Het lijkt ons goed en verstandig om in deze bijzondere tijd iets van ons te laten horen. De situatie waarin we nu verkeren hebben we geen van allen ooit meegemaakt.
Wat er aan de hand is, weten we. Er waart een virus letterlijk over de wereld met een zodanige impact dat zelfs in moderne westerse landen met een uitmuntende gezondheidszorg die zelfde zorg dreigt te bezwijken. Laat staan wat dit betekent voor de inwoners van landen waar de goede zorg nog in de kinderschoenen staat, waar nauwelijks middelen ter beschikking staan. Je durft je niet voor te stellen wat de impact is. En dan hebben we het nog niet over de (economische) gevolgen. De westerse landen waren al enkele jaren uit het dal gekomen van de vorige (financiële) crisis, maar wel met een grotere tweedeling dan daarvoor. Maar hoe zit dat in de kwetsbare landen die nog steeds niet op eigen benen kunnen staan. Hoe gaan die de dreigende situatie die zich nu aankondigt te boven komen?
Regeringsleiders, economen en allerlei wetenschappers buitelen met verschillende meningen over elkaar heen. Maar over één ding lijkt men het eens. Welke maatregelen regeringen ook nemen (met alle waardering), de gevolgen van deze crisis lijken straks toch terecht te komen bij degenen die al weinig of niets hadden. Dat geldt voor de betreffende doelgroep in ons eigen land, laat staan wat dit betekent voor een groot deel van de inwoners van wat we nog steeds de derde wereld noemen. Ik hoop dat de hartverwarmende solidariteit die we nu overal zien ook straks zichtbaar wordt als het gaat over de verdeling van de benodigde middelen. Maar ik ben ook bang dat we daarin teleurgesteld zullen gaan worden. We moeten dus nu al signalen af gaan geven dat er een andere ordening moet komen. We moeten daar niet mee wachten tot de omvang van de crisis die ongetwijfeld komt, volledig helder is. We moeten daar nu al mee beginnen. Frans Timmermans op het wereldtoneel, Lodewijk Asscher in Den Haag en Michael Yap in Roosendaal. Maar niet alleen zij. Ook wij zelf zullen onze waarden van solidariteit en eerlijke verdeling van lusten en lasten (U weet wel: de sterkste schouders….) uit moeten dragen waar en wanneer dat kan. Ik hoop dat onze partij het voortouw gaat nemen. Maar dat kan die partij alleen als wij laten merken daar deel van uit te maken. U en ik zijn dus zelf aan zet.
Ongetwijfeld zullen we het daar de komende tijd nog vaak met elkaar over hebben.
Voorlopig echter zonder fysieke vergaderingen. Tot 1 juni zal daar zeker geen sprake van kunnen zijn. Dat betekent dat u regelmatig een nieuwsbericht van ons zult ontvangen.
Contact
Maar heeft u behoefte om met iemand te spreken dan kan dat uiteraard telefonisch. Als u een mail stuurt naar Kees Jongmans (afdelingsvoorzitter) of Michael Yap (fractievoorzitter) dan zorgen zij dat u zo snel mogelijk wordt teruggebeld. Voor dringende gevallen kunt u rechtstreeks bellen met een van beiden.
Overleg
Dat we niet kunnen vergaderen heeft er ook toe geleid dat we de jaarrekening over 2019 niet hebben kunnen vaststellen. Vanuit het hoofdbestuur in Den Haag werd toch gevraagd om de concept-rekening op te sturen. Onze nieuwe penningmeester Eric Stroop heeft dat keurig op tijd gedaan. Vorige week kregen we het bericht dat “Den Haag” onze jaarrekening heeft goedgekeurd.
Ook de fractie moet anders gaan vergaderen. Het fractiehuis staat leeg. Er wordt nu “gebeeldbeld”. Dat kan prima met “Zoom”. Er is al een eerste try-out geweest en dat zal zeker worden vervolgd. Michael Yap nodigt de mensen die hij er bij willen hebben uit per mail.
De politieke vergaderingen moeten ook op een andere manier. Jullie hebben ongetwijfeld de foto’s gezien in de krant van raadszalen met een burgemeester, een griffier en een enkel raadslid. Geen echt politiek debat natuurlijk op deze manier. In veel gemeenten en provincies bleven belangrijke dossiers op de plank liggen. Ze kon er in onze provincie geen coalitieakkoord worden afgerond (en wat voor één) omdat er niet voldoende Statenleden in de zaal mochten. Vorige is er daarom een spoedwet ingevoerd dat besluitvorming in deze tijd mogelijk maakt. Het politieke proces kan dus vooruit.
Maatregelen in Roosendaal
Het kabinet heeft met spoed een groot aantal noodmaatregelen ingevoerd. Ook in Roosendaal is men daar ongetwijfeld al hard mee aan het werk. We hebben nu nog geen cijfers om iets van de vraag te laten zien. Mogelijk in een volgend bericht. Duidelijk is echter dat er veel bedrijven en organisaties zullen zijn die een moeilijke tijd tegemoet gaan. De gemeenteraad realiseert zich dat de landelijke maatregelen mogelijk niet toereikend zijn of voor iedereen die het nodig heeft, bereikbaar zijn. De gemeenteraad heeft daarom unaniem (uniek) een motie aangenomen dat er ook een lokaal fonds moet komen. Ik ben erg benieuwd wat daar in gaat komen en voor wie dit beschikbaar komt. Michael Yap houdt zich aanbevolen voor wat u zelf tegenkomt aan schrijnende situaties waar hulp nodig is.
Vorige week donderdag is de burgemeester begonnen met een Facebookspreekuur. Dat is op donderdagmiddag tussen 17.00 uur en 18.00 uur. Ook komende donderdag is dat weer. Er nemen ook steeds een of twee collegeleden aan deel. U kunt meedoen dus via Facebook.
Hulp vragen/bieden
Veel mensen durven of kunnen niet meer hun huis uit vanwege het feit dat ze kwetsbaar zijn zoals ouderen en zieken. Voor deze mensen is er veel hulp van verschillende organisaties. Iedereen kan daar een beroep op doen maar je kunt je daar ook aanmelden als jezelf anderen wilt helpen.
In Roosendaal is bijvoorbeeld Social Klus hiermee bezig. Ook zien we hartverwarmende initiatieven zoals in Wouw met Wouw helpt Wouw en in Nispen, Buurthulp Nispen.
Tot zover. Wij wens iedereen veel sterkte en succes. Zoals Lodewijk Asscher onlangs aangaf, let op jezelf en zie om naar elkaar.
Het bericht Omzien naar elkaar verscheen eerst op PvdA Roosendaal.
