Poliflw

Door Lodewijk Asscher op 10 juni 2020 Delen  

Een groot deel van de werknemers in slachthuizen is arbeidsmigrant. Daardoor zijn ze minder goed beschermd en vaak minder goed op de hoogte van de maatregelen. Ze staan vaak dicht op elkaar, zonder persoonlijke beschermingsmiddelen. Hun uitzendbazen laten ze iedere dag in volle busjes naar het werk gaan. Ze worden met veel te veel mensen gehuisvest in te kleine huizen. Zo lopen deze werknemers grote risico’s.

Werknemers in slachthuizen lopen grote risico's.

Het resultaat: enorme besmettingshaarden bij slachterijen. Bij onderzoek bij een Vion-slachterij bleek zelfs één op de vijf werknemers besmet. Het bron- en contactonderzoek verliep stroef. Niet alle uitzendbureaus werkten mee. Niet alle werknemers konden worden getraceerd. Sommige werknemers waren zelfs al vertrokken naar Duitsland, om daar verder te werken. Zij kregen niet meer betaald, dus gingen ze verder. Dat is heel ernstig. Het kabinet moet met een actieplan komen met de volgende punten:

We weten al langer dat sommige werkgevers niet altijd netjes met hun mensen omgaan: Iedereen krijgt een onzeker contract. Als je commentaar hebt, vlieg je eruit. Als je ziek bent, krijg je geen geld. Elke week staan er weer nieuwe mensen, voor jou immers tien anderen. Dit moet nu maar eens veranderen. In Duitsland hebben ze vastgelegd dat je alleen met een vast contract in een slachthuis mag werken. Zo voorkomen we dat elke week weer nieuwe mensen met onzekere contracten aan het werk zijn.

Zekerheid en vakmanschap moeten weer de norm worden.

Zekerheid en vakmanschap moeten weer de norm worden. Het is letterlijk van levensbelang. Als deze besmettingshaarden niet worden aangepakt zal blijken dat het vlees pas echt duurbetaald wordt.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 7 juni 2020 Delen  

Al die mensen - Amsterdam inderdaad, en ook in Groningen, Tilburg, Den Haag, Rotterdam, Nijmegen en Utrecht - willen dat er geluisterd wordt. De pijn van alledaags racisme, van onrecht, van uitsluiting. Niet alleen in Amerika maar ook in ons land. Het debat wordt nu - een beetje - gevoerd en minister-president Rutte heeft de stelling ‘black Pete is black, and I cannot change that’ verlaten. Maar we weten dat het niet genoeg is. We moeten er meer met elkaar over spreken. We moeten meer doen.

Daarbij is het nu aan de politiek om het voortouw te nemen. Niet alleen in woord, maar ook in daad. Wat we daarom nu moeten doen:

We zijn er nog lang niet.

Zijn we er dan? Nee, nog lang niet. Dus laat me vooral weten welke ideeën je hebt. Het begint met echt naar elkaar luisteren. Zodat we bij het volgende debat het niet over de toon of Amerika hoeven te hebben. Maar zodat we echt in gesprek gaan over wat we met elkaar moeten en kunnen doen om racisme en discriminatie te bestrijden.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 3 juni 2020 Delen  

De coronacrisis laat genadeloos zien hoe kwetsbaar we zijn. Gezondheid is het enige dat telt als je ziek bent of bang bent iemand te verliezen. Samen zijn is het allerbelangrijkste als je door corona familie en vrienden niet meer kunt ontmoeten. Je werk en inkomen zijn alles als je van de ene op de andere dag geen baan of opdrachten meer hebt. Het virus tast niet alleen de gezondheid aan, maar ook de bestaanszekerheid.

Zeker zijn van een eerlijke toekomst. Dat is wat telt bij de verkiezingen.

Zeker zijn van een eerlijke toekomst. Dat is wat telt bij de verkiezingen. Hoe we zorgen voor gelijke kansen en een samenleving waar niemand wordt buitengesloten. Hoe we onze waardering tonen voor de mensen met vitale beroepen. En hoe we alle kinderen de kansen en het vertrouwen geven om zich werkelijk te kunnen ontplooien.

We kunnen nu kiezen voor meer samenwerking in plaats van meer marktwerking. Voor een eerlijke en duurzame economie. Voor bedrijven die netjes hun belastingen betalen. Voor een land waar iedereen zich thuis voelt. Waar je zeker kunt zijn.

Een land waar iedereen zich thuis voelt. Waar je zeker kunt zijn.

Daarvoor is een sterke PvdA essentieel. Daarom wil ik lijsttrekker zijn. We kunnen winnen. Maar dat kan ik niet alleen. Ik heb ook jouw hulp nodig. Dit is geen tijd voor verdeeldheid. Dit is het moment om op te staan.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 26 mei 2020 Delen  

Steun krijgen en mensen ontslaan? Dacht het niet.

Grijpt de aandeelhouder de crisis aan voor een grote ontslagronde? Veel mensen maken zich zorgen over hun baan en inkomen. Nu moet alles op alles worden gezet om zoveel mogelijk mensen aan het werk te houden.

Daarom doe ik vandaag een oproep aan het kabinet. Dit is geen tijd voor verdeeldheid. In deze crisis moeten we elkaar bijstaan en voorkomen dat mensen massaal op straat komen te staan. Het is daarom terecht dat bedrijven die het moeilijk hebben steun krijgen. Daarbij was eerder wel een drempel ingebouwd: wie mensen ging ontslaan, kreeg minder steun. Deze 'ontslagboete' zorgde ervoor dat meer mensen in dienst bleven. En juist die maatregel wil het kabinet nu schrappen. Dat gaat vele duizenden mensen hun baan kosten.

Het steunpakket van het kabinet moet daarom op vier punten worden aangepast:

Het kabinet speelt met vuur om midden in een economische crisis de drempel voor ontslag weg te halen. Dat zet de baan en het inkomen van duizenden Nederlanders op de tocht. Als we samen door deze crisis willen komen, hebben we elkaar nodig. En dan is het van belang dat de stem van werknemers gehoord wordt. Ik ga er daarom donderdag in het debat op aandringen dat we meer doen om bedrijven te helpen en zoveel mogelijk mensen aan het werk te houden.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 11 mei 2020 Delen  

Lukte het om de drukte op het schoolplein te voorkomen? Durfden alle ouders het aan? En hoe was het voor de oudere leraren? Alles staat of valt met de vraag of er bij klachten nu onmiddellijk getest wordt. En bij de vraag of er meteen contactonderzoek plaatsvindt zodra iemand besmet blijkt. Graag ontvang ik jullie ervaringen via WhatsApp, zodat we het meteen kunnen aankaarten als het nog niet goed gaat.

Uit privacy-overwegingen worden alle verhalen geanonimiseerd.

Onze zoon in groep 7 was blij en kwam vrolijk en opgewekt terug. Wij ouders hebben gemengde gevoelens, omdat zijn ernstig meervoudig gehandicapte zusje (die regelmatig longontstekingen heeft) in een instelling woont, erg kwetsbaar is en we haar deze week eindelijk weer mogen bezoeken. Wat neemt hij mee naar huis? Een angst waar veel ouders last van hebben die een kwetsbaar gezinslid hebben. Ik ben blij voor mijn zoon omdat hij het 'gewone leven' weer een beetje oppakt. Maar dit zijn lastige dilemma's waar velen mee zitten...

Mijn kinderen gaan halve dagen naar school en zitten in halve klassen. Enerzijds vind ik het fijn, zodat ik ook weer vooruit kan. Corona heeft ons gezin al bereikt( waarvan ik vrij heftig) dus hoop dit goed gaat. Aangezien ze heel goed zelfstandig kunnen studeren en thuisonderwijs door de scholen goed geregeld is, zou ik de oudste het liefst pas weer naar school sturen als het virus onder controle is. We dit geen in ieder geval niet jaren volhouden, maar het is even niet anders. We hopen op het beste.

Ouders keurig volgens de afspraken en op afstand, ze waren goed voorbereid. Ik heb groep 2, de kinderen hadden er enorm veel zin in! Ze accepteerden de regels zonder moeite. Ik begon heel verantwoord met het bespreken van deze situatie, en over de afgelopen tijd. Ik was benieuwd hoe ze dat ervaren hadden. Er waren kinderen die acht weken in één uur wilden vertellen! Maar ze vroegen zich vooral af wanneer ze weer mochten gaan spelen?

We waren blij dat er weer een versoepeling kwam. De kinderen kunnen naar school. Maar in plaats van dat het ons volledig ontlast, belast het ons ook weer. De kinderen zitten op één school maar moeten om en om naar school. Daardoor hebben we steeds een kind thuis die thuis zijn huiswerk moet maken. Nog meer geregel en gedoe dus. Aan de andere kant ben ik blij dat ze nog hele dagen naar school zijn als ze gaan.

Als schoolleider ging ik toch met gemengde gevoelens naar mijn werk. Enerzijds heerlijk om weer “gewoon” aan het werk te gaan, anderzijds toch heel spannend. We hebben een draaiboek in elkaar gezet. Het is afwachten of alles loopt zoals je hebt gepland. Het was een goede eerste dag. De helft van de kinderen op school, ouders op afstand tijdens brengen en halen en rust in school tijdens de lessen. En wat is het dan weer ontzettend fijn om de kinderen weer te zien! En hoe blij zij zijn om elkaar weer te zien. De school is niet compleet; er zijn ouders die het te risicovol vinden en hun kind dus nog thuis houden. En een aantal collega’s die zelf vanwege hun eigen gezondheidsrisico niet naar school kunnen komen.

Voor de oudere leerkracht met familie die een zwakke gezondheid hebben was het geen leuke dag. Sowieso voor iedereen eng want kinderen houden geen afstand.

Wij draaien halve klassen, hele dagen. We hebben een ruim plein en ouders hielden zich goed aan afspraken. Erg fijn om weer echt met de kinderen te werken. Het is wel weer enorm wennen aan elkaar en de nieuwe situatie. En we schieten een beetje in de lach als we alweer handen staan te wassen met z'n allen, maar we doen het wel trouw.

Wij hebben ervoor gekozen om onze zoon vandaag thuis te houden. Dit is vanwege het feit dat onze school tegen de adviezen in ervoor gekozen heeft om halve dagen school aan te bieden. Voor ons als ouders, beide vallend in de risicogroep, betekent dit te veel contact in de week. Met ons waren er veel meer ouders met klachten. Helaas staat het besluit van de directie vast. Jammer om te merken dat de gezondheid van de leerlingen, ouders/verzorgers en onderwijzend personeel het onderspit delft ten opzichte van het onderwijs zelf. Niet dat ik dat laatste niet belangrijk vind. Integendeel zelfs, maar gezondheid boven alles.

Wat een genot de halve klas weer te zien! Kinderen zijn hier heel blij en de leerkracht ook!

Het ging bij ons heel goed. Gedeelde klassen, gedeelde tijden voor binnenkomst en gebruik gemaakt van de verschillende ingangen van de school. Toen ik mijn twee kinderen naar school bracht was het rustig! De leerkrachten wachtten de kinderen buiten op en alles ging keurig en rustig! Goed gedaan door onze school dus!

Ik heb mijn dochter Lieke afgezet bij het schoolplein, nog iets onwennig liep ze naar binnen. Ze is 7 en normaal gesproken loop ik mee. Qua drukte viel het ontzettend mee. Onze school heeft gelukkig gekozen voor hele dagen naar school. Ik ben benieuwd hoe ze het ervaren heeft.

Hier twee trappelende kinderen die blij zijn dat ze weer mogen. Onze jongste is doof en begrijpt dus minder goed wat er aan de hand is. Dus i k stond haar echt vol geluk - met een brok in mijn keel - uit te zwaaien. Ik was zo blij dat ze weer lekker naar haar klasgenootjes kon. Vanmiddag zal ze moe maar voldaan terug komen.

Wij kiezen ervoor onze 3 kinderen nog niet naar school te laten gaan. Onze jongste werd in maart nog opgenomen met ernstige benauwdheidsklachten. Om onze kinderen te beschermen kiezen we er in overleg met school voor door te gaan met thuisonderwijs. Ik vind dat er veel te veel wisselende berichtgeving is over het verspreiden van het virus door kinderen. We hebben er nog geen vertrouwen in dat het veilig genoeg is voor de kinderen om hun dingen op te pakken.

De scholen doen hun uiterste best om de anderhalve meten te waarborgen. Maar in de binnenstad, parken en stranden zitten en lopen mensen dicht bij elkaar en hebben kennelijk lak aan de coronaregels. Er wordt niet of nauwelijks gehandhaafd. Dit vergt een effectieve samenwerking.

Ik heb aangegeven dat ik me niet prettig voel bij de opzet van de klaslokalen. Ik heb astma en maak me zorgen. Maar ik word totaal niet gehoord.

Ik ben zo blij om de kinderen weer te zien. Toch maak ik me zorgen over mezelf. Ik ben de jongste niet meer en afstand houden met de kinderen is eigenlijk geen doen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Dit is een onzekere tijd voor zorgwerkers. Ze staan dag en nacht voor ons in de frontlinie om het coronavirus te bestrijden. Een deel van die zorgwerkers wordt getest. Maar er zijn veel verhalen van mensen die nog steeds op een test wachten. Zelfs als zij al hoge koorts hebben. 

Dit is een ingezonden verhaal van een verpleegkundige.

Uit privacy-overwegingen is dit verhaal geanonimiseerd.

We worden onthaald als helden. Dat is ook leuk. Maar ik heb het gevoel dat ik gewoon mijn werk doe. Ik draai nu extra diensten, maar dat hoort bij mijn beroep in deze crisis. Een soldaat zet voor een oorlog geen stap achteruit, maar juist twee stappen vooruit. En zo voelt dat nu ook voor mij en alle zorgmedewerkers.

Als verpleegkundigen staan we op de werkvloer met een slagersschortje zonder mouwen.

Als verpleegkundigen staan we op de werkvloer met een slagersschortje zonder mouwen. Ja, dat doen we ook als we patiënten behandelen die positief zijn voor het coronavirus. Het protocol is dan ook: de patiënt gaat niet in isolatie als hij of zij symptomen heeft, maar pas als hij ook echt positief getest wordt. Dat houdt in dat ik en mijn collega’s onbeschermd bij positieve patiënten hebben gestaan. Zelfs toen we nog met natte verneveling mochten werken en er erg veel druppelcontact was.

Inmiddels hebben we een collega van de afdeling intensive care uit huis moeten plukken. Hij zat ziek thuis, maar de situatie was dermate ernstig dat hij meteen in coma is gebracht en aan de beademing is gegaan. Daar blijft het niet bij. Er zijn nu meer dan ooit collega’s die met klachten rondlopen. Bij de vraag of ze getest mogen worden, wat zou mogen van de regering, krijgen we een hoofdschuddend antwoord: ‘We hebben hier ons eigen beleid en dat beleid is bepalend’.

We kunnen niet getest worden.

In deze crisis zetten wij zorgwerkers twee stappen vooruit. En dat doen we met veel liefde. Maar wij zijn mensen, en geen robots. Ook wij kunnen besmet worden. Daarom willen we een antwoord op de vraag: waarom ontneemt het ziekenhuisbeleid ons nog altijd het recht om ons te laten testen?

Als wij twee stappen vooruit doen. Dan verwachten we dat het kabinet dat ook doet.

Als wij twee stappen vooruit doen, dan verwachten we dat het kabinet dat ook doet. Geen woorden, maar daden. Het voelt fijn dat mensen nu aandacht hebben voor de zorg. Maar met aandacht alleen komen we niet heelhuids uit deze crisis.

Lodewijk Asscher ontving de afgelopen dagen honderden vergelijkbare berichten van bezorgde zorgwerkers. Naar aanleiding daarvan schreef hij een open brief aan minister Hugo de Jonge.

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 23 april 2020 Delen  

Geachte minister De Jonge,

‘In ons ziekenhuis wordt niét getest. Ook niet als je 41 graden koorts hebt!’

Honderden soortgelijke noodkreten ontving ik nadat ik zorgverleners op Facebook vroeg naar hun ervaringen met het huidige testbeleid. Natuurlijk, er zijn zorgverleners die bij milde verkoudheidsklachten getest werden. Eindelijk. Maar ik kreeg ook veel verhalen van mensen die nog steeds op een test wachten. En zelfs verhalen van verpleegkundigen die al een collega op de Intensive Care hadden, maar ondanks hoge koorts nog steeds niet getest werden. 

Testen, testen, testen. Als we het coronavirus onder controle willen houden is dat noodzakelijk. Maar tot voor kort kende Nederland een ‘restrictief testbeleid’. Het Outbreak Managment Team gaf zelfs aan dat het beperkte testen een van de oorzaken is van de dramatische situatie in de verpleeghuizen. En dat lees je ook terug in de aangrijpende verhalen van het zorgpersoneel. Ze maken zich zorgen. Omdat ze moeten doorwerken met lichte klachten, geen of te weinig beschermingsmiddelen hebben en zich nu vertwijfeld afvragen of ze hun patiënten misschien besmet hebben. Omdat ze níet getest konden worden. Tussen al die verhalen, kwamen een aantal klachten vaker terug. Die wil ik graag onder uw aandacht brengen:

Testen, testen, testen. Als we het coronavirus onder controle willen houden is dat noodzakelijk.

In de bijlage staan honderden soortgelijke verhalen. Allemaal verhalen van mensen die iedere dag voor ons klaar staan. Die in de frontlinie staan van onze strijd tegen het coronavirus. 

“Vanaf 6 april kunnen alle zorgmedewerkers met lichte klachten getest worden” zei u tijdens een persconferentie en tijdens het debat in de Tweede Kamer. Ik wil u vragen de ervaringen van deze zorgverleners te lezen. Ik wil u vragen of u nu eindelijk kunt garanderen dat zorgpersoneel met lichte klachten nog dezelfde dag getest kan worden en dan de uitslag thuis af kan wachten. En ik wil u vragen om snel met concrete oplossingen te komen voor de praktische problemen waar medewerkers tegenaan lopen. 

Ik wil u vragen de ervaringen van deze zorgverleners te lezen.

Dat zijn wij verplicht aan al deze mensen die dit ongelofelijk mooie en belangrijke werk voor ons doen. En aan al die kwetsbare mensen die van hun zorg afhankelijk zijn.

Met vriendelijke groet, 

Lodewijk Asscher

Tweede Kamerlid

Of je nu lid bent, vrijwilliger, of belangstellende: Samen maken we het verschil!

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 21 april 2020 Delen  

Booking.com deelde de afgelopen jaren 14 miljard euro uit aan de aandeelhouders. Vorig jaar werd er maar liefst vijf miljard winst gemaakt. En toch is Booking nu één van de bedrijven die hun hand ophouden bij de belastingbetaler. Of een bedrijf als KLM, dat terwijl er medewerkers op straat worden gezet en Nederland en Frankrijk overleggen over extra steun, doodleuk het bonusplafond van de topman wil verhogen.

We bevinden ons midden in een enorme gezondheidscrisis.

We bevinden ons midden in een enorme gezondheidscrisis. En als gevolg daarvan een zware economische crisis. We moeten er alles aan doen om levens te redden en om banen overeind te houden. De steunmaatregelen voor bedrijven – zoals de maatregel dat de overheid 90% van het salaris betaalt – zijn gericht op het redden van die banen. Maar er moeten ook duidelijke voorwaarden aan verbonden zijn. Het mag geen socialisme voor de rijken worden, terwijl de rest achterblijft met de rekening.

Het mag geen socialisme voor de rijken worden, terwijl de rest achterblijft met de rekening.

In Denemarken hanteert de sociaaldemocratische regering van mijn collega Mette Frederiksen hele duidelijke voorwaarden voor steun. Er is een royaal steunpakket om ondernemers en werkgevers door de crisis te helpen. Maar bedrijven die de afgelopen jaren belasting hebben ontdoken komen niet in aanmerking. Net zoals bedrijven die de afgelopen jaren dividend of bonussen hebben uitgekeerd. Zij mogen hun hand ophouden bij de aandeelhouders die profiteerden toen het goed ging.

Er moeten hele duidelijke voorwaarden voor staatssteun aan grote bedrijven.

Wat mij betreft voegen we daar nog twee voorwaarden aan toe. Ten eerste mogen er geen mensen ontslagen worden. Immers, de steunmaatregelen zijn gericht op behoud van banen. En als bepaalde grote bedrijven extra steun nodig hebben – denk aan KLM – moet de samenleving via de overheid ook wat te zeggen krijgen over dat bedrijf. Zodat we bijvoorbeeld verduurzaming en matiging aan de top kunnen afdwingen.

Laten we de lessen uit de bankencrisis toepassen.

Laten we de lessen uit de bankencrisis toepassen: harde voorwaarden voor steun zodat we hier echt met zijn allen doorheen komen.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 18 april 2020 Delen  

‘s Ochtends de kinderen naar school en wij naar ons werk. In het weekend bij elkaar op bezoek of naar een concert. Toch komt er heus ook weer een tijd na corona. Dat gaat nog een poosje duren en er is nog veel onzeker. Maar wat we wel zeker weten is dat veel van de beslissingen die we nu nemen, straks grote gevolgen hebben.

Daarom moeten we niet wachten met het gesprek over hoe we willen dat ons land er dan uit gaat zien. Hoe we de schade repareren, maar ook wat we meenemen. De lessen die we geleerd hebben en de dingen die we nu meer waarderen.

Want deze tijd maakt niet in iedereen het beste los.

Want deze tijd maakt niet in iedereen het beste los. De mensen die met koffers vol cash op vliegvelden in China staan om hele ladingen mondkapjes en beademingsapparatuur op te kopen voor woekerprijzen.

Bedrijven die er normaal een sport van maken om zo min mogelijk bij te dragen aan de samenleving zoals Booking.com, staan nu vooraan in de rij om steun te vragen.

De mensen waar we het meest afhankelijk zijn, zijn de mensen die de afgelopen jaren de straat op gingen voor meer waardering en minder werkdruk.

Wat ook opvalt: de mensen waar we het meest afhankelijk van blijken te zijn, zijn de mensen die de afgelopen jaren de straat op gingen voor meer waardering en minder werkdruk: verpleegkundigen, vakkenvullers, onderwijzers en OV-personeel.

Ook voor de uitbraak van het coronavirus was het heilige geloof in marktwerking op zijn retour. Maar deze crisis brengt in een klap alle kwetsbaarheden van het aandeelhouderskapitalisme genadeloos aan het licht.

De risico’s van ons economisch model zijn bij mensen met de minst betaalde banen en meeste onzekerheid zijn neergelegd.

Dat Big Farma meer belang hecht aan de winst dan het opvoeren van productie van geneesmiddelen en testmateriaal. Dat er teveel van onze kennis is geoutsourced. Dat we te afhankelijk zijn geworden van anderen. Dat de risico’s van ons economisch model bij mensen met de minst betaalde banen en meeste onzekerheid – flexwerkers, uitzend- en oproepkrachten – zijn neergelegd.

We zien nu hoe fragiel onze samenleving is. Maar ook hoe sterk. En hoe belangrijk bestaanszekerheid voor ieder mens is. Het is daarom goed om straks de wederopbouw vanuit gedeelde waarden vorm te geven:

Wat vind jij dat we moeten leren uit deze tijd? Wat laten we achter en wat nemen we mee? Laat het me weten.

Wat als we nu samen proberen ons voor te stellen hoe de samenleving er straks uit moet komen te zien, dan maken we met elkaar de goede keuzes voor de toekomst.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Door Lodewijk Asscher op 17 april 2020 Delen  

Maar vandaag wil ik speciaal stilstaan bij al die gewone mensen die doen wat ze kunnen en daar maar zo zo in slagen. Mensen die, nu steeds duidelijker wordt dat deze situatie nog wel even kan duren, zo langzamerhand last krijgen van corona blues.

Ja, ik heb het over ons: de thuiswerkende (nou ja, werkende?), hard bellende, rond kinderen navigerende, hopeloze homeschoolers. Hoe lang gaat dit nog duren? Wanneer kunnen we weer langs oma, en dan niet alleen om voor het raam te zwaaien? Wanneer gaan de kinderen weer naar school? Of als dat niet kan wij weer naar werk zodat we niet in dezelfde ruimte zitten met – in mijn geval – al die lange benen, grote voeten van jongens die hun ouders meer dan zat zijn?

Ook al heb ik zeker niet alle antwoorden, toch wil ik jullie vragen: wat kan ik voor jou doen?

Ik wil helpen nadenken hoe we zorgen dat alle kinderen straks weer snel bij zijn. Niet elke ouder lukt het, hoe goed je ook je best doet, om je kinderen te geven wat ze nodig hebben. Het moet genoeg zijn dat je weet dat je doet wat je kunt en bovenal je weet: straks krijgt mijn kind wat het nodig heeft en komt het weer goed. Niet in een keer nee, maar wel de komende tijd.

Onze missie is bestaanszekerheid voor iedereen.

En ik wil werken aan plannen hoe iedereen straks toch weer zijn of haar brood kan verdienen. Onze missie is bestaanszekerheid voor iedereen. Dus laat het me weten als je klem zit. Ik beloof niets, ik kan niets beloven. Maar wel dat ik voor jullie zal opkomen.

Onder de grote woorden over Economie en Volksgezondheid gaan jullie verhalen schuil: opdrachten die opeens geschrapt zijn. Contracten die niet verlengd worden. En zenuwachtig bij iedere droge hoest.

Hou vol, zegt Rutte dan. Ik zeg het hem na, maar nu speciaal voor jullie, voor ons. We komen hier doorheen – samen. Echt. En we houden elkaar vast.

Tweede Kamerlid

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp

Lodewijk Asscher

Heb je een vraag of wil je iets aan ons kwijt? Whatsapp ons.

Groet, Lodewijk

Whatsapp