Poliflw

Met verbazing hebben wij gisteren kennisgenomen van het besluit om de voormalige kweekschool aan het Ingenhouszplein te gaan gebruiken voor de huisvesting van ongeveer tweehonderd Oekraïners en statushouders. Dit nieuws hebben wij moeten vernemen via de lokale media, wat ons zeer verbaast en teleurstelt gezien de impact van deze beslissing en de betrokkenheid van de raad bij dergelijke belangrijke kwesties. De keuze om een pand, oorspronkelijk bestemd voor expats, nu in te zetten voor de opvang van deze specifieke groepen roept verschillende vragen op waar wij als raadsleden graag opheldering over willen. Het is ons onduidelijk waarom wij niet vooraf geïnformeerd zijn over deze significante wijziging in de bestemming van het Ingenhouszplein, vooral gezien de mogelijke implicaties en risico’s. Daarom zien wij ons genoodzaakt de volgende vragen te stellen:

Maatregelen voor Leefbaarheid en Veiligheid: Welke specifieke maatregelen neemt de gemeente Breda om de leefbaarheid en veiligheid rondom het Ingenhouszplein te waarborgen, met name voor de langdurige bescherming van zowel de nieuwe als bestaande bewoners?

Interactie en Spanningen tussen Bewoners: Hoe gaat de gemeente Breda om met potentiële spanningen tussen de oorspronkelijke bewoners en de nieuwe groepen aan het Ingenhouszplein? Welke initiatieven zijn er om harmonieuze sociale interacties te bevorderen?

Sociale en Culturele Integratie: Welke belangrijkste sociale en culturele uitdagingen brengt de integratie van Oekraïners en statushouders in het bijzondere wooncomplex van de voormalige kweekschool met zich mee? Hoe zijn de plannen van de gemeente hierop ingericht om deze uitdagingen effectief aan te pakken?

Beheer en handhaving: Waarom is er een beheerder nodig die dag en nacht beschikbaar is? Suggereert dit niet dat de gemeente zelf ook verwacht dat er problemen zullen ontstaan en op welke wijze staat de beheerder in contact met handhaving en politie?

Effectiviteit beheerder: Is het aanstellen van een beheerder die dag en nacht beschikbaar is niet gewoon een poging om de lokale bevolking rustig te houden, terwijl we weten dat deze maatregel waarschijnlijk onvoldoende zal zijn om eventuele problemen aan te pakken?

Huisvestingsbeleid en Lange Termijn Planning

Huisvestingsplannen en de Impact op Lokale Woningzoekenden: Met welke strategieën zorgt de gemeente ervoor dat de huisvesting van Oekraïners en statushouders niet ten koste gaat van andere urgente woningzoekenden in Breda?

Lange Termijn Visie na de Tijdelijke Huurovereenkomst: Welke langetermijnplanning heeft de gemeente Breda ontwikkeld voor de huisvesting van Oekraïners en statushouders na de initiële driejarige huurperiode van het pand aan het Ingenhouszplein? Hoe worden deze plannen gecommuniceerd en geëvalueerd door zowel de gemeenteraad als de burgers van Breda?

Criteria en Besluitvorming voor de Locatiekeuze: Op basis van welke gedetailleerde criteria is de voormalige kweekschool aan het Ingenhouszplein geselecteerd voor de huisvesting van deze groepen? Hoe transparant en toegankelijk is de documentatie rondom deze besluitvorming voor publieke inzage?

Verwachtingen en Beheer van Sociale Dynamiek: Wat zijn de verwachtingen van de gemeente met betrekking tot de sociale dynamiek tussen de bewoners van het gesplitste pand? Welke specifieke maatregelen worden genomen om mogelijke conflicten te voorkomen en een positieve interactie te bevorderen?

Rol van Omwonenden in het Integratieproces: Hoe is de communicatie en interactie georganiseerd tussen de gemeente Breda en de omwonenden van het Ingenhouszplein?

Welke rol spelen deze omwonenden in het integratieproces en hoe worden hun belangen behartigd?

Politieke en financiële overwegingen

Financiële Overwegingen en Huurbijdrage: Hoe is de beslissing over de invoering van een huurbijdrage voor Oekraïense bewoners tot stand gekomen? Welke factoren zijn hierbij overwogen en hoe wordt gegarandeerd dat deze bijdrage rechtvaardig en betaalbaar is?

Vrijwillige huur: Het citaat ,,Voorlopig zal dat nog een vrijwillige huurbijdrage zijn, omdat we dat nog niet kunnen verplichten. Maar ik ga ervan uit dat de gezinnen die nu redelijk krap behuisd zijn in de Koepel en straks over meer passende ruimte beschikken, dat zullen gaan betalen” roept de volgende vraag op: Waarom kan dit niet worden verplicht

en wat maakt het uitgangspunt dat er ook maar 1 euro aan vrijwillige huur zal worden betaald aannemelijk?

Subsidies: De regering stelt subsidies beschikbaar om de doorstroming ‘op gang te brengen’, maar wat betekent dit concreet voor de lange termijn? Bouwen we afhankelijkheid van subsidies op, of hebben we een plan om deze gemeenschappen zelfvoorzienend te maken?

Scheiding huisvesting: Waarom worden Oekraïners en statushouders gescheiden gehuisvest? Proberen we hiermee ‘problemen’ te voorkomen of creëren we juist een ongezonde segregatie die de integratie en samenleving meer kwaad dan goed doet?

• Transparantie en Democratische Waarden: Gezien de bevoegdheden die voortvloeien uit het delegatiebesluit van de Omgevingswet, verzoeken wij het college van burgemeester en wethouders om uiteen te zetten welke specifieke overwegingen zijn gemaakt bij het besluit om de gemeenteraad niet onmiddellijk te informeren over de ontwikkelingen rondom de huisvesting aan het Ingenhouszplein. Hoe rechtvaardigt het college deze keuze in het licht van fundamentele democratische waarden en het principe van transparantie?

• Principes van Bestuurlijke Transparantie en Verantwoording: Kan het college gedetailleerd beschrijven welke principes van bestuurlijke transparantie en verantwoording zijn overwogen bij het autonoom nemen van besluiten over huisvestingsprojecten met minder dan 300 woningen? Hoe verhouden deze besluiten zich tot de wettelijke en ethische normen van openbaar bestuur?

• Waarde van de Gemeenteraadsinbreng: Aangezien het besluit over de huisvesting aan het Ingenhouszplein reeds genomen lijkt te zijn, kan het college verklaren waarom dit besluit als een formaliteit naar de gemeenteraad wordt gebracht? Welke specifieke waarde hecht het college nog aan de inbreng van de raad na het nemen van het besluit?

• Rol van de Gemeenteraad in het Besluitvormingsproces: Hoe kan het college garanderen dat de gemeenteraad nog steeds een betekenisvolle rol speelt in het overwegen en mogelijk aanpassen van dit huisvestingsbesluit? Welke concrete stappen worden ondernomen om te verzekeren dat de raad meer doet dan slechts een symbolische goedkeuring geven?

• Handhaving van Democratische Normen en Transparantie: Op welke manier handhaaft het college de normen van democratische besluitvorming en transparantie wanneer cruciale besluiten zoals deze pas aan de raad worden voorgelegd nadat ze reeds zijn uitgevoerd? Hoe verhoudt dit zich tot de verwachtingen van de Bredase burgers?

• Juridische en Ethische Overwegingen bij Besluitvorming:Welke juridische en ethische overwegingen ondersteunen de praktijk van het presenteren van reeds genomen besluiten aan de raad? Hoe verdedigt het college deze werkwijze en welke impact heeft dit op de principes van goed bestuur?

• Impact op Vertrouwen in het Lokale Bestuur: Hoe beoordeelt het college de impact van deze werkwijze op het vertrouwen van zowel de burgers als de raadsleden in het lokale bestuurlijke proces? Welke stappen worden overwogen om dit vertrouwen te behouden of te herstellen?

• Informatievoorziening en Invloed van Raadsleden: Kan het college concrete voorbeelden geven van hoe raadsleden nog significante invloed kunnen uitoefenen op de uitvoering van besluiten zoals die rond het Ingenhouszplein, zelfs nadat deze in principe al zijn vastgesteld?

• Verbetering van Informatievoorziening: Hoe wordt de informatievoorziening naar zowel de gemeenteraad als het bredere publiek verbeterd om ervoor te zorgen dat alle belanghebbenden adequaat en tijdig zijn geïnformeerd over toekomstige besluiten, voordat deze definitief worden gemaakt?

• Identificatie en Weging van Lokale Belangen: Hoe heeft de gemeente Breda de belangen en zorgen van lokale bewoners en gemeenschapsgroepen geïdentificeerd en meegewogen in de besluitvorming omtrent de nieuwe bestemming van het pand aan het Ingenhouszplein, en welke compensatiemaatregelen zijn overwogen of geïmplementeerd?

• Betrokkenheid van Lokale Bewoners: Op welke manieren worden lokale bewoners en andere belanghebbenden betrokken bij voortdurende evaluaties en feedbackmechanismen met betrekking tot dit huisvestingsproject, en zijn er plannen om deze betrokkenheid verder uit te breiden?

• Evaluatie van de Rol en Prestatie van de Beheerder: Hoe wordt de rol en prestatie van de aangestelde beheerder geëvalueerd in termen van het handhaven van orde en veiligheid op en rond het Ingenhouszplein, en welke aanpassingen kunnen worden gemaakt op basis van feedback van bewoners en omwonenden?

• Toegevoegde Waarde van Informatieavonden: Gezien het feit dat besluiten reeds zijn genomen voordat informatieavonden worden gehouden, wat is volgens het college de toegevoegde waarde van deze avonden in termen van gemeenschapsbetrokkenheid en democratische participatie?

• Effectiviteit van Informatieavonden als Dialoogplatform: Hoe waarborgt het college dat informatieavonden niet enkel als een formele verplichting worden gezien, maar als een werkelijk effectief forum voor dialoog en uitwisseling tussen de gemeente en haar burgers?

• Integratie van Input van Informatieavonden: Op welke manier wordt de input die tijdens informatieavonden door omwonenden wordt gegeven, concreet meegenomen in de verdere uitwerking en mogelijke aanpassing van reeds genomen besluiten, en kan het college voorbeelden geven waar deze praktijk succesvol is toegepast?

• Bescherming van Belangen van Bestaande Bewoners: Op welke wijze worden de belangen en het welzijn van de bestaande bewoners van Breda beschermd terwijl tegelijkertijd nieuwe groepen in de stad worden gehuisvest?

• Effectiviteit van Informatieavonden in Communicatie: In hoeverre zijn informatieavonden effectief in het adequaat informeren en eventueel geruststellen van de lokale gemeenschap over projecten die significant impact hebben op hun directe leefomgeving, en hoe meet het college deze effectiviteit?

• Verbetering van Timing en Methodiek van Informatieavonden: Welke stappen worden ondernomen of overwogen door het college om de timing en de methodiek van informatieavonden te verbeteren zodat deze een proactieve in plaats van een reactieve functie hebben binnen het besluitvormingsproces?

• Perceptie van Invloed tijdens Informatieavonden: Hoe evalueert het college de perceptie onder omwonenden over de mate van invloed die zij kunnen uitoefenen tijdens deze informatieavonden en welke initiatieven worden overwogen om deze perceptie te verbeteren?

Uw brief van 13 mei jl. met het volgende citaat “Op 7 mei 2024 heeft het college besloten om op grond van artikel 5.1, (lid 2, onder b) van de Wet open overheid,geheimhouding op te leggen op bijlage “Financiële berekening doorstroom- en opvanglocatie lngenhousz” en ditdocument aan uw raad te verstrekken. Met ingang van 1 april 2023 is de geheimhoudingsregeling in de Gemeentewet veranderd. Dit heeft tot gevolg dat als het college ten aanzien van een document geheimhouding oplegt en dit document aan uw raad verstrekt, een bekrachtigingsbesluit van uw raad niet meer nodig is. Wel heeft uw raad in dat geval de bevoegdheid om te besluiten wanneer de door het college opgelegde geheimhouding op hetdocument weer wordt opgeheven. Wij adviseren u om de geheimhouding op te heffen per 31 mei 2027” roept de volgende vragen op:

• Op welke gronden heeft het college besloten geheimhouding op te leggen op de financiële berekeningen van de doorstroom- en opvanglocatie Ingenhousz?

• Welke specifieke risico’s of gevoeligheden bevatten de documenten die deze lange periode van geheimhouding rechtvaardigen?

• Kan het college duiden geven waaruit blijkt dat openbaarmaking van de bijlage schade zou kunnen berokkenen aan de gemeente of betrokken partijen?

• Welke mechanismen zijn er om te controleren dat de geheimhouding niet wordt misbruikt om onwelgevallige informatie uit het publieke debat te houden?

• Hoe garandeert het college dat er binnen de periode van geheimhouding voldoende toezicht en evaluatie plaatsvindt op de besluiten die genomen zijn op basis van deze geheime informatie?

• Waarom wordt voorgesteld de geheimhouding op te heffen in 2027? Is deze lange periode gerechtvaardigd en wat gebeurt er als de omstandigheden veranderen voor die tijd?

• Heeft de raad de bevoegdheid om eerder dan de voorgestelde datum een besluit te nemen over het opheffen van de geheimhouding, en zo ja, onder welke voorwaarden?

• Hoe wordt het besluit tot geheimhouding en de eventuele opheffing ervan gecommuniceerd naar inwoners toe, en hoe wordt hun recht op informatie hierbij gewaarborgd?

In de moderne maatschappij worden steden geconfronteerd met verschillende vormen van criminaliteit, waarvan drugsdumpingen een verontrustend voorbeeld zijn. In dit essay onderzoeken we het huidige beleid van de gemeente Breda met betrekking tot drugsdumpingen, analyseren we de effectiviteit ervan en verkennen we mogelijke toekomstige perspectieven voor een meer doeltreffende aanpak.

Hierbij reflecteren we op eerder gestelde vragen in de gemeenteraad over dit onderwerp. Het antwoord op Vraag 1 van de gemeente Breda geeft een overzicht van de huidige aanpak van drugsdumpingen. Hoewel er sprake is van inspanningen om deze misdaden aan te pakken, ontbreekt het aan concrete maatregelen om het aantal dumpingen daadwerkelijk te verminderen. Er wordt gesproken over bewustwordingscampagnes en het verbreden van de mogelijkheden om het BIBOB-instrument toe te passen, maar er wordt niet ingegaan op specifieke strategieën om de oorzaken van drugsdumpingen aan te pakken. Bovendien wordt beweerd dat buurtpreventiegroepen actief zijn in bijna alle gebieden van Breda, inclusief de buitengebieden. Hoewel dit een lovenswaardige inspanning is, blijft de effectiviteit van deze groepen onduidelijk. Er wordt niet vermeld hoe deze groepen specifiek bijdragen aan het voorkomen van drugsdumpingen of hoe ze worden ondersteund door de lokale overheid.

Het antwoord op Vraag 4 werpt ook enkele zorgen op. Het feit dat de schadelijke stoffen van drugsproductie niet standaard worden gemeten in Nederland is verontrustend. Dit gebrek aan standaardcontroles kan leiden tot onderschatting van de ernst van de vervuiling en de mogelijke risico’s voor de volksgezondheid. Bovendien worden omwonenden niet actief geïnformeerd over de uitkomsten van onderzoeken naar drugsdumpingen, wat een gebrek aan transparantie en betrokkenheid bij de gemeenschap suggereert. Ten slotte, het antwoord op Vraag 6 onthult dat dierenwelzijnsorganisaties en ecologen niet direct betrokken zijn bij het herstel van de leefomgeving na drugsdumpingen. Dit is zorgwekkend gezien de potentiële impact op de lokale flora en fauna. Een gebrek aan betrokkenheid van experts op dit gebied kan leiden tot suboptimale herstelmaatregelen en het niet volledig begrijpen van de ecologische impact van dergelijke misdaden. Kortom, terwijl de gemeente Breda beweert actief te zijn in de strijd tegen drugsdumpingen, roepen de antwoorden op deze vragen vragen op over de effectiviteit, transparantie en betrokkenheid bij de lokale gemeenschap in deze inspanningen. Er is behoefte aan een meer gedetailleerde en proactieve aanpak, evenals een grotere nadruk op samenwerking met experts en de gemeenschap om deze misdaden effectief aan te pakken en de schade te minimaliseren.

Om het probleem van drugsdumpingen in Breda daadwerkelijk aan te pakken, zijn er verschillende stappen die de gemeente zou kunnen overwegen. Ten eerste is er behoefte aan een geïntegreerde aanpak waarbij zowel handhaving als preventie centraal staan. Dit kan worden bereikt door intensivering van de samenwerking tussen de lokale autoriteiten, de politie, buurtbewoners en maatschappelijke organisaties. Ten tweede is het essentieel om de oorzaken van drugsdumpingen aan te pakken door middel van gerichte maatregelen tegen de georganiseerde criminaliteit die hierachter schuilgaat. Dit kan onder meer inhouden dat de politie en andere handhavingsinstanties meer middelen krijgen om de drugs supplychain te verstoren en de pakkans van daders te vergroten.

Daarnaast is het van belang om de transparantie en betrokkenheid van de gemeenschap te vergroten door omwonenden actief te informeren over drugsdumpingen en de mogelijke risico’s die hieraan verbonden zijn. Dit kan worden bereikt door middel van voorlichtingscampagnes, buurtbijeenkomsten en het delen van informatie over onderzoeken en herstelmaatregelen.

Tot slot is het cruciaal om de ecologische impact van drugsdumpingen serieus te nemen en experts op dit gebied te betrekken bij het herstel van de getroffen gebieden. Dit kan onder meer inhouden dat dierenwelzijnsorganisaties, ecologen en terreinbeheerders worden betrokken bij het opstellen van herstelplannen en het monitoren van de effecten van drugsdumpingen op de lokale flora en fauna.

In conclusie kan worden gesteld dat drugsdumpingen in Breda een complex en ernstig probleem vormen dat een geïntegreerde en proactieve aanpak vereist. Door middel van samenwerking tussen verschillende belanghebbenden, gerichte maatregelen tegen georganiseerde criminaliteit, verbeterde communicatie met de gemeenschap en aandacht voor de ecologische impact van drugsdumpingen, kan de gemeente Breda de strijd tegen drugsdumpingen effectief aanpakken en de veiligheid en leefbaarheid van de stad verbeteren.

In het kader van de drugsdumpingen in Breda heeft LPF Breda de volgende vragen gesteld:

• Wat zijn de concrete maatregelen, verbijzonderd in operationele en beleidsmatige maatregelen en binnen welk tijdspad, die het college op korte termijn zal nemen om het aantal drugsdumpingen in Breda daadwerkelijk te verminderen, gezien het feit dat de cijfers de afgelopen jaren nog steeds hoog zijn?

• Hoe gaat het college omwonenden actief informeren over drugsdumpingen en de mogelijke risico’s die hieraan verbonden zijn, en op welke manier wordt de transparantie en betrokkenheid van de gemeenschap vergroot?

• Welke concrete stappen zal het college ondernemen om de georganiseerde criminaliteit die hier lokaal in de Baronie verantwoordelijk is voor drugsdumpingen effectief aan te pakken en de pakkans van daders te vergroten? Hoe past het College concreet de kennis bij Politie en Staatsbosbeheer toe over de ‘zwakkere’ gemeenschappen en ‘kwetsbaardere’ boeren vestigingen?

• Welke financiële middelen zijn beschikbaar gesteld door het college voor de aanpak van drugsdumpingen en hoe worden deze middelen ingezet om de doelstellingen van het beleid te realiseren?

• Hoeveel kosten de recente dumpingen aan saneringskosten en hoeveel tijd hebben de onderhandelingen met Waterschap, Staatsbosbeheer en Provincie gekost over de verdeling van deze kosten alvorens de saneringen daadwerkelijk voltooid zijn?

• Wat heeft het College concreet gedaan met de kennis, inzichten en behoeften van lokale (wetshandhavings)instanties om effectiever op te treden tegen georganiseerde criminaliteit en drugsgerelateerde misdaden?

• Hoe precies zal het College effectiever gaan samenwerken met de diverse handhavingsinstanties, zowel op lokaal niveau als in samenwerking met regionale partners?

• Heeft het college de politie- en handhavingsdiensten recent gevraagd wat zij van Breda nodig hebben omdrugsdumpingen en gerelateerde ondermijningsactiviteiten in Breda niet alleen effectiever, maar ook efficienter te bestrijden dan nu het geval blijkt ?

• Wat was het advies van de politie- en handhavingsdiensten met betrekking tot de huidige aanpak van drugsdumpingen en welke concrete preventieve en repressieve maatregelen hebben zij voorgesteld om dit probleem aan te pakken?

LPF is al sinds 2022 kritisch betrokken bij de bouwplannen rondom achter ‘t Fort. De meest recente ontwikkelen geven de indruk dat deze zaak al besloten is. De recente raadsbrief van de gemeente Breda betreffende de haalbaarheid van een woonzorgcomplex achter ‘t Fort roept dan kritiek op vanuit verschillende hoeken. Ondanks de positieve toon van de brief, zijn er meerdere punten van zorg en onduidelijkheden die aandacht behoeven.

Onvolledige Informatie

De brief geeft de indruk dat de ontwikkeling van het woonzorgcomplex soepel verloopt, maar verzwijgt belangrijke bezwaren vanuit de buurt, met name over de voorgestelde ontsluiting via het Fort. Het lijkt erop dat de gemeente selectief informatie deelt, waarbij kritieke punten worden weggelaten om een positief beeld te schetsen. Dit gebrek aan transparantie ondermijnt het vertrouwen van de gemeenschap in het besluitvormingsproces en de integriteit van de betrokken instanties.

Ecologische Impact:

Hoewel de brief beweert dat de ontwikkeling bijdraagt aan gebiedsverbetering en biodiversiteit, wordt de impact op het milieu onderschat. Het kappen van waardevolle bomen en het verplaatsen van een park voor de ontwikkeling van het complex lijkt in strijd met groene ambities en roept vragen op over de duurzaamheid van het project. Het is van essentieel belang dat de gemeente een grondige milieueffectrapportage uitvoert om de langetermijneffecten van het project op het lokale ecosysteem te beoordelen en passende maatregelen te nemen om schade aan het milieu te minimaliseren.

Verkeersproblematiek:

De voorgestelde ontsluiting via het Fort kan leiden tot aanzienlijk meer verkeer in een rustige buurt, wat zorgen baart bij omwonenden. Het argument dat het verkeer voldoende en veilig kan worden afgewikkeld via het Fort lijkt simplistisch en houdt mogelijk geen rekening met de reële situatie ter plaatse. Bovendien kan een toename van het verkeer leiden tot verkeerscongestie, veiligheidsrisico’s en verstoring van de leefbaarheid in de omgeving. Het is noodzakelijk dat de gemeente een grondige verkeersanalyse uitvoert en passende verkeersmaatregelen implementeert om de negatieve effecten op het verkeer te minimaliseren en de veiligheid van alle weggebruikers te waarborgen.

Gebrek aan Participatie:

Ondanks beweringen dat belanghebbenden zijn betrokken bij het project, blijven de bezwaren vanuit de buurt onbesproken en lijkt de participatie beperkt tot cosmetische aanpassingen. Het gebrek aan een echte dialoog en inspraak van de gemeenschap in het besluitvormingsproces ondermijnt het beginsel van democratie en lokale zelfbeschikking. Het is van vitaal belang dat de gemeente serieus luistert naar de zorgen en suggesties van de bewoners en deze integreert in het besluitvormingsproces om een inclusieve en rechtvaardige stadsontwikkeling te garanderen.

Conclusie:

De raadsbrief biedt een eenzijdig en rooskleurig beeld van de ontwikkeling van het woonzorgcomplex achter ‘t Fort, terwijl belangrijke zorgen en bezwaren vanuit de buurt worden genegeerd. Het gebrek aan openheid, de ecologische impact en de potentiële verkeersproblematiek vereisen een grondiger onderzoek en een eerlijke dialoog met alle belanghebbenden. De gemeente Breda moet haar verantwoordelijkheid nemen om een duurzame en inclusieve stadsontwikkeling te waarborgen, waarbij alle stemmen gehoord worden en alle belangen worden afgewogen. Alleen zo kan er een leefomgeving worden gecreëerd die recht doet aan de behoeften en wensen van alle inwoners.

Als LPF Breda hebben wij het college wederom om aandacht gevraagd op enkele kritische kwesties met betrekking tot het voorgenomen woonzorgcomplex achter ‘t Fort. Als volksvertegenwoordigers dragen wij zorg voor de leefbaarheid, veiligheid en transparantie binnen onze gemeenschap.

Daarom vinden wij het van essentieel belang het standpunt te vernemen betreffende de volgende artikel 9 vragen:

Vragen:

• Hoe rechtvaardigt het college de keuze voor de voorgestelde ontsluitingsroute via het Fort voor het woonzorgcomplex, gezien de zorgen en bezwaren vanuit de buurt over toenemend verkeer en verstoring van de leefbaarheid?

• Welke concrete maatregelen neemt het college om de negatieve verkeerseffecten van de voorgestelde ontsluiting via het Fort te minimaliseren en de verkeersveiligheid in de omgeving te waarborgen?

• Kan het college uitleggen waarom belangrijke bezwaren en zorgen vanuit de buurt met betrekking tot de voorgestelde ontsluiting via het Fort niet worden vermeld in de raadsbrief over de haalbaarheid van het woonzorgcomplex?

• Hoe gaat het college om met de kritiek dat de informatie in de raadsbrief selectief is en een eenzijdig en positief beeld schetst van de ontwikkeling van het woonzorgcomplex, terwijl belangrijke bezwaren worden genegeerd?

• Welke maatregelen neemt de gemeente om de ecologische impact van het woonzorgcomplex op het lokale ecosysteem te beoordelen en welke stappen worden ondernomen om schade aan het milieu te minimaliseren?

• Op welke manier wordt de participatie van de buurtbewoners in het besluitvormingsproces rondom het woonzorgcomplex gewaarborgd, en hoe worden hun zorgen en suggesties geïntegreerd in de plannen?

• Kan het college toelichten hoe de beweringen over participatie van belanghebbenden in de raadsbrief overeenkomen met de kritiek dat de dialoog beperkt lijkt tot cosmetische aanpassingen en dat echte inspraak ontbreekt?

• Wat zijn de criteria die het college hanteert om te bepalen welke stemmen en belangen worden gehoord en meegewogen in het besluitvormingsproces over het woonzorgcomplex?

• Welke stappen onderneemt het college om het vertrouwen van de gemeenschap in het besluitvormingsproces en de integriteit van de betrokken instanties te herstellen, gezien de kritiek op het gebrek aan transparantie?

• Hoe zal het college omgaan met de aanbevelingen en zorgen uit de buurt, zoals geuit door Barthold Kadijk, om een eerlijke en inclusieve stadsontwikkeling te waarborgen die recht doet aan alle inwoners?

• Kan het college uitleggen waarom de beslissing is genomen om het woon-zorgcomplex ‘Achter ‘t Fort’ voort te zetten, ondanks de tegenstrijdige meningen over de ontsluiting van het complex?

• Hoe heeft het college gereageerd op de bezwaren van buurtbewoners, zoals vertegenwoordigd door Barthold Kadijk, met betrekking tot de voorgestelde ontsluiting via het Fort en de voorkeur voor een alternatieve permanente ontsluiting via Zuilenstraat 92?

• Welke stappen heeft het college genomen om ervoor te zorgen dat de bezwaren van de buurt adequaat zijn gecommuniceerd en overwogen in het besluitvormingsproces rondom het woon-zorgcomplex?

• Kan het college ingaan op de kritiek van het buurtcomité dat de raadsinformatiebrief de bezwaren van de buurt onvolledig weergeeft en de suggestie van harmonie met de buurt onterecht is?

• Wat zijn de argumenten van het college voor het niet haalbaar achten van een permanente ontsluiting via Zuilenstraat 92, zoals geëist door het buurtcomité, en hoe zijn deze argumenten tot stand gekomen?

• Op welke manier verzekert het college dat alle belanghebbenden, inclusief de lokale gemeenschap, actief worden betrokken bij het verdere besluitvormingsproces rondom het woon-zorgcomplex, zoals benadrukt in de e-mailuitwisseling tussen gemeente Breda en Barthold Kadijk?

• Hoe zal het college omgaan met de kritiek van het buurtcomité dat de suggesties die worden toegeschreven aan ‘belanghebbenden’ niet afkomstig zijn van de buurt zelf, en hoe zal het ervoor zorgen dat de stem van de buurt adequaat wordt vertegenwoordigd?

• Welke maatregelen zal het college nemen om de transparantie en nauwkeurigheid van informatieoverdracht naar de raad en de lokale gemeenschap te waarborgen met betrekking tot dit en toekomstige stedelijke ontwikkelingsprojecten?

• Op welke wijze zal het college omgaan met de uitdagingen om een evenwicht te vinden tussen economische ontwikkeling en behoud van leefomgeving en buurtidentiteit, zoals geïllustreerd door de controverse rondom het woon-zorgcomplex ‘Achter ‘t Fort’?

• Heeft het college op 19 maart daadwerkelijk een besluit genomen over de haalbaarheid van de ontwikkeling Achter ’t Fort op basis van de ontwikkelvisie, zoals bewoners hebben vernomen via een ambtenaar van de Wethouder? Zo ja, waarom is dit niet geagendeerd voor bespreking?

• Kleinschalige bestemmingsplannen worden regelmatig geagendeerd voor discussie. Waarom is een beslissing met zulke ingrijpende gevolgen voor betrokken inwoners niet actiever gecommuniceerd met de raad?

• Bewoners melden wijzigingen in de procedures rondom bestemmingsplannen, maar zij kunnen hier geen informatie over vinden. Kunt u verduidelijken of dergelijke wijzigingen hebben plaatsgevonden en zo ja, graag een toelichting hierop?

• Bewoners stellen dat het idee voor de ontwikkeling al in 2016 bestond, maar zij zijn destijds niet benaderd. Kunt u de juistheid van deze bewering verifiëren?

23-08-2022 Reactie college op art. 9 vragen LPF Breda inzake bouwplannen achter ‘t Fort

De gemeente heeft gereageerd op vragen van de fractie LPF met betrekking tot de voorgestelde bouw van een woon-zorgcomplex in Breda. In een brief aan de heer C. van Remortel, gedateerd op 23 augustus 2022, heeft de gemeente verheldering gegeven over verschillende aspecten van het plan en de mogelijke gevolgen voor de buurt. Het plan voor de bouw van een woon-zorgcomplex tussen de woningen aan de Zuilenstraat en de begraafplaats werd in 2021 voorgesteld door de eigenaar. De gemeente heeft laten weten niet negatief tegenover dit voorstel te staan, maar benadrukt dat verdere besprekingen nodig zijn. Aspecten zoals de omvang en hoogte van het gebouw, ontsluiting en effecten op de omgeving zullen nader worden onderzocht en besproken met verschillende belanghebbenden, waaronder de buurt. Een projectleider zal vanaf september 2022 het haalbaarheidsonderzoek begeleiden. Dit onderzoek omvat ook informatieavonden en gesprekken met de buurt om hun standpunten en zorgen te verzamelen. Belangrijk punt van discussie was de mogelijke impact op de speeltuin en groenvoorziening in de buurt. De gemeente heeft verzekerd dat de speeltuin behouden zal blijven en dat eventuele bouwplannen zullen worden afgestemd op de behoeften van de buurt, inclusief het opknappen van de speeltuin. Momenteel mag de grond niet bebouwd worden volgens het bestemmingsplan, maar het haalbaarheidsonderzoek zal dit onderzoeken. Daarnaast heeft de gemeente benadrukt dat het woon-zorgcomplex bedoeld is om interactie tussen bewoners en omwonenden mogelijk te maken. Het college staat open voor dialoog en zal de belangen van alle partijen zorgvuldig afwegen in het verdere proces. Tot slot heeft de gemeente aangegeven dat de verantwoordelijke wethouder bereid is om persoonlijk met buurtbewoners in gesprek te gaan, in een poging het vertrouwen in de lokale politiek te herstellen. Met deze reactie hoopt de gemeente duidelijkheid te verschaffen aan alle betrokkenen en een constructieve dialoog te bevorderen over de toekomst van de buurt en het voorgestelde woon-zorgcomplex.

Samenvattend

In 2021 is er een initiatiefplan ingediend voor de bouw van een woon-zorgcomplex tussen de woningen aan de Zuilenstraat en de begraafplaats.

De gemeente staat niet negatief tegenover het plan, maar verdere details moeten nog worden besproken met de eigenaar, Zuidwester en de gemeente, inclusief effecten op de omgeving.

Een projectleider zal vanaf september 2022 het haalbaarheidsonderzoek leiden, inclusief informatieavonden en gesprekken met de buurt.

Het college garandeert dat de speeltuin niet zal verdwijnen en zal de verkeersveiligheid van de straat Fort onderzoeken.

Het opknappen van de speeltuin staat al langer gepland en zal worden afgestemd op de bouwplannen voor het woon-zorgcomplex.

Het college erkent het belang van de speeltuin voor de buurt en garandeert dat deze niet zal verdwijnen.

Het woon-zorgcomplex is bedoeld om interactie tussen bewoners en omwonenden mogelijk te maken.

Momenteel mag de grond niet bebouwd worden volgens het bestemmingsplan, maar het haalbaarheidsonderzoek zal dit onderzoeken.

Een projectleider zal het haalbaarheidsonderzoek leiden, inclusief informatieavonden en gesprekken met de buurt.

De verantwoordelijke wethouder is bereid om persoonlijk met de buurtbewoners in gesprek te gaan om het vertrouwen in de lokale politiek te herstellen.

Gebrek aan transparantie en betrokkenheid teleurstellend

Hoewel het antwoord een aantal vragen beantwoordt, blijft het gebrek aan transparantie en betrokkenheid bij de buurt teleurstellend. Het eerste aspect dat opvalt, is het vaag geformuleerde proces rondom de besluitvorming. Hoewel het college stelt dat er nog overleg zal plaatsvinden met diverse partijen, waaronder de buurt, over zaken als omvang, hoogte, en verkeer, ontbreekt een concrete planning. Dit gebrek aan duidelijkheid voedt de onzekerheid bij de bewoners en bemoeilijkt een eerlijke participatie in het besluitvormingsproces. De beantwoording van de gestelde vragen getuigt ook van een zekere ontwijkende houding. Zo wordt bijvoorbeeld in antwoord op vraag 2 slechts oppervlakkig verwezen naar een onderzoek naar verkeersveiligheid, zonder enige toezegging over mogelijke maatregelen zoals een snelheidsbeperking. Dit gebrek aan concreetheid voedt de zorgen over toenemende verkeersdrukte in de buurt. Een ander punt van zorg is de behandeling van de speeltuin en groenvoorziening in de omgeving. Hoewel het college beweert dat het niet de bedoeling is dat de speeltuin verdwijnt, blijft het onduidelijk hoe deze plannen zich verhouden tot de renovatieplannen voor de speeltuin. Het gebrek aan synchronisatie tussen deze projecten roept vragen op over de effectieve planning en uitvoering van gemeentelijke initiatieven. Bovendien lijkt het college weinig aandacht te besteden aan de bezorgdheid van de buurtbewoners. De antwoorden op vragen over de impact op de leefbaarheid en veiligheid lijken oppervlakkig en bieden weinig geruststelling aan degenen die zich zorgen maken over de gevolgen van het voorgestelde woon-zorgcomplex voor de buurtgemeenschap. Tot slot is het teleurstellend dat het college weinig initiatief toont om het vertrouwen van de burgers te herstellen. Hoewel er wordt gesteld dat de verantwoordelijke wethouder bereid is om in gesprek te gaan met buurtbewoners, blijft het onduidelijk waarom deze stap niet actief wordt genomen om de betrokkenheid en transparantie te vergroten. Al met al roept het schrijven van het college aan de LPF-fractie meer vragen op dan het beantwoordt. Het gebrek aan duidelijkheid, concrete acties en betrokkenheid bij de buurt getuigt van een zorgwekkende trend in het lokale bestuur. Als volksvertegenwoordigers is het essentieel dat het college actief luistert naar en handelt naar de belangen van de burgers, iets wat in dit schrijven duidelijk ontbreekt.

26 oktober 2022: Ondersteunende reactie dorpsraad aan omwonenden

De Dorpsraad heeft gereageerd op de bezorgdheid van bewoners van Achter ‘t Fort met betrekking tot een gepland bouwontwikkelingsproject. De reactie, gericht aan Barthold en gedeeld door Benjamin Roobol, informeert over een geplande buurtparticipatiebijeenkomst op donderdag 27 oktober om 18.30 uur in Het Roode Hert. De Dorpsraad deelt de zorgen van de bewoners en benadrukt dat het verwijderen van groen bij de speeltuin voor de aanleg van een toegangsweg een heikel punt is. Deze weg zou ontsluiting bieden voor een perceel waarop woningen voor mensen met een geestelijke beperking zouden worden gebouwd. De Dorpsraad uit bezorgdheid over de veiligheid en leefbaarheid van de buurt, gezien de kwetsbaarheid van de beoogde bewoners. Enkele vragen worden gesteld ter voorbereiding op de bijeenkomst, waaronder de bestemming van het stukje grond en de mogelijke komst van andere maatschappelijke voorzieningen. Ook wordt de impact op de buurt besproken, evenals zorgen over veiligheid en begeleiding van de beoogde bewoners. Concrete details over het geplande aantal woningen en bewoners worden ook opgevraagd. De Dorpsraad maakt zich zorgen over de impact van de voorgestelde ontwikkelingen op de buurt en roept op tot grondig onderzoek en overleg met alle belanghebbenden. De brief eindigt met verwijzingen naar bronnen over de kwetsbaarheid van mensen met een licht verstandelijke beperking en hun extra gevoeligheid voor criminaliteit en verslaving. De reactie van de Dorpsraad weerspiegelt de betrokkenheid en zorg van de lokale gemeenschap bij de voorgestelde ontwikkelingen en onderstreept het belang van een open en inclusief participatieproces.

27 oktober Teleurstellende informatieavond inzake bouwplannen achter ’t fort

Op de avond van 27 oktober 2022 vond een informatiebijeenkomst plaats in de gemeenschap Achter ‘t Fort, waar bewoners werden uitgenodigd om vragen te stellen en hun zorgen te uiten over een gepland bouwontwikkelingsproject. Helaas bleek al snel dat de verwachtingen van participatie en dialoog niet werden waargemaakt, wat resulteerde in onrust en verdeeldheid onder de aanwezigen. De informatieavond, die bedoeld was om transparantie en betrokkenheid te bevorderen, faalde jammerlijk in het beantwoorden van vragen en het serieus nemen van de zorgen van de bewoners. Al snel ontstond er onrust en frustratie onder de aanwezigen, omdat hun vragen onbeantwoord bleven en hun zorgen niet serieus werden genomen door de organisatoren van de bijeenkomst. In plaats van een constructief gesprek te faciliteren en de weerstand te adresseren, leidde de gebrekkige participatie tot een verdeling van de gemeenschap in verschillende groepen. Deze verdeeldheid zorgde ervoor dat het gesprek niet meer centraal stond, maar dat mensen zich vooral richtten op het uiten van hun onvrede en het vormen van bondgenootschappen binnen de groepen. Het gebrek aan effectieve communicatie en participatie tijdens de informatieavond is zorgwekkend, omdat het essentieel is voor het opbouwen van vertrouwen en het vinden van gemeenschappelijke grond tussen bewoners en beleidsmakers. Door het negeren van vragen en zorgen ontstaat er een kloof tussen de gemeenschap en degenen die beslissingen nemen, wat uiteindelijk kan leiden tot verdere spanningen en conflicten. Het is duidelijk dat er dringend behoefte is aan verbetering van de participatiepraktijken in Achter ‘t Fort. Dit vereist een verandering van houding en aanpak van zowel de gemeente als de lokale autoriteiten, waarbij de stemmen en belangen van alle bewoners serieus worden genomen en er ruimte is voor open en eerlijke communicatie. Als geen actie wordt ondernomen om de participatie te verbeteren en het vertrouwen te herstellen, zal de verdeeldheid en onrust binnen de gemeenschap alleen maar toenemen. Het is daarom van cruciaal belang dat alle betrokken partijen samenwerken om een inclusief en respectvol participatieproces te waarborgen, waarbij de behoeften en zorgen van de bewoners centraal staan.

6 maart 2023 – Reactie college op art. 9 vragen LPF Breda inzake verkeersmetingen

In antwoord op de gestelde vragen wordt aangegeven dat de communicatie met bewoners over het initiatiefplan niet vlekkeloos verliep. Ondanks een inloopavond waarop het plan werd besproken, ontstond er commotie en bleven vragen onbeantwoord. Er zijn vervolgens nieuwe overlegmomenten gepland om het plan toe te lichten en de effecten op de omgeving te bespreken. De verkeersmetingen zijn uitgevoerd om de impact van het initiatief op de omgeving te analyseren, zoals afgesproken met de bewoners. Hoewel er kritiek is op de onaangekondigde metingen, worden ze gezien als een vervulling van de afspraak om de situatie helder in kaart te brengen. Het college is van plan om de communicatie met bewoners te verbeteren, onder meer door een informatieavond te organiseren en toekomstige veranderingen op gebruikelijke wijze te communiceren. De initiatiefnemer van het plan blijft primair verantwoordelijk voor communicatie, maar de gemeente blijft actief betrokken bij het proces en informeert over haar eigen activiteiten, zoals de verkeersmetingen.

Samenvattend

Uitgangspunt van participatie: initiatiefnemer verantwoordelijk voor communicatie en participatie met stakeholders.

Inloopavond in oktober 2022 leidde tot commotie, vervolgoverleg gepland om plan toe te lichten.

Verkeersmetingen worden uitgevoerd om consequenties van initiatief op omgeving te beoordelen.

Metingen aangekondigd bij buurtbewoners, maar mogelijk niet bij allemaal, ter voorbereiding op overleg.

Informatieavond over initiatiefplan Achter ‘t Fort in voorbereiding, uitkomsten van verkeersmetingen worden besproken.

Toekomstige veranderingen in buurt worden via gebruikelijke wegen gecommuniceerd.

Gebrekkige communicatie en defensieve houding college

De brief, gedateerd op 6 maart 2023, geeft antwoord op vragen van de fractie over de communicatie met bewoners en de uitvoering van verkeersmetingen. Allereerst valt op dat de brief een bureaucratische toon heeft en zich vooral richt op het verantwoorden van de acties van het college, in plaats van op het adresseren van de zorgen van de bewoners. Het gebruik van formele termen en verwijzingen naar wetten en regels draagt niet bij aan een empathische en begripvolle benadering van de situatie. Een belangrijk punt van kritiek is de gebrekkige communicatie met de bewoners van Achter ‘t Fort. Hoewel het college beweert betrokken te zijn bij het participatieproces, blijkt uit de brief dat de start van de participatie niet soepel is verlopen. Er wordt gesproken over een inloopavond waar commotie ontstond en vragen onbeantwoord bleven. Dit getuigt van een gebrek aan voorbereiding en transparantie vanuit de gemeente. Verder is het opmerkelijk dat de verkeersmetingen zonder adequate aankondiging zijn uitgevoerd, wat tot onnodige spanningen heeft geleid. Hoewel het college beweert dat de metingen zijn aangekondigd bij een buurtbewoner die als woordvoerder fungeert, getuigt dit niet van een effectieve communicatiestrategie. Het college lijkt hierin tekort te schieten door de overige bewoners niet tijdig te informeren. De reacties van het college op de gestelde vragen zijn defensief van aard en lijken vooral gericht te zijn op het rechtvaardigen van hun handelen, in plaats van op het serieus nemen van de zorgen van de bewoners. Het gebrek aan empathie en begrip voor de gevoeligheden in de buurt getuigt van een gebrek aan leiderschap en verantwoordelijkheid vanuit het college. Kortom, de brief van het College van Burgemeester en Wethouders getuigt van een gebrek aan effectieve communicatie, transparantie en empathie richting de bewoners van Achter ‘t Fort. Het college zou er goed aan doen om de zorgen van de bewoners serieus te nemen en een meer proactieve en empathische benadering te hanteren in het participatieproces.

15 mei 2023 Informatieavond 2 inzake bouwplannen achter ‘t Fort

Op 15 mei 2023 vond een informatieavond plaats over de haalbaarheid van de ontwikkeling van een woonzorgcomplex achter ‘t Fort. Het verslag van deze avond, opgesteld door Edwin Vermeulen, biedt inzicht in de discussies en zorgen die tijdens de bijeenkomst zijn geuit. Tijdens de avond waren 23 buurtbewoners aanwezig, samen met vertegenwoordigers van de dorpsraad, de initiatiefnemer, adviseurs, en leden van de gemeente Breda. De kernpunten van de discussie zijn als volgt:

Bezorgdheid over het opknappen van het park en de mogelijke verstoring van de speeltuin door bewoners van het woonzorgcomplex.

Zorgen omtrent verkeersveiligheid, met name tijdens haal- en brengtijden vanwege een mogelijke toename van verkeersbewegingen.

Onduidelijkheid over de ontsluiting van het perceel, waarbij een alternatieve route via de Mormoonse kerk wordt onderzocht.

Vragen over de impact op de buurt en mogelijke waardedaling van woningen, waarvoor planschadevergoeding kan worden aangevraagd.

Gebrek aan handhaving op foutparkeerders en drugsdealers in de omgeving.

Verhuizing van cliënten vanuit drie locaties naar het nieuwe woonzorgcomplex, waardoor huurlocaties vrijkomen.

Kritiek werd geuit op het ontbreken van een visie voor de wijk en de zorgen van de aanwezigen werden niet adequaat aangepakt. De LPF vroeg specifiek naar het omgaan met de emoties van de aanwezigen, waarop werd besloten om verdere gesprekken te voeren over de ontsluiting via de Mormoonse kerk en om de verkeerskundige van de gemeente Breda te betrekken. Hoewel enkele actiepunten werden benoemd, blijft het verslag getuigen van gebrekkige participatie en onbeantwoorde zorgen. Het benadrukt de noodzaak van een meer inclusief en betrokken proces, waarin de belangen en zorgen van alle betrokkenen serieus worden genomen.

Gebrekkige Participatie en communicatie: Reflectie op de Informatieavond in Achter ‘t Fort

Op 15 mei 2023 vond een informatieavond plaats in de gemeenschap Achter ‘t Fort, waarbij buurtbewoners, raadsleden, leden van de dorpsraad en vertegenwoordigers van verschillende instanties samenkwamen om te discussiëren over de haalbaarheid van een gepland woon-zorgcomplex. Hoewel het doel van de bijeenkomst was om informatie te verstrekken en feedback te verzamelen, bleek al snel dat de mate en kwaliteit van de participatie ver te zoeken waren. Een van de meest opvallende tekortkomingen van de avond was het gebrek aan ruimte voor echte dialoog en het serieus nemen van de zorgen van de bewoners. Ondanks de aanwezigheid van een groot aantal buurtbewoners en belanghebbenden, werden vragen slechts oppervlakkig behandeld en werden zorgen vaak niet adequaat geadresseerd. Een ander punt van kritiek was het gebrek aan een duidelijke visie voor de wijk. Verschillende deelnemers merkten op dat het ontbrak aan een overkoepelend plan voor de ontwikkeling van de buurt, wat resulteerde in een gevoel van onzekerheid en onduidelijkheid over de toekomst van Achter ‘t Fort. Daarnaast werden enkele concrete zorgen geuit met betrekking tot verkeersveiligheid, overlast en milieueffecten van het voorgestelde project. Hoewel deze kwesties werden aangekaart, bleef het vaak bij oppervlakkige reacties en beloften om het probleem nader te onderzoeken, zonder concrete stappen of oplossingen te bieden. Het gebrek aan effectieve communicatie en betrokkenheid tijdens de informatieavond leidde uiteindelijk tot verdeeldheid en frustratie onder de aanwezigen. In plaats van een constructief gesprek te voeren en te streven naar consensus, werd het publiek verdeeld in verschillende groepen met tegenstrijdige belangen, waardoor de kans op echte vooruitgang werd verkleind. Als reactie op de kritiek beloofden de initiatiefnemer en adviseur om opnieuw in overleg te treden om mogelijke alternatieven te onderzoeken, zoals ontsluiting via de Mormoonse kerk. Ook werd toegezegd dat de verkeerskundige van de gemeente Breda hierbij betrokken zou worden. Echter, deze beloften van vervolgstappen konden de teleurstelling over het verloop van de avond niet wegnemen.  Al met al laat de informatieavond in Achter ‘t Fort zien dat er nog veel ruimte is voor verbetering als het gaat om participatie en communicatie tussen bewoners, beleidsmakers en initiatiefnemers. Het is van cruciaal belang dat toekomstige bijeenkomsten worden gekenmerkt door een open dialoog, wederzijds respect en een duidelijke visie voor de toekomst van de gemeenschap.

3 April 2024: Raadsbrief inzake haalbaarheidsonderzoek Woonzorgcomplex achter ’t Fort

Een recent besluit van het college van Breda om een woonzorgcomplex te ontwikkelen in Princenhage heeft geleid tot een verhitte discussie over de ontsluiting van het complex. Ontwikkelaar BenVast B.V. diende in 2021 een initiatiefplan in voor de bouw van een woonzorgcomplex voor mensen met een verstandelijke beperking op de locatie Achter ‘t Fort. Dit initiatief werd recentelijk onder de loep genomen door het college, dat op 12 maart 2024 besloot dat de ontwikkeling van het complex haalbaar is op basis van de ingediende ontwikkelvisie. Het woon-zorgcomplex, dat ruimte zal bieden aan 32 sociale huurappartementen, wordt gezien als een antwoord op de stadsbrede vraag naar zorgwoningen en sluit aan bij gemeentelijke prioriteiten op het gebied van wonen en zorg. Echter, de locatiekeuze en met name de voorgestelde ontsluiting van het complex hebben tot onvrede geleid bij omwonenden. De voorgestelde toegangsweg tot het woonzorgcomplex sluit aan op het Fort, wat heeft geleid tot zorgen over toenemend verkeer door de relatief smalle straten van het Fort. Ondanks deze bezwaren heeft het college besloten om vast te houden aan deze ontsluitingsroute, waarbij het belang van toevoeging van de zorgwoningen zwaarder werd gewogen dan alternatieve voorstellen, zoals een permanente ontsluiting via Zuilenstraat 92. Deze beslissing heeft geleid tot kritiek vanuit de buurt, vertegenwoordigd door onder andere Barthold Kadijk, die zich niet gehoord voelen en vinden dat de gemeenteraad onvolledig en onjuist is geïnformeerd. Zij benadrukken het belang van transparantie en een evenwichtige besluitvorming die alle belanghebbenden recht doet.

De recente raadsbrief van de gemeente Breda betreffende de haalbaarheid van een woonzorgcomplex achter ‘t Fort roept kritiek op vanuit verschillende hoeken. Ondanks de positieve toon van de brief, zijn er meerdere punten van zorg en onduidelijkheden die aandacht behoeven. De brief geeft de indruk dat de ontwikkeling van het woonzorgcomplex soepel verloopt, maar verzwijgt belangrijke bezwaren vanuit de buurt, met name over de voorgestelde ontsluiting via het Fort. Het lijkt erop dat de gemeente selectief informatie deelt, waarbij kritieke punten worden weggelaten om een positief beeld te schetsen. Dit gebrek aan transparantie ondermijnt het vertrouwen van de gemeenschap in het besluitvormingsproces en de integriteit van de betrokken instanties. Hoewel de brief beweert dat de ontwikkeling bijdraagt aan gebiedsverbetering en biodiversiteit, wordt de impact op het milieu onderschat. Het kappen van waardevolle bomen en het verplaatsen van een park voor de ontwikkeling van het complex lijkt in strijd met groene ambities en roept vragen op over de duurzaamheid van het project. Het is van essentieel belang dat de gemeente een grondige milieueffectrapportage uitvoert om de langetermijneffecten van het project op het lokale ecosysteem te beoordelen en passende maatregelen te nemen om schade aan het milieu te minimaliseren. De voorgestelde ontsluiting via het Fort kan leiden tot aanzienlijk meer verkeer in een rustige buurt, wat zorgen baart bij omwonenden. Het argument dat het verkeer voldoende en veilig kan worden afgewikkeld via het Fort lijkt simplistisch en houdt mogelijk geen rekening met de reële situatie ter plaatse. Bovendien kan een toename van het verkeer leiden tot verkeerscongestie, veiligheidsrisico’s en verstoring van de leefbaarheid in de omgeving. Het is noodzakelijk dat de gemeente een grondige verkeersanalyse uitvoert en passende verkeersmaatregelen implementeert om de negatieve effecten op het verkeer te minimaliseren en de veiligheid van alle weggebruikers te waarborgen.Ondanks beweringen dat belanghebbenden zijn betrokken bij het project, blijven de bezwaren vanuit de buurt onbesproken en lijkt de participatie beperkt tot cosmetische aanpassingen. Het gebrek aan een echte dialoog en inspraak van de gemeenschap in het besluitvormingsproces ondermijnt het beginsel van democratie en lokale zelfbeschikking. Het is van vitaal belang dat de gemeente serieus luistert naar de zorgen en suggesties van de bewoners en deze integreert in het besluitvormingsproces om een inclusieve en rechtvaardige stadsontwikkeling te garanderen.

De raadsbrief biedt een eenzijdig en rooskleurig beeld van de ontwikkeling van het woonzorgcomplex achter ‘t Fort, terwijl belangrijke zorgen en bezwaren vanuit de buurt worden genegeerd. Het gebrek aan openheid, de ecologische impact en de potentiële verkeersproblematiek vereisen een grondiger onderzoek en een eerlijke dialoog met alle belanghebbenden. De gemeente Breda moet haar verantwoordelijkheid nemen om een duurzame en inclusieve stadsontwikkeling te waarborgen, waarbij alle stemmen gehoord worden en alle belangen worden afgewogen. Alleen zo kan er een leefomgeving worden gecreëerd die recht doet aan de behoeften en wensen van alle inwoners.

In een tijdperk waarin toegankelijkheid een steeds belangrijker thema wordt in onze samenleving, heeft Breda een significante stap voorwaarts gezet. Dankzij de inzet en het initiatief van LPF Breda is de motie vreemd “Breda toegankelijk in woord en geschrift” bijna unaniem door de gemeenteraad aangenomen. Deze motie, een pleidooi voor het toegankelijker maken van de politieke besluitvormingsprocessen voor alle inwoners, heeft geleid tot een concrete en zeer welkome verandering: het ondertitelen van raadsvergaderingen en sessies.

Vanaf gisteren is deze innovatie een realiteit geworden, en het markeert een belangrijk moment voor de lokale democratie in Breda. De ondertiteling van de raadsvergaderingen en sessies zorgt ervoor dat iedereen, ongeacht eventuele gehoorbeperkingen of andere belemmeringen, de debatten en besprekingen kan volgen. Dit is een cruciale ontwikkeling, omdat het deuren opent naar een inclusievere participatie van burgers in de politiek. LPF Breda streeft naar een gemeente waarin iedereen mee kan doen, waarin iedere stem telt en gehoord wordt.

Door de toegankelijkheid van de gemeenteraadsvergaderingen te verbeteren, wordt een essentiële stap gezet naar een transparantere en meer toegankelijke lokale overheid. De impact van deze maatregel kan niet worden onderschat. Voor veel mensen met een auditieve beperking vormt dit een brug naar betere betrokkenheid bij en begrip van lokale politieke kwesties. Het toont een erkenning van de behoeften van alle inwoners van Breda.

Deze vooruitgang in Breda kan ook dienen als een inspirerend voorbeeld voor andere gemeenten in Nederland. Het onderstreept het belang van toegankelijkheid in de politieke arena en biedt een model voor hoe technologische oplossingen kunnen worden ingezet om de participatie van burgers te verbreden. Het initiatief van LPF Breda, met medeondertekening van SP, Breda Beslist en Partij voor de Dieren en de bijna unanieme steun van de gemeenteraad tonen een gezamenlijke inzet voor een samenleving waarin iedereen mee kan doen.

Na zes maanden van intensieve onderhandelingen is de ruzie tussen de directie van begraafplaats Zuylen en een groep nabestaanden eindelijk opgelost. Woensdag bereikten de partijen een akkoord over het gebruik van het begraafpark en het nieuwe openluchtkunstwerk Adore. Conform de nieuwe afspraken zal er geen versterkte muziek of evenementen plaatsvinden, maar wel één keer per dag een uitvaart en zes keer per jaar een lezing in de nieuwe buitenaula. In juni ontstond er veel commotie toen directeur Roel Stapper bij Omroep Brabant aankondigde plannen te hebben om van de begraafplaats een soort recreatiepark te maken. Dit nieuws, inclusief de mogelijkheid van een optreden van dj Tiësto, veroorzaakte ongenoegen bij veel nabestaanden.

Dankzij een mediator is er nu een akkoord bereikt. “Alles moet in lijn zijn met rouw en rust,” verklaart Iwan Dienjes van de Bredase LPF-fractie, woordvoerder voor de nabestaanden. In het opgestelde regelement van orde staat dat alles in overeenstemming moet zijn met sereniteit en eerbied, wat betekent dat er geen festivals of bandoptredens zullen zijn. Belangrijke nieuwe afspraken omvatten tijdige communicatie van evenementen via een bord bij de ingang en op de website van Zuylen. Dit zorgt ervoor dat bezoekers weten wanneer er iets te doen is en dat er na afloop weer rustig gerouwd kan worden. Extra regels voor uitvaarten in het kunstwerk Adore omvatten beperkingen op geluidsniveaus en een verbod op drinken en roken bij het kunstwerk. Medewerkers van Zuylen begeleiden bezoekers naar de buitenaula om verstoring van de rust te voorkomen. Dienjes merkt op dat de onderhandelingen relatief soepel verliepen, ondanks eerdere frustraties.

Veronique Graumans, benadrukt dat deze situatie voorkomen had kunnen worden met betere communicatie. De Raad van Toezicht van Zuylen, vertegenwoordigd door voorzitter Ietje de Werd, erkent fouten in de communicatie met de nabestaanden en belooft verbetering in toekomstige projecten. Dit akkoord markeert een belangrijke stap in het oplossen van een langdurig conflict, waarbij beide partijen hebben samengewerkt om een oplossing te vinden die zowel respecteert de wensen van de nabestaanden als de noodzaak van vernieuwing voor de begraafplaats.

Directeur Roel Stapper’s visie om de begraafplaats om te vormen tot “Park Zuylen” stuitte op hevige weerstand van nabestaanden, die de begraafplaats zagen als een heilige plek van herinnering en rouw. Dit conflict bracht belangrijke vragen aan de oppervlakte over de rol van begraafplaatsen in onze moderne samenleving en de manier waarop we onze doden herdenken en eren.De emotionele reacties van de nabestaanden, resulterend in een petitie en heftige discussies, belichtten de diepe verbondenheid die mensen voelen met plaatsen van laatste rust. De kwestie van respect, communicatie en betrokkenheid van de gemeenschap bleek cruciaal in het vormgeven van de toekomst van dergelijke heilige plaatsen.

Uiteindelijk leidde het inschakelen van een bemiddelaar tot een akkoord dat zowel respect toont voor de tradities als ruimte biedt voor subtiele vernieuwing. Dit akkoord illustreert het belang van dialoog, begrip en compromis bij het navigeren door complexe sociale en culturele kwesties.Het verhaal van Begraafplaats Zuylen is een leerzame casus die de complexiteit van verandering binnen traditionele ruimtes laat zien. Het toont aan dat, hoewel verandering onvermijdelijk is, deze met zorg, respect en betrokkenheid van alle belanghebbenden benaderd moet worden. Zo blijven de essentiële waarden van respect en eerbied behouden, terwijl we ons aanpassen aan de evoluerende behoeften van onze samenleving.

De vrijheid van meningsuiting en het recht op demonstratie zijn pijlers van een democratische samenleving. Deze rechten zijn echter niet absoluut en kunnen worden beperkt om de openbare orde, veiligheid en andere maatschappelijke belangen te waarborgen. De onlangs gehouden ‘informatie- en trainingsmiddag’ door Extinction Rebellion (XR) in Breda roept vragen op over de grenzen van deze rechten en de rol van de gemeente in het handhaven ervan.

Vrijheid versus Veiligheid

In reactie op onze vragen, stelt het college van Breda dat demonstreren een grondrecht is dat gefaciliteerd moet worden. Echter, zoals de antwoorden suggereren, zijn er omstandigheden waaronder dit recht kan worden ingeperkt. Wat het college nalaat te benadrukken, is dat de methoden en uitspraken van XR niet zonder risico zijn voor de openbare orde en veiligheid. Het feit dat XR-trainers politiegeweld zien als “goede publiciteit” suggereert een bereidheid tot provocatie die de veiligheidsdiensten onnodig kan belasten.

Burgerlijke Ongehoorzaamheid als Methode

Het college geeft aan dat XR de grens opzoekt van het demonstratierecht door burgerlijke ongehoorzaamheid te propageren. Hoewel de rechterlijke macht ruimte laat voor burgerlijke ongehoorzaamheid, is dit een glibberige helling. Methoden die de openbare orde in gevaar brengen, zoals de blokkade van de A12, stellen zowel de autoriteiten als de samenleving als geheel voor een dilemma. Dergelijke acties kunnen averechts werken en het publieke debat over klimaatverandering polariseren, in plaats van constructieve oplossingen aan te dragen.

Effectiviteit en Maatschappelijke Verantwoordelijkheid

Het college lijkt het aan de politiek over te laten om te beoordelen of burgerlijke ongehoorzaamheid effectief is in het bewerkstelligen van beleidswijzigingen. Dit standpunt ontwijkt echter de essentiële vraag of radicale acties zoals die van XR daadwerkelijk bijdragen aan het aanpakken van klimaatverandering en milieuproblemen, of enkel dienen als een middel voor zichtbaarheid en publiciteit.

Subsidies en Lokale Organisaties

De vragen over de betrokkenheid van Stichting Tientjes, een lokaal initiatief, in het faciliteren van de XR-cursus blijven onbeantwoord. Hoewel het college benadrukt dat de stichting geen subsidie ontvangt, roept dit de vraag op in hoeverre de gemeente invloed moet of kan uitoefenen op organisaties die XR indirect ondersteunt.

Conclusie

Het college van Breda heeft de verantwoordelijkheid om de balans te bewaren tussen grondrechten en de handhaving van de openbare orde. Terwijl het belangrijk is om ruimte te geven voor demonstratie en vrijheid van meningsuiting, mag dit niet ten koste gaan van de veiligheid en het welzijn van de gemeenschap. De reactie van het college op onze vragen toont een bereidheid tot het faciliteren van deze rechten, maar mist een kritische blik op de potentiële risico’s die groepen als XR met zich meebrengen. Het wordt tijd dat we ons afvragen waar de grens ligt, en welke rol de gemeente moet spelen in het trekken ervan.

Op 17 juni werden wij via een artikel op de website van omroep Brabant op geinformeerd over de opmerkerlijke plannen van begraafplaats Zuylen in Breda.  Het artikel beschrijft de ambitie van begraafplaats Zuylen in Breda om te transformeren tot Park Zuylen, een recreatiegebied dat meer ‘sexy’ en toegankelijk moet zijn. Hoewel de begraafplaatsdirecteur beweert dat deze veranderingen nodig zijn om het voortbestaan van de begraafplaats te waarborgen, is deze verschuiving naar commercialisering een verontrustende trend die essentiële waarden en respect voor de dood en overledenen ondermijnt.

Geld verdienen aan de dood en de ondergang van respect

Allereerst is het uiterst zorgwekkend dat de begraafplaats als een winstgevende onderneming wordt gepresenteerd, waarbij het genereren van inkomsten de hoofddoelstelling lijkt te zijn. Het idee dat de dood wordt uitgebuit als een zakelijke kans, waarbij de begraafplaats afhankelijk is van het aantrekken van nieuwe klanten, is moreel verwerpelijk. Het zou moeten gaan om het respectvol omgaan met de overledenen en het bieden van troost aan nabestaanden, in plaats van het najagen van financieel gewin.

Daarnaast wordt de begraafplaats nu gepositioneerd als een entertainmentlocatie, met vermelding van concerten en zelfs de mogelijke aanwezigheid van DJ Tiësto. Het feit dat de begraafplaats wordt gebruikt als decor voor recreatieve activiteiten en amusement, ondermijnt het intrinsieke karakter van een begraafplaats. Een begraafplaats hoort een serene omgeving te zijn waar mensen in alle rust kunnen rouwen en hun overleden dierbaren kunnen herdenken.

Het organiseren van concerten en andere evenementen op een plek die bedoeld is voor rouw en reflectie, getuigt van een schrijnend gebrek aan respect en medeleven. Bovendien wordt er gesproken over het opwaarderen van graven en urnen om ze “protseriger en uitbundiger” te maken. Deze nadruk op uiterlijk vertoon en materiële extravagantie is volkomen misplaatst in een omgeving die zou moeten draaien om respect, nederigheid en emotionele verbondenheid. Het is zorgwekkend dat er meer belang wordt gehecht aan het tonen van status en weelde in plaats van aan het herdenken en eren van de overledenen.

Kortom, de veranderingen die worden voorgesteld voor begraafplaats Zuylen getuigen van een verontrustende trend van commercialisering en verlies van respect voor de dood en overledenen. Het najagen van financieel gewin, de nadruk op entertainmentwaarde en materiële vertoningen op een begraafplaats zijn moreel verwerpelijk en tasten de integriteit van een dergelijke heilige plek aan. Het is van cruciaal belang om de diepere waarden van respect, nederigheid en compassie te behouden bij het omgaan met de dood en het herdenken van dierbaren.

Verdriet, woede en onrust bij nabestaanden. Tijd voor actie!

Afgelopen maandag 17 juli  kwamen zo’n vijftig woedende nabestaanden bijeen om te protesteren tegen de schaamteloze vernieuwingsplannen van begraafplaats Zuylen in Breda, en natuurlijk was LPF Breda ook van de partij. Onder leiding van directeur Roel Stapper transformeert de begraafplaats in een kermisattractie met een podium en tribune voor muzikale shows. Dit is onacceptabel volgens de aanwezige nabestaanden, die enkel rust en stilte wensen. En dat is volkomen terecht. Om financieel te overleven, heeft directeur Roel Stapper besloten om begraafplaats Zuylen om te toveren tot Park Zuylen, een openbare ruimte voor iedereen. In september wordt er zelfs een nieuw kunstwerk toegevoegd, genaamd Adore. Dit paradepaardje is een arena met een podium en tribune voor allerlei buitenactiviteiten. “DJ Tiësto is zeker welkom om op te treden in Park Zuylen”, aldus Stapper. Deze opmerking schoot bij een aantal nabestaanden volledig in het verkeerde keelgat. Zij willen juist geen muziek of andere onzin op de begraafplaats. Inmiddels is er een petitie gestart die al meer dan vijfhonderd keer is ondertekend. Daarnaast vond er maandag een kleine demonstratie plaats.

Inleiding

Decennialang hebben woonwagenbewoners een belangrijke rol gespeeld in de Nederlandse samenleving. Ze vormen een unieke gemeenschap met een rijke culturele geschiedenis. Helaas is de afgelopen jaren het aantal standplaatsen voor woonwagenbewoners in steden zoals Breda drastisch verminderd. Dit uitsterfbeleid heeft geleid tot problemen voor de woonwagenbewonerscultuur, met verstrekkende gevolgen voor de gemeenschap en het behoud van ons cultureel erfgoed.

Jarenlang uitsterfbeleid

Het uitsterfbeleid voor standplaatsen voor woonwagenbewoners in Breda heeft zijn oorsprong in de jaren ’70 en ’80, toen de Nederlandse overheid het beleid begon te veranderen. De gedachte was destijds dat het stimuleren van een meer sedentaire levensstijl voor woonwagenbewoners zou leiden tot een betere integratie in de maatschappij. Als gevolg hiervan werden nieuwe vergunningen voor standplaatsen niet langer verleend en werden bestaande standplaatsen niet vervangen bij verhuizing of overlijden van de bewoners. Het uitsterfbeleid heeft ernstige gevolgen gehad voor de woonwagenbewonersgemeenschap in Breda. Als gevolg van het gebrek aan nieuwe standplaatsen zijn veel woonwagenbewoners gedwongen om hun culturele manier van leven op te geven en in reguliere woningen te gaan wonen. Dit heeft geleid tot een verlies van hun eigen identiteit.

De woonwagenbewoners in Breda wachten al jarenlang op woonwagenplaatsen. Zowel op landelijk niveau als in de gemeente Breda was er zoals bekend sprake van een uitsterfbeleid, wat heeft geleid tot het gedwongen verhuizen van steeds meer woonwagenbewoners naar huizen, omdat er simpelweg geen andere optie was. Tot op heden heeft Breda geen nieuw beleid geïmplementeerd om nieuwe standplaatsen te creëren.

Woonwensenonderzoek

Enkele jaren geleden voerde de gemeente Breda een woonwensenonderzoek uit, waaruit bleek dat er 25 woonwagenplaatsen nodig zouden zijn. Er was echter geen concreet plan of nieuw beleid om dit geleidelijk aan te pakken door natuurlijk verloop. Dit zorgde voor veel onrust en vraagtekens onder de woonwagenbewoners, omdat zij een hele andere realiteit ervaren. Het onderzoek vanuit SP heeft aanzienlijk andere cijfers opgeleverd. Op dit moment wachten er namelijk 60 voormalige woonwagenbewoners (spijtoptanten) en 60 woonwagenbewoners die ongewenst in huizen wonen op een plekje in Breda. Dit aantal is veel hoger dan de 25 waar de gemeente vanuit ging, en dit aantal zal nooit worden ingehaald door natuurlijk verloop. Er moet dus direct actie worden ondernomen.

Hoewel het uitsterfbeleid sinds juli 2018 niet meer van kracht is, lijkt het in Breda nog steeds de realiteit te zijn.

Beleidskader Ollongren

Op 12 juli 2018 presenteerde voormalig minister Ollongren het belangrijke beleidskader “Gemeentelijke woonwagen- en standplaatsenbeleid” voor woonwagenbewoners. Dit markeerde het formele einde van het uitsterfbeleid. Het beleidskader biedt richtlijnen voor het opstellen van gemeentelijk beleid dat voldoet aan het mensenrechtelijk kader, zoals bepaald in (Europese) rechtspraak en oordelen van het College voor de Rechten van de Mens (CRvdM), om het uitsterfbeleid via gemeentelijk beleid te beëindigen.

De volgende 3 uitgangspunten bevatten een samenvatting van de mensenrechten waarmee rekening moet worden gehouden bij het gemeentelijke woonwagen- en standplaatsenbeleid:

Adequate huisvesting, waarbij rekening wordt gehouden met de (erkende) specifieke wooncultuur van woonwagenbewoners.

Het is niet toegestaan om het aantal standplaatsen af te bouwen of niet uit te breiden, terwijl er duidelijk behoefte is vanuit de woonwagenbewoners.

De behoefte aan standplaatsen en woonwagens moet worden geïnventariseerd. Als hieruit een aantoonbare behoefte blijkt, moet het woonwagen- en standplaatsenbeleid zodanig worden vormgegeven dat het voor woonwagenbewoners binnen afzienbare tijd mogelijk is om in aanmerking te komen voor een standplaats.

Reden genoeg dus om met de raad in gesprek te gaan!

Stel je voor dat je ‘s ochtends wakker wordt en beseft dat je geen dak meer boven je hoofd hebt. Het huis dat je ooit je thuis noemde, is weg. Misschien is het door financiële problemen, een onverwacht verlies van werk, een scheiding, of een andere ongelukkige gebeurtenis. Plotseling sta je op straat, zonder een plek om naartoe te gaan. De schok en het gevoel van verlies kunnen overweldigend zijn. Deze verhalen van Bredanaars die in soortgelijke situaties komen raken je. Dakloosheid brengt talloze uitdagingen met zich mee. Het dagelijks leven wordt een constante strijd om te overleven. Het vinden van voedsel, onderdak en basisvoorzieningen wordt een dagtaak. Daklozen moeten vaak slapen op straat, in openbare ruimtes of in noodgebieden. Deze omstandigheden brengen talloze risico’s met zich mee, waaronder geweld, uitbuiting, gezondheidsproblemen en psychische aandoeningen.

Dakloosheid kan iedereen overkomen. Het heeft verwoestende gevolgen die vaak worden versterkt door sociale stigmatisering en uitsluiting. Gelukkig zijn er organisaties die daklozen helpen met onderdak, voedsel, medische zorg en begeleiding. Meer aandacht, middelen en maatschappelijke steun zijn echter nodig om de onderliggende oorzaken van dakloosheid aan te pakken, zoals armoede, mentale gezondheidsproblemen en gebrek aan sociale ondersteuningssystemen.Het is cruciaal dat we streven naar effectieve actie om dakloosheid te voorkomen en op te lossen. Dit kan worden bereikt door het ondersteunen van initiatieven die zich inzetten voor huisvesting, werkgelegenheid en geestelijke gezondheidszorg voor daklozen. Dakloosheid kan iedereen overkomen, ongeacht de omstandigheden. Het is belangrijk dat we onze samenleving zo inrichten dat er voldoende ondersteuning en middelen beschikbaar zijn om dakloosheid te voorkomen en degenen die het treft te helpen herstellen.

Van opvang naar wonen: LPF steunt nieuw beleidskader voor dak- en thuisloosheid

Gemeenten in de regio Breda bundelen hun krachten met centrumgemeente Breda om dak- en thuisloosheid aan te pakken en kwetsbare inwoners de ondersteuning te bieden die ze nodig hebben. Het nieuwe beleidskader dat vandaag voorligt, legt de basisprincipes vast voor een effectieve aanpak van dit groeiende maatschappelijke probleem. Geïnspireerd door ervaringen en het Nationaal Actieplan Dakloosheid, streeft het beleidskader ernaar om dak- en thuislozen te voorzien van passende huisvesting en hen te begeleiden naar herstel en doorstroming naar een stabiele woonsituatie. Een belangrijke verschuiving in dit beleidskader is de focus van opvang naar wonen. Het doel is om tegen 2030 de opvang zoveel mogelijk af te bouwen en voldoende woonoplossingen te realiseren. In plaats van daklozen alleen tijdelijk op te vangen, krijgen ze nu de kans om tot rust te komen en te werken aan hun herstel. Dit stelt hen in staat om sneller door te stromen naar een passende woon- of vervolgplek. Door wonen als uitgangspunt te nemen, wordt de nadruk gelegd op het bieden van een stabiele leefomgeving waarin dak- en thuislozen kunnen bouwen aan een betere toekomst.

Cruciale moties niet gesteund door coalitiepartijen.

De unanieme steun voor het nieuwe beleidskader zou een stap voorwaarts moeten zijn in het aanpakken van dakloosheid. Echter, de afwijzing van menselijke opvang en het stoppen van buitenslaapsancties door coalitiepartijen is zeer bedroevend. In een schokkende vertoning van harteloosheid en politieke onwil hebben de coalitiepartijen VVD, PvdA, GroenLinks en CDA tegen belangrijke moties gestemd die gericht waren op het waarborgen van menselijke opvang en het beëindigen van buitenslaapsancties. Deze verontrustende afwijzing van basale menselijkheid toont aan dat de belangen van kwetsbare mensen duidelijk niet op de agenda van deze partijen staan. Een van de meest fundamentele verplichtingen van een beschaafde samenleving is het bieden van een veilige en humane opvang aan degenen die het meest behoeftig zijn. Desalniettemin hebben de coalitiepartijen ervoor gekozen om deze verplichting terzijde te schuiven en te stemmen tegen moties die gericht waren op het verbeteren van de levensomstandigheden van daklozen en ongedocumenteerde mensen. Door het afwijzen van deze moties tonen de coalitiepartijen een schokkend gebrek aan empathie en mededogen. Ze lijken te vergeten dat daklozen en ongedocumenteerden, net als ieder ander, mensen zijn met basisbehoeften, gevoelens en waardigheid. In plaats van te streven naar oplossingen en het beschermen van de meest kwetsbare leden van onze samenleving, hebben deze partijen ervoor gekozen om hen verder te marginaliseren en te negeren.

Een van de moties waar de coalitiepartijen tegen hebben gestemd, was gericht op het beëindigen van buitenslaapsancties. Het is schrijnend dat deze partijen niet kunnen inzien dat het straffen van daklozen door middel van boetes en andere beperkingen geen effectieve oplossing is. In plaats van hen te helpen een stabiel leven op te bouwen, duwen deze sancties daklozen verder naar de marge van de samenleving en maken ze het nog moeilijker voor hen om uit de vicieuze cirkel van dakloosheid te ontsnappen. Daarnaast is het ronduit verontrustend dat de coalitiepartijen ook hebben gestemd tegen moties die gericht waren op het verbeteren van de menselijke opvang. Het is onaanvaardbaar dat in een welvarend land als het onze mensen gedwongen worden om onder mensonterende omstandigheden te leven. De coalitiepartijen hebben met hun stemgedrag laten zien dat ze de ogen sluiten voor de realiteit van daklozen en ongedocumenteerden, en hun recht op fatsoenlijke huisvesting en een menswaardig bestaan negeren.

Motie “Zorg voor een menswaardige opvang”

Het is van groot belang dat we streven naar een menswaardige opvang voor dak- en thuislozen, en dat betekent dat we de huidige problemen onder ogen moeten zien en aanpakken. Het is zorgwekkend dat de DSV dagelijks meer cliënten laat verblijven dan oorspronkelijk de bedoeling was. Hierdoor verblijven cliënten met velen op een kleine ruimte, waardoor rust en herstel niet kunnen plaatsvinden. Dit heeft niet alleen negatieve gevolgen voor de cliënten zelf, maar ook voor het personeel dat hen begeleidt. Een overvolle opvang is contraproductief en bemoeilijkt het herstelproces. Bovendien is het verontrustend dat er in zowel 2021 als 2022 geld voor de daklozenaanpak niet is uitgegeven. Dit wijst op een gebrek aan prioriteit en inzet om deze problemen aan te pakken. Het is de taak van de overheid om te zorgen voor voldoende middelen en faciliteiten om daklozen te ondersteunen en een weg naar zelfstandigheid te bieden. Daarnaast is de langzame uitstroom bij de DSV al vele jaren een probleem. Mensen moeten veel langer dan bedoeld in deze opvanglocatie verblijven, wat een grote impact heeft op hun leven. LPF heeft deze motie van SP Breda van harte gesteund.

Motie “Stop buitenslaapsancties”

De motie brengt belangrijke punten naar voren die de zorg voor een veilig en leefbaar klimaat in de DSV benadrukken, terwijl ook wordt erkend dat de huidige buitenslaapsancties niet effectief zijn en geen positieve impact hebben op de betrokken cliënten. Ten eerste constateren we dat in 2022 een aanzienlijk aantal personen, namelijk 73, met een buitenslaapsanctie uit de DSV zijn gezet. Dit varieerde van uren tot meerdere weken. Dit toont aan dat de huidige aanpak niet voldoende is om de gewenste gedragsverandering te bewerkstelligen. Daarnaast wordt in de motie verwezen naar de beantwoording van art 9 vragen, waaruit blijkt dat momenteel 64 personen onvrijwillig, 7 dagen per week en 24 uur per dag in de DSV verblijven. Het is van belang om te erkennen dat het aantal mensen dat in de faciliteit verblijft een directe invloed kan hebben op de veiligheid en leefbaarheid binnen de DSV. Om een veilig en leefbaar klimaat voor iedereen te waarborgen, moeten we dit aspect serieus nemen. De motie benadrukt terecht dat de cliënten zelf niet geholpen zijn met een buitenslaapsanctie. Het eenvoudigweg op straat laten slapen van cliënten is geen effectieve manier om hun gedrag te veranderen of om hen de hulp en ondersteuning te bieden die ze nodig hebben.

Het overlijden van Pierre Kartner op 8 november 2022 was een moment van diepe rouw en verdriet voor zowel de Nederlandse muziekwereld als zijn talloze fans over de hele wereld. Op deze dag verloor de muziekindustrie een ware legende. Pierre Kartner’s muzikale nalatenschap en zijn tijdloze hits zullen echter voortleven, en zijn invloed zal nog vele generaties blijven inspireren. Zijn overlijden markeert het einde van een tijdperk, maar zijn muziek zal altijd blijven voortleven als een bron van vreugde, nostalgie en verbondenheid. Pierre Kartner’s bijdrage aan de Nederlandse muziekgeschiedenis zal altijd worden herinnerd en zijn impact zal nooit worden vergeten.

In de debatraad van afgelopen donderdag in de gemeenteraad van Breda werd er een voorstel gelanceerd om een blijvend eerbetoon te creëren voor weilen Pierre Kartner, beter bekend als Vader Abraham. De motie vreemd werd ingediend door LPF en mede-ondertekend door Breda Beslist, maar stuitte op verzet van de coalitiepartijen VVD, CDA, PvdA en GroenLinks. Wat volgde was een schijnvertoning van goedkope en genante excuses om de motie maar niet te hoeven steunen.

Een van de argumenten die naar voren werd gebracht door VVD-raadslid Sven Planken was dat het niet gepast zou zijn om het rouwproces van de familie te verstoren. Hij beweerde dat het voorstel niet aan de raad voorgelegd moest worden zonder te weten of de familie wel een eerbetoon wenst. Dit argument is echter niets meer dan een rookgordijn om de ware redenen van de coalitiepartijen te verbergen. Raadslid Peter Vissers en fractiegenoot Esther Hereijgers hebben immers meerdere malen laten weten dat de familie een eerbetoon juist zeer waardeert. Het lijkt erop dat de coalitiepartijen simpelweg alles uit de kast halen om de LPF maar niet te hoeven steunen en het allang niet meer om de inhoud gaat.

Een ander argument dat werd aangevoerd door de coalitiefracties was dat een dergelijk initiatief vanuit de bevolking zou moeten komen en niet vanuit de politiek. Dit klinkt op het eerste gezicht redelijk, maar het is een hypocriete bewering. De politiek heeft immers ook de verantwoordelijkheid om de belangen en wensen van de bevolking te vertegenwoordigen. Als er steun is vanuit de bevolking en een raadslid neemt dit initiatief op, dan is het niet meer dan logisch dat de politiek dit serieus neemt en actie onderneemt. Door het af te schuiven op de bevolking, laten de coalitiepartijen zien dat ze geen enkele intentie hebben om de stem van de Bredase bevolking serieus te nemen. Het feit dat ereburgerschappen door de raad aan de lopende band worden uitgegeven maakt het argument niet alleen hypocriet maar ook erg dom.

De coalitiepartijen VVD, CDA, PvdA en GroenLinks hebben duidelijk de kans gemist om een blijvend eerbetoon te creëren voor een van Nederlands grootste exportproducten. Pierre Kartner heeft wereldwijd furore gemaakt met zijn muziek en heeft vele mensen geïnspireerd en vermaakt. Het is ronduit teleurstellend dat de coalitiepartijen niet bereid zijn om dit culturele icoon op passende wijze te eren.

Het gedrag van de coalitiepartijen in de gemeenteraad van Breda roept vragen op over hun oprechtheid en betrokkenheid bij de cultuur en geschiedenis van de stad. Het lijkt erop dat ze meer geïnteresseerd zijn in politieke spelletjes en het vermijden van verantwoordelijkheid dan in het vieren en eren van lokale helden. Breda verdient een passend eerbetoon voor Pierre Kartner, en het is aan de politiek om dit mogelijk te maken.