Wat doen die Europarlementsleden eigenlijk allemaal in Brussel en Straatsburg van ons geld? Heeft het werk daar zin? En die PVV… bereikt die eigenlijk wel wat? Goede vragen! Het antwoord is doorgaans lastiger, maar in dit boek van europarlementslid Auke Zijlstra leest u heel gedetailleerd wat de PVV ‘allemaal doet’ in dat parlement ver weg. U zult ontdekken dat het werk wat hij doet wel degelijk zoden aan de dijk zet en zelfs succesvol is.
Het blijft verbazen hoe mainstream politici, verblind door het tijdelijke succes, roem of vele geld, bereid zijn hun diepste overtuigingen en principes aan de kant te schuiven voor dwaze beleidsvoorstellen en beslissingen. Alles voor een nog belangrijker baantje of hoger aanzien? Wie zal het zeggen. Wat dat betreft: niets nieuws onder de zon. Auke Zijlstra is er al jarenlang getuige van hoe die politici in Brussel en Straatsburg toewerken naar een supranationale staat. Zijn werk zorgt er echter mede voor dat die vurige EU-wens danig gedwarsboomd wordt.
Aan de hand van de vele parlementaire vragen van Auke Zijlstra en antwoorden van met name de Europese Commissie komen langs: de werking van de Europese instituten, het begrip ‘Europese waarden’, mensenrechten, buitenlandse EU-betrekkingen, de interne markt en haar werking, economische en monetaire zaken, privacy en veiligheid, energie en milieu, migratie.
De PVV-parlementsleden geven, met gelijkgestemden in de Europese fractie ENF (Europe of Freedom and Nations), duidelijk tegengas aan de eurofiele partijen. Zij hangen voortdurend aan de noodrem van de voortdenderende trein, die daarmee steeds meer afremt. Hoe zich dat concreet uit? Lees dit boek en u weet het. Een droge opsomming van feiten? Nee: een boeiend verhaal van een insider!
Een klein fragment uit het nieuwe boek (over ‘Europese waarden’):
Een zeer belangrijke kwestie deed zich recent voor. Het betreft de vraag (E-002471-18) wat er gebeurt als nationaal belang botst met EU-belang. Wat heeft dan voorrang? Mijn zorg is namelijk dat voorstellen van de Commissie in bepaalde gevallen niet verenigbaar zijn met bepalingen in een nationale grondwet. Zo zouden bijvoorbeeld EU-voorstellen om desinformatie te bestrijden niet verenigbaar kunnen zijn met de vrijheid van meningsuiting, temeer omdat de grondwet van een soevereine staat erop is gericht de burger te beschermen tegen overheidsbemoeienis en daarmee ook tegen de bemoeienis van een supranationale overheid als de EU.
De Commissie kwam met een klapper van een antwoord: “In Verklaring nummer 17 betreffende de voorrang heeft de Conferentie van de vertegenwoordigers van de regeringen der lidstaten die het Verdrag van Lissabon heeft aangenomen, gememoreerd dat volgens vaste rechtspraak van het Hof van Justitie (…) het recht van de Unie voorrang heeft boven het recht van de lidstaten. Uit deze rechtspraak volgt dat ‘de omstandigheid dat een lidstaat zich beroept op bepalingen van nationaal recht, ook al zijn deze van constitutionele aard, niet kan afdoen aan de werking van het recht van de Unie op het grondgebied van die staat’.”
Lees: u kunt nationaal in wetgeving vastleggen wat u wilt, maar EU-recht gaat boven nationaal recht. Lezen de geachte volksvertegenwoordigers in Den Haag even mee? Nederland is hiermee verworden tot een vazalstaat van de EU. U heeft er premier Rutte niet over gehoord? Ach.