Poliflw

GroenLinks de Liemers organiseert in aanloop naar de Provinciale Staten-verkiezingen op woensdagavond 20 februari in Ons Huis te Zevenaar een thema-avond over duurzame mobiliteit. Hoe houden we de Liemers bereikbaar?

Wouter Witteveen, GroenLinks kandidaat voor de Provincie, gaat met je in gesprek over duurzame mobiliteit in, voor en door de Liemers.

De Liemers is dagelijks op de radio. En niet omdat het zo’n mooi gebied is om in te wonen, maar vanwege de dagelijkse en steeds langer wordende files op de A12. Daar wordt niemand vrolijk van. Verminderen van de files is noodzakelijk om de Liemers en de Achterhoek bereikbaar te houden. Bereikbaarheid betekent werkgelegenheid en dat zorgt voor leefbaarheid en gaat krimp tegen. Zodat de jeugd niet wegtrekt voorbij Arnhem en de Liemers dat mooie gebied blijft om in te wonen en te werken voor jong en oud.

Is rekeningrijden, spitsheffing of ‘vroempoen’ zoals Arjan Lubach zegt, de oplossing voor de bereikbaarheid van de Liemers en de Achterhoek? Of moeten we het zoeken in meer openbaar vervoer? En wat kan de Provincie, of wat kunnen we er zelf aan doen. Samen met Wouter Witteveen, GroenLinks statenlid met regionale bereikbaarheid en OV in de portefeuille, gaan we aan de hand van een aantal stellingen het gesprek hierover aan.

Op deze avond is iedereen welkom die meer wil weten of mee wil praten (of luisteren) over duurzame mobiliteit.

Datum: woensdag 20 februari, 20.00 uur Locatie: Ons Huis, Dr. Honigstraat 3, Zevenaar

Het Raadsprogramma, het ambitiedocument in Duiven, is ook door GroenLinks ondertekend op 18 december 2018.

Afgelopen maanden zijn de politieke partijen in Duiven op zoek gegaan naar de overeenkomsten die zij hebben; wat vinden zij belangrijk? Met als doel een raadsbreed ambitie document voor de komende raadsperiode. Toen het duidelijk werd dat een raadsbreed document geen haalbare optie was heeft de GroenLinks fractie verdere deelname heroverwogen. Met ons verkiezingsprogramma 'Groener en Socialer' als basis, zagen wij echter voldoende aanknopingspunten verder mee te werken aan het beschrijven van de gezamenlijke ambities in een raadsprogramma. Deze gezamenlijke ambities omvatten vooral de 'wat' vraag; wat willen we bereiken. Over de 'hoe' vraag; hoe dat tot stand gaat komen, zullen komende jaren de debatten worden gevoerd.

In het ambitiedocument zijn ondermeer concrete doelen opgenomen over eenzaamheid, laaggeletterdheid, zorg & ondersteuning, armoede, woningmarkt voor jongeren en starters, levensloop bestendig bouwen, duurzaamheid, circulaire economie en de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt. Als fractie zijn wij van mening dat deze items met de gestelde ambities prima binnen ons verkiezingsprogramma passen.

In het vervolgproces is het college van burgemeesters en wethouders verantwoordelijk voor de uitvoering van het raadsprogramma en baseert zijn jaarlijkse college-agenda op dit document. Op dat moment komt de 'hoe' vraag aan de orde in het debat.

Natuurlijk ontbreken er ook onderwerpen in het document. Hierover was er onvoldoende consensus om deze op te nemen. Voor bovengenoemde punten is dus wel consensus over wat de politieke partijen in Duiven willen bereiken. Als fractie zijn wij trots hieraan te hebben bijgedragen.

Voor meer informatie over de inhoud van het raadsprogramma en ambities, zie: https://www.duiven.nl/raadsprogramma.

GroenLinks Duiven diende op 20 november een motie in voor een eerlijk kinderpardon voor in Nederland gewortelde kinderen. Ongeveer 400 kinderen die al langer dan 5 jaar in Nederland verblijven, dreigen door de Nederlandse regering te worden uitgezet, terwijl bekend is dat dit grote schade aanricht in hun leven en hun ontwikkeling.

Met deze motie wil GroenLinks dat onze burgemeester namens de gemeenteraad van Duiven bij de staatssecretaris van Justitie en Veiligheid gaat pleiten voor een eerlijk kinderpardon. De motie werd mede ingediend door SP en PvdA. Ook het CDA en Lokaal Alternatief stemden vóór, waardoor er een ruime meerderheid ontstond. Daarmee is de gemeente Duiven een van de vele gemeenten in Nederland die pleit voor een eerlijk kinderpardon.

De gemeente Duiven wil het Vitaal Centrum afronden. Grootschalig bouwen op de kop van het Remigiusplein, op de locatie waar nu het grasveld is.

GroenLinks is pertinent tegenstander van een dergelijke afronding. Naast dat het in onze ogen buiten proportioneel is, is het ook slecht voor de activiteiten die nu op het Remigiusplein worden georganiseerd. Tevens verwachten wij dat in het voor- en najaar de bezonning op het plein nadelig wordt beïnvloed  voor de verblijfsfuncties op en rond het plein.

Zie in de bijlage onze argumenten qua wateroverlast, hittestress en behoud van groen in het centrum.

Op 3 juli heeft Chris Baltjes de reactie van GroenLinks op de voorjaarsnota van de gemeente Duiven uitgesproken tijdens de algemene beschouwingen.

GroenLinks is met de eerste voorjaarsnota in deze raad content en hoopt natuurlijk enige invloed te kunnen uitoefenen op de te maken keuzes die in de meerjarenbegroting dit najaar volgen.

De voorjaarsnota sluit aan op het coalitieakkoord. Daarin mist GroenLinks helaas een visie: een soort van stip op de horizon; wat wil het College bereiken, wat voor gemeente wil Duiven zijn.

Voor de volledige tekst van de algemene beschouwing van GroenLinks klik op de knop Meer lezen.

Maandag debatteerden Tweede Kamerleden en Europarlementariërs gezamenlijk over de Staat van de Europese Unie. Eickhout wil van premier Mark Rutte weten waarom de Nederlandse regering dwarsligt bij voorstellen om te voorkomen dat Europese burgers bij een volgende crisis weer te rekening gepresenteerd krijgen. Dit is zijn analyse over de staat van de Europese Unie in Nederland.

Het is tien jaar geleden dat de financiële crisis in de Verenigde Staten begon. Na een periode van groei stortte de economie keihard in, met grote menselijke gevolgen. Werkloosheid, armoede, onzekerheid, politieke spanningen in Europa.

Inmiddels zien de economische groeicijfers er rooskleurig uit en trekt ook de werkgelegenheid aan. De economie krabbelt op na een lange periode van crisis. Toch zijn er kanttekeningen te plaatsen bij de groeicijfers.

Niet voor alle Europeanen

Ten eerste: het economisch herstel bereikt lang niet alle Europeanen.

De eurozone bereikte qua omvang van de economie in 2016 weer het niveau van voor de crisis. Maar kijken we naar armoedecijfers van Eurostat, dan zien we dat er in de eurozone 5,8 miljoen mensen meer die in armoede leven dan voor de crisis.

De werkgelegenheid stijgt, maar ook het aantal Europeanen dat tegen hun wil een tijdelijk contract of een nul-uren-contract heeft. Het percentage jongeren dat geen baan heeft en geen opleiding volgt, is hoger dan in 2008.

Buitengewoon beleid

Ten tweede: het herstel is in grote mate te danken aan een buitengewoon monetair beleid.

De rente staat op nul procent en de Europese Centrale Bank (ECB) heeft ongekende hoeveelheden obligaties opgekocht. De ECB moest handelen omdat de politiek het naliet of te traag was. Het is maar zeer de vraag of de ECB bij een volgende klap nog genoeg mogelijkheden heeft om de economie te stabiliseren.

Ten derde: De groeicijfers van nu zeggen weinig over het vermogen van de eurozone om een nieuwe crisis te voorkomen, of om een nieuwe schok te doorstaan zonder dezelfde sociale ellende die we in de eurocrisis hebben gezien in grote delen van de unie.

Momentum

Er is een momentum om het bouwwerk van de eurozone te versterken. Er ligt een routekaart van de Europese Commissie. De Franse president Emmanuel Macron wil de eurozone schokbestendig maken en optreden tegen sociale dumping. Het eerste hoofdstuk van het Duitse coalitieakkoord bevat een agenda voor een rechtvaardig Europa van gelijke kansen. Duitsland en Frankrijk hebben aangekondigd samen het voortouw te willen nemen.

In de Tweede Kamer en in het Nederlandse kabinet wordt er vaak argwanend gekeken naar deze ontwikkelingen. Het is Nederland goed recht om een eigen lijn te trekken, maar trekt Nederland niet aan de verkeerde kant? De regering wil door met de euro, maar staat op de rem bij vrijwel alle mogelijke voorstellen om de muntunie stabieler en socialer te maken.

Moet de ECB, waarop geen enkel parlement controle kan uitoefenen, dan straks opnieuw de kastanjes uit het vuur zal halen als een euroland in de problemen komt?

Is de eurozone in staat is om de klap op te vangen als de markten het vertrouwen verliezen in - pak hem beet - Italië? Is het verantwoord om alle discussies over een versterking van de eurozone te blokkeren?

Dr. No

Wopke Hoeksta, de Nederlandse minister van Financiën stuurde samen met een paar kleine noordelijke euro en niet-eurolanden een brief waaraan hij de bijnaam Dr. No heeft te danken.

In plaats van aan te haken bij nieuwe Duits-Franse initiatieven voor een stabielere en crisisbestendige eurozone, lijkt de strategie van Nederland om Duitsland op de lijn van oud-minister Schäuble te krijgen: grote spaaroverschotten, meer vrijhandel, meer interne markt en bovenal bezuinigen om het stabiliteitspact te respecteren.

Natuurwet

“Het eigen huis op orde” noemt de regering het. Maar het is precies dit beleid, dat de onzekerheid van Europanen heeft vergroot. Het is het beleid dat de politieke verhoudingen tussen noord en zuid op scherp heeft gezet.

Wat nog wel het meest aan stoort, is de manier waarop de premier dit beleid verkoopt alsof het een natuurwet is.

Het is een economisch beleid toegesneden op multinationals die nauwelijks belasting afdragen. Meer markt en snijden in de sociale zekerheid en de publieke sector. Het is dit rechtse recept dat als alternatiefloos wordt gepresenteerd, waardoor burgers zich afkeren van de EU.

Lage staatsschuld

In zijn speech in Berlijn beweerde de premier dat landen met een lage staatsschuld goed voorbereid zijn op de volgende crisis. Maar Spanje en Ierland hadden voor de crisis een staatsschuld van ver beneden de zestig procent van het BBP en moesten daarna toch bij het noodfonds aankloppen. Waarom ziet deze regering de staatsschuld als grote boeman? En is het een goed vooruitzicht als overheden opnieuw inspringen voor private schulden?

Gezonde langer termijn overheidsfinanciën zijn belangrijk, maar het was het de uit de klauwen gewassen financiële sector, de oververhitting van de huizenmarkt, een overschot aan krediet die onder andere Spanje en Ierland deden ontsporen.

Gereguleerde interne markt

Dan het andere stokpaardje van de regering: de interne markt. Die kan ons welvaart brengen, zeker. Maar alleen onder voorwaarde dat die goed gereguleerd is. Door alleen te concentreren op het wegnemen van barrières maken we dezelfde fout als in de jaren voorafgaand aan de crisis. Toen konden kredieten op steeds verder gedereguleerde markten ongeremd naar Zuid-Europa vloeien en financiële producten alsmaar complexer en gevaarlijker worden. Het liberaliseren van het dienstenverkeer heeft bovendien voor sociale spanningen gezorgd, onder andere in de transportsector.

Verdere verdieping van de interne markt kan alleen als dit leidt tot een verbetering van de sociale situatie. Niet voor niets stemde het Europees Parlement vorige week het controversiële voorstel voor de e-card voor diensten weg.

Belasting op techbedrijven

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de eurolanden garanderen dat gewone mensen nooit meer de prijs betalen voor onverantwoorde risico’s die in de financiële sector genomen worden.

“Het huis op orde” betekent wat mij betreft dat de EU-lidstaten eindelijk in staat worden gesteld om de grootste bedrijven fatsoenlijk belasting te laten betalen. Zorg dat de race naar de bodem bij vennootschapsbelasting gestaakt wordt. Dat er met een Europese grondslag niet langer met winsten geschoven kan worden.

Onder andere Frankrijk wil vaart maken met een Europese aanpak voor een belasting op de grote techbedrijven. Bij het debat over de Europese Raad bespeurde was er bij de minister-president weinig enthousiasme over de nieuwe voorstellen van de Europese Commissie. Ik zie het gevaar dat Apple, Facebook, Google nog jarenlang vrijwel geen belasting afdragen als we moeten wachten totdat er in G20 of OESO-verband overeenstemming.

Nog niet stormbestendig

De economische groeicijfers mogen ons geen zand in de ogen strooien. De eurozone is nog niet stormbestendig en presteert te mager op sociaal vlak. Tien jaar na de crisis is het hoog tijd om dat aan te pakken. Niet alleen met de zeven dwergen uit het noorden maar met al onze bondgenoten in Europa.

Zoals Europarlementariërs morgen, bij het jaarlijkse debat over de Staat van de Unie, het woord mogen voeren in de Tweede Kamer, zo moeten Nederlandse kamerleden en hun collega’s uit andere lidstaten de mogelijkheid krijgen te spreken in het Europees Parlement. 

Zo kan de politiek van de EU, in de visie van GroenLinks dichterbij de burgers worden gebracht. 

Burgers hebben vaak weinig zicht op de manier waarop besluitvorming in de EU wordt gecontroleerd, zegt GroenLinks kamerlid Bram van Ojik, die het voorstel morgen , samen met zijn EU-collega Bas Eickhout  zal doen. “Het Europees Parlement is vaak letterlijk ver weg en beperkt in zijn bevoegdheden. In de nationale parlementen wordt het debat bemoeilijkt door gebrekkig zicht op wat, door wie, wanneer in de EU besloten wordt”. 

Een groot jaarlijks debat van nationale partijleiders met de Europese Commissie kan de Europese samenwerking bevorderen en de controle op de besluitvorming verbeteren, aldus GroenLinks. Als er in de Tweede Kamer voldoende steun is voor het idee, vraagt de partij kamervoorzitter Arib het te bespreken met haar collega’s uit het Europees Parlement en de nationale parlementen.

Minister Wiebes schrijft in een brief dat hij naar aanleiding van een motie van GroenLinks-Tweede Kamerlid Tom van der Lee een ophoging van de energiedoelen van de EU zal steunen. 

 

Dat is goed nieuws, want als er naast het doel voor minder CO2-uitstoot ook doelen zijn voor energiebesparing en duurzame energie komen de doelen van het klimaatakkoord van Parijs wat dichterbij. Winst voor het klimaat dus!

Tot nu toe wilde de regering altijd inzetten op slechts één doel: minder CO2-uitstoot, terwijl het ontzettend belangrijk is om op alle fronten in te zetten. Meerdere doelen zorgen voor duidelijkheid en geven zekerheid voor bedrijven en burgers.

Tom van der Lee: “Minister Kamp verzette zich altijd hevig tegen het stellen van verschillende klimaat- en energiedoelen, terwijl het stellen van meerdere doelen meer zekerheid biedt. Dit is dan ook een positieve breuk met het eerdere beleid van de regering. ik wens minister Wiebes veel succes met de onderhandelingen in Brussel en hoop op een ambitieus energiebeleid!”

De Europese ministers gaven de Europese Commissie dinsdag een mandaat om onderhandelingen te starten over de oprichting van een multilateraal investeringshof. Dit permanente hof zou de arbitrage tussen staten en investeerders in de toekomst op zich moeten nemen. GroenLinks is ontsteld dat de EU-landen hiermee de rechten van internationale investeerders verder versterken zonder daaraan internationale plichten op het vlak van mensenrechten en duurzaamheid te verbinden.

Europarlementariër Bas Eickhout: “In plaats van multinationals die betrokken zijn bij mensenrechtenschendingen of vernietiging van de natuur aansprakelijk te maken, geeft de EU prioriteit aan het verder versterken van de positie van investeerders ten koste van overheden.”

Ongelijkheid

Het hof voorziet in een hervormde vorm van de gedateerde en uiterst controversiële arbitrage tussen investeerders en staten (ISDS), maar die hervormingen gaan slechts over de procedures. Rechters worden onafhankelijker, de rechtsgang wordt transparanter en er komt een mogelijkheid tot beroep. Maar al deze zaken veranderen niets aan de ongelijkheid die dit systeem in stand houdt: investeerders krijgen een permanent hof om staten aan te klagen wanneer zij menen dat investeringsverdragen geschonden worden. Maar staten of slachtoffers van misdragingen van bedrijven kunnen niet aankloppen bij het hof om hen tot de orde te roepen.

Eickhout: “De EU mist hier een grote kans om investeerders op hun plichten te wijzen. De bescherming van investeerders wordt verder geïnstitutionaliseerd. Maar in het mandaat voor het multilateraal hof staat geen enkel streven om multinationals die zich inlaten met zaken als kinderarbeid of landroof ter verantwoording te roepen.”

Mandaat

De Commissie heeft nu het mandaat om het investeringshof namens de EU met geïnteresseerde partijen uit te onderhandelen. Als er een akkoord komt, zal dit moeten worden voorglegd aan het Europees Parlement en de lidstaten. GroenLinks wilde dat het Europees Parlement voorafgaand aan het onderhandelingsmandaat een positie zou innemen, maar een rechtse meerderheid verhinderde dat.

GroenLinks presenteert vandaag het pamflet “Nederland uit de schulden: de beloftes van GroenLinks.” De landelijke fractie en de lijsttrekkers van de zeven grote steden slaan de handen ineen en komen met concrete maatregelen om de schuldenproblematiek aan te pakken.

Schulden zijn namelijk een toenemend probleem. Tien procent van de Nederlandse huishoudens heeft problematische schulden en twintig procent van de huishoudens loopt daar risico op. Het hebben van schulden leidt tot gezondheidsproblemen, stress en soms zelfs huisuitzettingen. Daarom wordt het hoog tijd dat schulden op lokaal en landelijk niveau worden aangepakt. In het pamflet geven Kamerlid Linda Voortman en de GroenLinks-lijsttrekkers van zeven grote steden in Nederland aan wat zij gaan doen om mensen met schulden beter te helpen.

De partij pleit ervoor dat huisuitzettingen alleen vanwege een huurschuld niet meer mogen. Wie hulpverlening accepteert mag niet zijn huis uitgezet worden. Dat voorkomt veel leed, maar ook een onnodig groot beroep op de opvang. Ook wil de partij in elke gemeente convenanten sluiten met vastelastenpartners om te zorgen voor een sociale incasso en betere afstemming, zodat partijen niet op dezelfde euro’s jagen. Per huishouden moet er nog maar één deurwaarder aan de deur komen. Tot slot moet de overheid haar communicatie verbeteren. Deze is vaak te ingewikkeld en qua toon niet altijd aanmoedigend.

Linda Voortman: “de marktwerking in de deurwaarderssector dient geen enkel doel. Het leidt er alleen maar toe dat er steeds harder op dezelfde euro’s gejaagd wordt. Dat maakt schulden juist erger. Wij willen daarom toe naar één deurwaarder per gezin.”