Raadslid Saskia Lammers betoogt in de raadsvergadering van 9 april dat het gesprek over bovenmatige salarissen in de (semi)publieke sector in Eindhoven moet blijven plaatsvinden. En dat er expliciete afspraken gemaakt en gecontroleerd worden. Bij signalen van overschrijding, gaan er signalen naar het ministerie. De motie wordt omarmd door de wethouder en het college.
De kloof tussen rijk en arm groeit. In Nederland bezit de rijkste 10% maar liefst zo’n tweederde van het totale vermogen. In ons land zijn we niet zo gewend naar elkaars salaris en vermogen te vragen. Het leven draait ook niet om geld, het gaat er niet om hoeveel je exact verdient, als je je basislasten maar goed kan betalen, en je werk je gelukkig maakt. Maar in sommige gevallen mag je daar wat GroenLinks en de PvdA betreft WEL naar vragen. Zowel bij de mensen die maar lastig kunnen rondkomen en onze hulp goed kunnen gebruiken. Als bij de mensen die bovenmatig verdienen. Ook zij hebben wat ons betreft de nodige ‘hulp’ nodig. Niet in de vorm van geld, maar een goed gesprek over ethiek en waar mogelijk expliciete afspraken.
In de meeste gevallen hebben wij als gemeente hier bar weinig over te zeggen. We kunnen alleen een moreel appel doen op de bedrijven en partners in deze stad. Maar voor veel semipublieke instellingen, of het nu om onderwijs, woningbouw of sociaal domein gaat, bestaat sinds 2013 de Wet Normering Topinkomens. Eindhoven kent al een lange traditie in het scherp zijn op de WNT norm. We wilden zelfs aanvullende afspraken, maar dat bleek in het verleden juridisch niet houdbaar, behalve natuurlijk waar we aandeelhouder zijn (zoals bij de motie normering topinkomens concertzaal en schouwburg van de PvdA in december). We kunnen echter wel het ministerie helpen en proactief signalen doorgeven. Deze motie roept daartoe op. Het is niet dat het vaak gebeurt, maar lasten we overschrijdingen vooral voorkomen. En op voorhand de afspraken expliciet maken, daar waar de WNT geldt of waar we zelf invloed hebben op de bezoldiging. En hier goed op blijven controleren, zeker nu de overgangstermijn bijna voorbij is.
We hopen te bereiken dat het gesprek over bovenmatige salarissen blijft plaatsvinden, we WEL naar elkaars salaris blijven vragen. Het gaat immers om publiek geld. Je salaris moet uitlegbaar zijn aan je eigen werknemers, je cliënten, je studenten, je huurders, je publiek, aan iedereen in de stad.