Poliflw

Nu een ruime meerderheid van de raad heeft ingestemd, kan wethouder Groot Wassink (GroenLinks) verder met zijn plannen om arbeidsdiscriminatie aan te pakken. Een belangrijke stap, want als we een discriminatievrije samenleving nastreven, moet de overheid daarin duidelijk de norm stellen.

De wethouder wil mystery guests inzetten en een voorkeursbeleid voeren. Ook wil hij door middel van trainingen, 'naming and shaming' en een 'keurmerk inclusieve organisatie' arbeidsdiscriminatie tegengaan. Stagediscriminatie zal worden aangepakt.

Ik ben blij dat dit eindelijk gaat gebeuren, want de afgelopen jaren heb ik ontzettend veel gesprekken gevoerd met Amsterdammers over discriminatie. Vooral terechte gevoelens van frustratie, boosheid en vervreemding domineren als je praat met mensen die discriminatie hebben ervaren.

Polarisatie

Als wij een discriminatievrije samenleving nastreven, moet de overheid daarin duidelijk de norm stellen. Die normstelling en een duidelijke handhaving schieten in Nederland heel erg tekort. Waardoor mensen met een biculturele achtergrond zich niet erkend zien in hun ervaring. Dit heeft verregaande gevolgen voor de mate waarin men zich Nederlander kan voelen.   

Hier hebben we naar geluisterd, en we gaan er nu actief naar handelen. Want waar hebben we de politieke macht voor? De politieke macht dient om ons sociaal systeem te hervormen, dat vol is van ongelijkheid, discriminatie en andere zaken die in strijd zijn met onze rechten. Dit maakt een gelijk speelveld nog niet mogelijk. Ongelijkheid door polarisatie, discriminatie en racisme hebben mij jaren geleden gemotiveerd actief te worden in de politiek. Ik was me vroeg bewust van de systematische ongelijkheden.

Bijlmer

Opgroeiend in de Bijlmer, een van de mooiste wijken van Nederland. Maar ook een van de armste wijken. Een plek waar de ongelijkheden uit onze samenleving nadrukkelijk geconcentreerd zijn. Tegelijkertijd is het ook een stadsdeel dat behoort tot de belangrijkste economische gebieden van Nederland. Een stadsdeel dat dagelijks werkgelegenheid biedt aan tienduizenden forensen. Maar niet aan de inwoners zelf. Onderzoek heeft meermaals aangetoond dat een groot deel van deze werkloosheid te wijten is aan arbeidsdiscriminatie.

En deze ongelijkheid heeft gevolgen voor de samenleving en de samenhang tussen groepen mensen. Onze samenleving loopt enorm veel potentieel mis. Echte vrijheid betekent gevrijwaard zijn van uitsluiting, armoede, ongelijkheid en vooroordelen.

Rechtvaardigheid

Met deze set aan maatregelen, waarbij de gemeente nadrukkelijk kijkt naar de eigen organisatie, zetten we een onmisbare stap in de goede richting. Aan de voorkant een inclusieve manier van mensen werven voor de instroom. Maar wat met name écht telt is een inclusieve werkomgeving. Een omgeving die een inclusieve norm stelt. En dat is noodzaak voor een behoorlijk goede overheid. Dit voorstel is dus een begin. Een begin van een mentaliteistverandering.

Discriminatie is geen gevoel, maar een ervaring. Een ervaring die leidt  tot onrust, onvrede en vervreemding. Het is in het belang van onze stad, dat ongelijkheden door racisme en discriminatie  worden teruggedrongen. Dat is een kwestie van sociale rechtvaardigheid, maar zeker niet op de laatste plaats, een kwestie van maatschappelijke cohesie.  

Amsterdammers

Ik ben er ontzettend trots op dat we met een robuust pakket aan maatregelen het verschil gaan maken. Gaan we deze problematiek volledig uitbannen? Helaas niet. Maar ik weet zeker dat hierdoor zoveel Amsterdammers, zoveel jongeren zich gekend gaan voelen in hun ervaring. En zich vooral gekend gaan zien in hun Nederlanderschap en hun Amsterdammerschap.  

Lees hier meer over de plannen.

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Ongelijkheid

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

Mandaat

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

Nederland is een prachtig land. Een land vol mensen met heel uiteenlopende opvattingen en levensstijlen. Een land waarin het vertrouwen in de overheid groot is. Dat vrije Nederland koester ik. 

Juist daarom is het belangrijk dat we kritisch zijn als de overheid de vrijheden van burgers inperkt. Als het de bevoegdheden van de geheime diensten vergroot. Waar trekken wij de grens? Daar gaat het referendum over, op 21 maart. 

Voor mij is het duidelijk.

Ja, er moet een nieuwe wet komen die past bij het internettijdperk. Maar nee, déze wet is niet goed genoeg om onze samenleving veilig en vrij te houden. Daarom stem ik op 21 maart tegen. 

Deze sleepwet maakt het mogelijk dat gegevens van onschuldige burgers grootschalig worden opgeslagen. Met wie we appen, bellen, of welke sites we bezoeken: het kan allemaal als bijvangst door de diensten worden binnengehaald, en ongelezen worden gedeeld met buitenlandse diensten. En daar kun je, bewust of onbewust, toch rekening mee gaan houden.

Voor sommigen kunnen de problemen nog groter zijn. Kunnen de gegevens van een Turkse mensenrechtenactivist uit Den Haag bij Erdogan terechtkomen? Moet een Nijmeegse journalist vrezen voor de onthulling van zijn Syrische bron? En moet een Rotterdamse ondernemer er rekening mee houden dat haar bedrijfsgeheimen bij de Amerikaanse geheime diensten terecht kunnen komen?

Massale surveillance biedt niet meer veiligheid.

We moeten de hooiberg aan gegevens niet groter maken, maar juist investeren in gerichte opsporing. In het analyseren van gegevens die er vaak al zijn.

Volgens minister Ollongren is het massaal en ongericht afluisteren 'niet de bedoeling'. Maar wanneer het over fundamentele mensenrechten gaat, is die belofte niet genoeg. De belofte moet in de wet. Want ik wil déze minister best geloven, maar wie zit na haar aan de knoppen?

Het referendum biedt de kans om de huidige wet te verbeteren. Om het sleepnet van tafel te halen en een streep te zetten door het doorsluizen van ongelezen informatie aan buitenlandse diensten. Na een ‘nee’ tegen de sleepwet, zet GroenLinks zich vol in op het repareren van de gaten in de wet. Zodat we geheime diensten goed uitrusten voor hun moeilijke taak, en tegelijkertijd de vrijheid van onschuldige mensen beschermen.

Daarom stem ik op 21 maart tegen. Jij ook?