Poliflw

Slijpbeekpark, Zo gaat de groene, natuurlijke verbinding tussen het landgoed Mariendaal, de nieuw te bouwen woningen op de Hes en de Rosandepolder in de uiterwaarden van Oosterbeek, heten als het een aantal inwoners ligt. Zij hebben met steun van o.a. Renkum, Arnhem, de provincie Gelderland, maar ook met Gelders Landschap en Kastelen en de Bekenstichting een plan ontwikkeld om de Slijpbeek meer ruimte te geven, de toegankelijkheid te vergroten door een betere verbinding bij de Utrechtseweg en de gebieden voor mens en dier ‘op te peppen’. Een prima aanzet om barrieres voor de natuur weg te nemen bij een gelijktijdige stedelijke ontwikkeling. Lees meer..

Nieuw park voor mens en dier tussen Arnhem en Oosterbeek

ARNHEM/ OOSTERBEEK - Tussen Arnhem en Oosterbeek wordt in de komende vijf tot tien jaar een nieuw park gevormd met de in vol ornaat te aanschouwen Slijpbeek als natuurlijke verbinding.

Overal kleine beestjes in de gemeente Renkum:

Photos from Partij voor de Dieren werkgroep Renkum's post

Kijk in de ziel van de knotwilg Het is wetenschappelijk bewezen: een mens wordt gelukkiger van de natuur. Gelukkig heeft Renkum heel veel prachtigs vlak voor de deur. Bekende en meer verborgen plekken. De gemeente ondersteunt inwoners die willen investeren in de natuur om de hoek. Dit keer neemt Albert Smit ons mee langs de knotwilgen in de uiterwaarden van Oosterbeek. Wie bij Albert Smit binnen stapt, begrijpt meteen waarom hij op vrijwillige basis wilgen knot in de gemeente Renkum: hij kijkt vanuit de grote ramen in zijn negentiende-eeuwse huis uit op een prachtige rij knotwilgen in de Uiterwaarden van Oosterbeek. ‘Het is ook een beetje eigenbelang’, zegt hij met een knipoog. Samen met hond Bartje gaat hij op pad door de drassige uiterwaard. Erfgoed Het historische landschap voor het huis van architect Albert Smit en zijn vrouw is levend cultureel erfgoed. De knotwilgen zijn jaren geleden ontstaan toen mensen de bovenste takken van wilgen afknipten voor het maken van erfafscheidingen, rieten manden, wiegjes, rozenbogen en allerlei ander moois. Als je dat maar vaak genoeg doet, ontstaat vanzelf een knot op de boom. Of meerdere knotten. Juist in Oosterbeek, waar soms wel honderd jaar oude knotwilgen staan, levert dat een grappig beeld op van verwarde, kromme oudjes met woeste pruiken, die hun gebutste lijven in allerlei bochten wringen langs een kalm stromend beekje. Karaktervolle bomen zijn het. Sommige knotwilgen zie je uiterst traag in het water storten, anderen houden stoer stand, ondanks een totaal gespleten stam of aangevreten wortels. ‘Sinds kort komen in de gemeente Renkum bevers voor, die de bomen aardig beschadigen en dammen bouwen van het hout, waardoor het waterpeil omhoog gaat en de wortels nat worden.’ Albert Smit wijst op een omgevallen reus: ‘Deze heeft nog heel lang staan wiebelen op een potloodpuntje. De bevers hadden de boom doorgeknaagd tot een soort appelklokhuis.’ Smit blijft er blijmoedig onder. ‘We planten gewoon weer nieuwe wilgen aan. Zet een tak een meter in de grond en er groeit een nieuwe boom.’ Landschapsonderhoud De werkgroep Landschapsonderhoud van IVN, waar Albert coördinator van is, besteedt een groot deel van haar tijd in het najaar en voorjaar aan het onderhoud van 500 wilgen in Renkum. Het is zwaar werk door de hoogte van sommige bomen, het zagen met de hand en het waden door weilanden en sloten. Ook moeten de takken naar een container gesleept worden. ‘Burgers Zoo is dolblij met de takken’, zegt Smit. ‘Grote dieren die op stal staan in de winter halen veel vitamines uit de bast. Bovendien leven er allerlei beestjes in de bomen.’ Knotten is trouwens leuk om te doen, vertelt hij. ‘Je ontmoet allerlei heel verschillende mensen en je hebt na een ochtend veel resultaat van je werk.’ De werkgroep houdt zich ook bezig met het onderhouden van heidevelden bij Wolfheze en het opschonen van de uiterwaarden. Een paar jaar geleden is een vlinder-v gemaakt. Dat is een doorgang in een rij hoge bomen langs het spoor van Wolfheze. Vlinders blijken daar anders niet overheen te komen. ‘Ik was er vrij sceptisch over, maar als je in de zomer in die opening gaat staan, is het een gefladder van jewelste. Het werkt!’ Was hij altijd al zo’n natuurliefhebber? ‘Nee, dat is ontstaan. Al werkend leer je meer over de natuur en dat maakt het steeds bijzonderder.’

Mogen paramotors opstijgen vanuit de uiterwaarden in Oosterbeek en Doorwerth? Die afweging moet burgemeester Schaap maken nu de Raad van State heeft besloten dat de uiterwaarden geschikt zijn als luchthaven voor paramotors. GroenLinks vindt het belangrijk dat ook de belangen van de natuur, dieren en de rust van recreanten en omwonenden worden meegenomen.

De politiek moet overlast door paramotors aan banden leggen

Mooi Renkum: Cinthy leidt je rond op de Boersberg Het is wetenschappelijk bewezen: een mens wordt gelukkiger van de natuur. Wat een geluk dat Renkum zo rijk is aan natuurgebieden! Natuurliefhebbers uit Renkum geven in de serie Mooi Renkum tips voor een verrassende wandeling of fietstocht. Vandaag: Anne Middelham verkent de Boersberg. Anne Middelham komt aanlopen over het pad langs een glooiend weiland op De Boersberg bij Doorwerth. Om haar heen dartelt een grote bullmastiff, naast hem trippelt een klein zwart hondje dat met slimme oogjes alles in de gaten houdt. Dat is Cinthy, vertelt Anne als we verder lopen. Ze vertelt graag over de honden. ‘De bullmastiff heeft de naam een agressieve hond te zijn, maar ze zijn gefokt om de buit te bewaken. Niet voor de jacht zelf.’ Wie Dreetje (7 maanden) uitzinnig ziet rondgalopperen, kan zich ook nauwelijks voorstellen dat deze hond een vlieg kwaad doet. ‘Kijk, nu gaat hij zichzelf uitlaten’, zegt Anne geamuseerd. De hond met de vervaarlijke bek heeft zijn eigen riem vast en zwaait met alles wat hij heeft van blijdschap. ‘Dit is geen hond, dit is meer een soort clown. Elke dag is de beste dag van zijn leven.’ Ondertussen lopen we dwars door het bos de steile boersberg op, naar een stalen uitkijkpost midden in het bos. De honden leggen ijverig de dubbele afstand af. Cinthy checkt om de minuut de achterhoede. Soms neemt ze met de neus op de grond een zijpaadje, kijkt om en corrigeert haar navigatie. Eenmaal bovenop de toren zie je de Nederrijn in al haar glorie voor je liggen. De ondergaande zon kust de boomtoppen en zet ze in vuur en vlam. Het water trekt een blauw stalen spoor onder de snelweg A50 door en daarboven dat enorme hemelgewelf met alle kleuren die over waren, met potten tegelijk uitgekwakt. Je wordt er stil van. Wie nu naar beneden kijkt, naar de voet van de toren, ziet Dreetje zitten. Snuit omhoog naar dat rare hoge mens. Ze komt toch wel weer terug? Cinthy opereert in de voorhoede: ze is druk met haar verkenningen van het strijdtoneel. Verder gaat het, over geitenpaadjes, de berg weer af richting de Rijn. Raakt Anne op haar tochten door het bos nooit de weg kwijt? ‘Ik heb een goed richtingsgevoel. Ik ben ook gewend om door het bos te lopen. Thuis in Oosterbeek hadden we heel veel dieren. Daarmee ging ik als kind al het bos in.’ Anne Middelham werkte in de zorg, maar had moeite met het gedrag van mensen ‘die teveel vermenst waren’, zoals ze het zelf uitdrukt. ‘Dieren zijn puur, nooit onaardig en hebben een fijne energie om zich heen. Ze nemen de energie van hun baas over. Dus aan de hond kun je zien hoe het met de baas gaat.’ Cinthy zat bijvoorbeeld niet op haar plek in een gezin dat dacht een lief knuffelhondje aan haar te hebben. Ze hadden geen rekening gehouden met haar innerlijke soldaat. ‘Ze heeft een karakter van staal’, zegt Anne. Anne heeft haar droom waargemaakt en runt een uitlaatservice. Zo komt ze dagelijks in het bos, met een roedel honden. Het liefst op deze plek. Samen met de honden houdt ze stil bij een stalen hek dat uitkijkt op de uiterwaarden bij kasteel Doorwerth. Ze kijkt het laatste beetje zon na, dat achter de A50 zakt, het rosse licht in haar blonde krullen. Ze zucht. ‘Als ik naar al dat verkeer op de snelweg kijk, denk ik: daar hoef ik gelukkig nooit in te staan.’ Cinthy zit naast haar. Op de plaats rust. #mooirenkum #boersberg #hondenuitlaatservice #gelukkiginrenkum

Photos from GroenLinks Renkum's post

Renkumse fractievoorzitter Charlotte de Roo kandidaat voor de provincie Charlotte de Roo staat op de derde plek op de kandidatenlijst voor de verkiezingen van 20 maart 2019. De huidig fractievoorzitter van GroenLinks in gemeente Renkum is via een referendum door de leden op deze plek gezet. Wanneer zij in de Staten gekozen wordt, zal De Roo de Renkumse raad verlaten. Afdelingsvoorzitter Monique van Gerwen: “Charlotte de Roo is een ijzersterke politica die haar waarde in Renkum bewezen heeft. Wij zijn blij voor Renkum én Gelderland dat zij haar kennis en kunde straks in de provincie in kan zetten. De trend dat GroenLinks groeit zagen we op veel plekken in Gelderland en ook in Renkum. We verwachten dat dit doorzet in de provincie. De ervaring van Charlotte komt dan goed van pas.” Voor GroenLinks in Renkum betekent dat het vertrek van hun fractievoorzitter. De Roo begon negen jaar geleden als raadslid, in 2014 werd ze lijsttrekker en fractievoorzitter. GroenLinks zit sindsdien in de coalitie, dit jaar werd GroenLinks de grootste partij in de gemeente. De Renkumse fractie ziet de toekomst met vertrouwen tegemoet. Vicefractievoorzitter Eveline Vink: “Charlotte heeft veel goeds voor Renkum gedaan en veel geïnvesteerd in de ontwikkeling van de fractie. Daar plukken we nu de vruchten van. Het is voor de lokale fractie waardevol om korte lijnen met de Provinciale Staten te hebben. Veel zaken die in onze dorpen spelen, worden mede in de provincie besloten. Een goede samenwerking is daarom belangrijk. Samen bouwen we verder aan onze groene en sociale ambities.” #provincialestaten #verkiezingen #PS2019

Stel, je hebt je leven lang genoten van boswandelingen, zomers in de bergen, rust in de natuur. Nu ben je slecht ter been, loop je met een rollator of zit je in een rolstoel. De natuur kun je niet meer in, want de paden zitten vol kuilen. Die realiteit, daar hoeven we ons niet bij neer te leggen. Een mindervalidenpad in een mooi stukje Renkum geeft heel veel inwoners en toeristen de kans om weer te genieten van de natuur. Daar pleit GroenLinks voor. Lees het in Hoog en Laag vandaag. #mindervalidenpad #rolstoelroute #mindervalidenroute #renkumsbeekdal #hoogenlaag #toegankelijkheid #inclusievesamenleving

Wandel mee..

GroenLinks Renkum

Mooi Renkum: Een levend sprookje in de achtertuin #MooiRenkum Het is wetenschappelijk bewezen: een mens wordt gelukkiger van de natuur. Wat een geluk dat Renkum zo rijk is aan natuurgebieden! De zomer is de tijd om te genieten van al dat fraais vlak onder je neus. GroenLinks vindt het belangrijk om de natuur in en om Renkum te koesteren en te beschermen. Geniet mee! Deze zomer nemen verschillende inwoners van de gemeente Renkum je mee naar de plek waarvan zij gelukkig worden. Dit is de derde reportage van een reeks. Want wat is het hier mooi! Wie met Marijke Metz door haar achtertuin in Doorwerth naar de Wolfhezerheide wandelt, komt in een sprookje in vier bedrijven terecht. Eerst loop je door de dromerige eetbare siertuin vol pluimen en warrige kruiden. Dan kom je door een oud hek in de moestuin, waar oude en bijzondere groentesoorten groeien, zoals Yacon, ‘appelwortel’ in het Nederlands. Na het volgende hek sta je oog in oog met de Bentheimer varkens. Ze knorren tevreden en maken voor zichzelf een modderpoel door de waterknop lang in te drukken. Marijke kletst even met een van de dames en het varken geeft zowaar antwoord. De hond gaat mee. Hij blijkt het bezoek een stuk leuker te vinden nu ze van wandelen houdt: grommen wordt kwispelen. Zeldzaam ‘Dit is onze verlengde achtertuin’, zegt Marijke Metz. Ze loopt van de stuwwal af door het gras naar een diepe beek waarvan de meanders zijn hersteld. Aan de oevers groeien zeldzame varensoorten en in het water is een unieke, laat bloeiende pinksterbloem te vinden. Hij staat in volle bloei. Het bescheiden witte bloemschermpje staat in de helle zon te stralen, terwijl het water er rustig omheen kabbelt. In het stroompje spelen twee meisjes met helderwit haar. De beekdalen vormen een dicht netwerk van stroompjes, ingebed in dik begroeide oevers die bijna bezwijken onder hun weelde. ‘Hier komen alle soorten reptielen voor die Nederland rijk is, behalve een zeldzame muurhagedis’, zegt Marijke. Het landschap laat je telkens sprakeloos stilstaan voor weer een doorkijkje naar de hei of een bijzondere soort. Marijke spotte al een koninginnepage, allerlei hagedissen en de meest bijzondere planten. Vlakbij de hei staan twee oeroude jeneverbessen. Opgaande bossige takken groeien als gesloten parasols uit een schijnbaar dode stronk op de grond. Het bekendst zijn de Wodanseiken, monumentale bomen aan een stroom die veel Veluwse schilders inspireerden aan het begin van de twintigste eeuw. Het landschap is niet alleen rijk aan natuur – onder de grond zit de geschiedenis van het verdwenen dorp Wolfheze. Op een heuvel langs de oude Wolfhezerweg zijn de contouren van de eerste stenen kerk in deze buurt te zien. Vlakbij staat een informatiebord van Natuurmonumenten. Ouder nog zijn de grafheuvels van de Klokbekercultuur: die dateren van 2000 jaar voor Christus. Geocaching Marijke Metz is enthousiast geocacher. Al speurend ontdekte ze dit oeroude en rijke landschap achter haar huis. Het internationaal populaire spel heeft als doel verborgen ‘schatten’ te vinden met behulp van opdrachten, raadsels, verhalen en speurtochten. En passant leer je bijzondere plekken kennen. ‘Ik ben bezig met het maken van een geocache over de tufstenen kerk’ vertelt ze enthousiast. ‘We willen de kerk digitaal weer zichtbaar maken voor bezoekers.’ Metz ontwerpt websites en broedt nog op de techniek. Verder gaat het, en ineens sta je op een groot veld met knalgele, lange bloemen. Het geeft je het gevoel dat je ineens gekrompen bent tot kinderformaat. ‘Dit is heel bijzonder’, zegt Marijke. ‘Sint Jacobskruiskruid. Ik zie voor het eerst dat er zoveel van staat.’ Goed nieuws voor de Sint Jacobsvlinder, voor wie de plant de belangrijkste voedselbron is. Voor mensen en koeien is het kruid giftig. Achter die gebogen hekjes daar vermoed je de gemene toverkol die stiekem drankjes maakt van het kruid. Het gebied wordt steeds bekender nu er een klompenpad is aangelegd. ‘Vroeger kwam hier niemand. Nu ben ik wel eens bang dat het gebied verstoord wordt.’ Tot nu toe is iedereen heel voorzichtig met het prachtige verborgen pareltje achter Wolfheze. Het gebied maakt de bezoeker vanzelf aandachtig. Marijke Metz vertelt enthousiast over de moeilijkste geocache die ze hier heeft opgelost. ‘Dagen heb ik gezocht voordat ik hem vond. Steeds wilde ik terug, want ik moest en zou hem vinden’, grijnst ze. Ze klimt op een niet nader te noemen hekje en wijst hem aan. Ze lacht. ‘Sindsdien help ik mensen een handje als ze hier aan het zoeken zijn.’ Zelf ook geocachen? Kijk op www.geocaching.com/play Op www.mergenmetz.nl is veel informatie te vinden over de natuur in de tuin van Marijke en haar man Norbert, met heerlijke recepten. Je kunt een rondleiding boeken en er is een webshop vol pure producten.

Mooi Renkum: Een levend sprookje in de achtertuin #MooiRenkum Het is wetenschappelijk bewezen: een mens wordt gelukkiger van de natuur. Wat een geluk dat Renkum zo rijk is aan natuurgebieden! De zomer is de tijd om te genieten van al dat fraais vlak onder je neus. GroenLinks vindt het belangrijk om de natuur in en om Renkum te koesteren en te beschermen. Geniet mee! Deze zomer nemen verschillende inwoners van de gemeente Renkum je mee naar de plek waarvan zij gelukkig worden. Dit is de derde reportage van een reeks. Want wat is het hier mooi! Wie met Marijke Metz door haar achtertuin in Doorwerth naar de Wolfhezerheide wandelt, komt in een sprookje in vier bedrijven terecht. Eerst loop je door de dromerige eetbare siertuin vol pluimen en warrige kruiden. Dan kom je door een oud hek in de moestuin, waar oude en bijzondere groentesoorten groeien, zoals Yacon, ‘appelwortel’ in het Nederlands. Na het volgende hek sta je oog in oog met de Bentheimer varkens. Ze knorren tevreden en maken voor zichzelf een modderpoel door de waterknop lang in te drukken. Marijke kletst even met een van de dames en het varken geeft zowaar antwoord. De hond gaat mee. Hij blijkt het bezoek een stuk leuker te vinden nu ze van wandelen houdt: grommen wordt kwispelen. Zeldzaam ‘Dit is onze verlengde achtertuin’, zegt Marijke Metz. Ze loopt van de stuwwal af door het gras naar een diepe beek waarvan de meanders zijn hersteld. Aan de oevers groeien zeldzame varensoorten en in het water is een unieke, laat bloeiende pinksterbloem te vinden. Hij staat in volle bloei. Het bescheiden witte bloemschermpje staat in de helle zon te stralen, terwijl het water er rustig omheen kabbelt. In het stroompje spelen twee meisjes met helderwit haar. De beekdalen vormen een dicht netwerk van stroompjes, ingebed in dik begroeide oevers die bijna bezwijken onder hun weelde. ‘Hier komen alle soorten reptielen voor die Nederland rijk is, behalve een zeldzame muurhagedis’, zegt Marijke. Het landschap laat je telkens sprakeloos stilstaan voor weer een doorkijkje naar de hei of een bijzondere soort. Marijke spotte al een koninginnepage, allerlei hagedissen en de meest bijzondere planten. Vlakbij de hei staan twee oeroude jeneverbessen. Opgaande bossige takken groeien als gesloten parasols uit een schijnbaar dode stronk op de grond. Het bekendst zijn de Wodanseiken, monumentale bomen aan een stroom die veel Veluwse schilders inspireerden aan het begin van de twintigste eeuw. Het landschap is niet alleen rijk aan natuur – onder de grond zit de geschiedenis van het verdwenen dorp Wolfheze. Op een heuvel langs de oude Wolfhezerweg zijn de contouren van de eerste stenen kerk in deze buurt te zien. Vlakbij staat een informatiebord van Natuurmonumenten. Ouder nog zijn de grafheuvels van de Klokbekercultuur: die dateren van 2000 jaar voor Christus. Geocaching Marijke Metz is enthousiast geocacher. Al speurend ontdekte ze dit oeroude en rijke landschap achter haar huis. Het internationaal populaire spel heeft als doel verborgen ‘schatten’ te vinden met behulp van opdrachten, raadsels, verhalen en speurtochten. En passant leer je bijzondere plekken kennen. ‘Ik ben bezig met het maken van een geocache over de tufstenen kerk’ vertelt ze enthousiast. ‘We willen de kerk digitaal weer zichtbaar maken voor bezoekers.’ Metz ontwerpt websites en broedt nog op de techniek. Verder gaat het, en ineens sta je op een groot veld met knalgele, lange bloemen. Het geeft je het gevoel dat je ineens gekrompen bent tot kinderformaat. ‘Dit is heel bijzonder’, zegt Marijke. ‘Sint Jacobskruiskruid. Ik zie voor het eerst dat er zoveel van staat.’ Goed nieuws voor de Sint Jacobsvlinder, voor wie de plant de belangrijkste voedselbron is. Voor mensen en koeien is het kruid giftig. Achter die gebogen hekjes daar vermoed je de gemene toverkol die stiekem drankjes maakt van het kruid. Het gebied wordt steeds bekender nu er een klompenpad is aangelegd. ‘Vroeger kwam hier niemand. Nu ben ik wel eens bang dat het gebied verstoord wordt.’ Tot nu toe is iedereen heel voorzichtig met het prachtige verborgen pareltje achter Wolfheze. Het gebied maakt de bezoeker vanzelf aandachtig. Marijke Metz vertelt enthousiast over de moeilijkste geocache die ze hier heeft opgelost. ‘Dagen heb ik gezocht voordat ik hem vond. Steeds wilde ik terug, want ik moest en zou hem vinden’, grijnst ze. Ze klimt op een niet nader te noemen hekje en wijst hem aan. Ze lacht. ‘Sindsdien help ik mensen een handje als ze hier aan het zoeken zijn.’ Zelf ook geocachen? Kijk op www.geocaching.com/play Op www.mergenmetz.nl is veel informatie te vinden over de natuur in de tuin van Marijke en haar man Norbert, met heerlijke recepten. Je kunt een rondleiding boeken en er is een webshop vol pure producten.

GroenLinks vindt het belangrijk om de natuur in en om Renkum te koesteren en te beschermen. Daarom ondersteunt ze initiatieven van bewoners om hun omgeving nog mooier te maken. Zo willen de bewoners van het oude station Oosterbeek-Laag en hun buren het ‘rommelrandje’ van Oosterbeek nieuw leven inblazen als ‘Buurtschap Klingelbeek.’ Een nieuwe wijk, midden in een ecologische verbindingszone. Lees het tweede deel van de reeks Mooi Renkum op onze website:

Dromen over een nieuw buurtschap in Oosterbeek-Laag, midden in het groen

Het is wetenschappelijk bewezen: een mens wordt gelukkiger van de natuur. Wat een geluk dat Renkum zo rijk is aan natuurgebieden! De zomer is de tijd om te genieten van al dat fraais vlak onder je neus. GroenLinks vindt het belangrijk om de natuur in en om Renkum te koesteren en te beschermen. Daaro...