Robbert Lievense: de onderkoning te bang?
Als ik zo van een afstandje meemaak, hoe het er in de gemeenteraad van Schouwen-Duiveland af en toe aan toe gaat, dan krijg ik een déjà-vu.
De coalitiepartijen met een meerderheid in de raad hebben geen oog en oor voor de oppositiepartijen. De coalitie steunt elkaar door dik en dun en het lijkt er op dat ze de oppositiepartijen niet serieus nemen en hen ook niets gunnen. Dat is slecht voor de verhoudingen binnen de raad en daarmee slecht voor de gemeente, haar inwoners en bedrijven.
Die houding herken ik uit mijn Leidse tijd. Tijdens een interpellatiedebat heb ik dat ooit eens een “verdorven bestuurscultuur” genoemd. Dat kwam mij op veel kritiek te staan, ook vanuit mijn eigen partij, die toen al tientallen jaren achterheen “de machtigste” in Leiden was. Als fractievoorzitter van de PvdA werd je dan ook vaak “de onderkoning van Leiden” genoemd.
Als ik het zo inschat, is het nu in de raad van Schouwen-Duiveland lang niet zo erg als toen in Leiden. Om hier nu van een verdorven bestuurscultuur te spreken, zou denk ik te ver gaan.
Maar dat Robbert Lievense aan alle touwtjes wil kunnen trekken is wel helder: vicevoorzitter van de raad; voorzitter van de enige raadscommissie; voorzitter van de rekenkamercommissie; fractievoorzitter van LSD; vicevoorzitter van LSD etc. Het is duidelijk: Robbert Lievense is de onderkoning van Schouwen-Duiveland.
In Leiden hebben we als raad die bestuurscultuur aangepakt en met succes. Ook al moet je er alert op blijven dat ’t niet weer de kop opsteekt. Het is immers heel verleidelijk. Die veranderde Leidse bestuurscultuur kenmerkt zich door niet volledig dichtgetimmerde coalitieakkoorden. Een coalitieakkoord van 1 à 2 a4tjes met als een van de belangrijkste uitgangspunten het onderschrijven van de stads- of gemeentevisie (die uiteraard niet na elke verkiezingen bij de coalitie-onderhandelingen geheel of op onderdelen ter discussie gesteld moet worden), volstaat. Niet alles wordt voor een aantal jaren dichtgetimmerd (ook al is een coalitieakkoord sowieso meestal al na een paar jaar uitgewerkt). Raadsvoorstellen bevatten diverse scenario’s. Het vraagt dus ook een andere opstelling van het college en het ambtenarenapparaat.
Het biedt de coalitiepartijen de vrijheid en de oppositiepartijen de mogelijkheid om zogeheten wisselende meerderheden te zoeken, waarbij ook (de ideeën en argumenten van) de oppositiepartijen aan bod kunnen komen. Het bevordert het beter luisteren naar elkaars argumenten en daarmee ook het vinden van partijen in gelegenheidscoalities: de wisselende meerderheden. Er wordt daardoor ook meer op de inhoud en minder op de persoon gespeeld. Geen spelletjes-politiek meer.
Doe ’t en je zult zien dat er beter beargumenteerde c.q. onderbouwde besluiten genomen worden.
De fractievoorzitter van de grootste coalitiepartij zal dat -zeker in ’t begin- wel eng vinden: waar springen al die kikkers in zijn kruiwagen naar toe? Maar de politiek is nu eenmaal niet voor bange mensen!
Het zou denk ik dan ook goed zijn als de raad van Schouwen-Duiveland onder begeleiding van deskundigen zijn eigen doen en laten en de daardoor gecreëerde bestuurscultuur onder ogen gaat zien en daarmee serieus aan de slag gaat. Uiteindelijk zal ’t voor iedereen een verademing zijn.
Het zal ook de huidige onderkoning van Schouwen-Duiveland een nieuwe uitdaging geven, ook al verliest hij daarmee zijn troon!
Het bericht Onderkoning verscheen eerst op PvdA Schouwen-Duiveland.