Poliflw

Een bijdrage van raadslid Menno Janssen n.a.v.  de 'Lokale Inclusie Agenda 2019 – 2022: Het VN-verdrag voor mensen met een beperking in de praktijk’

Op dinsdag 10 september j.l. werd de gemeenteraad, in een informatieronde, door wethouder De Graaf bijgepraat over de vastgestelde ‘Lokale Inclusie Agenda 2019-2022: Het VN-verdrag voor mensen met een beperking in de praktijk’. (zie voor de agenda onder meer: https://maastrichtvooriedereen.nl/2019/07/03/maastrichtse-inclusie-agend...)

Ik begon deze avond mijn bijdrage met de opmerking dat het interessant is dat we over inclusiviteit spreken, maar dat de bespreking daarvan voor mensen met een auditieve beperking niet te volgen is. Onze raad beschikt namelijk nog niet over mogelijkheden om gebruik te maken van doventolken of live ondertiteling. Ik riep mijn collega’s hierbij op om na te denken over manieren waarop we ook dit soort drempels kunnen verlagen. Inclusiviteit is namelijk, volgens mij, een werkwoord! ‘Teach what you preach’.

Verder gaf ik aan dat we ons als GroenLinks herkennen in de vele mooie ambities die in de agenda te lezen vallen. Een inclusieve stad hoort, volgens ons, heel goed bij het coalitieprogramma ‘Onbegrensd & Ontspannen’. We juichen het dan ook toe dat het begrip toegankelijkheid dan ook breder getrokken wordt dan enkel fysieke toegankelijkheid. Het gaat namelijk ook om zaken zoals communicatie met de burgers, de beschikbaarheid van banen, toegant to informatievoorzieningen, etc.

In de agenda lezen we verschillende grote ambities die zijn ondergebracht in 10 speerpunten. In mijn bijdrage riep ik de wethouder op om inzichtelijk te maken op welke termijn welke plannen te realiseren vallen. Sommige zaken kunnen namelijk snel geregeld worden, maar andere vergen meer tijd. Vooral als het zaken betreft die zich in de fysieke ruimte bevinden. Middels de jaarlijkse raadsinformatiebrief hopen we meer inzicht te krijgen in de voortgang.

Tot slot probeerde ik ook nog een kritische noot te kraken. Natuurlijk juichen ondernemers – zoals in de horeca- inclusiviteit toe. En zullen ze snel een handtekening onder bijvoorbeeld een manifest zetten. Maar op het moment dat er echt geinvesteerd moet worden – bijvoorbeeld bij een verbreding van de toegangsdeur of het realiseren van een invalidentoilet – wordt het pas echt spannend. Hoe zorgen we ervoor dat ook op zulke momenten de ondernemers enthousiast blijven? Welke mogelijkheden zijn er zoal om hen (financieel) tegemoet te komen? Zijn ondernemers hiervan genoeg op de hoogte?

Kortom: de agenda is een eerste goede aanzet om tot een inclusieve stad te komen. GroenLinks houdt graag een vinger aan de pols.

Wil je meedenken of heb je goede ideeen over een inclusieve stad? Neem gerust contact met me op!

 

Menno Janssen

menno.janssen@gemeenteraadmaastricht.nl

0652401854

Betreft: vragen vuurwerk Maastricht

Geacht college,

 

Onze fracties namen op 12 april, via Dagblad de Limburger, kennis van het feit dat de gemeente Maastricht een aanbod voor een vuurwerkshow (tijdens Oud & Nieuw) heeft afgeslagen.[1] In het artikel lezen we dat ´de gemeente geen aanleiding zegt te zien om het vuurwerkbeleid rond de jaarwisseling te veranderen, en slaat het aanbod daarom af´.

 

Vanuit de raad zijn ondergetekenden al enige tijd bezig om – samen met andere fracties – te kijken welk beleid er rondom vuurwerk, in Maastricht, is. En denken we tevens na over de richting die we als stad samen uitwillen. Dit heeft onder meer geresulteerd in een verzoek voor een stadsronde over vuurwerk, dat binnenkort aan het presidium wordt voorgelegd.  

Dit na aanleiding van verschillende gesprekken die we met bewoners en organisaties hebben gevoerd. Verscheidemde mensen geven aan vuurwerkmoe te zijn en spreken de wens uit om vuurwerk te verminderen. Dit wordt ook gesterkt door de antwoorden die verscheidende respondenten gaven tijdens hun deelname aan het in 2018 gehouden stadspanel. Een veelgehoorde wens is om centrale plekken aan te wijzen. Een – door de gemeente georganiseerde – vuurwerkshow lijkt aan die wens tegemoet te komen.

Als we dit in ons achterhoofd nemen, zijn we natuurlijk benieuwd wat voor de gemeente overwegingen waren om het aanbod van evenementenbureau Agency X af te slaan.

Daarom onderstaande vragen.

 

1) Wat is de overweging geweest om bovenstaand aanbod af te slaan?

 

2) Is het aanbod van Agency X het eerste? Of zijn er soortgelijke aanbiedingem geweest – van andere partijen?

 

3) Welke kosten waren gemoeid met de organisatie van zo een evenement?

 

4) Deelt het college de mening dat, door de gemeente georganiseerde centrale vuurwerkshows, een goed compromis zou zijn tussen de voorstanders van vuurwerk en de tegenstanders (want beter controleerbaar en op centrale plekken)?

 

5) Zou het college bereid zijn om een crowdfunding campagne te lanceren of te stimuleren of de kosten van zo een show te dekken?

 

 

Namens de fracties van GroenLinks en SP

 

Menno Janssen Peter Vrehen

Raadslid Burgerlid

Overwegingen van GroenLinks Maastricht bij de "spionage-affaire"

Dat was wat de afgelopen weken: een aanhoudende stroom van berichten in de krant over intimidatie, integriteitsonderzoeken en zelfs de inschakeling van een recherchebureau aan de ene kant. En aan de andere kant aarzelend en heel erg gefragmenteerd informatie van de kant van het College van B&W.

Op dinsdag- en woensdagavond 12 en 13 februari kwam eindelijk de gehele raad bijeen om de versie van het College te horen en daar kritische vragen over te formuleren. Totaal 12 uur debat is er volledig openbaar en transparant aan besteed. Misschien hebben jullie delen op de livestream bekeken.

Tevoren hebben we als fractie alle informatie bekeken en geconstateerd dat het eerste commentaar van de Limburger zo gek niet was: bonden, OR en GO verzetten zich tegen de oprichting van een Shared Service Center en zetten daar vol op in. Tegelijk is het College belast met de opdracht van de Raad (2014 in de Gemeenteraad aangenomen en in 2017 nog eens bevestigd) om een dergelijk Center van de grond te tillen. Het conflict daarover is over en weer geëscaleerd. Met als gevolg: het opzeggen van vertrouwen in de werkgever, staking van alle overleg, concept-notulen die een eigen leven gaan leiden, een formele integriteitsmelding, een onderzoek daarnaar waarin het recherchebureau is ingeschakeld. En gelukkig in december: de-escalatie van de kant van het College nadat het juridisch was teruggefloten, en de inzet van Emiel Roemer als verkenner om de zaak weer vlot te trekken, met vooralsnog over een weer een positieve grondhouding als gevolg.

Voor ons stond en staat voorop dat vakbondskaderleden hun werk in alle vrijheid moeten kunnen doen en dat daarbij iedere dreiging van ontslag van vakbondskaderleden uit den boze is. Er was ons dus alles aan gelegen om te zien of daarvan sprake is geweest. De toelichting van het College, met name van wethouder Aarts, overtuigde ons dat daarvan echt geen sprake is geweest.

Natuurlijk begrijpen we wel heel goed dat de vertrouwelijke concept-notulen die door de organisatie rondgingen, tot schrik hebben geleid en dat, zeker toen het onderzoek naar de bron van verspreiding zover ging dat mailboxen werden ingezien, gevoelens van onveiligheid zijn ontstaan.

We hebben geconcludeerd dat de toelichting van het College ons beeld van over en weer escalatie steeds meer heeft bevestigd. Bovendien hebben we geen bewijzen gevonden dat het College niet te goeder trouw en zo goed mogelijk binnen de geldende regels heeft gewerkt. Wel werd duidelijk dat de regelgeving in enkele gevallen te vaag of niet toereikend was, bijvoorbeeld in het geval van de procedure rond integriteitsmeldingen. Het College heeft toegezegd die op korte termijn, en in overleg met het personeel, te herstellen.

Alles overziend had het geen zin om schuldigen aan één kant aan te wijzen, en al zeker niet om koppen te laten rollen. Het beeld waarvan wij ons aanvankelijk doodschrokken, bleek bij nadere bestudering en toelichting zeer veel genuanceerder te liggen.

Natuurlijk moet het College wel snel, doortastend en voortvarend werken aan herstel van vertrouwen, en moet gebouwd worden aan een mooie, veilige toekomstbestendige organisatie die de burgers van Maastricht zo goed mogelijk kan dienen. Daarom hebben we de motie die door de SP was ingediend gesteund en tegen de moties van wantrouwen, afkeuring en genoegdoening gestemd.

Marlise Korsten

Fractievoorzitter GroenLinks

Gemeenteraad Maastricht

Vanochtend verscheen in Trouw een artikel over het feit dat gemeenten hun jeugdbescherming onder de afgesproken kostprijs inkopen. Deze kostprijs is tot stand gekomen op basis van afspraken tussen de VNG en Jeugdzorg Nederland. In het artikel wordt gemeld dat wethouder Jongen van Maastricht tegenover tijdschrift Binnenlands Bestuur toegeeft dat de tarieven die in zijn regio zijn afgesproken ook onder de kostprijs liggen.

Hier zijn de complete schriftelijke vragen.

 

Geacht College,

Vanochtend verscheen in Trouw een artikel over het feit dat gemeenten hun jeugdbescherming onder de afgesproken kostprijs inkopen. Deze kostprijs is tot stand gekomen op basis van afspraken tussen de VNG en Jeugdzorg Nederland. In het artikel wordt gemeld dat wethouder Jongen van Maastricht tegenover tijdschrift Binnenlands Bestuur toegeeft dat de tarieven die in zijn regio zijn afgesproken ook onder de kostprijs liggen.

De fractie van GroenLinks is verbaasd over dit bericht en heeft naar aanleiding daarvan de volgende vragen:

Wanneer is afgesproken dat in onze regio de jeugdbescherming onder de afgesproken kostprijs betaald wordt? Had de gemeenteraad hiervan op de hoogte kunnen zijn? Wanneer heeft de Raad een mogelijkheid om in deze situatie verandering aan te brengen? Wat zouden de (financiële) gevolgen zijn als Maastricht voor 2019 wel de afgesproken kostprijs zou betalen? In het artikel wordt verder gemeld dat de gemeenten in Noord-Holland eisen met betrekking tot tijdschrijven aan de jeugdwerkers hebben opgelegd. Geldt dit ook voor Maastricht?

 

Wij zien beantwoording graag tegemoet.

 

Met vriendelijke groet,

Namens de fractie van GroenLinks,

Marlise Korsten

Fractievoorzitter

Verkeersinfrastructuur in de Euregio Hasselt-Maastricht-Tongeren: groene politici België en Maastricht nemen het voortouw

Bewoners in Maastricht langs de Tongerseweg kampen al lange tijd met overlast van geluid en fijn stof vanwege het drukke vrachtverkeer van en naar België dat van deze weg gebruik maakt. Dat moet dringend aangepakt worden, vindt GroenLinks, maar niet alleen op de Tongerseweg, want dan vindt verschuiving plaats naar andere wegen in Maastricht–west en blijft het probleem van overlast bestaan. En zoals we allemaal weten is fijn stof, zeker ook in Maastricht, een gezondheidsrisico van de eerste orde.

Aan het begin van deze raadsperiode diende de GroenLinks-fractie al een motie in die breed ondersteund werd in de raad en overgenomen door het college.

Kort samengevat was de boodschap: “Ga structureel met onze buren, de Belgen, overleggen over de verkeersproblemen die aan beide zijden van de grens ervaren worden, want als buren gooi je niet je eigen problemen over de schutting van de ander, dat lost nl. niets op. Alleen door intensief overleg kunnen er oplossingen gezocht worden die onze gehele regio vooruit helpen.

Naar de mening van GroenLinks is dit nog steeds niet daadkrachtig genoeg opgepakt, en zijn de problemen nog altijd even urgent als aan het begin van deze raadsperiode.

Inmiddels is bijv. de Noorderbrug klaar met een nieuwe afrit richting Smeermaas, terwijl het verkeer daar op een kruispunt midden in het dorp vastloopt, om maar een voorbeeld te noemen.

Hoog tijd dus om dit met onze groene collega-politici uit Hasselt, Tongeren, Riemst, Bilzen, Lanaken én uit het Vlaams Parlement gezamenlijk tot speerpunt te maken. Zij waren allen aanwezig afgelopen zaterdag in het Pesthuyspodium, voorafgaand aan de uitreiking va het Groen Lintje, om duidelijk te maken dat dit voor hen ook een speerpunt is waar zij in hun gemeentes mee aan de slag gaan. Na een paneldiscussie hierover werd door de groene Belgische vertegenwoordigers, samen met raadslid Coen van der Gugten uit Maastricht een Groen manifest ondertekend om te komen tot een echte regionale en duurzame benadering van onze gezamenlijke mobiliteitsproblemen. De groene politici nemen alvast het voortouw!