Poliflw

Onze motie, waarin het college van B en W werd opgeroepen om zo spoedig mogelijk een Maastrichtse samenhangende visie te ontwikkelen op het gebied van Cultuur werd unaniem aangenomen.

Op dinsdag 7 mei j.l. dienden we een motie in met de titel: "Evaluatie innovatieagenda cultuur" in. Na flink wat overleg met de verschillende partijen en een uitstel van behandeling op de vergadering van 16 april is de motie met 35 stemmen (er waren 4 raadsleden afwezig) unaniem aangenomen.

Het begon allemaal met het veldonderzoek dat Lex Vos, burgerraadslid en Hans Passenier, raadslid, samen uitvoerden. In gesprekken met veel verschillende culturele instellingen werd de behoefte benoemd om een echte Maastrichtse visie op het gebied van Cultuur te hebben. Nu zijn er wel stukken die zich vooral richten op de landelijke cultuurplanperiode, maar er wordt in het veld geen samenhangend beleid ervaren waarbinnen de mooie initiatieven die worden genomen kunnen landen.

In de stadsronde rond cultuurparticipatie in januari bleek dat we allerlei losse onderdelen met elkaar bespraken en vaststelden, terwijl we geen overkoepelend kader hebben anders dan de visie in het licht van de landelijke subsidies. Landelijke subsidie is een belangrije geldstroom, maar inhoudelijk willen we Maastricht als 2de culturele hotspot verder ontwikkelen. 

De evaluatie innovatieagenda cultuur gaf de trigger, omdat we het als basis voor een te ontwikkelen visie nog verder uitgewerkt willen zien. Vooral de reflectie op de behaalde doelen en de feitelijke kostenverantwoording. Er is 1 miljoen euro uitgegeven aan allerlei projecten en activiteiten met als doel om te bepalen hoe dit leidt tot verankering van innovatie in het cultuurbeleid. Maar uit de geleverde evaluatie is dat niet duidelijk.

Het culturele veld heeft in de afgelopen jaren geleden onder bezuiniging en kaalslag. De samenhang die leek te ontstaan is niet verder opgebouwd vanaf 2014. Daarom hebben we als GroenLinks ons als doel gesteld de Maastrichtse Cultuur in de komende periode verder te ondersteunen en te ontwikkelen. Vandaar onze oproep aan het college:

Een aanvullende evaluatie innovatieagenda te maken met meetbare resultaten en een financiële onderbouwing. Spoedig, nog vóór de zomer, een breed, sector-overschrijdend stadsbreed gesprek met zoveel mogelijk actoren te voeren over een Maastrichtse cultuurvisie, gevolgd door meerdere gesprekken (En en NL) bijvoorbeeld in samenwerking en in de marges van Parcours en Pas festival. Samen met de raad de uitwerking vorm te geven. De conclusies van deze stadsgesprekken een nieuw fundament te laten zijn van een uit te werken stadsvisie op cultuur. Vervolgens een cultuurvisie Maastricht te formuleren uiterlijk in het eerste kwartaal van 2020 op grond waarvan onderdelen als cultuurparticipatie, de mogelijkheden van verzelfstandiging van cultuurinstellingen en andere zaken die de cultuur in Maastricht betreffen vervolgens vormgegeven worden;

De voorlopige conclusies uit ons veldonderzoek zijn:

Er is behoefte aan een Maastrichtse Infra Struktuur (MIS): verbind Amateurkunst, (Voor)opleiding met het beroepsveld en faciliteer dit. Het is nodig om de samenwerking tussen Kunst en Cultuur enerzijds en Onderwijs, Welzijn, Zorg en Regio anderzijds te stimuleren. Educatie, participatie, productie en vooral integraal denken kunnen zo bevorderd worden. Het Kultureel Overleg Maastricht (KOM) is weer geactiveerd; de gemeente zou dit kunnen faciliteren o.a. door ook een integrale cultuurmarketing eraan te verbinden Het subsidietraject van de gemeente is ondoorzichtig; aanpassing aan de structuur van de publieke fondsen is wenselijk. Cultuurmakers en zeker onorthodoxe, vernieuwende kunstenaars kunnen de huurprijzen op de Maastrichtse woningmarkt niet betalen. Uitbreiding van het aantal woon- en/of atelierruimtes voor betaalbare prijzen (tot 300€, zoals in Arnhem) is een basisbehoefte voor kunstenaars. Broedplaatsen zijn essentieel voor vernieuwing en dynamiek in de cultuur. Het is belangrijk, deze structureel te faciliteren. Cultuurinstellingen hebben vrijheid nodig om zich verder te ontwikkelen. Geef ze deze vrijheid, door ze op afstand te plaatsen en geef ze een risicobudget mee; zonder risico is er geen ontwikkeling en een cultureel budget zal per definitie niet altijd sluitend zijn. Maak de cultuurmakers zichtbaar in de stad, letterlijk en figuurlijk! We kunnen trots zijn op deze diversiteit, maar laat die ook zien door wegwijzers, wederzijdse vermelding op de agenda’s, reclamespots… Faciliteer samenwerking, ook regionaal en euregionaal. Als cultuur werkelijk zo belangrijk is en een van de pijlers van het merk Maastricht, dan is het nodig dit te faciliteren en erop te investeren.

Dinsdag nacht, in een zeer late raadszitting, werd met algemene stemmen een motie aangenomen, die de verontrusting van de gemeenteraad uitdrukt over de gang van zaken bij LVO m.b.t. de verlenging van de aanstelling van bestuurder A.Postema.

LVO heeft de stad in de steek gelaten: zo begon ik mijn bijdrage op 28 augustus jl. toen we in een informatieronde spraken over het Masterpan LVO, dat sinds begin 2017 in overleg tussen LVO en de gemeente is opgesteld. Eerst waren er de perikelen rond het OOM en daarna het VMBO debacle, waarbij de leerlingen de dupe werden van falen van de school.

We bespraken die avond het masterplan, haalden commentaar op en er was veel instemming voor de richting van het plan: twee brede scholengemeenschappen van VMBO t/m VWO; één aan de oostkant van de stad, één aan de westkant. Daarnaast de Bernard Lievegoed Vrije School, ook breed, en het speciaal onderwijs.

De Raad zag er positieve elementen in en besloot tot het instellen van een werkgroep, die eventuele besluitvorming, waartoe de Raad bevoegd is, voor te bereiden. Die werkgroep is sindsdien van start gegaan. Ondergetekende is er voorzitter van.

En voor de duidelijkheid: GroenLinks gaf geen carte blanche, immers er moet nog heel veel uitgewerkt worden. Al de informatie die de werkgroep het komende half jaar zou gaan verzamelen, bindt niemand. Iedere partij kan op basis van de verzamelde info nog zijn eigen afweging maken, alle onderdelen van het plan, dus ook de betrouwbaarheid van LVO en het draagvlak, dat LVO voor de plannen binnen zijn gelederen bij ouders, leerlingen, docenten heeft weten te verwerven; maar natuurlijk ook de reactie op de onderzoeken die voor het najaar en start 2019 zijn aangekondigd, kunnen in de afwegingen worden meegenomen.

En toen lag er in reactie op een stuk in de Volkskrant ineens een motie om de ontwikkeling van het Masterplan on hold te zetten. De motie kwam voort uit irritatie en boosheid over de onrust en wanorde die nog steeds op de scholen heerst. En over het onbegrijpelijke besluit van de Raad van Toezicht LVO, om de aanstelling van de eindverantwoordelijke bestuurder A. Postema, met twee jaar te verlengen. Over dat laatste hebben we een motie ingediend die op raadsbrede steun kon rekenen. En hoewel dus die boosheid en irritatie volkomen begrijpelijk zijn wilde GroenLinks het idee om het Masterplan on hold te zetten niet steunen.

Want wat zouden de gevolgen zijn:

Dan stopt het medezeggenschapstraject Dan wordt de periode van grote onzekerheid met tenminste een jaar verlengd Dan kan er niet met een stip op de horizon voorlichting voor het nieuwe schooljaar worden voorbereid Dan stopt het denken over een andere, betere structuur van bestuur in LVO; een structuur waarbij de scholen hun zeggenschap terugkrijgen en een eigen, eindverantwoordelijke rector hebben. Want dat willen we natuurlijk! Dan moet gestopt worden met de werving van een nieuwe directeur voor het VMBO Dan kunnen plannen om al komend schooljaar vmbo-instroom te laten plaatsvinden op west geen doorgang vinden Dan stokt het gesprek over een eventuele fusie van Maartens en Porta, of alternatieven daarvoor Dan stokt dus ook het gesprek over de mogelijkheden van profileringen in bovenbouw VWO (TTO, Econasium etc.) Dan vertraagt de inrichting van brede scholengemeenschappen die moeten gaan bijdragen aan de bestrijding van de segregatie in de stad.

 

Voor GroenLinks telt, dat wij goed onderwijs in de stad nodig hebben met kansen voor kinderen en keuze voor ouders. Wij willen dat de huidige crisis zo kort mogelijk duurt en dat we niet uiteindelijk de leerlingen nog een keer de dupe laten worden. Voor ons geldt vooral dat wij het VMBO-team, dat nu zo gedemotiveerd in de touwen hangt, en de VMBO-leerlingen en al die andere leerlingen en ouders een beetje hoop en perspectief willen geven. En hen willen laten weten dat hun inspanningen en geworstel wordt gewaardeerd. En dat kan door bij te dragen aan de broodnodige stip op de horizon.

Echt: het zal niet makkelijk worden maar als er een geitenpaadje is om uit dit diepe dal te komen, dan moet de Raad op dat pad meewandelen.

De tekst van de met algemene stemmen aangenomen motie vind je onder deze tekst.