Twee weken geleden lag de jaarlijkse brief met de aankondiging van de huurverhoging op de mat. Deze keer was het echt schrikken.
Ik woon in een vrije sectorhuurhuis in de Westwijk van NetjesBeheer. De huur wordt maar liefst met 5,1 % verhoogd. Dat is op de huurprijs van deze woningen (de meeste bewoners betalen meer dan 1000 euro per maand) een fors bedrag. En dat in tijden waarop we ons moeten voorbereiden op misschien werkloos worden en verlaging van pensioenen en uitkeringen. Ik besloot een actie te organiseren en schreef een protestbrief naar de verhuurder. De brief gaf ik door aan mijn buur met de vraag of zij ook wilde ondertekenen. Nog geen dag later kwam de brief terug met wel 50 handtekeningen. De hele straat ondersteunde de actie. Buren belden aan en vertelden mij hun zorgen over de hoogte van de huur. Velen zijn hier jaren geleden komen wonen toen de huur nog als betaalbaar ervaren werd. Maar zo langzamerhand wordt duidelijk dat het bedrag waarmee de huur de afgelopen jaren verhoogd is, niet gecompenseerd wordt door een even grote verhoging van het maandelijkse inkomen. Een groot aantal buren vertelden mij dat ze geprobeerd hadden naar een andere woning te verhuizen en er achter kwamen dat er in Amstelveen geen andere, goedkopere woningen te krijgen zijn. Het probleem met de huurverhoging legt niet alleen een acuut probleem bloot in deze coronatijd, maar geeft aan dat het ‘woningprobleem’ een structureel maatschappelijk probleem is. Ook in Amstelveen wordt de middenklasse uit de stad verdreven, doordat de woningen onbetaalbaar worden. GroenLinks pleit al jaren voor meer betaalbare woningen, maar was een roepende in de woestijn. Wij zullen steeds weer blijven protesteren tegen woningbouwplannen waar onvoldoende ruimte is voor het bouwen van betaalbare woningen. Mij heeft het protest in ieder geval opgeleverd dat ik door veel meer buren begroet wordt dan vroeger. Ieder nadeel een voordeel?
Stieneke Kruijer Raadslid GroenLinks Amstelveen