Poliflw

Allebei komen ze uit Roosendaal. Allebei hebben ze Rico Verhoeven hun jas laten ophangen en allebei hebben ze een Nederlands-Marokkaanse achtergrond. Jesse Klaver (33) is al 5 jaar fractievoorzitter van GroenLinks en Sahil Amar Aïssa (27), werkt als presentator en programmamaker bij BNN-VARA. Hij is de eerste gast in Jesse&, de tweewekelijkse podcast waarin Jesse Klaver spreekt met gasten die hem fascineren. Over vaderschap, kapitalisme of de beste nachtclub van Roosendaal.

Luister de aflevering Jesse& Sahil Amar Aïssa op Spotify Luister de aflevering Jesse& Sahil Amar Aïssa op Apple Podcasts Bekijk het gesprek Jesse& Sahil Amar Aïssa op YouTube

In de studio van Dag en Nacht Media beginnen de twee meteen met lachen en het oprakelen van hun geboorteplaats Roosendaal, bekende Roosendalers en waar ze vroeger gingen stappen.

Jesse lachend: “Weet je wie dus een bekende Roosendalers is? Rico Verhoeven! Hij heeft als bijbaan toen jassen opgehangen waar wij altijd gingen stappen”.  

Sahil: “Nee!”

Jesse: “Ja! Ik kwam ‘m laatst tegen en toen vertelde hij dat. Toen herkende ik hem in één keer. En toen wist ik weer dat mijn vrienden zeiden: "jongen, die gast bij de jassen, die kan echt vechten.”

Sahil: “Haha, dan heeft hij ook mijn jas opgehangen. Wel een fijne gedachte dat de grootste badass van Nederland zo dienstbaar was om jouw jas op te hangen”.

Van Roosendaal naar vaderschap. Sahil heeft geen kinderen terwijl Jesse vorig jaar vader werd van zijn derde zoon.

“Oprecht iedereen die over kinderen praat is altijd zo blij en gelukkig.” Zegt Sahil. “En dan denk ik van ja, maar je kan me niet vertellen dat je niet fucking bang was toen je de eerste kreeg.”

Jesse: “Superbang.”

Jesse: “Waar die angst vandaan komt? Uit totale onzekerheid. Je ziet het lichaam van je vrouw anders worden. Op een gegeven moment voel je het kind een beetje schoppen. Leuk, maar het is nog steeds totaal science fiction en komt er, nadat je je vrouw ziet zweten en werken als een beest, op een gegeven moment een kind.”

“Ik merk nu”, zegt Sahil, “Dat ik heel graag van die onschuld die kinderen hebben wil leren. Die onafhankelijkheid. Gewoon die vrije wil om alles te zeggen. Wij hebben nog heel vaak een filter en zij zeggen gewoon wat ze willen”.

Jesse is opgegroeid zonder vader en werd veel opgevoed door zijn opa. Die nam hem mee naar demonstraties en vertelde hem bijvoorbeeld over de kwalijke effecten van de bio-industrie. Alles onder één belangrijk motto: “er kan altijd iets geleerd worden”.

“Mijn opa bracht mij van alles bij”, vertelt Jesse. “Dus opa heeft net voor zijn dood nog wel eens gezegd: ‘het spijt me dat ik altijd wat probeerde bij te brengen.’ Iets wat ik nu juist ook bij mijn eigen kinderen doe. Altijd alles uitleggen. Over wat er gebeurt. Vaak dingen die eigenlijk totaal niet geschikt zijn voor kinderen.”

“Je lijkt wel op mijn vader”, lacht Sahil. “Mijn pa liet me ook kijken naar nieuwszender Al Jazeera en die vertelde me gewoon over hoe fucked up alles eigenlijk is. Ik ben er wereldwijs van geworden, ik kan veel beter, denk ik, relativeren dan anderen. Maar ik ben er wel een flink stuk cynischer door geworden.”

Jesse: “Jij? Cynisch?”

“Ik ben wel cynisch over de stand van zaken rondom de wereld, maar ik probeer het niet ten koste laten gaan van mijn eigen plezier. Maar dat is echt lastig”, zegt Sahil. “Wij zijn allebei best activistisch ingesteld. Dan zijn er mensen die zeggen: 'Wat leuk. Al die activisten.' Dan denk ik: waar heb jij het over? We voelen ons verantwoordelijk voor verandering. Het is niet ‘leuk’ om met z'n allen naar de Dam te gaan. Het is juist heel ernstig en heel oneerlijk dat een zwart kind van vijftien naar de Dam moet om te protesteren voor gelijkwaardigheid terwijl een wit kind uit Blaricum diezelfde dag gewoon naar hockey gaat. Dan vraag ik me af of het wel goed is om dan een kind te belasten met de stand van zaken in de wereld.”

Sahil en Jesse zijn beiden tweede generatie Marokkaans-Nederlands. Volgens Sahil is dat een heel logisch deel van Jesse zijn identiteit.

Sahil: “Jij bent een Marokkaanse-Nederlander. Ongeacht wat mensen om ons heen zeggen.” Jesse lacht: “Nou, daar denken heel veel andere mensen anders over.”

“Maar daar mogen ze helemaal niets over vinden”, zegt Sahil. Jij bent gewoon Marokkaanse-Nederlander, want jouw vader heeft de reis vanuit Marokko gemaakt. Je hebt één cultuur meegekregen omdat je bent opgegroeid zonder Marokkaanse vader, maar sinds drie jaar ben je eigenlijk dus ook bi-cultureel.”

Jesse: “Dat ligt nog iets anders.”

Sahil: “Oh, je hebt natuurlijk ook in Indische roots!”

Jesse: “Ja, mijn oma was Indisch.”

Sahil lacht: “Wow, jij bent zo'n enigma jongen.”

Jesse vertelt dat hij inmiddels af en toe langsgaat bij zijn vader waarmee hij sinds het overlijden van zijn moeder contact mee heeft.

“Wat betreft het missen van mijn vader. Ik ken hem nu drie jaar en als hij nu zou wegvallen, zou ik hem missen. Dat komt omdat ik nu wéét wat ik mis. Vroeger wist ik niets. Alles wat mijn moeder, mijn oma of opa ooit over mijn vader heeft gezegd, is dat het ‘onwijs gecompliceerd was’ en dat een hele lieve man was.”

“Maar nu ken ik sinds drie jaar mijn vader en ben ik ook trots op mijn Marokkaans-Nederlandse roots, zoals ik trots ben op de Indische cultuur. Maar het rare is. Ik had laatst een gesprek met een aantal mensen uit de Black Lives Matter-beweging en daar zei iemand dat ik als lijsttrekker van GroenLinks zo wit ben.”

Sahil reageert: “Dat kan je dus niet zeggen. Dat kun je niet voor een ander invullen. Ik heb ook vaak gehad dat iemand zegt: ‘jij bent toch niet echt Marokkaans?’ Dat merk ik ook op mijn werk. Alleen omdat ik de talen spreek, de muziek en het eten hier ken, dat ik ‘niet écht Marokkaans ben’? Dan denk ik: waar haal je het lef vandaan om mijn hele persoon weg te wimpelen?”

“Die vraag raakt de kern van je identiteit, waar je je zelfverzekerdheid en je wereldbeeld vandaan haalt,”, legt Sahil uit. “Het is een deel van jouw geschiedenis. Jouw wortels reiken uit naar het Rif en dat kan niemand afhakken.”

Jesse: “Dat is zo. Ik heb heel lang niets gezegd over mijn Marokkaanse roots, omdat het heel lang onnatuurlijk voelde. Omdat ik me onzeker voelde over dat stuk van me.”

Sahil vraagt zich in de podcast af hoe Jesse nu omgaat met zijn ‘nieuwgevonden Marokkaanse identiteit’ in de politiek.

“Hoe ga je jezelf profileren? Ga jij het uitspreken? Ga je het met trots dragen? Dan heb je natuurlijk een risico dat extreemrechts nog feller tegen je wordt. Maar tegelijkertijd heb je een risico dat een deel van Nederland gaat denken: ’Hij gebruikt het om de Marokkaans-Nederlandse stemmers te paaien’.”

Jesse: “je kunt het eigenlijk nooit goed doen. Want tegelijkertijd is er een groep mensen die zeggen: ‘jij mag niet mee doen met ons, want je bent niet écht bi-cultureel’. Eerlijk, mijn echte antwoord is dat het me geen reet meer uitmaakt wat mensen ervan vinden.”

Sahil: “Wat jij doet is je eigen culturele identiteit ontdekken. En daar heeft ieder mens recht op. Alleen gebeurt het bij jou in een politieke context, dat wordt je soms niet in dank afgenomen, of je wordt meteen anders geprofileerd.

Daarom denk ik dat je het moet uitspreken. Dat je het met trots moet dragen. Zo inspireer je volgens mij een hele slag Marokkaans-Nederlandse jongeren. De lijsttrekker van GroenLinks of de premier is Marokkaans-Nederlands.”

“En dit heb ik dus onwijs onderschat”, zegt Jesse. “Ik heb me nu een paar keer uitgesproken en dat voelde toen nog best wel eng. En dan zijn de reacties die je krijgt van mensen met een bi-culturele achtergrond mooi; ‘wow wat fijn dat je dat uitspreekt.’ Het maakt het voor mij makkelijker om trots te zijn op wat ik doe. Daar werd ik wel een beetje emotioneel van.”

Jesse: “Je sprak eerder over het protest op de Dam. En weet je, eigenlijk maakt het mij onwijs optimistisch. Dat het voor het eerst zo resoneert. Dat ik zoveel mensen spreek die zeggen: ‘ja, dit kan echt niet.’ En zich bewust worden van de privileges die je hebt. De kunst vind ik nu nog het balanceren tussen het schuldgevoel en dat we het omzetten in echte actie. Dus dat er ook werkelijk iets verandert.”

Sahil en Jesse zijn het eens dat er wel weinig ruimte is om fouten te maken.

Jesse: “Er is een tendens gaande dat als iemand iets zegt dat niet correct is, je dat je mensen in paniek ziet raken. ‘Dit mag je echt niet zeggen!’ Nee, klopt. Dit mag ik ook niet zeggen. Sorry. Er moet wel ruimte zijn om fouten te maken, om met elkaar om te gaan. Als ik jou bijvoorbeeld nu beledig met een opmerking en jij zegt: gast dat kan echt niet. Dan past mij maar één ding: Sorry zeggen.”

Sahil: “Andersom geldt het ook. Als iemand in het offensief gaat, is de tegenreactie om in het defensief te schieten. We moeten inderdaad meer ruimte voor elkaar overlaten. Ik heb het bij mezelf ook wel eens gemerkt. Dan zei iemand iets over Marokkanen en dan ging ik er heel fel tegenin. Maar nu denk ik, ‘wacht, als ik dit doe, dan ga ik de confrontatie en dan zie je de ander altijd als de vijand’.”

Sahil en Jesse praten nog door over Marokko, over de regio waar Jesse’s vader vandaan komt en of Jesse de taal spreekt.

“Weet je wat we zouden moeten doen?”, stelt Sahil voor. “Een roadtrip het Rif in Marokko!” 

Jesse reageert enthousiast: “Daar ben ik wel echt benieuwd naar. Wat zie je daar? Wat tref ik daar? Hoe? Hoe was het? Wat vertelt hoe dat dan is om op te groeien?”

“Waar komt jouw vader vandaan?” Vraagt Sahil.

“Uit El Hoceima”, zegt Jesse

Sahil: Ja! Laat maar weten wanneer we gaan. We hebben een appartementje daar!”

Jesse: “Serieus? Gaan we samen?”

Sahil: Ja man, I can show you the spots!”

Dit was Jesse& Sahil Amar Aïssa. Je kunt de hele aflevering luisteren of bekijken op Youtube, Spotify of Apple Podcast.

Luister de aflevering Jesse& Sahil Amar Aïssa op Spotify Luister de aflevering Jesse& Sahil Amar Aïssa op iTunes Bekijk het gesprek Jesse& Sahil Amar Aïssa op YouTube

Volgende week in Jesse& spreekt Jesse met de Algemeen directeur van PSV: Toon Gebrands. Als sportcoach en manager van een veeleisend team spreken ze hoe ze hun eigen teams het best kunnen laten presteren. Niks missen van Jesse&? Abonneer je op de podcast via Spotify, iTunes of je favoriete podcastapp.

Europees Parlement heeft ingestemd met de controle van het jaarverslag van de Europese Investeringsbank (EIB) 2018. Het rapport van GroenLinks-Europarlementariër Bas Eickhout geeft aanbevelingen om de EIB tot een klimaatbank om te vormen en de transparantie van besluitvorming te verbeteren.

Eickhout: “De EIB krijgt een steeds belangrijkere rol in de financiering van de Europese economie en is een sleutelspeler in het economisch herstel van de coronacrisis. De miljarden die de EIB beheert zijn publiek geld en moeten dus terecht komen in een toekomstbestendige economie.”

De EIB heeft ambitieuze doelen gesteld om per 2025 de helft van het geld aan klimaat en milieubescherming te besteden en in 2020 alle investeringen af te stemmen in lijn met het klimaatakkoord van Parijs, om zo de ‘klimaatbank van Europa’ te worden. Maar in 2018 ging de EIB nog akkoord met de miljardenfinanciering van verschillende gigantische gasprojecten. Op voorstel van Eickhout vraagt het Europees Parlement aan de EIB opheldering over hoe dergelijke projecten te rijmen zijn met de belofte van de EIB om alle financiering af te stemmen met de klimaatdoelen.

Fossiele energie

De EIB besloot vorig jaar tot het stoppen met financieren van fossiele energie per 2021, hoewel er uitzonderingen blijven bestaan. De volgende belangrijke stappen zijn de precieze uitwerking van het klimaatbeleid en de herziening van het leningenbeleid aan de transportsector. Het Eickhout-rapport merkt op dat de EIB de afgelopen jaren te veel investeerde in wegen en luchtvaart en te weinig in treininfrastructuur. Het Europees Parlement wil dat de Europese Commissie de Europese taxonomie, die bepaalt wat duurzame investeringen zijn, uitbreidt naar definities voor schadelijke investeringen. Deze taxonomie kan dan ook worden toegepast door de EIB. Ook wil het Europees Parlement dat de EIB alleen financiële steun geeft aan bedrijven die geloofwaardige doelen hebben hun uitstoot te verlagen.

Eickhout: “De EIB beweegt in de goede richting, maar harde afspraken zijn nodig om te zorgen dat er echt geen publiek geld meer gaat naar investeringen die het klimaat en de biodiversiteit schaden.”

Financiering

Het rapport benadrukt ook het belang van transparante en democratische besluitvorming over de financiering door de EIB. De lidstaten en de Europese Commissie nemen besluiten vaak zonder dat parlementen precies weten wat er speelt. Op voorstel van Eickhout eist het Europees Parlement dat de Europese Commissie voortaan openheid geeft over haar opstelling in de Raad van Bestuur van de EIB. Eickhout: “Om de gevolgen van de coronacrisis aan te pakken, heeft de bank de opdracht om 240 miljard euro aan extra financiële steun en investeringen te financieren. De controle op de miljarden die deze bank in handen heeft, moet echt beter.”

Maandag 6 juli vindt in de LIBE-commissie van het Europees Parlement een openbare hoorzitting plaats om opheldering te krijgen over de beschietingen aan de Grieks-Turkse grens. Dit gebeurt op verzoek van GroenLinks-Europarlementariër Tineke Strik. Uit onderzoek blijkt dat in maart 2020 door de Griekse grenswacht met scherp is geschoten en dat daarbij een dode en meerdere gewonden vielen. Strik: “De onderste steen moet boven. Deze hoorzitting is daarvoor een goede eerste stap.”

De Griekse minister van Burgerbescherming, Frontex en Eurocommissarissen Margarítis Schinás (Migratie) en Ylva Johansson (Binnenlandse Zaken) worden verwacht verantwoording te geven op de hoorzitting van maandagmiddag 6 juli vanaf 16.45 uur.

Griekenland ontkent tot nu toe iets met de beschietingen te maken te hebben. De Europese Commissie prees Griekenland tot nu toe voor hun optreden als ‘schild van Europa’. Strik: "Als Europa dit straffeloos laat gebeuren, dan maakt dit vluchtelingen voortaan vogelvrij. Europa moet nu laten zien dat het staat voor haar waarden om haar geloofwaardigheid te behouden.” 

Tijdens de hoorzitting moeten betrokkenen verantwoording afleggen over het onderzoek van Bellingcat, Pointer (KRO-NCRV), Der Spiegel, Lighthouse Reports en Forensic Architecture waaruit blijkt dat asielzoekers met scherp zijn beschoten vanaf de Griekse kant van de grens. Hierbij kwam één persoon om het leven en raakten zes mensen gewond. 

Uploadfilters zijn onbetrouwbaar en breed gebruik hiervan moet worden voorkomen, zo oordeelt een ruime meerderheid van de interne markt-commissie van het Europees Parlement. Een uploadfilter wordt gebruikt door platforms als Facebook en YouTube om materiaal te controleren op auteursrechten voordat het geplaatst wordt.

Door de grote hoeveelheden materiaal, gebeurt de check automatisch. Deze filters blokkeren echter onterecht veel materiaal, zoals satirische stukken of memes. De platforms gebruiken dergelijke filters bovendien om materiaal dat ze ongepast vinden moeilijk vindbaar te maken.

Copyright-richtlijn

Begin 2019, nog voor de Europese verkiezingen, stemde het Europees Parlement bij de stemming over de copyright-richtlijn nog voor de uploadfilters. De stemming van vandaag op een rapport van GroenLinks-Europarlementariër Kim van Sparrentak, is de eerste waarin het nieuwe parlement zich uitspreekt over de kwestie. Van Sparrentak: “Het is duidelijk dat de meerderheden op het vlak van digitale rechten aan het schuiven zijn. Wanneer we de online platforms verder reguleren, moeten we ervoor zorgen dat Europa de digitale rechten van haar inwoners voorop stelt. Vrijheid van meningsuiting is belangrijker dan commercieel belang.”

Google

Ook sprak de interne markt-commissie haar bezorgdheid uit over de dominantie van techbedrijven op scholen. Zo gebruikt 70% van Nederlandse basisscholen laptops van Google, waarbij leerlingen verplicht een Google-account moeten aanmaken. Dit geeft het bedrijf de kans veel data over deze, voor hen commercieel interessante doelgroep te verzamelen. Daarnaast worden hierdoor minderjarigen automatisch een klant van Google, zonder enige keuzevrijheid. Van Sparrentak: “Als publieke instanties als scholen een keuze maken over de aanschaf van technologie, moet veel beter gekeken worden naar privacy, gegevensbescherming en duurzaamheid. We moeten af van de regels die ervoor zorgen dat de goedkoopste aanbieder, ten koste van mens en milieu, altijd maar aan het langste eind trekt.”

Er is een adequaat noodpakketnodig om een kaalslag in de culturele sector te voorkomen. Dat zegt Tweede Kamerlid Niels van den Berge naar aanleiding van een survey onder meer dan 1500 respondenten freelancers, met name musici, makers en technici. Maandag debatteert de Tweede Kamer over de culturele sector in de corona-crisis. 

De survey werd afgelopen week gehouden. Daaruit blijkt dat er dringend noodsteun moet komen voor de grote groep zzp-ers in de culturele sector. De 300 miljoen aan noodsteun die de overheid aan het begin van de corona-crisis heeft vrijgemaakt voor deze sector, sijpelt nauwelijks naar hen door.

Er dreigt een kaalslag in de podiumkunsten, blijkt uit de survey. Bijna 61% van de respondenten geeft aan dat opdrachten tot en met december gecanceld zijn. Bijna 40% heeft zelfs te maken met annulering na december. Meer dan 70% is redelijk tot zeer bezorgd over zijn of haar financiële situatie vanaf september. Gevraagd naar de noodzaak om werkzaamheden buiten de sector te vinden of uit te breiden, zegt 43% zich daartoe in grote mate genoodzaakt te voelen. In totaal wil 27% zich laten omscholen.

Het is 5 voor 12

“De survey laat zien wat wij voortdurend horen van collega’s: mensen staan met de rug tegen de muur. Het is 5 voor 12.  Ze zijn onzeker over de toekomst. Het gaat om mensen die de afgelopen jaren, ondanks alle bezuinigen in de sector, in staat waren hier een goed inkomen in te verdienen. Maar door de corona crisis teren zij snel in p hun reserves. Als op korte termijn geen zicht is op aanvullende maatregelen of volledige herstart van de werkzaamheden, overbruggen vele zzp'ers de crisis niet”, zeggen musici Mattijs van de Woerd en Marjolein Niels, die het onderzoek initieerden, samen me het Platform voor Freelance Musici en met medewerking van GroenLinks.

Een adequaat noodpakket is nodig om kapitaalvernietiging en een braindrain te voorkomen, zegt GroenLinks. De partij hielp om de survey mogelijk te maken, om zo beter inzicht te krijgen voor beleidsvoorstellen. “Het onderzoek geeft een ontluisterend beeld van de kaalslag die dreigt in de culturele sector. Er is en stille ramp gaande. Er is te weinig oog voor de specifieke situatie van de grote hoeveelheid mensen zonder vast contract die zich inzet voor deze sector”, zegt Niels van den Berge Tweede Kamerlid van GroenLinks, die hielp om de survey mogelijk te maken.

Kabinet, zet een tweede stap

Volgens Van den Berge is gebrek aan inzicht in de situatie van zzp’ers mede de oorzaak van de traagheid van het kabinet om met noodsteun over de brug te komen. “Met dit onderzoek hebben we een beeld willen geven. Je ziet dat de steun die nu is vrijgemaakt – 300 miljoen euro - vooral gaat naar culturele instellingen, en niet naar de vele zzp’ers. Wij roepen het kabinet dan ook op: zet een tweede stap.“

Een noodpakket van 1 miljard euro nodig voor de culturele sector, waaronder een steunfonds van 200 miljoen voor freelancers en zelfstandigen zeggen PvdA, SP en GroenLinks. Volgens het CBS is de sector goed voor 3,7 procent van het Bruto Binnenlands Product. De cultuursector draait voor zo'n 60% op zzp'ers, die met diverse (kortlopende) projecten en activiteiten aan de kost komen. Zo’n 30.000 ZZP-ers kunnen nu geen aanspraak maken op steunmaatregelen.

Er moet snel een actieplan komen om het aantal stage- en leerwerkplekken voor mbo-studenten weer op peil te brengen, vindt GroenLinks. Bijvoorbeeld door een stagefonds voor vitale sectoren en afspraken met bedrijven en MBO-instellingen over het creëren van stageplekken. Dit voorstel doet Tweede Kamerlid Niels van den Berge vandaag bij het debat over mbo en corona.

Het oplopende tekort aan stageplekken leerbanen voor MBO-studenten is zorgwekkend. Dit jaar is het tekort aan stageplekken en leerbanen in het mbo al opgelopen tot 19.000 (Bron: SBB). Het aantal studenten dat van start ging bij een werkgever daalde met 56% ten opzichte van vorig jaar. Het is een rem op de studievoortgang en verkleint mogelijkheden op de arbeidsmarkt.

Ruim 40% van de beroepsbevolking heeft een MBO-diploma. En om dit diploma te behalen, is een goede stage of leerwerkplek tijdens de studie cruciaal. Bij de vorige crisis in 2008 bleek dat stagetekorten in crisistijd leiden tot arbeidstekorten als de economie weer aantrekt. Daar moeten we nu van leren, vindt GroenLinks.

“Als één ding duidelijk is geworden in deze crisistijden, is het dat onze samenleving gedragen wordt door praktisch opgeleide mbo-studenten. Van zorgmedewerker tot bouwvakker, van pedagogisch medewerker tot beveiliger; allemaal zijn zij onmisbaar voor ons dagelijks functioneren. Daarom moeten we alles op alles zetten om stages en leerwerkplekken op peil te brengen”, zegt Tweede Kamerlid Niels van den Berge.

Dit is wat GroenLinks wil

Al eerder maakte het kabinet bekend dat zo’n 20 miljoen euro extra budget vrijgemaakt om de gevolgen van COVID-19 voor stages en leerbanen op te vangen. GroenLinks verwelkomt dit, maar vrezen dat het niet genoeg zal zijn. De grootste zorgen zijn ervoor vitale sectoren, zoals de zorg en de kinderopvang. Zij stonden voor de crisis al onder druk en kunnen nu onvoldoende mogelijkheden bieden aan studenten. Andere sectoren die zwaar gebukt gaan onder de crisis, zoals de horeca en toerisme, zullen waarschijnlijk ook extra ondersteuning nodig hebben.

Het kabinet moet snel met oplossingen komen met werkgevers en leerwerkbedrijven om meer stageplekken te creëren. Concreet wil GroenLinks dat:

Bedrijven in vitale sectoren, zoals zorg, veiligheid en logistiek, ondersteuning krijgen om stageplekken te creëren. Studenten die zich willen laten her- of omscholen richting vitale sectoren ondersteuning in her- of omscholingskosten krijgen. Bedrijven die zich inzetten op groene en duurzame productieprocessen op extra middelen rekenen om stageplekken te creëren. Bedrijven, maar ook instellingen zelf die creatieve ideeën hebben voor (vervangende) stages en opdrachten, hulp kunnen krijgen.

GroenLinks bereidt een initiatiefwet voor om nachtvluchten te verbieden. Momenteel heeft Schiphol een vergunning voor 32.000 nachtvluchten, bijna 90 per nacht. 

Omwonenden vechten al jaren om hun nachtrust terug te krijgen. Het is volgens de partij niet alleen hard nodig om de gezondheid van omwonenden te verbeteren, maar ook heel goed mogelijk. Met Schiphol concurrerende vliegvelden zoals Frankfurt kennen al zo’n verbod en in Londen en Parijs mogen jaarlijks slechts 5000 nachtvluchten vertrekken of landen.  

GroenLinks Kamerlid Suzanne Kröger: “Honderdduizenden mensen hebben last van Schiphol. En de nachtvluchten vinden zij het allerergst. Het is zo makkelijk om daar een einde aan te maken en ik ga er alles aan doen om deze wet door de Kamer te loodsen.” 

In 2018 kwam de World Health Organisation (WHO) met geluidsnormen op basis van medische inzichten. Volgens WHO moeten onze geluidsnormen flink worden aangescherpt omdat het geluid van vliegtuigen kan leiden tot onder meer hart- en vaatziekten, stress en leerproblemen. De nachtelijke vluchten hebben de grootste impact op de gezondheid. 

GroenLinks heeft grote kritiek op minister van Nieuwenhuizen. De minister heeft altijd gezegd dat ze in de luchtvaartnota duidelijkheid zou geven over de nachtvluchten. Na jaren wachten is die nota nu klaar maar nog steeds geen concrete afspraken over vermindering. Ze kondigt meer onderzoek naar het economisch nut van nachtvluchten aan.

Kröger: “Al jaren doet de minister loze beloften. Telkens zegt ze de situatie voor omwonenden te verbeteren maar er gebeurt geen moer, mensen worden met een kluitje in het riet gestuurd. Maar als de minister niet opkomt voor de belangen van deze mensen dan doen we het gewoon zelf.” 

In eerdere Kamerdebatten hebben meerdere partijen, zowel van de oppositie als van de coalitie, zich negatief uitgelaten over nachtvluchten.

 

Na de Coronacrisis moet Nederland niet terug naar hoe het was, maar veranderen in een land waar iedereen gezien wordt.

Een land waar de politiek zich druk maakt om gewone mensen in plaats van grote bedrijven en waarin klimaatverandering aangepakt werd. Dat zei lijsttrekker Jesse Klaver in zijn speech op het online congres van GroenLinks.

“We kunnen niet terug bezuinigen op de zorg, naar een wereld waarin we ongeremd de wereld over vliegen en grote bedrijven in goede tijden alle winst houden en in slechte tijden de rekening bij gewone mensen leggen,” zei Klaver.

Klaver bepleitte betere beloning voor het werk van de helden in de zorg. Geen miljarden weggeven aan multinationals, maar verhoging van het minimumloon. Daadkrachtige aanpak van de klimaatcrisis en niet langer wegkijken van racisme.

 

GroenLinks voor het eerst in de geschiedenis in de regering

Om die grote verandering waar te maken is Klaver erop gebrand om GroenLinks voor het eerst in zijn bestaan een regering in te leiden. Samen met de progressieve bondgenoten van de PvdA, SP en D66.

“We kunnen de verandering niet overlaten aan de mensen en partijen die de wereld van voor Corona gemaakt hebben. Wij zijn de beste garantie op verandering.”

 

Tijd van wachten is voorbij

De tijd van wachten is voorbij, gaf Klaver aan. “De vraag om te wachten, is een excuus van de gevestigde orde om niet te hoeven veranderen.” Hij voorspelt dat GroenLinks de verkiezingen gaat winnen.

“Wij zijn een partij die staat voor een visie en durft in te gaan tegen de status quo. Dat maakt ons gehaat en gelieft. Wij gaan de verkiezingen winnen. Niet voor onszelf, maar voor iedereen die zich genegeerd en ongezien voelt. Samen vormen wij één beweging.”

Lees hier de gehele speech van Jesse Klaver terug

De uitslagen van de digitale ledenraadpleging zijn gepubliceerd op ledenraadpleging.groenlinks.nl

Er zijn meer dan 6300 leden die hebben gestemd in de digitale ledenraadpleging. De uitslag vind je hier.

We zien de zorgen over dit wetsvoorstel waar in 2019 over is gestemd in de Tweede Kamer en dat in de Eerste Kamer behandeld wordt.

Het Openbaar Ministerie (OM) kan politiegeweld op twee manieren vervolgen: als schending van de geweldsinstructie of als regulier strafbaar feit zoals doodslag. Van straffeloosheid van dit soort geweld is geen sprake.

Politieagenten die buitensporig geweld gebruiken worden dus gewoon veroordeeld. Het gaat in deze wet om de status van ‘verdachte’ die agenten nu automatisch krijgen bij een incident. Als agent wordt namelijk van je gevraagd om een stap vooruit te doen in mogelijk gevaarlijke situaties. Jij en ik mogen anderen niet fysiek aanpakken. Agenten mogen binnen hun werkinstructie wel ingrijpen. Deze wet onderzoekt eerst of dat ingrijpen proportioneel (binnen het boekje) was, voordat agenten automatisch als verdachte worden aangemerkt.

GroenLinks is vanzelfsprekend tegen elke vorm van disproportioneel politiegeweld. Juist omdat de overheid het geweldsmonopolie heeft*, is het belangrijk dat het daar zeer zorgvuldig en terughoudend mee omgaat. Als politie geweld inzet, moet dat altijd worden onderzocht. Omdat we verwachten van politieagenten dat zij naar incidenten toegaan en ingrijpen, nemen zij een bijzondere positie in. Politieagenten worden getraind in de-escalatie van dreigende situaties en, als het echt niet anders kan, toepassen van het minst ingrijpende fysieke geweld.

Onder alle omstandigheden moet na afloop goed en grondig worden onderzocht of de betrokken politieagent zich aan de geweldinstructie heeft gehouden en wat er uit een geweldsincident valt te leren.

Op dit moment buigt de Eerste Kamer zich over een wetsvoorstel dat het onderzoeksproces naar politiegeweld wijzigt. In het kort is de belangrijkste wijziging dat politieagenten niet vanaf het begin worden gezien als verdachte, maar dat eerst onderzoek naar de context van het geweldsincident wordt gedaan. GroenLinks heeft net als de meeste andere partijen in de Tweede Kamer ingestemd met dit wetsvoorstel: als we van politieagenten vragen om een stap vooruit te zetten, waar anderen (en dus ook wij) een stap naar achteren doen dan moeten we ze in dit soort toch al terecht zwaarbeladen incidenten niet bij voorbaat al onder verdenking stellen. Dat verandert natuurlijk zodra het erop lijkt dat politieagenten zich schuldig hebben gemaakt aan disproportioneel geweld.

Als er opzet in het spel is en een agent dus buiten ambtsinstructie heeft gehandeld, kan een agent gewoon net als nu worden vervolgd en zwaarder worden bestraft dan met de instructie in dit wetsvoorstel. GroenLinks denkt dat met dit wetsvoorstel de juiste balans is gevonden tussen het beschermen van de burger enerzijds en de rechtspositie van de agent anderzijds, en heeft daarom voor dit wetsvoorstel gestemd.*Dit betekent dat de politie de bevoegdheid heeft om geweld te gebruiken. Maar het gebruik van geweld moet wel aan een aantal regels en voorwaarden voldoen. Zo mag er bijvoorbeeld alleen geweld gebruikt worden als er geen andere opties zijn.

Q&A

Krijgen agenten bij ernstig delict, zoals moord, dan maar 3 jaar ipv de maximale 15 jaar?Nee, agenten kunnen nog steeds zwaarder gestraft worden dan de 3 jaar die deze wet aangeeft.

Welke voorstellen heeft GroenLinks zelf gedaan om disproportioneel geweld door handhavers te voorkomen?Afgelopen jaren hebben we in debatten verschillende voorstellen gedaan om disproportioneel geweld te voorkomen. Zo hebben we alternatieven aangedragen voor de invoering van het stroomstootwapen (taser) en hebben we gepleit voor alternatieven voor zwaardere wapens. Ook zijn we terughoudend in het bewapenen van BOA’s met een wapenstok. Ook heeft GroenLinks verschillende voorstellen gedaan om slachtoffers van geweld beter bij te staan.