Poliflw

Telegraaf, donderdag 31 oktober 2019

door Germa Graveland

Papier prikken, afval rapen én straten vegen. Vervuilers die keer op keer betrapt worden zouden bij de vierde overtreding geen boete moeten krijgen maar bijvoorbeeld drie dagen lang hun eigen wijk moeten schoonmaken. Daarvoor pleit de VVD in Den Haag. De partij wil een pilot in een aantal wijken, waaronder Houtwijk.

„Ondanks dat er wel boetes worden uitgedeeld zien we dat in bijvoorbeeld Houtwijk de overlast blijft”, legt raadslid Ayse Yilmaz uit. „Van fouten leer je, maar hoe kunnen we het gedrag aanpakken van mensen die keer op keer doelbewust in de fout blijven gaan? Misschien helpt een taakstraf, als dat binnen de mogelijkheden ligt, of ligt de oplossing naar Rotterdams voorbeeld in het verdriedubbelen van de boetebedragen.”

Yilmaz en collega-raadslid Chris van der Helm noemen hierbij specifiek Houtwijk, waar overlast is van hondenpoep, zwerfafval en bijplaatsingen naast de containers. „Daar heb je een actieve groep bewoners die regelmatig gaat opruimen én vervolgens is er ook een groep die de boel keer op keer moedwillig vervuilt”, aldus Van der Helm. „Houtwijk is een mooie Loosduinse wijk met best veel achterstallig onderhoud, dus vervuiling werkt extra verloedering in de hand. Als jij steeds je buurt opzadelt met rommel, is het niet meer dan logisch dat je ook je eigen buurt opruimt.”

„We moeten ons realiseren dat de straat onze gezamenlijke ruimte is waar we zorgvuldig mee moeten omgaan”, vult Yilmaz aan. „Het mooiste is als je dat van huis uit meekrijgt en anders zijn er campagnes. Maar als niets doordringt, moet de straf doel treffen. Als je door rood rijdt en 230 euro boete krijgt, doe je dat ook geen tweede keer.”

Telegraaf, dinsdag 15 oktober 2019

door Germa Graveland

Het Plakkaat van Verlatinghe – de onafhankelijkheidsverklaring van Nederland – hoort thuis op een prominente plek in het stadhuis van Den Haag. Dat bepleit het Haagse VVD-raadslid Jan Pronk.

Tot twee november is het document als onderdeel van de tentoonstelling Topstukken in Perspectief al in het zogenoemde Atrium van het ’IJspaleis’ te vinden, maar als het aan Pronk ligt komt er voorgoed een kopie van het Plakkaat, met uitgebreide toelichting, in een display te liggen. „Het is eigenlijk de geboorteakte van een vrije natie. Het besluit werd hier in Den Haag genomen, de definitieve tekst hier vastgesteld en het originele document bevindt zich hier in het Nationaal Archief.”

Volgens Pronk is de waardering voor onze geschiedenis een vaak onderschat element bij discussies over integratie en meedoen in ons land. Hij denkt bijvoorbeeld ook dat het goed is om tijdens de naturaliseringsceremonie aandacht te besteden aan ’dit nationale symbool’.

„Zodat we kunnen laten zien dat het Nederland zoals we dat vandaag de dag kennen geboren is uit een verlangen om vrij te zijn. En dat wij deze vrijheid, bijna 440 jaar later, nog iedere dag koesteren.”

Pronk pleit ook voor een tentoonstelling waarbij niet alleen wordt gefocust op het document, maar ook op de gebeurtenissen voorafgaand aan de ondertekening. „Het document krijgt pas waarde als je de context kent.”

rtlnieuws.nl, 28 augustus 2019

Hoeveel rivierkreeftjes heb jij al gespot bij jou in de buurt? Deze Amerikaanse rivierkreeftjes mogen er dan misschien lekker exotisch uitzien, ze zijn wel schadelijk voor andere dier- en plantensoorten. VVD’er Chris van der Helm denkt een oplossing te hebben gevonden voor deze ‘rivierkreeftenplaag’: het zou mogelijk moeten worden voor particulieren om voor eigen consumptie deze beestjes te vangen. “In Den Haag zien wij zoveel rivierkreeftjes dat ze uit sloten en wateren kruipen, op zoek naar nieuw leefgebied waar ze ook alles wegeten en waterplanren wegknippen”, zegt het het Haagse gemeenteraadslid Chris van der Helm tegen Editie NL. “Vissers zeggen tegen me dat bijna niets anders meer uit ons water vissen. Deze kreeftjes zijn bijna destructief.”

“Maar tegelijkertijd zijn deze ‘destructieve beestjes’ een delicatesse dus waarom zouden particulieren ze niet kunnen wegvangen? Ze zijn ten slotte superlekker. Dan snijdt het mes aan twee kanten”, aldus Van der Helm.

Watergang leegeten Volgens een woordvoerder van het Hoogheemraadschap de Stichtse Rijnlanden komt de Amerikaanse rivierkreeft inderdaad ‘heel veel voor’ in Nederland. Niet alleen in de regio Den Haag dus, maar in heel het land. “Deze beestjes zijn zeker schadelijk. Ze eten onze watergang helemaal leeg, dus ook alle andere inheemse dieren- en plantensoorten. Ze eten eigenlijk alles wat ze op hun weg tegenkomen.”

Op dit moment is het plan van de Haagse VVD’er nauwelijks uitvoerbaar. “Nu mogen particulieren volgens de Visserijwet alleen op kreeften vissen met daarvoor toegestane middelen, oftewel een hengel. Netten en emmers zijn verboden. Dat mogen alleen beroepsvissers die het ‘schaaldierrecht’ hebben.”

Exploderende populatie Mocht het particulieren toch lukken om rivierkreeftjes aan hun hengel te krijgen, dan nog weet het Hoogheemraadschap niet of onze natuur hierbij gebaat is. “We zijn op dit moment aan het onderzoeken hoe het systeem van deze invasieve exoot werkt. We hebben het idee dat als we ze wegvangen met grote fuiken, nóg niet actief bestrijden. Vaak vang je dan namelijk de grote mannetjes, die ook de eigen soort opeet, en dan explodeert de populatie alsnog”, zegt de woordvoerder. Maar als je dan toch een rivierkreeftje hebt weten te vangen, weet je dan hoe je deze moet bereiden. Volgens Bart van Olphen, visexpert en oprichter van Fish Tales, zijn ze ieder geval ‘heerlijk om te eten’. “Ze hebben en frisse, zoetige smaak. Eigenlijk elke bereiding die je ook met garnalen of kreeften kan uitvoeren, kun je ook met rivierkreeftjes doen”, zegt Van Olphen tegen Editie NL.

Uitkijken met de schaartjes Volgens Van Olphen moet je bij het vangen ‘wel even uitkijken met de schaartjes’. “Ze kunnen behoorlijk agressief zijn.” Het doden gaat op dezelfde manier als bij een kreeft: je zet een mes tussen de ogen en snijdt in de lengte de kop door. Vervolgens gooi je het kreeftje in kokend water. “Zie je deze methode toch niet helemaal zitten, dan leg je hem eerst in de vriezer om hem te verlammen en gooit hem vervolgen even kort in kokend water.”

Vervolgens moet je de kreeft goed pellen. Maar ook het pantser van het kreeftje is goed te gebruiken volgens Van Olphen. “De pantsers zijn echt fantastisch als basis voor soepen en sauzen. Dus doen als je in de gelegenheid bent, en ga ervan genieten.”

👇🏻

Klaas Dijkhoff

De topman van ING krijgt toch geen salarisverhoging. Een verstandig besluit. Jammer dat vooraf dit inzicht ontbrak en er grote maatschappelijke druk nodig was om het kwartje te laten vallen. Want toen ik las over die verhoging was ik verontwaardigd. Ook al is hij geen ambtenaar en zou je dus denken dat ik er als politicus en zeker als liberaal niks mee te maken heb. Maar ik vond het schaamteloos en niet passend bij onze samenleving. Was het de hoogte van het salaris? Nee, ik juich ook voor topvoetballers die meer verdienen. In Oranje dan, bij mijn PSV betalen ze dat geloof ik niet. Een ondernemer die op eigen risico een bedrijf uit de grond stampt, zich netjes aan de regels houdt en er veel succes mee heeft, mag van mij best meer dan 3 miljoen verdienen. Dus de hoogte kan het niet zijn. Was het dan de motivatie? “Hij acteert op eredivisieniveau, maar werd nog betaald op Jupiler niveau.” Ja, ik vond die motivatie lachwekkend. Wat is-ie dan zoveel beter gaan doen? Maar nee, eerlijk gezegd was ik al verontwaardigd voordat ik de motivatie hoorde. Dus dat kan de reden ook niet zijn. Nu moet je niet op je eerste reactie afgaan, maar ook na flink nadenken bleef ik het een slecht besluit van ING vinden. Een topman van een bank is namelijk niet hetzelfde als een ondernemer die met z’n eigen bedrijf risico’s neemt en dan rijk wordt. Een bank, vooral een grote bank, is vervlochten met onze samenleving. De risico’s liggen namelijk niet alleen bij de bank en haar aandeelhouders. Als het echt goed mis gaat draaien de belastingbetalers op voor het miljardengelag. Dat hebben we een paar jaar geleden wel gezien. Bij de vrijheid van ondernemen en geld verdienen, hoort ook verantwoordelijkheid nemen voor de risico’s die je voor onze samenleving vormt. Als liberaal zie ik het liefst dat deze verantwoordelijkheid door mensen zelf genomen wordt en niet door de overheid wordt afgedwongen. ING heeft het besluit teruggedraaid. Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Maar wat moet je als liberaal doen als die moraal ontbreekt? Het is goed dat GroenLinks een initiatiefwet heeft geschreven en dat het kabinet voorstellen heeft aangekondigd. Dan kunnen we alles naast elkaar leggen en kijken wat het meest effectief en het beste is. Persoonlijk denk ik dat het niet per se helpt als je de minister aan tafel zet bij de salarisonderhandelingen, zoals GroenLinks voorstelt. Dan staan we straks een paar keer per jaar in de Kamer over zo’n salaris te debatteren. Mijn hoofdlijn bij het beoordelen: als het prima gaat en je geen risico’s op de samenleving afwentelt, dan bepalen de aandeelhouders maar wat het salaris is. Dan kun je als klant gewoon naar een ander als je het er niet mee eens bent. Maar bij banken zijn er wel degelijk risico’s voor de samenleving en hele grote ook. Dus moet er wel iets geregeld zijn voor die verantwoordelijkheid als het mis gaat. Het is niet goed dat de samenleving moet betalen als het misgaat en de makers van de fouten dan vrijuit gaan met hun vorstelijke beloning - die ze weliswaar ontvingen maar klaarblijkelijk niet verdienden. Je kunt de maatschappelijke functie van banken en het maatschappelijke risico als het misgaat vormgeven door bescheiden salarissen voor bestuurders. Een andere optie is dat als het mis gaat en je bank een beroep moet doen op belastinggeld, de bestuurders persoonlijk maar fijn hun hoge salaris terugbetalen. Sowieso de bonus, maar ook dat hoge salaris. Misschien is alles boven het eredivisieniveau een goed richtsnoer - en dan ben ik nog in een milde bui. Dat zal een gezond effect hebben op hun risicobewustzijn. Dat zullen bankbestuurders natuurlijk niet vrijwillig doen, dus gaan we nu uitzoeken hoe we die maatschappelijke verantwoordelijkheid het beste kunnen regelen. Want met het besluit van ING om deze verhoging terug te draaien, is het onderliggende probleem nog niet weg.