Poliflw

De woningnood in Amersfoort is een groot en urgent maatschappelijk probleem. In dit filmpje nemen we jullie graag mee in onze visie hierop, en op de groei van de stad als geheel. Leden die vorige week aanwezig waren tijdens onze Zoom- ALV zagen de film al. Met hen spraken we onder meer in groepjes over verschillende visies op woningbouw in de toekomst en dat leidde tot vruchtbare input. Ook reageren? Laat van je horen!

 

YouTube video

Fractievoorzitter en gemeenteraadslid Carel Bruring van GroenLinks in Goes is woensdag op 62-jarige leeftijd overleden. Carel was in de periode 1990 - 1994 raadslid en wethouder voor D66 in Amersfoort, maar maakte later de overstap naar GroenLinks.

Wie verdient volgens jullie het Sociale Lintje, ook wel Rode Lintje genoemd? Je kunt nu inwoners of organisaties die zich inzetten voor een socialer Amersfoort aandragen. We reiken de Sociale Lintjes volgend jaar januari uit; nomineren kan tot 16 november. GroenLinks Amersfoort reikt om en om een Sociaal en een Groen Lintje uit.

 

GroenLinks Amersfoort reikt om het jaar Rode Lintjes uit, als blijk van waardering voor inwoners die Amersfoort socialer maken. Mensen die individueel of vanuit een organisatie een bijdrage leveren of hebben geleverd aan emancipatie, diversiteit, integratie en/of participatie in de Amersfoortse samenleving.

Ken je mensen of organisaties die in aanmerking komen? Je kunt ze nu nomineren! Geef bij je nominatie een korte omschrijving waarom je van mening bent dat juist deze persoon of organisatie het Lintje verdient.

We ontvangen nominaties graag uiterlijk 16 november via een mail naar bestuur@groenlinksamersfoort.nl. Een jury, bestaande uit een fractielid, een bestuurslid en een lid van GroenLinks Amersfoort beoordeelt alle inzendingen. De precieze datum waarop we de Lintjes in januari 2019 uitreiken, maken we nog bekend.

GroenLinks Amersfoort reikt om en om een Sociaal Lintje en een Groen Lintje uit. Zo kregen dit jaar Wendy van Offeren, Marriette den Hartog en Julie-Anne Borm (postuum) tijdens de nieuwjaarsreceptie het Groene Lintje  voor hun belangrijke inhoudelijke bijdrage aan de GroenVisie. Het eerste Sociale, oftewel Rode Lintje reikten we op 10 januari 2015 uit aan de vrijwilligers van het huis van Bartels. Mariëlle van Wegen ontving toen het ‘Sosjaaltje’, een aanmoedigingsprijs, voor het organiseren van de Roze Picknick.

 

 

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Doorslaand succes

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Libië

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

'Officiële detentiekampen'

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet. 

Hier staat GroenLinks Amersfoort voor!

YouTube video

Hier staat GroenLinks Amersfoort voor!

YouTube video