarsreceptie van GroenLinks. Wat ooit is begonnen als een soort van ‘personeels’ feestje voor de GroenLinks-intimi, is in de afgelopen jaren uitgegroeid tot een happening die je niet mag missen. Of je nu rechts of links georiënteerd bent, jong of oud(er), student of stukadoor, politiek geëngageerd of niet, iedereen is welkom op deze receptie.
Op vrijdagavond, 12 januari stond onze receptie in het teken van Extravaganza, een variétéshow met ruimte voor veel muziek, acts en gewoon lekker kletsen over elkanders goede voornemens. Om 20.00 uur liepen de eerste gasten naar binnen, verwelkomd met een openingsdrankje en mooie achtergrondmuziek van vier muzikanten waaronder een zangeres, Quatre Vins genaamd uit Hobrede. Hierna was het doorzagen van de fractievoorzitter Nico van Straalen aan de beurt. John Kluessien interviewde hem à la Twan Huys van College Tour en geen enkel zieleroersel werd bespaard gebleven. De rode draad bij de vragen was de Prijs voor beste Debater van de gemeenteraad die Nico in november had gewonnen. Welke ervaringen of genetische aanleg hebben hem tot zo’n goede debater gemaakt, welke tips had hij voor politici in de zaal die wellicht ook een keer die prijs willen winnen? Gelukkig bleek uit dit vraaggesprek dat beste debater Nico, ondanks alle roem en aandacht, een heel gewoon en beminnelijk mens is gebleven zonder kapsones.
Over beminnelijk gesproken: ik heb zelden zulke vriendelijke en vlotte jonge mannen ontmoet als de broertjes Schilder. Personal trainer Jeroen Schilder hield een presentatie over het winnen van de SAP Cup (Strengt and Physique) voor beginnende bodybuilders in december 2017. Ongelofelijk wat hij daarvoor aan discipline heeft moeten opbrengen en wat hij allemaal heeft moeten doen en laten (eten….) om dit te bereiken. Eerlijkheidshalve merk ik toch op dat ik Jeroen met zijn huidige normale gewicht een stuk aantrekkelijker vind, maar dat is mijn persoonlijke mening! Zijn jongere broer Martin stal hierna de show met een paar gevatte goochelacts waarbij het publiek gebiologeerd naar zijn handen staarde en aan zijn lippen hing. Martin is te boeken voor feesten en partijen, ik weet zeker dat hij sfeerverhogend werkt! Het werd trouwens zowat een familie-avond, want oom Sijmen Tol, de GroenLinks poëet, bracht vol verve een gedicht ten tonele over de relatie tussen politiek en theater.
Na het charmeoffensief van de gebroeders Schilder was het tijd voor een van de meest getalenteerde en geliefde zangeressen uit onze gemeente. Martine Bond had speciaal voor het thema Extravaganza twee ballades ingestudeerd, een van Marlène Dietrich, Lili Marleen, en een van Edith Piaff, Jezebel. In een woord: geweldig, wat heeft Martine toch een gouden stem, kippenvel! Martine maakte vervolgens het podium vrij voor de jonge popband Pumped Up die een verrassend moderne playlist ten gehore bracht met o.a. een prachtig vertolkt lied van Arctic Monkeys. Hoe is het toch mogelijk dat die kweekvijver van muzikaal talent in Volendam zo groot en onuitputtelijk is? Lijkt toch echt een genen-dingetje te zijn, we vragen het na bij onze huisbioloog Nico.
Het laatste uur van de avond was gereserveerd voor dj Marcel Buys, groot muziekliefhebber, erkend Leonard Cohenkenner en ouderwets plaatjesdraaier. Hoewel met griep in zijn lijf en een koortsig voorhoofd (heb even gevoeld) gaf hij toch plichtsgetrouw acte de présence en sloot hij de receptie luisterrijk af. Had ik het al over beminnelijke mensen gehad?
Een speciaal woord van dank nog voor GroenLinks collega-raadslid uit gemeente Waterland, Vincent Koerse, die drie filmpjes vertoonde van zijn 9-jarige dochter Devi die voor deze receptie acrobatentrucs zou opvoeren op haar eenwieler maar helaas wegens griep niet kon komen.
Na zo’n avond vol beminnelijke mensen, muziek en inspirerende gasten is voor mij het nieuwe jaar pas echt begonnen en is mijn humeurige bui als sneeuw voor de zon opgelost. Alleen daarom al zou GroenLinks deze traditie moeten voortzetten.
Gudy van den Hogen
GroenLinks Edam-Volendam
