Het moet ergeren wil het beteren Column van Gudy Het politieke jaar is met de installatie van de nieuwe gemeenteraad (4 januari) en het nieuwe college (19 januari) nog maar net begonnen. De inkt van het coalitieakkoord ‘We gaan ervoor’ is amper opgedroogd. En nu al krijg ik de behoefte om beschouwend terug te kijken en om, al relativerende, de feiten proberen te overzien. Na deze twee feestelijke startvergaderingen waar het eigenlijk nog nergens om ging, behalve dan het vriendelijk over en weer feliciteren van vers benoemde raadsleden en wethouders, deed het Volendammer weekblad de NIVO alweer verhaal van de eerste politieke aanvaring tussen Lijst Kras en VD80. Twee artikelen van deze partijen knalden van pagina 3 de lezer tegemoet met vetgedrukte koppen in grote letters en natuurlijk de uitroeptekens, zo karakteristiek voor deze - hoe zal ik het positief formuleren - overijverige en enthousiaste lokale partijen. Partijen die hun electoraat = kiezersvolk (voor Dirk Dijkshoorn en Loek Kras die beetje moeite hebben met moeilijke woorden van GroenLinks, hoeven ze niet te googelen) voor 99% gehuisvest weten in de grootste kern van de nieuwe gemeente Edam-Volendam, Volendam, het symbool van Holland!!! Tijdens de twee installatievergaderingen had iedere spreker, of deze nu behoorde tot het college of tot coalitie- of oppositiepartij de mond vol van positief samenwerken, van het nieuwe samenwerken, van transparant en constructief samenwerken en ook niet onbelangrijk: over bepaalde nieuwe omgangsvormen tussen college, raad en ambtelijk apparaat waardoor inwoners het vertrouwen in de politiek weer terug moeten gaan krijgen. Kort samengevat: we gaan ervoor en we zijn er klaar voor! Tenminste, dat laatste wordt hartstochtelijk uitgeroepen door de coalitiepartijen. De grootste oppositiepartij, VD80, denkt er echter heel anders over, getuige hun artikel pal onder dat van de coalitie. Deze twee lokale partijen staan lijnrecht tegenover elkaar wat betreft visie, missie en wat goed is of kan zijn voor de nieuwe gemeente. VD80 laat er geen gras over groeien en laat haar potentiële (= mogelijke) kiezers duidelijk weten hoe zij denkt over de fractievoorzitter van de grootste partij in onze gemeente. De man die tot tweemaal toe erin slaagde de verkiezingen ruimschoots te winnen met 6 zetels en die de bouwmeester was van de nieuwe coalitie waarin geen plaats meer bleek te zijn voor de tweede grootste lokale partij uit Volendam. Een blunderaar wordt hij genoemd, van de eeuw nog wel… Over bovenstaande ontwikkelingen, die rap op elkaar volgen, denk ik zo het mijne. Ten eerste vind ik het allemaal behoorlijk heftig, de emoties lopen nu al hoog. En dat terwijl, zoals ik in mijn eerste zin al zei, het politieke jaar nog maar net begonnen is en we met zijn allen nog bij wijze van spreken in de startblokken staan, we moeten er nog voor gaan! Ten tweede lijkt de politieke strategie van VD80 mij ongelukkig gekozen. Ze realiseren zich blijkbaar niet dat de eerstvolgende gemeenteraadsverkiezingen pas over ruim 6 jaar plaatsvinden en gaan nu al voluit en frontaal in de aanval. Oppositie voeren is ook een vak, daar moet je in groeien. Ten derde: als de lezers/burgers nu al met dit soort polemiek (= pennenstrijd) van politieke partijen geconfronteerd worden, hoe moeten de burgers dan in vredesnaam het vertrouwen in de politiek terug krijgen? En tot slot, omdat ik zo van spreekwoorden en gezegdes hou: als twee honden vechten om een been, dan loopt de derde er mee heen. Denk dat Dirk Dijkshoorn van Zeevangs Belang de betekenis hiervan niet hoeft op te zoeken.