Poliflw

“Wat zwart is, moet zwart blijven”

Geloof het of niet maar dit was een van de argumenten die woensdagavond te horen waren tijdens het debat over Zwarte Piet in de Aleidazaal. Het was tekenend voor het niveau van het debat. Een debat dat uiteindelijk toch wel iets van vooruitgang liet zien. Fractievoorzitter René Karens blikt terug én vooruit:

“2006 belde net, ze wilden de argumenten over Zwarte Piet terug”, appte ik de fractie tijdens het debat. Want man, man, man, wat werden er veel grijsgedraaide platen gebruikt om vol te houden dat Zwarte Piet toch echt zwart moet zijn. 

“Zwarte piet is nou eenmaal zwart”, “roetveegpiet wordt herkend door de kinderen”, “het is toch een kinderfeest”, “het is traditie”, “op de Antillen vieren ze ook Sinterklaas mét Zwarte Piet” en “kan de Raad het niet over echt belangrijke onderwerpen hebben?”, zo zijn de bijdragen van veel tegenstanders wel samen te vatten. En iedereen die pleit voor een inclusief feest, is een ‘handjevol drammers’ dat hoogstpersoonlijk verantwoordelijk is voor het verharden van dit debat. 

Het voelt dan ook een beetje alsof we het debat over vuurwerk van 5 jaar geleden aan het voeren zijn: veel mensen lijken het niet in te willen zien, maar het is overduidelijk en onvermijdelijk dat we hier over een poos heel anders naar kijken. 

Waar ging het over? Over de brief van het college waarin wordt uitgelegd hoe de mede door GroenLinks ingediende motie van januari 2019 is uitgevoerd. Ondanks gesprekken met de organisatoren, waren er met name bij de intocht nog steeds zwarte pieten met racistische kenmerken te zien. Dat gaat niet alleen in tegen de bedoeling van de motie, het gaat ook in tegen wat het college ‘de Schiedamse Piet’ noemt, een piet zonder kenmerken die als racistisch kunnen worden gezien (kroeshaar, rode lippenstift, oorbellen). 

Wij wilden van het college weten of men nou tevreden was met deze uitkomst. Het leidde tot een soms verhit debat in de raad waarin weer eens duidelijk werd dat sommige partijen het prima vinden dat het sinterklaasfeest niet voor iedereen een feest kan zijn. Jammer, maar dat viel te verwachten.

Iets positiever was de reactie van de burgemeester namens het college. Nee, hij gaat nog niet zover om inclusieve piet als voorwaarde voor de subsidie te stellen (helaas!). Maar, anders dan andere jaren, maakte hij wel duidelijk dat ook het College nog niet tevreden is. En dat hij hierover het gesprek met de organisatoren verder zal voeren. En daarmee is hij al een stuk meer in beweging gekomen dan afgelopen jaren. Dat is positief en laat zien dat onze inzet, langzaam maar zeker, helpt. Het is natuurlijk nog niet goed genoeg. Daarom roepen wij iedereen in Schiedam op om aan de organisatoren én de gemeente duidelijk te maken dat Schiedam in 2020 een inclusief sinterklaasfeest verdient! Laten we het voorbeeld van veel andere gemeenten hierin volgen. Zodat we dit debat volgend jaar niet nog een keer over hoeven te doen…

Op dinsdag 29 januari werd in de gemeenteraad gesproken over renovatie van het Sint Jacobsgasthuis. Het pand van het Stedelijk Museum Schiedam. Fractievoorzitter René Karens sprak namens GroenLinks en Progressief Schiedam steun uit voor de renovatie van het Rijksmonument. Lees hieronder zijn bijdrage.

"Er is de afgelopen weken veel gezegd over de renovatie van het Sint Jacobsgasthuis. En daarmee ook over het museum. Want hoewel het voor de zuiverheid van de discussie goed zou zijn deze twee onderwerpen te scheiden, echt mogelijk is dat natuurlijk niet. Want de renovatie van een pand dat als museum gebruikt moet worden, leidt tot andere ingrepen dan wanneer het geen museum zou zijn.

De afgelopen weken heb ik collega’s horen zeggen dat ‘de Schiedammer’ er niets van begrijpt dat er zoveel geld naar het Sint Jacobsgasthuis gaat. Voorzitter, ook wij spreken regelmatig Schiedammers. Schiedammers snappen volgens ons veel meer dan sommige partijen lijken te denken. Zo snappen zij echt wel dat, zelfs al zouden we besluiten dat het museum niet perse in het Sint Jacobsgasthuis zou hoeven te zitten, we heel veel geld moeten uitgeven. Immers: ook dan moeten we 1,8 miljoen afboeken. Ook dan moet er 1,2 miljoen achterstallig onderhoud gepleegd worden. Dat is al 3 miljoen aan kosten. En dan zitten we met een collectie die eigendom is van de gemeente en een museum waarvoor ergens een andere passende locatie gevonden of gemaakt moet worden. En dan moet er óók nog een alternatieve bestemming voor het Sint Jacobsgasthuis gevonden worden. Ook dat kost geld. En dan tel ik de schade aan de aantrekkingskracht en het voorzieningenniveau van de binnenstad niet eens mee. Dit zou overigens ook volledig in tegenspraak zijn met de ambitie die deze zelfde raad heeft voor de binnenstad en het voorzieningenniveau in Schiedam.

Dat leidt tot de kern van de zaak: de renovatie. Het raadsvoorstel en bijlagen geven ons meer dan voldoende inzicht in nut en noodzaak hiervan. We hebben als eigenaar van een rijksmonument en als verhuurder van een museum een zorg- en onderhoudsplicht. De kosten voor de renovatie zijn, hoewel fors, goed onderbouwd. En ja, ook wij balen ervan dat de kosten door foute keuzes in het verleden hoger zijn dan anders het geval zou zijn. Maar zoals vorige week goed werd verwoord, daar mag het museum niet de dupe van worden. Dat met het maken van dit voorstel ook zichtbaar werd dat, vorige colleges en gemeenteraden een bijzondere systematiek voor de dekking van groot onderhoud van gemeentelijk vastgoed hebben vastgesteld, is winst. We zijn blij dat het college bij de Zomernota met een voorstel komt om dat anders te doen. Het mag niet zo zijn dat er geen budget is gereserveerd voor onderhoud van ons vastgoed. Wij vragen wel een toezegging van de wethouder dat hierbij, niet alleen voor het museum, het punt van goede afspraken over beheer en onderhoud tussen eigenaar (gemeente) en huurder / gebruiker wordt meegenomen. Want die afspraken zullen ongetwijfeld niet alleen in het geval van het Sint Jacobsgasthuis ontbreken.

Voorzitter, dan nog enkele vragen aan het college naar aanleiding van de commissiebehandeling. Ten eerste: is meer duidelijkheid ontstaan over de fouten die vorige keer zijn gemaakt, en dan met name de besluitvorming in college of raad die aan de renovatie vooraf ging? Klopt het dat een eerste ambtelijk voorstel voor besluitvorming bijvoorbeeld wel inclusief isolatie van het gebouw was? Dat had een deel van de schade nu voorkomen. En wist de raad, die later een besluit nam, dat zij een beperkt voorstel voor hadden liggen? Die vraag is relevant. Als het college hierin geen inzicht kan geven, bijvoorbeeld door het reconstrueren van ambtelijke routes, collegestukken en raadsvoorstellen, dan kan een onderzoek door de rekenkamercommissie wat ons betreft ingezet worden.

Een tweede vraag betreft de besparing op energiekosten. Graag zouden wij de toezegging van het college krijgen, dat lagere energiekosten niet zonder meer leiden tot meer bestedingsruimte voor het museum, zonder dat de stad of de gemeente daarover meedenkt of van profiteert. Als er per jaar tienduizenden euro’s bespaard kunnen worden op energie, dan zou dat wat ons betreft ofwel in mindering moeten worden gebracht op de subsidie of terug moeten komen in de te rekenen huur. Ze krijgen immers een beter pand waardoor ze lagere exploitatiekosten zullen hebben. Graag een toezegging van het college daarover."

Op beide punten kreeg Karens toezeggingen. Zo zal er een reconstructie gemaakt worden van het besluitvormingsproces van de vorige renovatie en de wethouder zegde ook toe in gesprek te gaan met het museum over de opbrengst van de energiebesparing.