Poliflw

Op 15 april zijn er door ons raadslid Gitane Dumernit artikel 43 vragen gesteld aan het College van Burgemeester en Wethouders inzake de uitrol van 5G in Sittard-Geleen.

In de bijlage hieronder kunt u deze vragen en ook de antwoorden van het college hierop lezen.

Op zaterdag 2 februari bezocht raadslid Jos Janssen in buurthuis Limbrichterveld namens de GroenLinks fractie een informatiebijeenkomst over de voortgang van de aanleg van Het Groene Net (HGN).

Voor deze bijeenkomst waren de raadsleden en burgerleden van Sittard-Geleen, Beek en Stein uitgenodigd. De bijeenkomst werd georganiseerd door overheidsbedrijf Mijnstreekwarmte (MSW) en redelijk drukbezocht (30 tot 40 aanwezigen). Er werd eerst een bezoek gebracht aan het Ketelhuis waar aangesloten is op biomassacentrale BES- naast de spoorlijn- en vervolgens in een kelder van een van de hoge torenflats van Limbrichterveld een blik geworpen op de warmtewisselaar en pompinstallaties van HGN.

De bijeenkomst werd afgesloten met een presentatie van oud-wethouder Ruud Guyt, directeur van Mijnstreekwarmte, waarna diverse fracties uit de gemeenten vragen hebben gesteld.

HGN richt zich op de verduurzaming van de warmtevoorziening in de gemeenten Sittard-Geleen, Beek, en Stein door onder meer gebruik te maken van de enorme restwarmte van Chemelot en BES. Om de participatie van de drie gemeenten Stein, Beek en Sittard-Geleenin Het Groene Net te faciliteren, is overheidsbedrijf Mijnstreekwarmte BV opgericht, dat voor 50% aandeelhouder is van Het Groene Net. De drie gemeenten hebben vervolgens een paar jaar geleden een samenwerkingsovereenkomst gesloten met privaat warmtebedrijf Ennatuurlijk. Ennatuurlijk is daarmee eigenaar van de overige 50% van de aandelen van Het Groene Net. De ondertekening van de samenwerkingsovereenkomst betekent een succesvol einde van de zoektocht naar een private partner die samen met gemeenten het warmtenetwerk realiseert en exploiteert.

In de samenwerkingsovereenkomst hebben de gemeenten en Ennatuurlijk onder andere afspraken gemaakt over de inrichting van de dagelijkse leiding, de ontwikkelstrategie en de risicoverdeling, die op gelijkwaardige basis plaatsvindt.

Het duurzame warmtenetwerk Het Groene Net wordt ondersteund door de Provincie Limburg, RVO.nl en de Europese Investeringsbank. Woningcorporatie ZOwonen, biomassacentrale BES en restwarmteproducent USG zijn belangrijke ketenpartners in het project.

Op dit moment levert Het Groene Net warmte aan ruim 600 huishoudens en meer dan 20 bedrijven in Limbrichterveld Noord. De wijk Limbrichterveld heeft van het rijk eind vorig jaar miljoenen subsidie ontvangen om van het reguliere gas af te komen. De partners in Het Groene Net hebben de ambitie om een warmtenetwerk te realiseren dat voor 835 TJ (dit is gelijk aan ongeveer 30.000 woonequivalenten) aan warmte levert aan woningen en bedrijven in de gemeenten Sittard-Geleen, Beek en Stein op basis van duurzame bronnen, bijvoorbeeld hernieuwbare warmte van de Biomassa Energiecentrale Sittard (BES) en industriële restwarmte van Chemelot. De 5000 huishoudens en 50-70 bedrijven en instellingen die in de toekomst worden aangesloten op Het Groene Net profiteren niet alleen van de voordelen van een collectief warmtenet, maar ook van andere kostenbesparende slimme energiediensten zoals een verbruiksmanager en een besparingscoach.

Voor het milieu betekent Het Groene Net een enorme impuls. Met de totstandkoming van Het Groene Net ontstaat op termijn het grootste duurzame warmtenetwerk van Nederland. In 2023 moet de uitrol in de drie gemeenten hebben plaatsgevonden. Mogelijk kan op korte termijn naast Sittard-Geleen, Beek en Stein ook Nieuwstadt (Echt-Susteren) aangesloten worden op HGN. Onderzocht wordt daarnaast of Echt-Susteren en Beekdaelen letterlijk kunnen aanhaken.

Vraag:

Naar aanleiding van de ronde op 25 oktober heeft wethouder Bessems toegezegd hoe de communicatie zal plaatsvinden met betrekking tot de realisatie van de plannen binnenstedelijk Sittard en Geleen. Dit naar aanleiding van de opmerking van dhr Janssen van GroenLinks: “In het beleidsstuk wordt gemist hoe de communicatie hierover verloopt. Hier hoort een communicatieplan bij en mensen moeten hierbij betrokken worden, ook bij de ontwikkeling rondom het horecastraatje. Dit project moet als stad goed gebeuren. Het is voor een deel al gerealiseerd, maar er moet nog een groot aantal dingen gebeuren. Communicatie hierover moet vanuit een veel breder perspectief plaatsvinden.”

Antwoord:

Op 25 oktober is in de Ronde Maaszaal het proces en de communicatie met betrekking tot de realisatie van de plannen binnenstedelijk Sittard en Geleen kort toegelicht.

Deze 1e stap (het voorliggende raadsbesluit in de Ronde Maaszaal van jl. 25 oktober) betreft het oplossen van de geconstateerde onrechtmatigheid. Er ligt een begrotingswijziging voor die dit oplost en het college heeft inmiddels de benodigde uitvoeringsbesluiten genomen. Dit betreft een reparatie van het uitgevoerde programma tot nu toe.

In de 2e stap stelt het college een aantal concrete keuzes voor die de continuïteit van de binnenstedelijke ontwikkeling en de daarvoor gereserveerde provinciale subsidies veilig moeten stellen. Dit wordt in november aan de raad voorgelegd.

Na goedkeuring door de gemeenteraad, worden de voorgestelde keuzes uitgewerkt in projectvoorstellen. Deze worden uiteraard voorzien van bijbehorende communicatieplannen.

De 3e stap is de kadernota 2019 die voor het zomerreces wordt aangeboden aan de raad. Daarin presenteert het college de voorstellen voor de binnenstedelijke ontwikkeling voor de komende jaren. Voor de kadernota is het aparte communicatietraject dialoog rond het coalitieakkoord Samen Duurzaam opgezet waarin stakeholders en inwoners input leveren. In de uitwerking van voorstellen binnenstedelijke ontwikkeling wordt die inhoudelijke input meegenomen. Ook worden deze voorstellen voorzien van een communicatieplan.

Daarnaast wordt over de voortgang van binnenstedelijke ontwikkeling regelmatig aandacht besteed in de reguliere gemeentelijke communicatiekanalen, te weten de Stadskrant, de gemeentelijke e-nieuwsbrief en social media.

Uw constatering dat er in het voorliggende voorstel een beschrijving van de communicatie aanpak ontbrak is terecht. Zoals hierboven terug te lezen is, heeft dit niet betekend dat er niet gecommuniceerd is. We zeggen u toe dat bij de raadsstukken ten aanzien van vervolg binnenstedelijke ontwikkeling een beschrijving van de communicatie aanpak onderdeel uitmaakt van het voorstel.

Zwerfafval is een groot probleem. De rondslingerende flesjes en blikjes zijn velen een doorn in het oog.

Het opruimen ervan kost veel geld, en dan nog verdwijnen massa’s plastic en blik in het milieu.

Gebleken is, dat met het heffen van statiegeld veel van deze ellende kan worden opgelost.

Via aansluiting bij de statiegeldalliantie kan hier een begin mee worden gemaakt.

 

Deze motie is op 13 september  j.l. met meerderheid van stemmen aangenomen in de raadsvergadering.

Er zal op 5 april een extra raadsvergadering worden gehouden i.v.m. de installatie van Kim Schmitz. Wegens ziekte kon zij er vorige week niet bij zijn.

Aansluitend daaraan vindt het Introductieprogramma voor de raad plaats in het kader van de Scholingsdagen raad.

Aan het eind van dit introductieprogramma zal een openbare bijeenkomst Coalitieoverleg plaatsvinden, tevens in de raadzaal. Deze openbare bijeenkomst begint dan om 21.00 uur.

Hier vindt u kort nogmaals weergegeven het verloop van het avondprogramma:

19.00 uur: installatie Kim Schmitz als lid van de raad 19.10 uur: introductieprogramma raad in het kader van de scholingsdagen raad 21.00 uur: openbare bijeenkomst coalitieoverleg

De avond wordt afgesloten met een borrel.

Deze week precies twee jaar geleden, op 20 maart 2016, ging de Turkijedeal in, die de trek van vluchtelingen en migranten via Turkije en de Griekse eilanden naar West-Europa moest stoppen. Europarlementariër Judith Sargentini maakt de balans op.

Volgens de deal voerde Turkije zijn grenspatrouilles op zodat smokkelbootjes niet meer konden vertrekken en ging akkoord met het terugnemen van Syriërs die die overtocht toch hadden gemaakt. In ruil daarvoor bood de Europese Unie drie miljard aan financiële steun voor de opvang van vluchtelingen in Turkije en beloofde het voor iedere teruggestuurde Syriër een kwetsbare vluchteling vanuit Turkije op te nemen. 

Doorslaand succes

Twee jaar later lijkt de deal – samen met het grenshek tussen Macedonië en Griekenland – voor regeringen in West-Europa een doorslaand succes: er konden asielzoekerscentra dicht. Maar een bezoek aan Lesbos en Chios toont de wrange realiteit. De vluchtelingen op de Griekse eilanden verkeren nog steeds in doffe ellende. Zij arriveerden na 20 maart 2016 en komen daarom niet in aanmerking om hervestigd te worden naar een ander land in Europa. Teruggestuurd naar Turkije worden ze vooralsnog ook niet. Verschillende rechtszaken in Griekenland daarover lopen nog en de Griekse regeringspartij Syriza twijfelt aan de opvang in Turkije, ook al is Turkije volgens Griekenland officieel een veilig land voor vluchtelingen

Dat vluchtelingen niet terug zouden kunnen naar Turkije omdat het er niet veilig is, kon je zien aankomen. En als er niemand terug gaat, dan hoeven Europese lidstaten ook geen vluchtelingen uit Turkije naar de Unie te halen. In 2017 bleef de teller steken op tienduizend hervestigde Syriers. Nederland nam er daarvan - een oog koning - tweeduizend voor zijn rekening. 

Ondertussen oordeelde het Europees Hof van Justitie dat de Turkijedeal geen internationaal verdrag is en dat de Europese Commissie en de Europese Raad officieel geen partij zijn. Hierdoor acht het Hof zichzelf niet bevoegd om te oordelen over de zaken van de vluchtelingen die onder de Turkije deal vallen. 

Libië

Twee jaar na de deal met Turkije is dit het resultaat; Turkije houdt vluchtelingen tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Op de eilanden zitten duizenden mensen vast zonder enig uitzicht op verbetering. Toch wordt de Turkijedeal aangehaald als een formule die elders navolging verdient. Laten we nu eens kijken wat er de laatste maanden in Libië is gebeurd. 

Europa heeft de Libische grenswachten getraind en van snelle boten voorzien. Sinds de Libiërs hun eigen wateren weer patrouilleren, komen er aanzienlijk minder migranten aan in Italië. We weten dat migranten die door de Libische kustwacht uit het water worden gered, in een onmenselijk detentiekamp in Libië verdwijnen. Drenkelingen die door schepen met Europese vlag gered worden, mogen niet terug naar Libië, want wij beschouwen dat land als onveilig. 

'Officiële detentiekampen'

Na de berichtgeving over de mensonterende situatie in de detentiekampen in Libië is er een grootschalige evacuatie op gang gekomen, geleid door de Internationale Organisatie voor Migratie en betaald door de Europese Unie. De illegale gevangenissen, gerund door mensenhandelaars, liggen nog buiten ieders bereik. Migranten worden uit de officiële detentiekampen bevrijd en terug naar huis gebracht. Vluchtelingen, die thuis het risico op vervolging lopen, worden met hulp van VN-vluchtelingenorganisatie UNHCR in Niger gehuisvest. Met de regering van Niger is afgesproken dat dit tijdelijk is en dat Europese landen bereid zijn om deze vluchtelingen in Europa op te nemen. 

Van de naar schatting 47.000 vluchtelingen in Libië zijn er tussen november en februari 1.020 naar Niger overgebracht. Tot nog toe mochten er slechts vijfentwintig naar een Europees land (Frankrijk) vertrekken. Deze week werd bekend dat de UNHCR tijdelijk gestopt is met het evacueren van vluchtelingen van Libië naar Niger, omdat te weinig Europese landen hun belofte aan Niger nakomen. 

Twee jaar na de Turkijedeal lijkt de geschiedenis zich te herhalen. Libië houdt ze tegen, Europa betaalt maar is niet juridisch aansprakelijk en de beloofde hervestiging komt niet van de grond. Uitkomst: mensen zitten vast zonder enig uitzicht op verbetering. Deze formule werkt niet.