Poliflw

Bêste lezer,

Anita Andriesen hat as polityk gesicht fan de Fryske Partij van de Arbeid  (‘Anita foar Fryslân’) in breed draachflak ûntwikkele foar har ‘Dream foar Fryslân’. In dream dy’t har fyzje foar Fryslân op wei nei 2030 oanjoech.  Sy ynspirearre dêrmei in soad minsken en bûn ek minsken oan har.

Doe’t Anita’s yn desimber 2008 ferstoarn wie, seagen wy it as ús opdracht mei in jierlikse lêzing Anita har tinken en ynspiraasje fierder ynhâld te jaan.

Ek foar dit jier hiene wy in moaie sprekker dy’t prima paste yn in tinken fan Anita. We hawwe it fan alle kanten besjoen, mar de kans dat it fanwegen de korona-krisis ôfsein wurde moat, dat wy mei tefolle minsken op elkoar sitte soene, hat ús derta brocht om de Anita –lêzing foar it jier 2020 net trochgean te litten. Wy hoopje dat it takom jier wer kin.

Om it net ûngemurken foarby gean te litten, stjoere wy jimme it ferhaal fan Anita út 2006 ta.

Om yn it ûnthâld te bringen: de lêzings wiene: 2009 Hans Konst   – oer De Takomst fan it Plattelân 2010 Jetta Klijnsma – oer Samen Sociaal en Solidair 2011 Rudy Rabbinge – oer De wereldpositie van de Friese Landbouw 2013 Lutz Jacobi en Tjerk Voigt – oer de Wadden 2014 Monika Sie Dhian Ho, direkteur WBS – oer Piketty en het Van Waarde project. 2015 Ton Heerts, foarsitter FNV –  oer Bezuinigen ter versterking van de export? 2016 Mariët Hamer, foarsitter SER – oer Een Fatsoenlijk bestaan. 2017 in sprekker dy’t net opdaagjen kaam. 2018 Jan Douwe van der Ploeg  – oer De kwaliteit fan de lânbou 2019 Theunis Piersma  – oer De kwaliteit fan de natoer.

It bestjoer fan de Stichting Anita foar Fryslân, Fimke Hijlkema, foarsitter Bertus Mulder, skriuwer Hans Konst, ponghâlder Joop van den Berg, bestjoerslid

Het bericht It ferhaal fan Anita Andriesen út 2006 verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

Het bericht Schriftelijke vragen schade aan coupures/weingatten slapersdijk nabij Anjum. verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

De hedendaagse taken der sociaaldemocratie – een beschouwing in coronatijd.

Weer is het één mei. Eén mei 2020 is bijzonder. Die zal niet plaatsvinden in de gebruikelijke vorm van manifestaties of bijeenkomsten. We zitten thuis, houden afstand.

Toch lijkt het me meer dan ooit nodig in de traditie van de Eerste Mei na te gaan waar we staan, wat ons te doen staat, waar we heen willen en wat de krachten zijn die we daarbij op ons pad zullen vinden. Ik weet het – in die strategische analyse is de Nederlandse sociaaldemocratie niet goed. We hebben tegenwoordig als PvdA een ‘beginselmanifest’, geen beginselprogram! We hebben daarmee afscheid genomen van het formuleren van een maatschappijbeschouwing, van een visie op deze wereld en hoe die te veranderen. We hebben, kortom, geen ‘theorie’ meer. Geen sociaaldemocratische maatschappijvisie.

De sociaaldemocratie heeft om de 25 jaar telkens zijn beginselprogram vernieuwd.  Telkens nieuwe politieke en maatschappelijk omstandigheden benoemd om als politieke beweging verder te kunnen. Dat ontbreekt dus nu. En dat klemt des te meer omdat dat beginselmanifest in zijn beperktheid óók hoorde bij de paarse politiek van de PvdA, voor alles gericht op regeringsdeelname, inclusief de bereidheid oude, traditionele sociaaldemocratische waarden opzij te zetten. We zijn meegebogen in de rechtse agenda, hebben het neo-liberalisme geaccepteerd, meegewerkt aan privatisering van bedrijven, flexibilisering van arbeid en decentralisatie van taken naar gemeenten. We hebben ons daarbij laten leiden door het adagium dat voor alles de exportpositie van ‘ons’ bedrijfsleven moest worden versterkt. Nederland profileerde zich als handelsnatie, als transportnatie. Het gaat in dat verhaal altijd om de internationale concurrentiepositie van Nederland. En arbeid is daarin voor alles kostenfactor. Juist vanwege onze exportpositie dreigt Nederland volgens becijferingen van het IMF nu extra hard getroffen te worden door de komende recessie.

Een tweetal berichten uit het nieuws van afgelopen weken. Begin april overleed de econoom Arnold Heertje. Zijn oordeel was helder: Kok had de kans gemist te investeren in de toekomst van Nederland. Zorgen voor groei, maar met oog voor cultuur, natuur en milieu, de niet-reproduceerbare goederen. Dat heeft Kok verzuimd. Nee, de geschiedenis zal zeer negatief over Wim Kok oordelen, zo formuleerde Heertje.

Een week later, in het bondsblad van mijn vakbond, de AOB. Een interview met econoom Bas Jacobs. Die kijkt terug op de crisis van 2008. ‘De reeks bezuinigingen bij de laatste crisis was een van de grootste blunders in decennia. De overheid heeft op basis van CBS-cijfers ongeveer een derde van de crisis veroorzaakt. Daardoor is er een groot gat in de houdbaarheid van de overheidsfinanciën op lange termijn geslagen. De lage rente is een niet mis te verstaan signaal dat er teveel wordt gespaard en te weinig geïnvesteerd’.

Rutte en Samson hebben fors bezuinigd. Het was de niet-flinkse politiek van de ‘rode ingenieurs’. Samson als fractievoorzitter, die andere ingenieur als minister van financiën. Er is fors geknepen op de zorg, die werd gedecentraliseerd naar gemeenten. Wopke Hoekstra speelt nu als een tweede Colijn mooi weer mee in Europa,  met een staatsbegroting die onder de ‘Europese normen’ blijft. Orde op zaken in Nederland! Dat het binnenlands bestuur kapot gemaakt is, dat gemeenten permanent bezig zijn met steeds verder om zich heen grijpende bezuinigingen, ach, daar moet je niet over zeuren. Nationaal kloppen de cijfers! En was de Vereniging van Nederlandse Gemeenten onder leiding van voorzitter Annemarie Jorritsma niet dankbaar dat ze de taken van gemeenten konden uitbreiden?

De corona-crisis heeft heel duidelijk gemaakt waar de zwaktes in het Nederlandse bestel liggen. Ziekenhuizen moesten concurreren en zo moesten er ook een aantal sluiten. In Amsterdam, Almere, eerder Emmeloord en Dokkum. Ziekenzorg als markt betekent zo klein mogelijke capaciteit. Het aantal intensive care bedden in Nederland is een kwart van die in Duitsland. Er waren al acties in de ziekenhuiswereld voor een betere beloning en waardering, de werkdruk was al te hoog en een herwaardering lijkt nu onontkoombaar. De huidige directieven van Rutte, het overhevelen van corona-patiënten naar andere ziekenhuizen, staan haaks op concurrentie in de zorg!

Hetzelfde geldt voor het onderwijs. Het rijksbeleid wordt gekenmerkt door  structurele teruggang van het budget voor het onderwijs, tegelijk met het op afstand zetten van dat onderwijs in de vorm van lumpsumfinanciering naar ‘koepels’. Leerkrachten zijn voor het management een kostenfactor. Nu het basisonderwijs naar Deens voorbeeld weer aan de slag zal, valt het des te meer op als we horen dat de klassen in Denemarken niet 32 leerlingen hebben, maar gemiddeld 19 en in veel plaatsen minder. Op de t.v. verscheen een Deense leerkracht die 14 leerlingen in de klas had. Ze kon in coronatijd 7 leerlingen tegelijk in de klas hebben – en dat betekende het opsplitsen van haar klas in twee groepen. Hoe belangrijk vinden we onderwijs? Het is ook hier van belang op zaken te stellen. Om de lump-sum af te schaffen en onderwijssector te waarderen als onderwijssector.

Zorg en onderwijs zijn essentiële voorzieningen voor de maatschappij. Daar is fors op bezuinigd. Hoogleraar Willem Schinkel formuleerde het probleem dat zich nu aandient, onlangs zo: De situatie is dus deze: nadat we met zijn allen – en in het bijzonder de mensen die in de zorg en het onderwijs werken – hebben moeten betalen om de overheidsfinanciën op orde te krijgen nadat de banken gered moesten worden, wordt nu publiek geld gestort in bedrijven die massaal mensen ontslaan’. (NRC 20 maart 2020) Wie betaalt er straks, op wie wordt de crisis afgewenteld? Minister Wopke Hoekstra lichtte op 23 april een pakket toe van mogelijke bezuinigingen voor een volgend kabinet. Het rapport Brede maatschappelijke heroverwegingen stelt voor miljarden te bezuinigen op gezondheidszorg, uitkeringen te verlagen en schoolklassen te vergroten.

De coronacrisis maakt ook de kwetsbaarheid van de cultuursector duidelijk. Musea dicht, geen toneelvoorstellingen meer, geen inkomsten voor orkesten, musea en theaters. Er is jaren achtereen op de sector bezuinigd, ze hebben geen financiële buffers. De decentralisatie en flexibilisering van het cultuurbeleid stuit hier op zijn financiële grenzen. Ook hier gebrek aan waardering. En toch al armlastige gemeenten krijgen een extra last.

Het neo-liberale beleid is overal doorgedrongen. Geen overheidsregie in de woningbouw,  woningcorporaties die speculanten werden. Aanbestedingsellende bij de koop van mondkapjes. Pas nu komt Nederland ertoe de aanschaf van mondkapjes nationaal te bundelen, en samen sterk te staan. Op Europees niveau komt Charles Michel, voorzitter van de Europese Raad, tot deze conclusie: ‘Neem de kwestie rond het medisch materiaal, dat vind ik heel frustrerend. Vanwege het systeem van openbare aanbesteding was het heel moeilijk om materiaal heel snel aan bepaalde lidstaten te leveren toen het nodig was. Ik begrijp de kritiek en betreur dat ook’ (NRC 18 april).

Nederland als specifiek geval

Als we het over de positie van Nederland hebben, stuiten we drie bijzondere kenmerken. Allereerst is Nederland koploper als het gaat om flexwerk. Geen land binnen de Europese Unie met zoveel mensen in een afhankelijke, kwetsbare positie op de arbeidsmarkt. Het zijn dagloners met dagkoersen voor het loon van de arbeid. Dat past bij het idee van Nederland als handelsnatie, je vlot kunnen aanpassen aan nieuwe marktomstandigheden. En nu blijkt dat plotseling een geweldig nadeel; de negatieve effecten daarvan worden afgewenteld op de overheid. Al die ZZP-ers, al die mensen met flexcontracten en nul-urencontracten: de overheid moet ze nu voor armoede behoeden. Gaan we daar mee verder als we straks de coronacrisis achter ons kunnen laten? Of zorgen we voor een fatsoenlijk arbeidsbestel, met regelingen voor sociale zekerheid voor iedereen? Waar alle werkenden aan bijdragen?

Een tweede bijzonderheid is de verderfelijke positie van Nederland als belastingparadijs. Slim dat Nederland is! Nederland stelt grote, internationaal opererende organisaties in staat hun geld hierheen te sturen en belastingheffing in andere landen te ontduiken. Shell maakt miljarden winst, maar betaalt niet of nauwelijks belastingen in Nederland.

Een van de ‘bijproducten’ van deze crisis is de aandacht voor belastingontduiking in Europees verband. Er is druk vanuit Europa om een einde te maken aan het onttrekken van belastinggeld aan andere Europese landen. Van landen als Italië en Spanje. Vanuit Europa wordt  het optreden van Wopke  mede beoordeeld op het laten voortbestaan van postbusbedrijven. Het vingertje van Wopke moet hij dus op zichzelf richten. De Deens regering is heel strak: bedrijven die actief zijn in Denemarken maar hun hoofdkantoor hebben in een belastingsparadijs worden uitgesloten van staatssteunregelingen. De Europese Unie heeft een zwarte lijst van die belastingparadijzen: Bermuda, de Seychellen, Panama en de Maagdeneilanden. Maar dat is slechts een deel van het probleem: in Europa zelf zijn dat Nederland, Ierland, Malta, Cyprus en Luxemburg.  Legaal! Laten we niet vergeten dat we een rechts kabinet hebben dat voor alles het bedrijfsleven ter wille wilde zijn. Rutte moest zijn voorstel om Unilever te faciliteren met 1,8 miljard euro intrekken. Hij wilde belastingverlichting voor het bedrijfsleven.

Een fiscale onderzoekscommissie van de Tweede Kamer kwam onlangs tot de conclusie dat Nederland best multinationale ondernemingen kan belasten zonder het veelgeroemde ‘vestigingsklimaat’ aan te tasten. Het vestigingsklimaat bestaat primair uit een goede infrastructuur, inclusief hoogwaardige zorg en onderwijs.

De derde bijzondere trek van Nederland is de positie van de landbouw. Nederland als op één na grootste exporteur van landbouwproducten in de wereld. Eigenlijk is het geen landbouw meer. Het is industrie op het land, waarbij land wordt gebruikt als productiefactor om met behulp van dure landbouwmachines, diepontwatering, kunstmest en bestrijdingsmiddelen zoveel mogelijk producten van de aarde te halen. Engels raaigras voert de boventoon in de veehouderij, Het is stil in het land – kieviten en grutto’s laten zich daar niet meer zien, om maar helemaal niet te spreken van leeuweriken. Geen bloemen, geen insecten, geen rode wormen in de grond. En dat spreken we nog niet over de varkens-, kippen-  en kalvermesterijen. We importeren voedsel voor die dieren, exporteren vlees en hebben al meer dan veertig jaar een mestprobleem. We hebben een landbouw die bodemleven vernietigd.

Het is de staat die verordonneert, de markt terzijde schuift als niet effectief en niet doelgericht. Tegelijk gaat dezelfde staat schulden aan. Op nationaal niveau én op Europees niveau.

Booking.com maakte vorig jaar 5 miljard winst, betaalde amper belastingen, maar wil nu steun van de overheid voor de lonen van zijn werknemers.  Hunkemöller keerde twee jaar geleden 150 miljoen dividend uit aan de investeringsmaatschappij van miljardair David Rubenstein, maar kan nu de huur van zijn winkelpanden niet betalen. Action betaalde in december nog 750 miljoen dividend aan private equity fund 3i, maar was in maart het eerste concern dat aangaf zijn leveranciers niet meer te kunnen betalen. De vliegsector heeft geen omzet meer, de sector kent hoge kosten, lage marges, weinig reserves door concurrentie, en is nu in acute geldnood. De Nederlandse overheid gaat twee tot vier miljard euro steken in de KLM. Wat doen we onszelf daarmee aan? Miljarden voor een sector die geen belasting op brandstof betaalt, fors bijdraagt aan CO2-uitstoot,  het levensgevaarlijke massatoerisme faciliteert en Schiphol vooral gebruikt als draaischijf? Is dat onze prioriteit in de dreigende internationale recessie? En wie betaalt dat straks?

Er gaat iets ongelofelijk mis in ons economisch systeem als in goede tijden de winsten worden geprivatiseerd en op de bankrekening van een select groepje miljonairs en miljardairs terechtkomen – terwijl in slechte tijden de verliezen worden gecollectiviseerd, zo las ik in een mail van Groen Links.

Ik ben daarom ontzettend blij met de bijdrage van Frans Timmermans aan de discussie over de crisis. Voor de corona-crisis kende Europa een ‘logge, lineaire en koolstofspuwende economie die maar het grote moeite de werkgelegenheid en de levenskwaliteit kon laten groeien, maar die wel natuurlijke bronnen uitputte, gevaarlijk afval en giftige vervuiling produceerde, en daarmee de bevolking en industrie voor grote risico’s stelde’. Timmermans stelt terecht de vraag of we daar naar terugverlangen. (NRC 16 april 2020). Hij pleit voor een andere weg, gericht op kwalitatieve groei, met een circulaire, duurzame en hoogst concurrerende economie. Een economie die de oude, vervuilende industrie vervangt door een modern, schoon en efficiënt alternatief in alle sectoren: water, energie, bouw, mobiliteit, landbouw en industriële processen. Een ontwikkeling die past in de Green Deal die Europa in 2050 energieneutraal moet maken. We moeten niet terugvallen in een restauratie van een op koolstof gebaseerde economie, geplaagd door onvoorspelbaarheid. We moeten vooruit, aldus Timmermans.

En in dat licht was ik ook blij met de bijdrage van de Europarlementariërs Bas Eickhout en Paul Tang en de Tweede Kamerleden Bart Snels en Henk Nijboer (resp. telkens van Groen Links en PvdA) over de Europese obligaties. Wopke verzet zich daartegen. In hun artikel Tijd voor solidariteit, tijd voor Europese obligaties (NRC 26 maart 2020) geven ze aan dat het ook een Nederlands belang is dat landen als Italië, Spanje en België de crisis goed doorstaan. Overheden zoeken voor hun extra uitgaven financiering op de financiële markten. Nijboer c.s. pleiten voor gezamenlijke crisisleningen in de Europese Gemeenschap. Via ‘gezamenlijke obligaties kunnen we dit bedrag ophalen uit de financiële markt tegenover een minimale prijs. De rente op veilige staatsobligaties is immers laag en wat is er veiliger dan het geheel van alle eurolanden’?

Europese landen hebben met hetzelfde probleem te kampen en moeten vergelijkbare ingrepen doen. Er zijn nu meer dan ooit redenen afscheid te nemen van de Nederlandse Alleingang. Afscheid van een landbouw gebaseerd op roofbouw. Afscheid van dat sjacherende handelsland, dat arbeid niet waardeert, belastingontduiking omarmt, Unilever subsidieert, Shell faciliteert.

Jaren geleden sprak NVV-voorzitter André Kloos over Nederland als een industrienatie. Vandaag is het andere perspectief dat van een duurzame economie, een solidaire samenleving, van waardering vooral van menselijk inzet en arbeid.

Bertus Mulder

1 mei 2020

Het bericht Dag van de Arbeid – Gewest Fryslân verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

Nu er weer containers van een schip zijn gevallen in de buurt van de Waddeneilanden, vindt de PvdA Fryslân dat de zuidelijke scheepvaartroute afgesloten moet worden. “Na de containerramp met MSC Zoë is deze week opnieuw gebleken dat deze route niet veilig gebruikt kan worden. Dit keer ging het om melkpoeder en karton, maar wat als er gevaarlijke stoffen in zee waren gevallen?”, zegt Jaap Stalenburg. De PvdA roept  Gedeputeerde Staten daarom op om er bij het kabinet op aan te dringen zich tijdens het IMO-overleg sterk te maken voor het afsluiten van deze route, in ieder geval bij extreme weersomstandigheden.

De Kustwacht heeft dit weekend grotere schepen geadviseerd om de zuidelijke scheepvaartroute tijdens de storm niet te gebruiken. “Dat advies is door zeker een schip genegeerd. Daarnaast is gisteren gebleken dat kleinere containerschepen als de OOCL Rauma evengoed een gevaar kunnen vormen voor het Waddengebied.” De Kustwacht kan op dit moment alleen grotere schepen adviseren om de route te vermijden, maar dat is niet voldoende om het Waddengebied te beschermen. De PvdA verzoekt Gedeputeerde Staten daarom ook om het kabinet te laten onderzoeken of de bevoegdheden van de Kustwacht verruimd kunnen worden.

Het bericht Sluit de zuidelijke zeevaartroute boven de Wadden af verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

De laatste begrotingsbehandeling voor komend jaar kende een tumultueuze aanloop en een treurig slot. Nadat het kantoor van Wetterskip Fryslân bij de commissievergadering in een door boze boeren belegerde vesting veranderde, moest op last van politie de Algemeen Bestuursvergadering in een beter op grote groepen toegerust gebouw plaatsvinden. Dan maar naar de buren in het WTC. Daar bleek geen sprake van grote groepen en kon ieder die het wilde de vergadering in de zaal bijwonen.

Maar het ging natuurlijk wel ergens over. Een gemiddelde stijging van 13% van de belastingen. Voor boeren is de prijsstijging het hoogste, maar voor burgers en bedrijven ook niet mis. Daarnaast wordt er flink bezuinigd en worden er belangrijke investeringen uitgesteld.

Wij hebben ons niet zomaar verzet tegen een tariefstijging. We vonden de stijging in één keer veel te fors en hebben bovendien alternatieven aangedragen om de minne financiële situatie in de toekomst te verbeteren. Want het Dagelijks Bestuur zegt dat deze belastingverhoging éénmalig is (al schrijft ze voor 2023 op dat er dan alweer bovenop de inflatiecijfers zal moeten worden verhoogd), wij geloven dat niet. Er komt in het kader van de klimaatverandering, zeespiegelstijging, verzilting van de bodem, bodemdaling, veenweideproblematiek, energievoorziening, terugwinning van stoffen uit afvalwater, microplastics, medicijnresten, etc. zoveel op waterschappen af, dat je veel meer moet doen dan alleen de tarieven verhogen.

Onze alternatieven waren om ook flink aan de bel te trekken bij het Rijk. Daar krijgen ze de miljarden niet op, terwijl waterschappen nog steeds de helft van het hoogwaterbeschermingsprogramma (HWBP) voor hun rekening nemen. Ten tijde van de kredietcrisis hebben de waterschappen het Rijk de helpende hand geboden. Nu hebben vooral die waterschappen het moeilijk, die veel primaire waterkeringen hebben en weinig inwoners die de kosten moeten opbrengen. Zoals Fryslân. De begroting van Wetterskip Fryslân zou er nu en zeker op termijn een stuk zonniger uitzien wanneer Rijk zijn verantwoordelijkheid weer neemt. Maar het Dagelijks Bestuur zegt al jaren dat zij de evaluatie wil afwachten.

Andere alternatieven, zoals samenwerken met gemeenten en provincie als het gaat om uitvoering van onderhoudswerkzaamheden, te komen tot een nieuwe visie op een robuuster watersysteem en om met oog op de toekomst jaarlijks te bekijken hoe je met de financiering van projecten omgaat en dus niet alleen daarvoor het instrument van belastingverhoging gebruikt.

Geen van onze alternatieven vond weerklank bij de coalitie(partijen). Die hadden nu eenmaal afgesproken om het voorstel van het Dagelijks Bestuur te volgen. Ze complimenteerden elkaar dat ze deze moeilijke beslissing namen in weerwil van tegenstand van de boeren. Wij dachten vooral aan onze inwoners met een smalle beurs, die – of ze nu burger, boer of winkelier zijn – een forse tariefsverhoging voor de kiezen krijgen in een tijd waarin de energielasten, de opcenten, de zorgkosten en de BTW op boodschappen zijn gestegen of stijgen en de pensioenen dalen. Wij hebben van deze begrotingsbehandeling een kater overgehouden. Maar we knokken door.

In januari gaan we een vervolg geven aan de discussie over de veenweide. We gaan samen met onze statencollega’s stappen verder zetten om te komen tot minder CO₂-uitstoot, minder bodemdaling, meer biodiversiteit en landschapsbehoud samen met levenskrachtige landbouw en natuur.

Henni van Asten Fractievoorzitter PvdA Wetterskip Fryslân

Het bericht PvdA stemt tegen begroting 2020 van Wetterskip Fryslân verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

“Om de Alvestêdetocht yn 2050 net allinnich mar swimmend te heljen, moatte we no wurkje oan in duorsume provinsje.” Statenlid Marijke Roskam benadrukte dinsdag in Provinciale Staten dat het belangrijk is dat de provincie Fryslân samen met alle Friezen en gemeenten van start gaat met de regionale energiestrategie. “De rûte is útstippele mar hoe hobbelich at it wurdt witte we net. Guon saken sille wy yn fertrouwen mei gemeenten, bewenners en saakkundigen ynfolje moatte. Bytiden mei de hannen op de rêch yn it peleton, in oare kear foarop.”

De PvdA pleitte in het debat voor zekerheden. Zo vroeg Roskam om financiële zekerheid voor het idee van energiecoaches, die huishoudens helpen op het gebied van isolatie, besparing en duurzame energie. Gedeputeerde Sietske Poepjes zei dit toe. Daarnaast benadrukte het Statenlid het belang van voldoende netcapaciteit. “No al komme duorsume inisjativen yn de knel om’t se harren enerzjy net kwyt kinne. Dit moat foarkommen wurde.”

Wij willen zeker zijn van:

Energiecoaches voor Friese huishoudens Voldoende #netcapaciteit voor lokale initiatieven Inzet landschapsarchitecten voor behoud kwaliteit van ons #landschap Tegengaan verrommeling door weghalen oude #windmolens@marijkeroskam #RES #PvdA

— PvdA Fryslân (@pvdafryslan) December 17, 2019

Om verrommeling van het landschap tegen te gaan wil de PvdA oude windmolens opruimen. Dit zogenoemde saneren is ook nodig wanneer lokale initiatieven een nieuwe dorpsmolen willen plaatsen. Roskam riep de provincie op een verbindende rol te spelen. “Bring eigeners fan âlde wynmûnen en nije inisjativen byinoar en stel goeie ynformaasje beskikber.” Een motie hiertoe behaalde een ruime meerderheid. Tot slot deed de PvdA een oproep om de kwaliteit en schoonheid van ons landschap te bewaken en landschapsarchitecten in te schakelen bij de uitwerking van energieprojecten.

Het bericht ‘Wurkje oan duorsumens mei each foar ús lânskip’ verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

Roze Zaterdag krijgt € 100.000 subsidie van de provincie. In het weekend van 19, 20 en 21 juni 2020 vormt Leeuwarden het podium voor dit landelijke evenement. Hiermee geeft Fryslân zijn kleur aan vrijheid, tolerantie en grenzeloze liefde. Roze Zaterdag is opgenomen in het inhoudelijke programma van LF2028. Gedeputeerde Douwe Hoogland: “Dizze bydrage past goed binnen it prinsipe fan it bestjoersakkoart Lok op 1. Dêryn sizze we dat organisaasjes dy’t yn ‘e hiele provinsje wat delsette en bydrage oan ûnder oare fermindering fan diskriminaasje, projektsubsydzje oanfreegje kinne. Rôze Sneon is hjir in prachtich foarbyld fan”.

Roze Zaterdag gaat over tolerantie en diversiteit. Het wordt ieder jaar in een andere Nederlandse stad gevierd. In het weekend van 20 juni zijn de activiteiten gericht op ontmoeting, feestelijkheid en zichtbaarheid. Er worden rond de 30.000 bezoekers verwacht. Heel 2020 werken Tûmba en het COC samen met allerlei partijen in Fryslân. In het onderwijs, bij culturele instellingen en allerhande evenementen.

Het driedaagse programma bevat onder andere een oecumenische dienst en een ludieke parade. Respect, omgaan met intolerantie en diversiteit staan centraal. Roze Zaterdag ontstond in 1977 als een Nederlandse versie van de Gay Pride Parade, in eerste instantie met een demonstratief karakter. Tegenwoordig is Roze Zaterdag een thema- en feestdag.

Het bericht Fryslân geeft kleur aan Roze Zaterdag verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

De PvdA wil van de provincie Fryslân weten wat ze gaan doen om veteranen, die daartoe in staat zijn, naar de Friese viering van 75 jaar vrijheid te halen en te eren. “De impact van de verhalen van de veteranen is zoveel groter als zij die zelf komen vertellen”, zegt Statenlid Marijke Roskam. Ze stelt schriftelijke vragen over het feit dat projecten die veteranen naar Fryslân willen halen geen provinciale steun ontvangen. Roskam noemt het zonde om de vrijheid te vieren zonder de hoofdrolspelers die hun leven riskeerden.

“Misschien is het wel de laatste keer dat we er zeker van zijn dat we de veteranen bij een grote viering kunnen eren.” De PvdA hoopt op een grote groep veteranen die jong en oud over hun belevenissen komen vertellen. “Als je kijkt naar de herdenking van 75 jaar Operatie Market Garden, dan zie je dat het door ooggetuigen overdragen van de geschiedenis ontzettend leerzaam is”, vervolgt Roskam. Van Gedeputeerde Staten wil de PvdA weten of zij ook vinden dat er zoveel mogelijk veteranen naar Fryslân moeten komen en wanneer het programma van de viering ’75 jaar vrijheid’ bekend wordt.

Gjin jild foar weromkear Kanadeeske militêren by 75 jier frijheid https://t.co/HPewCTxkw5

— Omrop Fryslân Nijs (@OmropNijs) 3 oktober 2019

Het bericht ‘Zoveel mogelijk veteranen naar Friese viering 75 jaar vrijheid’ verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

Anita Andriesen ontwikkelde als politiek gezicht van de Friese Partij van de Arbeid een breed draagvlak met haar ‘Dream foar Fryslân’. Een droom die haar visie voor Fryslân op weg naar 2030 aangaf. Ze inspireerde daarmee veel mensen en verbond ook mensen aan haar.

Na Anita’s overlijden zagen we het als onze opdracht een Stichting op te richten om met een jaarlijkse lezing Anita’s inspiratie voort te zetten en uit te diepen. Het doet ons veel plezier dat Theunis Piersma dit jaar de lezing zal houden, met als onderwerp: De kwaliteit fan de natoer.

Theunis Piersma Ploeg is fan 15 juny 1958, berne te Himmelum. Hy promovearre yn 1994 oan de Ryksuniversiteit yn Grins op de kanoet. Hy is biolooch, sûnt 2003 heechlearaar dierekology en sûnt 2012 heechlearaar trekfûgelekology yn Grins. Hy hat spesjale oandacht foar greidefûgels en it Waad, en omt hy oandacht freget at syn studsjeobjekten nei de bliksem gean, wurdt hy ek natuurbeskermer neamt. Ûnder syn lieding waard ûndersyk dien nei de betsjutting fan reade wjirmen foar de kwaliteit fan it gerslân.

Yn syn frije tiid docht er yn syn wenplak Gaast ûndersyk nei sweltsjes. Syn buorfrou frege him ‘Wêr bliuwe ús sweltsjes winterdeis, Theunis’. Dy fraach wie oanlieding foar in syktocht nei sweltsjes, nei hoe’t se libje en wêr’t se bliuwe. Piersma ferstiet de keunst om syn wittenskiplik ynsjoch oer te bringen oan in breed publyk sûnder de kwaliteit te koart te dwaan. Syn boek Sweltsjes fan Gaast is it earste boek yn syn memmetaal. No’t mear as 95% fan de sweltsjes út ús lân ferdwûn binne, en sels de minister fan lânbou ta wol op in ‘circulaire landbouw’ om dêr wat oan te dwaan, is der mear oandacht foar de kwaliteit fan de natoer. Hjiroer sil de lêzing gean.

Datum: Vrijdag 6 september 2019 Plaats: Restaurant De Zwarte Haan, Nieuwe Bildtdijk 428, 9079 PG Sint Jacobiparochie Tijd: 19.30 uur bij het Anita Andriesen gedenkteken op de Zeedijk; 20.00 uur de lezing in het restaurant. Het restaurant is vanaf 17.00 open.

De Stichting Anita foar Fryslân,

Fimke Hijlkema, foarsitter Bertus Mulder, skriuwer Hans Konst, ponghâlder Joop van den Berg, lid

Wij hebben als stichting in de afgelopen jaren de lezing kunnen verzorgen omdat we een aantal trouwe donateurs hebben en hadden, maar het potje dreigt wat krap te worden. Daarom vragen we jullie om ons (liefst jaarlijks) te steunen, en om een donatie over te maken op ons rekeningnummer: NL15 RABO 0146 4379 69 t.n.v Anita foar Fryslân, Joure.

Het bericht Anita Andriesen Lezing 2019: ‘De kwaliteit fan de natoer’ door Theunis Piersma verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.

De eerste maanden zitten erop in het nieuwe Algemeen Bestuur en de nieuwe fractie. In onze vorige bijdrage heeft u kunnen lezen hoe de vorming van een nieuw dagelijks bestuur is verlopen en wat wij daarvan vonden. Ook een nieuw Algemeen Bestuur moet zijn draai vinden. Veel meer dan in de vorige periode werken wij als oppositie samen. Zo hebben wij gezamenlijk Henk Mulder gekandideerd voor de vertrouwenscommissie voor de zoektocht naar een nieuwe dijkgraaf (of -gravin natuurlijk; al is dat geen formele titel voor die functie). Als nieuw- en oud-waterschapsbestuurder, wethouder en gemeentesecretaris heeft Henk veel gezag.

We hebben vaste en flexibele momenten voor onze fractievergadering. Voorafgaand aan de commissievergadering komen we op dinsdag (dit jaar nog op 24/9, 29/10, 26/11 en reservedatum 10/12) van 19.30 tot 21.30 uur in het waterschapskantoor bijeen. Natuurlijk zijn partijgenoten daarbij van harte welkom. Wel even van tevoren bellen, want het kantoor is verder leeg en de deuren gesloten. Wanneer er politiek gedoe is, gekrakeel, de vlam in de pan, dan zullen wij op de vrijdagochtend voorafgaand aan het Algemeen Bestuur nog een korte vergadering houden. Eerste opvolger Remco Admiraal volgt de fractie op afstand. Rolf van Straten leest mee met de stukken en doet meestal mee aan de vergadering. Gewestelijk bestuurslid Siepie Hylkema volgt ons en de Statenfractie en moet daarom weleens schipperen.

Het blijft modderen bij Noordelijk Belastingkantoor (NBK)

Destijds hebben wij tegen de vorming van het NBK gestemd. Niet omdat wij tegen verdere samenwerking zijn op het terrein van belastinginning, maar omdat het businessplan nog lang niet voldragen was. Helaas hebben wij op alle punten van kritiek gelijk gekregen en zitten we nu met de situatie dat de belastingbetaler straks meer belasting moet gaan betalen om die belasting op een ordentelijke manier te kunnen innen. En dat terwijl de hele exercitie was bedoeld om juist met minder kosten van die inning toe te kunnen.

Als Algemeen Bestuur kun je niets anders doen dan je bestuur achter de vodden aan zitten om de troep netjes op te ruimen. Na de toezegging dat wij alle rapporten en analyses zouden krijgen, kregen wij daags voor het zomerreces een brief waarin die toezegging was veranderd in een bestuurlijke samenvatting van die stukken. Daarom (zucht…) maar wéér vragen gesteld. Schriftelijke deze keer, want als een bestuur na haar eigen behandeling samenvattingen van rapporten gaat schrijven, staan daar kennelijk dingen in die wij niet mogen weten.

Gaswinning

Met dank aan de alertheid van de noordelijke omroepen hebben wij ook vragen gesteld over de gaswinning. Die omroepen waren namelijk zo slim om de winningsplannen voor de kleine gasvelden naast de verslagen van NAM en Vermilion te leggen, waarin de cijfers staan over wat daadwerkelijk is gewonnen. Dat blijkt veel en veel meer te zijn.

Onze Henk Nijboer heeft daar in de Tweede Kamer vragen over gesteld aan minister Wiebes. Wij hebben dat aan ons Dagelijks Bestuur gedaan. Waterschappen mogen een zienswijze geven aan de Minister over de gevolgen van de winning. Dat doen zij door te beoordelen wat de gevolgen kunnen zijn voor het watersysteem gebaseerd op (jawel) die winningsplannen. Maar wat de gevolgen zijn, wanneer er veel meer uit de grond wordt gehaald is niet onderzocht. En dat willen wij natuurlijk wel graag weten.

En natuurlijk de Veenweide

Met het landelijk Wateroverleg van de PvdA hebben we onlangs een bezoek gebracht aan het Veenweide Innovatie Centrum in Zegveld en zijn daar door wetenschappers en boeren bijgepraat over de laatste ontwikkelingen in het veenweidedossier. Binnenkort praten we verder met onze PvdA-collega’s uit de waterschappen met veenweidegebieden. Het punt is actueler dan ooit, nu er ook landelijke middelen komen om de CO₂-uitstoot te verminderen. In Fryslân verwachten wij dit najaar de maatschappelijke kosten/batenanalyse van de provincie, die helderheid moet geven over de beste aanpak. Met ideeën, oplossingen en ervaringen van collega’s in den lande kunnen wij alleen maar ons voordeel doen.

Inmiddels zit de vakantieperiode er voor de meeste mensen bijna weer op. Straks stropen wij onze mouwen op en gaan weer aan de slag voor droge voeten, schoon en voldoende water. Te beginnen met de uitwerking van het coalitieprogramma in concrete acties. We hopen daarin vooral bij te kunnen sturen, want de plannen om de belastingen fors te verhogen (gemiddeld met 10% in 2020) en daarvoor minder te gaan doen vragen om een tegengeluid.

Het bericht Wetterskipsfraksje kritisch over Noordelijk Belastingkantoor en gaswinning verscheen eerst op Partij van de Arbeid Fryslân.