Poliflw

Berkelland is een van de grotere plattelandsgemeenten van Nederland. Met vier grote kernen en maar liefst 20+ middel/kleine kernen is wonen een belangrijk punt. Na een aantal bijeenkomsten die ervoor al waren georganiseerd, kwamen (potentiële) bewoners van Rietmolen bij elkaar om te praten over de woonmogelijkheden. De wensen verschillend, de hoop hetzelfde: kunnen wonen in het mooie Rietmolen.

Op de bijeenkomst waren minder mensen afgekomen dan men aanvankelijk had gehoopt. Slechts 14 gegadigden wie opzoek zijn, nu of voor in de nabije toekomst, naar een woning in Rietmolen. De wensen liggen uiteen: de één wil een appartementje huren, de ander wil een kant-en-klare twee-onder-één-kap, weer een ander wil een vrijstaande woning bouwen. Maar ze lopen allemaal tegen hetzelfde probleem aan: hoe bewijs je behoefte?

Al snel bleek dat 'wonen naar behoefte' een bijzonder hoge drempel lijkt te zijn om praktisch te kunnen doorpakken, of voor sommigen om überhaupt te denken aan wonen in Berkelland. De beschikbare kavels moeten eerst worden 'verkend' voor ontwikkeling (in Rietmolen op dit moment slechts 3), ook al is er niemand te vinden die dat een mooie, prettige, of betaalbare optie vindt. Daarnaast kunnen die kavels alleen als optie worden genomen om te herinrichten, als er genoeg kopers voor de kavel gevonden worden. Dus slechts een deel van een (te groot) kavel kopen voor één huis of voor een twee-onder-één-kap, is niet mogelijk. Je moet mede-opdrachtgevers zien te vinden, die behoorlijk in jouw wensenstraatje passen. Zo niet, geen ontwikkelingsmogelijkheid voor jou. 

Een idee dat werd geopperd om een appartementengebouwtje neer te zetten van 12, 14 of 16 woningen, werd door eventuele mede-investeerder ProWonen van tafel geveegd. Er moet eerst worden aangetoond dat er ook daadwerkelijk 12, 14 of 16 mensen geïnteresseerd zijn in dat gebouw. Dat er op de laatste huurwoning in Rietmolen maar liefst 40 (!) inschrijvingen waren, doet schijnbaar niet ter zake. En dat daarmee aantrekkelijke woningen voor (jonge) gezinnen vrijkomen door het doorschuiven van ouderen naar appartementen, evenmin.

Even zo krom, mijn inziens, is dat de grondeigenaar van één van de drie ontwikkelkavels als aannemer zijnde zelf het initiatief wel wil nemen om toch voor zo'n appartementengebouw te gaan, maar dat ook dat niet goedgekeurd wordt in het kader van bouwen naar behoefte. Zelfs als het risico van wel of niet verkopen / verhuren van de woningen bij de aannemer ligt, moet er nog steeds een lijst komen met potentiële gebruikers. Het liefst met naam en rugnummer.

Uiteindelijk verbaas ik me er niet over dat er maar 14 man is komen opdagen. Niets lijkt vrijblijvend: wie kan er nu voorspellen wat over 2 jaar aansluit op je behoeften? Wat een gedoe dit. Je wilt je vestigen in een dorp waar men spreekt over krimp, maar om er ook maar iets te kunnen realiseren, moet je een onmogelijk traject afleggen. Van natuurlijke krimp is in Rietmolen geen sprake, krimp lijkt hier te worden gecreëerd.

Wanneer gaan we nou gewoon eens bouwen? De VVD doet een oproep aan de aankomende wethouder van wonen om hier vrijer in te worden en lef te tonen!

In de commissie Bestuur en Ruimte is uitgebreid gesproken over het beleidskader tijdelijke woningen 2019. Dit beleidskader wil ruimte geven voor wonen, door locaties waar geen woonbestemming op ligt, dit tijdelijk toe te staan. Tijdelijk is deze een maximumperiode van 10 jaar.

Tijdens de raadsvergadering bracht ik namens de VVD de volgende punten tot uiting:

De VVD ondersteund dit voorstel.

Al dan niet na het uitvliegen van de kinderen thuis tot de conclusie komen dat je te groot woont en te veel spullen hebt. Liefhebbers van tiny houses herkennen het. In Berkelland valt nu aan alternatieve woningen te denken. Maar daaronder valt meer dan alleen minihuizen.

Eibergenaar Wim Hietbrink heeft al een ontwerp voor een tiny house gemaakt, dat momenteel bij experts op de tekentafel ligt. 'Ooit' wil hij het uitvoeren, maar dat moment komt nu snel dichterbij nu Berkelland serieus naar mogelijkheden voor tijdelijke woningen kijkt. Hietbrinks ontwerp gaat uit van een constructie met wielen. Geen caravan, maar een duurzaam en compact huisje, dat na verloop van tijd op een andere plek kan worden hergebruikt. Anderen bedenken een constructie in containervorm.

Tiny houses zijn bijna per definitie duurzaam in de zin dat ze zeer energiezuinig zijn. Liefhebbers van de kleine huisjes vinden bijna allemaal milieu, levensstijl en vrijheid belangrijk. Minimalisme en zelfvoorzienend zijn scoren ook hoog op hun wensenlijstje. Hietbrink heeft dat gepolst na twee eerdere treffens waarop over tiny houses is gesproken: in De Huve in Eibergen en bij Baan in Geesteren. Het werkt bij tiny houses anders dan bij doorsnee woningen: banken geven er geen hypotheken voor uit. Maar omgekeerd kost een beetje minihuis ook maar een fractie van een bakstenen exemplaar met pannendak.

Meer

Het gaat de gemeente Berkelland om meer dan alleen tiny houses. Op korte termijn is de vraag naar woonruimte groter dan het aanbod. Gedeeltelijk heeft dat te maken met wat wordt aangeboden. Zo zijn er bepaalde types woningen over. Andere worden maar mondjesmaat gebouwd, omdat Berkelland al een tijdje op de rem trapt met het oog op de bevolkingskrimp. Om niet 'te bouwen voor leegstand', zoals de afgelopen tijd vaak wordt geroepen.

Tijdelijke woningen kunnen een oplossing zijn voor leegstaande gebouwen als winkels en kantoren zonder functie. Zowel de woningzoekende als de eigenaar van een alternatief te gebruiken pand zijn daarbij gebaat. Een beperking die de gemeente Berkelland inbouwt is een maximumtermijn van tien jaar. Daarna houdt de functie voor tijdelijke bewoning op die plek op.

De Berkellandse politiek is unaniem blij met de opzet voor de spelregels voor tijdelijke woonvormen. Het beleid moet 19 maart nog in de gemeenteraad worden vastgesteld, maar daarna is de weg vrij voor gegadigden om met initiatieven te komen. Voor tiny houses kan dat als een groepje een plan voor een tinyhouseproject lanceert. PvdA-politicus Hans Pelle vindt dat de gemeente in de aanloop naar het nieuwe beleid in het kader van het principe van 'verbindend besturen' al contact had moeten leggen met geïnteresseerden in tiny houses. Verantwoordelijk wethouder Patricia Hoytink ziet dat anders. "De samenleving bepaalt. Niet zozeer de markt of de gemeente."