Poliflw

“Donderdag 23 april 2020 was een historische avond omdat het de eerste digitale raadsvergadering was in de geschiedenis van Apeldoorn. 39 raadsleden, de burgemeester en een handvol ambtenaren praten allemaal tegen een schermpje aan. Feitelijk zit je met twee werkplekken te chatten, luisteren, kijken, te lezen en te praten. Dat is best intensief. Terugkijkend verliep de avond technisch geslaagd, mede omdat de raadsleden zich ook terughoudend opstelden met debat en interruptie. Experiment geslaagd, toch hoop ik dat we snel weer het fysiek vergaderen kunnen opstarten, dat is toch het prettigst.” Aldus fractievoorzitter Robert van Vliet.

Gemeentelijk vastgoed Zoals Thomas de Bruijn in de digitale PMA het al had verwoord; we hebben als fractie ingestemd met het raadsvoorstel “Meerjaren Perspectief Vastgoed-exploitaties 2020/2021 (MPV). In dit perspectief wordt inzicht en transparantie gegeven in het gemeentelijk vastgoed, wat in eigendom is van het Vastgoedbedrijf van de gemeente Apeldoorn.  Daarnaast hebben we ingestemd met een stelpost waar de jaarlijks vrijvallende kapitaallasten binnen het vastgoedbedrijf worden ondergebracht. Hierdoor komen er in de toekomst meer middelen beschikbaar om noodzakelijke vervangingsinvesteringen te kunnen doen.

D66 Apeldoorn heeft ook ingestemd met het onderzoeken van de verkoopmogelijkheden voor de gebouwen Het Bolwerk en Op Dreef. Wel hebben we hierbij een aantal aanvullende voorwaarden meegegeven: 

Er moet worden onderzocht wat de maatschappelijke effecten zijn bij een eventuele verkoop. Er moet gekeken worden wat de mogelijkheden zijn om de objecten alsnog te behouden. Mocht een verkoop toch noodzakelijk zijn dan moeten de huidige huurders de eerste koopmogelijkheid krijgen voordat deze objecten de vrije markt op gaan.

Motie armoederegisseur brede steun

D66 Apeldoorn is mede-indiener van deze motie. Ondanks de goede initiatieven van verschillende organisaties is het duidelijk dat tot nu toe de aanpak van armoede en schulden gericht is op een tijdelijke oplossing maar niet op preventie. Wij missen in Apeldoorn een specifieke aanpak voor deze problematiek, want de oorzaken waardoor mensen in deze situatie terecht komen zijn heel verschillend. Om een beter beeld te krijgen van de oorzaken waarom iemand in zo’n situatie komt is het noodzakelijk dat een armoederegisseur aangesteld wordt. Zo wordt de hulp efficiënter, niet alleen gericht op ondersteuning maar draagt ook bij aan het voorkomen dat deze problematiek groeit tot een generatie probleem. 

De aanstelling van een armoederegisseur zal geld kosten. Volgens Maria Camacho zien we dit niet als een uitgave maar als een investering die op termijn zijn vrucht zal afwerpen.

Ugchelen krijgt impuls

Na jaren werk ligt er een mooie centrumvisie voor Ugchelen. Wonen, werken en ondernemen krijgen een plek naast het groen en met behoud van het dorpse karakter. Wat D66 Apeldoorn betreft een centrum dat Ugchelen verdient. We zijn erg benieuwd naar de vervolgstappen en blijven Ugchelen natuurlijk volgen, volgens Gavin Treep.

 

In deze politieke markt werd een toelichting gegeven en technische vragen gesteld over het effect van de beheersmaatregelen in het sociaal domein. Vervolgens is het de bedoeling van het college om te werken aan een integrale kadernota voor het sociaal domein waar de focus wordt gelegd op de 29% inwoners met bestaansonzekerheid. Dit proces loopt achter  want de beheersmaatregelen die de gemeente nu neemt hebben effect op de inrichting van het toekomstig sociaal domein.

In de voorjaarsnota 2019 moest voor ruim 16 miljoen euro aan dekkingsmaatregelen gevonden worden. De raad stond voor de keus een ombuigingspakket vast te stellen dat een oplossing bood voor het tekort in 2019. Voor de jaren daarna koos de raad voor een scenario waar de dekking voor het tekort het liefst in het sociaal domein gevonden zou worden.

De tekorten in de Wmo stijgen als effect op het abonnementstarief. Het is een landelijk beleid. Deze voorziening is ingevoerd  met de bedoeling om mensen met een kleine portemonnee tegemoet te komen aan de opstapeling van medische kosten waar ze mee kampen. Een nobele daad zou je zeggen. Nu is het zo, dat ook mensen die goed instaat zijn om de eigen hulp in de huishouding te betalen aanspraak maken op de gemeente om voor maar 19 euro 8 uur  hulp in de maand te krijgen plus de voorzieningen die bij de Wmo horen.

De goeden lijden onder de kwaden zou je kunnen zeggen. De hogere kosten in de zorg zullen blijven stijgen als wij als inwoners niet onze eigen verantwoordelijkheid tonen. Het tekort voor 2021 bedraagt 7 miljoen euro. Dus verdere beheersmaatregelen zijn onvermijdelijk. De laatste prognoses laten zien dat over 2019 een daling van de kosten voor individuele voorzieningen Jeugdhulp plaatsvindt maar het aantal indicaties wel blijft stijgen.

De gemeente blijft in Den Haag lobbyen over het abonnementstarief en de trap op- trap af systematiek van het rijk. Hoe minder de overheid investeert en meer geld overhoudt betekent dit dat minder geld naar de gemeenten gaat.

Lof der zotheid zou ik zeggen. De gemeenten krijgen de opdracht uit Den Haag om de zorg te verrichten met een mandaat dat  gepaard gaat met bezuinigingen. Wie kan dit begrijpen? Ongetwijfeld zullen verdere maatregelen genomen worden die het sociaal domein pijn zullen doen.

Luz Maria Camacho Raadslid D66 Apeldoorn

Ieder jaar stelt de gemeenteraad (natuurlijk alleen wanneer de leden akkoord zijn) de Meerjaren Programma Begroting vast. Dit is het jaarlijkse huishoudboekje dat gekoppeld is aan de ambities.

Volgens D66 Apeldoorn is er door het college en de dienst een bijzondere prestatie geleverd. Terwijl de taken van de gemeente al jaren uitbreiden komt er steeds minder geld uit Den Haag. In Apeldoorn blijven de ambities ongeëvenaard hoog en ligt er met deze MPB een inhoudelijk mooi eindresultaat waar wij, als D66 Apeldoorn, trots op zijn.

Terwijl we oog houden voor de bruisende stad, de ondernemers, duurzaamheid en cultuur, gebeurt er in het sociale domein ook enorm veel en staan de ontwikkelingen niet stil. Er is veel extra geld naar het sociale domein gegaan en dat dwingt ons tot bezuinigingen op andere domeinen. De financiële tekorten dwingen ons binnen het sociale domein ook tot een andere manier van denken en handelen. Hierbij is normaliseren één van de grote uitdagingen. Wij gaan de moeilijke gesprekken niet uit de weg maar zorgen er wel voor dat onze gemeente sociaal blijft, hulp en ondersteuning biedt op een manier die veel efficiënter is, geld bespaart en sociaal is. Hiervoor moet de gemeente zakelijker worden en sturen op een manier waar meer verantwoordelijkheid van onze inwoners wordt verwacht. Want wij allen hebben de sleutel om uit deze moeilijke tijd uit te komen.

Natuurlijk is daarom niet alles vreugdevol, zoals de OZB verhoging, de bezuiniging op de cultuursector, het sociaal vangnet en openbaar groen. Er zijn geen heilige huisjes gespaard en er is binnen het hele werkveld van de gemeente gekeken. Zelfs het financieel herstel is iets uitgesteld. Het liefst hadden we in deze vette jaren meer gespaard en geïnvesteerd, maar er wordt niets afgebroken. Ambities blijven gelijk, het tempo om er te komen gaat iets omlaag.

Met trots kijken we naar deze MPB en het College omdat zij allerlei manieren vinden om door te gaan en ambities hoog te houden. Zoals ze zelf zeggen, “komen we er niet per fiets, dan gaan we te voet”. En zoals we bij D66 zeggen: “En nu vooruit”.

Maarten van Vierssen en Maria Camacho

Mark Sandmann heeft aan burgemeester Van Wingerden gemeld dat hij zijn functie als wethouder in Apeldoorn neer legt. Als verklaring hiervoor geeft Mark aan dat hij de verwachtingen van het Plein van de stad niet waar kan maken en daardoor zijn functie niet langer kan uitoefenen. Het bestuur en de fractie betreuren dit enorm en hebben bijgaand persbericht uitgegeven.

Fractievoorzitter Maarten van Vierssen: “Wij vinden het bijzonder jammer dat Mark vertrekt. Wij hebben begrip voor deze moeilijke beslissing. Mark was een voortreffelijk wethouder met veel kennis van zaken en die gaan we enorm missen.”

Afdeling, bestuur en fractie zijn hem dankbaar voor zijn inzet en betreuren het ten zeerste dat hij gemeend heeft deze beslissing te moeten nemen. Bestuur en fractie van D66 Apeldoor beraden zich over de opvolging van Mark Sandmann en verwachten op korte termijn een kandidaat te presenteren.

Klik hier voor het persbericht van D66 Apeldoorn en hier voor het bericht van de Gemeente en hier voor de brief van wethouder Sandmann.

Op 14 februari 2019 neemt Paula Donswijk afscheid van de gemeenteraad van Apeldoorn. Paula is vanaf 2007, namens D66 Apeldoorn, gemeenteraadslid en was al die tijd, tot januari 2018, fractievoorzitter. Eind januari 2018 werd Paula getroffen door een herseninfarct en na een intensieve periode is ze nagenoeg weer hersteld. De afgelopen periode heeft echter een dusdanige impact gehad dat Paula, met pijn in het hart, afscheid neemt.

Vanuit de partij is het moeilijk om de juiste woorden te vinden voor dit afscheid. De aanwezigheid van Paula in de raad en in de fractie kenmerken zich door gedrevenheid. Gedrevenheid om Apeldoorn mooier te maken en op collegiaal niveau om altijd beter te worden. Het is niet snel ‘goed genoeg’.

Paula was, als voorzitter van de grootste partij D66 in de raadsperiode 2014- 2018, vice-raadsvoorzitter. In die rol zat Paula in haar element als verbinder tussen raad en college en tussen raadsfracties. In haar periode is inhoudelijk veel bereikt en is bestuurlijk gedoe voorkomen. Als vice-raadsvoorzitter is dat een groot compliment omdat het in de Apeldoornse raad altijd gaat om Apeldoorn en niet om het pluche.

Met het afscheid van Paula verliezen we een zeer gewaardeerd volksvertegenwoordiger van D66. Door D66 Apeldoorn zal op een ander moment afscheid worden genomen van Paula als voormalig fractievoorzitter. Hierover volgt op een later moment bericht.

Aan het eind van het jaar kijken we altijd even terug.

De begroting van de gemeente wordt ieder jaar in november vastgesteld en is het huishoudboekje voor de gemeente voor de komende jaren. Het staat vol met concrete successen die we als D66 Apeldoorn gerealiseerd hebben. Dat willen we graag delen omdat wij er erg trots op zijn.

&

Ontmoetingsplekken voor psychisch kwetsbare mensen

Recent hebben wij in de Politieke Markt het onderwerp “Sluitende aanpak personen met verward gedrag” behandeld. De gemeente heeft een mooi voorstel gepresenteerd. Voor mij ontbrak er een zeer belangrijk element in relatie tot ‘voorkomen is beter dan genezen’: Een basis ontmoetingsplaats specifiek voor psychisch kwetsbaren. Juist ook mensen met een psychische kwetsbaarheid hebben behoefte aan een prikkelarme omgeving waar ze lotgenoten kunnen ontmoeten. Ze willen vluchten uit hun eenzaamheid en zich verbonden voelen met de samenleving. Vaak ervaren zij hun tekort als een schaamte. In Apeldoorn bestaan 18 ontmoetingsplaatsen waar iedereen mag komen. Voor deze kwetsbare groep bestond er geen specifiek moment in de week.

Tijdens de Politieke Markt kon ik de wethouder niet overtuigen van deze noodzaak maar ik zette door. Na afloop van de vergadering hebben wij elkaar gesproken en gezocht naar mogelijkheden. “De ambtelijke dienst” was de volgende stap en ik ben in gesprek gegaan over de invulling van de regeling.

Ik ben erg blij deze weg te hebben bewandeld. Wij hebben elkaars standpunten gewisseld en de volgende uitleg op het beleid blijkt: De Basisontmoetingsplekken WMO richten zich in de eerste plaats op inwoners die ondersteuning nodig hebben. Alle inwoners zijn welkom, maar de focus ligt op kwetsbare groepen en risicojongeren. In de tweede plaats zijn de Basisontmoetingsplekken erop gericht om inwoners in een stadsdeel of in het dorp met elkaar te verbinden. De plekken zijn beschikbaar voor actieve buurtbewoners en vrijwilligers om laagdrempelige activiteiten te organiseren. In de regel worden de activiteiten begeleid door vrijwilligers of kostendekkend ingehuurde docenten. Deze activiteiten zijn voor iedereen toegankelijk, maar als er behoefte aan is kunnen er ook activiteiten georganiseerd worden voor specifieke doelgroepen.

D66 Apeldoorn wilde minimaal één ontmoetingsplaats voor mensen met een psychische kwetsbaarheid maar in plaats daarvan kan in meer ontmoetingsplaatsen dit initiatief ook een plek krijgen. Ik ben blij met deze ontwikkeling maar ik ben ook zeer blij om andere wegen te hebben gezocht binnen de politieke wereld: de weg naar de ambtelijke dienst. Teksten blijken vaak op meerdere manieren uit te leggen en door algemene teksten te toetsen aan de praktijk ontstaat een betere aansluiting tussen de theorie en de praktijk.

Mijn opvatting is dat wij als raadsleden ons bewust moeten zijn van het feit dat wanneer het beleid goed is wij ook ons steentje kunnen bijdragen aan de uitwerking hiervan.  Amendementen en moties zijn gereedschappen binnen de politiek maar niet het enige waarmee politieke partijeen zich goed kunnen profileren. Misschien kom ik op die manier niet in het nieuws maar ik zit in de politiek omdat ik de samenleving graag wil dienen. Ik wil graag maatschappelijke doelen bereiken en niet mijn eigen ego strelen.

Luz Maria Camacho Raadslid D66 Apeldoorn

Maria Camacho schrijft over haar ervaring als beginnend raadslid. Maria vervangt Paula Donswijk tijdens haar afwezigheid. Maria: “In het begin dacht ik dat ik een protocol zou krijgen om te leren hoe ik een goed raadslid zou moeten worden.”

Heel snel ben ik er achter gekomen dat het op die manier niet zou gebeuren, dat er andere dimensies zitten aan raadslid worden. Raadslid zijn is een ambachtelijk kunstwerk, dat je moet leren met vallen en opstaan. Voor een perfectionist als ik was deze ontdekking een confrontatie met de eisen die ik aan mijzelf stel, maar tegelijkertijd was het een bevrijding.

De sturing door onze fractievoorzitter, Maarten, vind ik cruciaal in deze fase. De ruimte die hij aan ons geeft, de manier hoe hij ons prikkelt om wat te vinden van de onderwerpen die wij bestuderen en het vertrouwen dat hij toont in onze eigen visie stel ik op prijs. Maarten neemt ons niet mee aan de hand om ons  de “ kunst” van een goed raadslid te leren , maar hij laat los en volgt ons zorgvuldig  op de achtergrond zodat wij ons evenwicht zelf leren vinden. Maarten is ook bereid om in te grijpen wanneer dat nodig is.

De sfeer binnen de fractie is vriendelijk en collegiaal. Iedereen werkt er hard aan om het beste uit zichzelf te halen, om te proberen zich goed te profileren als D66’er en daardoor maatschappelijke doelen te bereiken.

Zoals onze burgemeester zegt: de mooiste bijbaan die er bestaat is de baan van volksvertegenwoordiger.  Maar hier moet ik oppassen, want de kansen die jij ziet om dit mooie” kunstwerk” te voltooien zijn er zoveel dat voor je het weet het werk een passie wordt. Maar zoals iedereen weet moeten we met passies allemaal  leren omgaan.

Luz Maria Camacho

Er wordt veel geschreven en nagedacht over burgerparticipatie. Overal in het land worden experimenten opgezet met de bedoeling uit te vinden hoe burgers via participatie kunnen deelnemen aan het democratisch stelsel zoals wij dat kennen. Er wordt gewaarschuwd voor ondergraving van het stelsel en uitholling van de positie van de gemeenteraad, maar er is ook sprake van enthousiasme over inbreng van burgers.

We kennen in Apeldoorn de dorps- en wijkraden en een bloeiend verenigingsleven. Actiegroepen en allerlei platformen waar mensen kennis uitwisselen, netwerken en op die manier met elkaar verbonden zijn. Maar ook bijvoorbeeld een Sportraad, de WMO raad, Toeristisch Platform, de Stichting Centrummanagement en het Cultuurkwartier. Groepen die wat dichter bij de beleidsvorming op het Stadhuis staan. De conclusie is dat de samenleving grotendeels zichzelf organiseert en daarvoor het Stadhuis meestal niet nodig heeft.

Op dat snijvlak bevindt zich het lokale raadslid. Onderdeel uitmakend van het hoogste orgaan in de gemeente, de gemeenteraad. Het raadslid heeft de opdracht met het ene been in het Stadhuis te staan, immers het controleren van het college en als volksvertegenwoordiger met het andere been in de samenleving. En die samenleving denkt divers over participatie. Van mensen die actief mee willen praten en mee willen denken, hun deskundigheid willen inbrengen, tot mensen die vinden dat de raad is gekozen en haar werk moet doen. Die eenmaal per vier jaar stemmen op de partij die het dichtst bij hun opvattingen staat en verder geen gedoe willen, zolang paspoorten verlengd kunnen worden en de straatlantaarns branden. Die vinden dat raadsleden het maatschappelijk belang van álle bewoners in het oog moet houden en hun oren niet mogen laten hangen naar dorps- en wijkraden, lobbyisten, actiegroepen en mondige burgers, omdat zij zich daar niet door vertegenwoordigd voelen.

Het lijkt alsof er niet zozeer een kloof is tussen burger en politiek, maar dat er een kloof is tussen het juridische, politieke en bureaucratische harnas van de democratie en de belevingswereld van de burger. Elk raadslid kent wel de verbazing van mensen als je uitlegt wat het raadswerk inhoudt, waar we over gaan en vooral niet over gaan.

Het raadslid bevindt zich op de loopplank tussen Stadhuis en samenleving. En die loopplank moet een brede zijn, waarover druk verkeer mogelijk is. Betekent het dat we in een “u vraagt, wij draaien” situatie terecht komen? Dat zou pas uitholling van het raadslidmaatschap zijn. Dan kunnen we net zo goed “Apeldoorns Administratiekantoor” op de gevel van het Stadhuis zetten.

Het betekent net als overal in het land met elkaar overleggen, proberen, aftasten en experimenteren. Nieuwe vormen van meedenken en meedoen zijn de moeite waard om onderzocht te worden. De wereld bevindt zich niet in het Stadhuis, maar daarbuiten.

Paula Donswijk-Bot,

Fractievoorzitter D66 Apeldoorn.