Poliflw

Afgelopen donderdag werd in de politieke markt gesproken over de woonvisie. Een relevant document omdat daarin voor de komende jaren staat hoe we het wonen in Almere verder vorm gaan geven. De laatste versie is inmiddels gedateerd, want is in 2009 geschreven. Het was toen crisistijd en dat kun je in die woonvisie ook wel lezen.

Echter, hoewel het economisch beter gaat is de problematiek er niet minder op geworden. Nog steeds hebben we te weinig sociale huurwoningen en nog steeds zijn de wachtlijsten voor een woning lang. Daar is nu bijgekomen dat een steeds grotere groep woningzoekenden tussen wal en schip valt, omdat ze net te veel verdienen voor een sociale huurwoning en net te weinig voor een koop- of duurdere huurwoning. Dit zijn de middeninkomens, die ruim een kwart van de Almeerse inwoners uitmaken. Maar uit de stadsgesprekken die zijn gehouden komt naar voren dat er zowat voor elke doelgroep (starters, jongeren en studenten, ouderen, etc.) te weinig woningen zijn of dat er geen doorstroom naar een andere woning (bijv. in de eigen wijk) mogelijk is.

De raad werd gevraagd welke speerpunten ze willen meegeven. Daarbij werden er in ieder geval al drie meegegeven. Hieronder volgt wat GroenLinks over de speerpunten heeft gezegd.

Speerpunt 1: betaalbaar en toegankelijk wonen

GroenLinks vindt dat er focus moet liggen op de bouw van sociale huurwoningen en middensegmentwoningen (huur en koop). Rekenend met de aantallen die het college noemt - 590 sociale huurwoningen per jaar (=30%), dus rond 1800 woningen in totaal per jaar-  wil GroenLinks dat er nu prioriteit bij de bouw van sociale woningen en middensegmentwoningen moet liggen. Er zou voor 5 tot 10 jaar hier extra op moeten worden ingezet, zodat er ook een achterstand kan worden weggewerkt. GroenLinks denkt aan 40% sociaal en 20% middensegment. GroenLinks heeft het college gevraagd aan te geven wat hiervan de financiële consequenties zouden zijn. Het is wel belangrijk dat de gemeente hierin de regie heeft en erop stuurt, want anders worden er bijv. bij middensegmenten alleen kleine hokken voor 700,- gebouwd. We zien dat her en der in Nederland dit door projectontwikkelaars gedaan worden. We moeten echt voor meer kwaliteit gaan.

GroenLinks heeft verder aangegeven voor tijdelijke huisvesting te zijn. Vooral jongeren en starters zouden hiermee geholpen zijn en sneller aan een woning kunnen komen.

Tot slot moet er aandacht zijn voor gedifferentieerde wijken, waar mensen ook kunnen doorstromen binnen de wijk naar een woning naar wens. Vooral ouderen hebben hieraan behoefte. Kijk dus naar maatregelen om de doorstroming in wijken te stimuleren. In Nederland zijn daar al goede voorbeelden van, bijv. de Van groot naar beter-maatregel. In elke wijk moet wel aandacht zijn voor de leefbaarheid. Zeker als er kwetsbare mensen in een wijk komen wonen –denk aan mensen met verward gedrag of ggz-patiënten- is woonbegeleiding essentieel.

Speerpunt 2: inclusieve stad/samen leven in de wijk

GroenLinks mist de aandacht voor zorggroepen ofwel kwetsbare groepen in de speerpunten voor de nieuwe woonvisie. De aandacht voor de nieuwe woonvisie is wat dat betreft teveel op alleen het wonen gericht. Het is echter essentieel dat we meer kwetsbare groepen zelfstandig laten wonen, wat een wens van gemeenten en Rijk is, maar tevens voor het Rijk ook bedoeld is om de zorginstellingen overbodig te maken. Dat betekent voor veel mensen dat ze bij het wonen ook zorgbegeleiding nodig hebben of dat er soms speciale woonconcepten nodig zijn. GroenLinks meent dat het woon-zorg verhaal een specifieke aanpak vergt en goed moet worden uitgewerkt. Het raakt leefbaarheid, en de taak hovan allerlei maatschappelijke voorzieningen (bijv. ook de maatschappelijke opvang).

Speerpunt 3: energietransitie en duurzaamheid

GroenLinks vindt het een prima speerpunt voor het wonen in Almere. Het betekent in de praktijk dat mensen ook comfortabeler en energiezuiniger (en deels goedkoper) kunnen wonen. Belangrijk is wel dat inwoners keuzevrijheid behouden hoe ze de transitie willen. Of ze all-electric, of via warmtenet hun huis gasloos willen maken, zou een eigen keuze moeten zijn.

Om de energietransitie van Almeerders wel betaalbaar te houden zou de gemeente wel op zoek moeten gaan naar financieringsconstructies voor hen. Denk bijvoorbeeld aan gebouwgebonden financiering, waarmee in het land nu ervaring wordt opgedaan, of subsidies uit het Energioefonds dat we in Almere al kennen. Wellicht zijn er ook mogelijkheden voor een lening aan inwoners of voorfinanciering.

Strategische keuzes aan raad voorleggen

De nieuwe woonvisie bevat enkele belangrijke keuzes die volgens GroenLinks expliciet aan de gemeenteraad moeten worden voorgelegd. De keuze om bijvoorbeeld tijdelijk meer sociale huurwoningen en middensegmentwoningen te bouwen. Of bijvoorbeeld hoe we de leefbaarheid in wijken willen behouden terwijl we tegelijkertijd veel extra woningen in dezelfde wijken gaan realiseren. Willen we uitspraken over wat we in welke wijk willen?

Op donderdag 21 maart gaan we verder en antwoordt de wethouder op al onze vragen en opmerkingen. Wordt vervolgd dus.

 

 

GroenLinks presenteert vandaag het pamflet “Nederland uit de schulden: de beloftes van GroenLinks.” De landelijke fractie en de lijsttrekkers van de zeven grote steden slaan de handen ineen en komen met concrete maatregelen om de schuldenproblematiek aan te pakken.

Schulden zijn namelijk een toenemend probleem. Tien procent van de Nederlandse huishoudens heeft problematische schulden en twintig procent van de huishoudens loopt daar risico op. Het hebben van schulden leidt tot gezondheidsproblemen, stress en soms zelfs huisuitzettingen. Daarom wordt het hoog tijd dat schulden op lokaal en landelijk niveau worden aangepakt. In het pamflet geven Kamerlid Linda Voortman en de GroenLinks-lijsttrekkers van zeven grote steden in Nederland aan wat zij gaan doen om mensen met schulden beter te helpen.

De partij pleit ervoor dat huisuitzettingen alleen vanwege een huurschuld niet meer mogen. Wie hulpverlening accepteert mag niet zijn huis uitgezet worden. Dat voorkomt veel leed, maar ook een onnodig groot beroep op de opvang. Ook wil de partij in elke gemeente convenanten sluiten met vastelastenpartners om te zorgen voor een sociale incasso en betere afstemming, zodat partijen niet op dezelfde euro’s jagen. Per huishouden moet er nog maar één deurwaarder aan de deur komen. Tot slot moet de overheid haar communicatie verbeteren. Deze is vaak te ingewikkeld en qua toon niet altijd aanmoedigend.

Linda Voortman: “de marktwerking in de deurwaarderssector dient geen enkel doel. Het leidt er alleen maar toe dat er steeds harder op dezelfde euro’s gejaagd wordt. Dat maakt schulden juist erger. Wij willen daarom toe naar één deurwaarder per gezin.”