Een week…
Wat is een week op een mensenleven? Die vraag hoor je wel vaker natuurlijk, maar in dit geval was het een week om even bij te komen van de raadsvergaderingen van vorige maand. Een week nadat het definitieve besluit is genomen om de bibliotheek, onze bibliotheek te verplaatsen vanuit het centrum naar de Speeldoos. Een week nadat besloten is in de gemeenteraad om 4 miljoen euro te verstrekken om de “noodlijdende” Speeldoos te verbouwen. Een week na een voor mij en VoorBaarn onbegrijpelijk besluit, maar vooral de week nadat een meerderheid van de gemeenteraad heeft laten zien, dat hoeveel inwoners, organisaties, ondernemers er ook inspreken, dit geen invloed heeft op een vooraf ingenomen mening.
Dit moest me even van het hart en daar heb ik heus geen week voor nodig gehad om dit te bedenken. Maar, het is altijd goed om het e.e.a. te laten bezinken. Ben ik dan een slecht verliezer? Nee, na afloop van de raadsvergadering heb ik keurig zowel via social media, als ook in de echte wereld belanghebbende en de verantwoordelijk wethouder gefeliciteerd. Zo hoort dat ook! Dat leer je als handballer, maar dat ik nog steeds de pest in mijn lijf heb mag ook duidelijk zijn. Ik troost me met de gedachten dat er over 154 weken weer verkiezingen zijn en ga er vanuit dat u de afgelopen maand niet bent vergeten tegen die tijd en anders helpen we wel met herinneren.
Een week? Zit ik dan een week in een hoekje als een klein kind te kniezen omdat ik mijn zin niet heb gekregen? Nee natuurlijk niet, want ook het politieke leven gaat door, maar niet alleen het politieke leven. Vooral het normale leven en na zo’n intensieve periode geef je weer eens extra aandacht aan vrouw en kinderen, want ze zijn papa even kwijt geweest. Dat hoort erbij weten ze inmiddels, maar als je iets teveel hoort “papa, ga je nou weer naar de gemeente” dan moet je even omschakelen naar dingen die echt belangrijk zijn. Daar is zo’n week met relatieve rust uitermate geschikt voor. Al was het ook niet helemaal zonder politiek, want gisteren op onze 15e trouwdag zat ik braaf op het gemeentehuis bij een ingelaste vergadering van de auditcommissie, om daarna nog even snel een overleg te hebben elders. Gelukkig hebben we zondagavond heerlijk met een tweetjes gegeten. Dus we kunnen er weer even tegen.
Een week later is ook weer de vooravond van de nieuwe cyclus raadsvergaderingen. Deze maand staat er nogal iets op de agenda, met als belangrijkste punt Paleis Soestdijk. Aangezien ik daar een deel van mijn jeugd heb doorgebracht een voor mij bijzonder agendapunt. Het belooft weer een boeiende periode te worden. Zo is verveelt de lokale politiek nooit, al is het soms, heel soms wel vervelend.
Voor wat betreft de afgelopen periode kan ik alleen nog maar zeggen; insprekers, briefschrijvers, email stuurders, duim opstekers, lobbyisten, en alle anderen Baarnaars die zich op welke manier dan ook hebben laten horen, BEDANKT! Hou dat vol, want ooit komt die week.
Tino Schouten
